Wychodzenie i odmroenie Wychodzenie Temperatura 36 6 C

Wychłodzenie i odmrożenie

Wychłodzenie Temperatura 36, 6 °C. to stan normalny organizmu ludzkiego. Wychłodzenie - to znaczny spadek temperatury ciała spowodowany zaburzeniem pracy systemu regulacji temperatury ciała lub zbyt szybkim chłodzeniem organizmu w stosunku do jego zdolności wytwarzania ciepła.

Stan zagrożenia życia w wyniku wychłodzenia występuje, gdy temperatura spada poniżej 32ºC.

Najczęstsze przyczyny wychłodzenia organizmu u człowieka: niska temperatura wiatr duża wilgotność powietrza (np. : deszcz, szadź, mgła i opady śniegu) niedostosowanie odzieży do zewnętrznych czynników pogodowych

Łagodne objawy wychłodzenia ( temp. 34 – 35 °C) uczucie marznięcia zimne ręce i stopy drżenie mięśni osłabienie ramion i nóg zawroty głowy dezorientacja i niepokój

Umiarkowane objawy wychłodzenia ( temp. 30 – 34 ° C) Wzmocnione objawy takie jak w łagodnym wychłodzeniu oraz: ból z zimna brak wrażliwości na bodźce skurcze mięśni utrata poczucia czasu i energii apatyczne zachowanie i zaburzenia świadomości

Ostre objawy wychłodzenia ( temp. 30 - 28 °C) zmniejszenie drżenia lub jego ustanie wzrastająca sztywność mięśni postępująca utrata świadomości poszkodowany przypomina pijanego bełkotliwa mowa niezborność ruchowa, może nie pozwolić sobie pomóc

Krytyczne objawy wychłodzenia ( temp. Poniżej 28°C) utrata świadomości stan ogólny przypominający śmierć nikłe lub niewyczuwalne oddychanie puls wolny i słaby lub niewyczuwalny brak reakcji źrenic na światło, spowodowany niedotlenieniem mózgu

Pierwsza pomoc przy wychłodzeniu: zabezpieczenie poszkodowanego przed dalszym wychłodzeniem okrycie poszkodowanego i ogrzanie go własnym ciałem przeniesienie do pomieszczenia zmiana przemoczonej odzieży na suchą ogrzanie poszkodowanego za pomocą ciepłych okładów i kocy podanie ciepłych, mocno słodzonych napojów

ODMROŻENIA Odmrożenie - uszkodzenie tkanek spowodowane działaniem niskiej temperatury. Bardzo niskie temperatury mogą powodować trwałe uszkodzenie tkanek i ich martwicę.

Części ciała najbardziej narażone na odmrożenia: dłonie palce u rąk stopy nos uszy policzki

Pierwszymi objawami odmrożenia jest zmiana koloru skóry, następnie dochodzi drętwienie, pieczenie, a z czasem utrata czucia.

Ciężkość odmrożenia określa się w stopniach. I stopień charakteryzuje się przejściowymi zaburzeniami w krążeniu krwi w skórze, często silnym bólem lub obrzękiem, sinoczerwonym zabarwieniem skóry pieczeniem i świądem. II stopień to pojawiające się na skórze pęcherze z płynem surowiczym. III stopień – martwica powierzchowna skóry.

IV stopień – martwica głęboka, której ulegają np. palce, uszy lub nos.

Postępowanie w przypadku odmrożenia: Kontrola ABC funkcji życiowych (udrożnienie dróg oddechowych; sprawdzanie oddechu metodą widzę, słyszę, czuję; sprawdzenie oznak krążenia) Przerwanie ekspozycji na zimno (umieszczenie poszkodowanego w ciepłym pomieszczeniu)

Ogrzanie powierzchni wyziębionych i odmrożonych, najlepiej ciepłem własnego ciała. Zastosowanie ciepłych kąpieli począwszy od temp. 10°C do 40°C przez 30 min. Opatrzenie uszkodzonych powierzchni skóry jałowym opatrunkiem osłaniającym. Ze względu na ogólne wychłodzenie ciała, poszkodowanemu podaje się ciepłe (nie gorące) napoje.

Jak można zapobiec odmrożeniom? Noś ciepłą oraz suchą odzież. Powinna ona zapewniać nam właściwą izolację oraz umożliwiać parowanie potu. Warto pod okrycie wierzchnie zakładać kilka warstw nieco luźniejszych ubrań. Chroń dłonie oraz stopy przed działaniem wilgoci i zimna (np. noś grube skarpety, rękawiczki). Głowa powinna być osłnięta, aby nie dopuścić do zbyt dużej utraty ciepła.

Odsłonięte części ciała smaruj tłustym kremem. Pamiętaj, że ruch na świeżym powietrzu wspomaga krążenie krwi, co jednocześnie zapobiega odmrożeniom.

UWAGA! W przypadku odmrożeń: nie wolno przekłuwać pęcherzy, masować i nacierać czymkolwiek odmrożonych okolic skóry oraz gwałtownie rozgrzewać odmrożonych okolic skóry , gdyż skóra w okolicy odmrożenia jest bardzo delikatna.