Wkroczenie wojsk sowieckich do Polski 17 wrzenia 1939

Wkroczenie wojsk sowieckich do Polski 17 września 1939 roku wycieńczoną walką z Niemcami Polskę zaatakowały wojska sowieckie

Wojska polskie walczyły z Niemcami. Polakom brakowało broni i ogólnego wyposażenia. Armia Czerwona wkroczyła na ziemie polskie pod pretekstem udzielenia pomocy i obrony ludności przed atakiem hitlerowców. Okazało się jednak, że nie przekroczyła granicy polskiej w przyjacielskich zamiarach. W wyniku porozumienia z Niemcami, ustalona została granica niemieckoradziecka wzdłuż rzek : Pisy, Narwi, Bugu i Sanu.

Bronić się było coraz trudniej, czerwonoarmistów z dnia na dzień przybywało. Wojska radzieckie i niemieckie współpracowały ze sobą. Walki toczyły się jeszcze w rejonie Puszczy Augustowskiej, na południowo-zachodnim Polesiu, Lubelszczyźnie oraz w okolicach Lwowa.

Wschodnia część Polski znalazła się pod okupacją radziecką. Do niewoli Armii Czerwonej dostało się około 250 tysięcy żołnierzy i oficerów Wojska Polskiego. Związkowi Radzieckiemu jako łup przypadły przedwojenne polskie województwa: wileńskie, nowogródzkie, białostockie, poleskie, wołyńskie, tarnopolskie, stanisławowskie oraz lwowskie. Obiecaną wcześniej

Już we wrześniu dochodziło do mordowania oficerów oraz policjantów. Wkrótce osadzono ich w obozach specjalnych , w Kozielsku, Starobielsku i w Ostaszkowie. Więziono tam około 15 tysięcy Polaków. Prawie połowę jeńców Kozielska stanowili powołani do obrony ojczyzny naukowcy, lekarze, prawnicy, inżynierowie, pisarze, poeci i dziennikarze. Podobnie było w Starobielsku. W Ostaszkowie więziono ponad 6 tysięcy osób, wśród których przeważali policjanci,

Ekshumacja masowych grobów żołnierzy polskich wymordowanych przez Sowietów.

Jeszcze rosną drzewa, które to widziały Jeszcze ziemia pamięta kształt buta, smak krwi Niebo zna język, w którym komendy padały Nim padły wystrzały, którymi wciąż brzmi Jest tylko jedna taka świata strona Gdzie coś, co nie istnieje – wciąż o pomstę woła Gdzie już śmiechem nawet mogiła nie czczona Dół nie ominięty – dla orła. Jacek sokoła. . . Kaczmarski „Balladalasku Katyńska” „O pewnym brzasku w katyńskim

Aresztowaniom w strefie okupacji radzieckiej od 1940 roku towarzyszyły wysiedlenia ludności w głąb ZSRR. W środku nocy do domów wchodzili radzieccy żołnierze, dając pół godziny na spakowanie się. Podróż w bydlęcych wagonach trwała wiele tygodni bez żywności i wody. Często kończyła się śmiercią, przede wszystkim starców i dzieci. Zimą zamarzały całe wagony ludzi. Oblicza się, że ogółem podczas deportacji wywieziono na Sybir i do Kazachstanu około 1 milion 200 tys. Polaków z terenów

Polskie dzieci w czasie wywózki na Sybir.

„Marsz sybirski” Ostro po mrozie stąpajmy w szeregu, Jako straż przednia męczarni i nędzy! Jeżeli który zmarzły padnie w śniegu, Nie płaczmy po nim, on odpocznie prędzej. A my pod kolbą, pod batem sołdatów, Na długo, długo pójdziem w step daleki, Zanim pod batem dzikszych jeszcze katów Nie odpoczniemy w kopalni na wieki… Włodzimierz Wolski

Szanujmy pamięć ofiar tej wojny ….