WADYSAW RAWICZ Wadysaw Rawicz urodzi si 2 wrzenia

WŁADYSŁAW RAWICZ

Władysław Rawicz urodził się 2 września 1832 roku w Warszawie. Był typowym przedstawicielem pokolenia, któremu przyszło żyć w niewoli zaborów.

Wzrastał w rodzinie, w której dzieci wychowywano w duchu głębokiej miłości do Boga i Ojczyzny, w zapale do pracy i nauki. Ojciec Rawicza był bankierem, pochodził z ziemiańskiej rodziny. Matkę - Marię Annę z Gutmanów - wyróżniały niepospolite zalety serca i umysłu oraz gorący patriotyzm.

W 1850 r. ukończył z listem pochwalnym IV Gimnazjum Realne w Warszawie, a następnie w ciągu jednego roku odbył dwuletni kurs rolniczo - agronomiczny w Akademii Rolniczej w Niemczech. Po zakończeniu nauki podróżował po Europie.

W roku 1853 wrócił do Polski i osiadł w nabytym przez ojca majątku Grochów pod Węgrowem. Wykorzystując wiedzę zdobytą podczas nauki i podróży, a także nakładem ogromnej pracy, w ciągu 9 lat doprowadził swoje gospodarstwo do kwitnącego stanu.

Władysław Rawicz był uważany w całej okolicy za świetnego gospodarza. Dzielił się sercem i majątkiem. Oczynszował chłopów, założył szkołę zimową dla dzieci, a w czasie epidemii cholery w swoim majątku w Grochowie urządził szpital. Osobiście doglądał chorych.

Chciał być dobrym człowiekiem i dobrym Polakiem. Chciał, by jego dom stał się miejscem, gdzie rozmawia się o polskiej ziemi i o pracy, która tę ziemię miała wzbogacać. Rawicz należał do czołowych działaczy organizacji patriotycznych na Podlasiu.

W 1863 roku wybuchło Powstanie Styczniowe. Władysław Rawicz nie wierzył w jego powodzenie, ale z chwilą wybuchu, jako prawy Polak i prawdziwy patriota, stanął w szeregach powstańczych.

Rawicz przystąpił do powstania w maju 1863 roku. Zaraz też został mianowany naczelnikiem cywilnym powiatu, a następnie naczelnikiem cywilnym województwa podlaskiego.

27 września 1863 roku Władysław Rawicz został aresztowany i poddany długiemu, okrutnemu śledztwu oraz torturom. 7 listopada przekazano go do dyspozycji Komisji Polskiego Wojennego Sądu Karnego w Siedlcach. Sąd wojenny skazał Władysława na śmierć, utratę dóbr, pozbawienie praw szlacheckich i obywatelskich.

Ostatnie słowa Władysława Rawicza brzmiały: „Powiedzcie moim rodzicom, że umieram szczęśliwy i spokojny, bo za najświętszą sprawę i nikogo nie zdradziwszy. Proszę, aby mój syn w tych samych co ja wyrósł zasadach. Żegnam Was, a Bogu oddaję”.

„Został przez wrogów zatrzymany, Torturowany i więziony… Na śmierć przez obcych był skazany! W Siedlcach publicznie był stracony! Szedł z głową dumnie podniesioną, Bo imię Polak wiele znaczy. Kiedy go życia pozbawiono, Rozległ się w mieście jęk rozpaczy!”

Egzekucja odbyła się 21 listopada 1863 roku na terenie, który obecnie należy do naszej szkoły. Po egzekucji ciało Rawicza złożono do grobu i zalano wapnem. Mogiłę zrównano z gruntem, zakazując jej upamiętnienia i składania kwiatów.

W 1925 roku na miejscu kaźni odsłonięto pomnik Władysława Rawicza, a w 1932 roku przed pomnikiem wybudowano szkołę, która nosi Jego imię.

Dziś, w wolnej Polsce postawa patriotyczna oznacza codzienną, uczciwą pracę dla Ojczyzny. Drogowskazem moralnym w czasach wolności może być dla nas życie i działalność Władysława Rawicza.

Dzisiejszy dzień jest dla nas szczególny. Poświęcamy go Władysławowi Rawiczowi, który jest patronem naszej szkoły. Święto patrona to wielka uroczystość dla uczniów i pracowników szkoły.

Dziękujemy