Waasmunster Op heideklas Een OostVlaamse gemeente OostVlaanderen in

Waasmunster Op heideklas

Een Oost-Vlaamse gemeente • Oost-Vlaanderen in België

Waasmunster ligt in de buurt van Sint Niklaas. Het ligt halfweg tussen Gent en Antwerpen. Sint Niklaas is de hoofdstad van het “Waasland”.

Het Waasland • Oorspronkelijk betekende “waas “: woest, mistig en drassig. • Het Waasland wordt overal beschreven als het land van de bolle akkers en canadapopulieren.

• Het Waasland is ontstaan uit een heel vochtig gebied. De landbouwers probeerden op allerlei manieren het teveel aan water weg te werken. Ze legden hun akkers bol aan. Zo kon het water vanaf het midden naar de randen stromen. Daar lagen dan grachten. Ook plantten ze canadapopulieren. Dat zijn hoge bomen die heel veel water opzuigen.

• Het echte symbool voor Waasmunster is echter de raap. Die werden vroeger heel veel geteeld en de bewoners hebben als bijnaam “ de Rapeneters “. Het wapenschild van Waasmunster stelt een zeemeermin voor met in haar linkerhand …. • een raap !

• De raap werd 5 eeuwen geleden ingevoerd om het vee ook in de winter eten te kunnen geven. De boeren konden toen twee maal per jaar oogsten , dankzij de rapen. • De raap speelde ook een leuke rol in een verhaal over keizer Karel. Die was in de 16 de eeuw heer en meester in onze streek.

• Bij een bezoek aan St. -Niklaas kreeg keizer Karel zo’n schitterende, grote raap cadeau dat hij de boer er een grote beurs geld voor gaf. Een paardenkoopman had dat gezien en dacht dat, als hij de keizer een schitterend paard zou geven, hij dan vast ook een beurs zou krijgen. Maar… Karel aanvaardde dankbaar het paard en gaf de koopman de raap…

• Je weet dat, zo’n 2000 jaar geleden, de Romeinen in onze streken op verovering trokken. Ze hadden een goed uitgerust leger. Om zich vlug te kunnen verplaatsen, legden ze stenen banen aan. Dat waren de heirbanen. Waasmunster was ook ooit een belangrijke pleisterplaats op zo’n Romeinse heerweg tussen Antwerpen en Gent.

• Bij opgravingen werden heel wat voorwerpen uit de Romeinse tijd gevonden. In de Steenwerkhoeve in Belsele - niet ver van Waasmunster - werd in 1892 een ’schat’ gevonden. Het ging om een aarden pot met daarin meer dan 1500 zilveren munten. De munten vertoonden beeltenissen van keizers en keizerinnen uit het antieke Rome.

• Je kent misschien het verhaal van Reinaert de vos. Op het einde van dat verhaal brengt de vos koning Nobel het hoofd op hol met zijn verzinsel over een schat. Maar die was er niet! Toen de muntenschat van Belsele gevonden was, dachten sommigen dat het de schat van het Reinaert -verhaal was.

• Waasmunster heeft trouwens zijn naam gekregen doordat er vroeger een klooster (= een munster) stond op drassige grond. (waas betekent drassig gebied, weet je nog? ). Op de plaats van het vroegere klooster staat nu de abdij Roosenberg. Dit is nu een modern bezinningscentrum en een museum.

HEIDE EN BOS • Het Waasland ligt ten noordoosten van onze provincie, Oost-Vlaanderen. • De bodem van deze streek bestaat vooral uit tamelijk vruchtbare zandige gronden. Hierop groeien bossen en heide. Heideachtige planten zijn dwergstruikjes met altijd groene bladeren zoals vb brem, struikheide…

• In het noordoostelijk deel van Waasmunster liggen verhoogde landduintjes. De zandlaag is er 2 tot 3 meter dik. • Het hobbelig reliëf, waarvan de hoogste punten meer dan 36 meter boven het zeeniveau uitsteken, wordt veroorzaakt door verstuivingen en uitwaaiingen van dat zand.

Heidegebied

• Hoe het groeide. • Het heidegebied vertoont een open landschap. Het heeft een arme bodem. Dit betekent dat er weinig voedselbestanddelen in de grond zitten. Dat komt doordat men in deze streek, lang geleden, de eiken- en berkenbossen rooide en men schapen liet grazen op de gronden. Zo konden zich geen jonge boompjes ontwikkelen. De heidestruikjes bleven wel groeien want die lustten de dieren niet zo. Toch lopen ook deze plantensoorten het gevaar in de nabije toekomst uit het beeld te verdwijnen. Want…

• In de loop van de 19 de eeuw en in het begin van de 20 ste eeuw werd de heide vervangen door naaldbossen. Het ontstaan veel fabrieken ging samen met een stijging van de bevolking. Daardoor steeg ook de vraag naar snelgroeiend brandhout! Bovendien had men in de steenkoolmijnen toen veel hout nodig om de mijngangen te ondersteunen.

• Men had dus veel naaldbomen nodig. Daarom plantte men ze dicht bij elkaar. Door gebrek aan licht en lucht vielen vele naalden af en de bodem verzuurde daardoor steeds meer. Daarom is de onderbegroeiing in naaldboombossen bijna onbestaand.

• De belangstelling voor naaldhout is sterk verminderd. Er zijn immers geen werkende steenkoolmijnen meer in België. Veel mensen gebruiken geen hout meer als brandstof. Daardoor zijn er de jongste jaren meer loofbomen , zoals eiken en berken, in het landschap verschenen.