Vasco da Gama odkrywca morskiej drogi do Indii

Vasco da Gama odkrywca morskiej drogi do Indii Autor: Szymon Sendra klasa Vb

Życiorys Vasco da Gama urodził się w 2 połowie XV wieku. Nie jest znana dokładna data jego urodzenia. Różne źródła podają, że urodził się około 1469 roku, nie wiadomo jaki był to dzień oraz miesiąc. Niewiele jest wiadomo o jego młodości. Według Antonio de Limy, autora dzieła Nobiliario Vasco da Gama wywodzi się z rodziny szlacheckiej, o której istnieją wzmianki aż z 1166 roku. Ojcem Vasco był Estevão da Gama, który sprawował funkcję gubernatora miasta Sines oraz sędziego Cercal. Matką przyszłego odkrywcy była Isabel Sodr, z pochodzenia Angielka. Vasco był trzecim dzieckiem państwa da Gama. Jako szlachcic oraz syn gubernatora i sędziego, otrzymał staranne wykształcenie w Lizbonie, gdzie spędził młodość. W 1484 roku został żeglarzem. Wiadomo, że między 1484 a 1492 r. studiował astronomię i nawigację w szkole w Évorze. W 1492 roku dowodził obroną kolonii portugalskiej przed Francuzami na wybrzeżu Gwinei. Autor: Szymon Sendra klasa Vb

Droga do Indii Zadanie odkrycia drogi morskiej do Indii powierzono ojcu Vasco, Estevão da Gama, który jednak zmarł przed rozpoczęciem przygotowań. Podjęcie wyprawy powierzono wtedy jego synowi Vasco da Gamie. Wyruszył on 8 lipca 1497 roku z Santa Maria de Belém, obecnie dzielnicy Lizbony, mając pod swymi rozkazami cztery okręty (São Gabriel, São Rafael, Berrio oraz okręt transportowy o nieznanej nazwie) i 160 ludzi załogi, wśród których było wielu skazańców. Trasa wyprawy wiodła przez Atlantyk koło Wysp Kanaryjskich i Wysp Zielonego Przylądka. Rejs nie należał do łatwych, Vasco musiał radzić sobie z buntami załogi, z gwałtownymi sztormami oraz ze szkorbutem wśród załogi. Ekspedycję dotarła do Kalikat (Kozhikode) na południowo-zachodnim wybrzeżu Indii 20 maja 1498 r. W drodze powrotnej wielu członków załogi zmarło na szkorbut. Do Portugalii dopłynęło tylko 55 osób. Autor: Szymon Sendra klasa Vb

Późniejsze losy Da Gama otrzymał tytuł „Admirała mórz indyjskich”, i 12 lutego 1502 roku pożeglował ponownie do Indii na czele floty składającej się z dwudziestu okrętów w celu wyegzekwowania interesów portugalskich i zagarnięcia siłą towarów, których nie mógłby nabyć drogą pokojową. Zmarł w roku 1524 i został pochowany w pierwszym katolickim kościele Indii, kościele św. Franciszka w Koczin, lecz w roku 1539 jego szczątki przeniesiono do Portugalii i pochowano ponownie w Vidigueira. Autor: Szymon Sendra klasa Vb