Uzun yllar nce tm insani duygularn yaamakta olduu

Uzun yıllar önce tüm insani duyguların yaşamakta olduğu bir ada varmış: iyimserlik, üzüntü, bilgi … ve diger duygular gibi sevgi de.

Günlerden birgün duygulara adanın batacağı bildirilmiş. . . Bunun üzerine herkes gemisini hazırlayıp adayı terketmiş. Sadece sevgi son ana kadar beklemek istemiş. Ada batmadan önce sevgi yardim istemiş. . .

Yanından lüks bir gemiyle geçmekte olan zenginliğe sormuş. . . “Zenginlik beni de götürebilir misin? " "Yapamam. Gemim altın ve gümüşle dolu. Sana göre yer yok. "

Daha sonra şahane bir gemiyle geçmekte olan gurura sormuş, sevgi: “Gurur rica ediyorum, beni de götürür müsün? " Gurur: " Seni götüremem. Burada hersey hatasız. Gemimi bozabilirsin " diye cevaplamış.

Sonra yanından geçmekte olan üzüntüye sormuş, sevgi: "Üzüntü, lütfen beni de götür. " "Oh sevgi" demiş üzüntü, "O kadar üzüntülüyüm ki, yalnız kalmalıyım, "

Neşe de yanından geçmiş. Fakat halindan o kadar memnunmuş ki sevginin kendisine seslendiğini dahi duymamış. . .

Aniden bir ses: "Gel sevgi, seni götüreyim" demiş. Bu konuşan yaşlı bir zatmış. Sevgi o kadar mutlu ve müteşekkir kalmış ki, karaya gelince giden ihtiyara ismini dahi sormayı unutmuş.

Ona ne kadar borçlu olduğunu farkeden sevgi, bilgiye sormuş: "Bilgi bana kimin yardım ettiğini söyleyebilir misin? " "Zamandı" diye cevaplamış bilgi.

"Zaman? " diye sormuş sevgi, “Neden zaman bana yardım etti? " Bunun üzerine bilgi şöyle demiş: “Sadece zaman sevginin hayatta ne kadar önemli olduğunu anladığı için!"

Bu sayfayı arkadaşlarına gönder, gönder ki onların senin için ne kadar önemi var anlasınlar. . Tüm arkadaşlarına gönder. Göndermiş olduklarına da gönder. Sana geri geldiğinde çevrendeki arkadaşların gerçek arkadaş olduklarını anlarsın.