Uyan Deien retim biimine bir ok nedenle ayak

Uyanış

Değişen üretim biçimine, bir çok nedenle ayak uyduramayan Osmanlı İmparatorluğu; kapitalizmin pazar paylaşım savaşlarında pazar konumunda kalmıştı. Doğru olmayan düşünsel akımlar, çöküşü hızlandırmış, fikirsel üretimin kısırlığı çareleri tüketmişti.

1915’in Mart’ında artık Osmanlı İmparatorluğu’nun kalbine hançer saplamaya gelen kapitalizmin ordularını Çanakkale’de Mustafa Kemal ATATÜRK komutasında Vatan için ölme emrini seve alacak, Türk Ordusu bekliyordu. İşgal ordularının ilk top atışlarında silahlarını bırakıp kaçacak dedikleri, onları bekleyen bu şanlı ordu; Acun tarihinin gidişini değiştirecek, mazlumların ışığı olacak yurt savunmasını 18 Mart 1915 tarihinde başlattığında herkes bilmeliydi ki Acun ayaktaydı, sonuçları iktidarlar yıkacaktı, iktidarlar kuracaktı. Bu Vatanın Kartalları ayağa kalkmış kılıcını çekmişti, Türk evlatlarına çektiği kılıcı kullanmadan kınına sokmak yakışmazdı, yapmazdı da, yapmadı… Konuşulmasını bile insanlığımıza yediremediğimiz kahpelikleri yapan kapitalist ülkeler ve kahpe yerli işbirlikçileri, bilesiniz ki; 18 Mart 1915’ de yediğiniz tokadın sesi AY’da YILDIZ’larda yankılandı. Biz bu Ataların torunları olan Türk gençliği olarak diyoruz ki; Sevr’i aklınızdan bile geçirmeyiniz, geçirirseniz bu ülkenin 70 milyon evladı var, sizi bekleriz, geldiğiniz gibi göndeririz, Acun tarihinde bize yeni şehitlikler, Acun’a da yeni yol göstericiliğimizi armağan etmiş olursunuz.

Ey bizi bilmez, kendi gibi sanan el oğulları!. . .

“Bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirsiniz. Cebren ve hile aziz vatanın bütün kalelerini zaptetmiş, bütün tersanelerine girmiş, memleketin her köşesini bilfiil işgal etmiş olabilirsiniz. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, müstevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir’’. Bilesiniz ki Türk İstikbali’nin evlatları bizler, sizin uyutmaya çalışmanızın aksine UYANIYORUZ; bu ahval ve şerâit içinde dahi Türk İstiklali ve Cumhuriyeti için kanımızın son damlasına kadar savaşırız, Türk İstiklaline ve Cumhuriyetine kastetmiş olanları öldüremezsek bile, uğruna ölmeyi biliriz. Muhtaç olduğumuz kudret damarlarımızdaki asil kanda mevcuttur.

Şimdi yirmi birinci yüzyıldaki Emperyalistlere şunu yineliyoruz, elimizden her şeyimizi tüm kahpeliğinizle masa üstünde almış olabilirsiniz, yerli işbirlikçiler yaratmış olabilirsiniz, size söyleyeceğimiz şudur; Ergenekon Kartallarının tokadı yüzünüze yaklaşmaktadır. Çünkü birinci vazifemizi hiç unutmadık; Türk İstikbalini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa edeceğiz, fethettiğinizi düşündüğünüz tüm kalelerimizi başınıza geçireceğiz, sanmayınız ki bir daha Çanakkale olmayacak.

Sanmayınız ki Çanakkale Savaşı’ndaki Atasının kalbi üzerinde duran, Atasını koruyan saati Alman aile Soudus’lara kaptırdık. Onu da geri alacağız, yitirtmeye çalıştığınız tarih bilincimizi de geri alacağız. Nefret ettiğiniz Mustafa Kemal ATATÜRK ‘ümüzün izini de yeniden keşfedeceğiz ve bir daha yitirmeyeceğiz, O’nun temel ve bütünleyici ilkelerini yurdumuzun her köyüne yayacağız, sokaktaki her çocuğumuza Atamızı, tarihimizi ve sizi anlatacağız.

Sanmayınız ki biz kolay lokmayız, zor oyununuzu bozacaktır, Türk ordusu sizin ordularınıza benzemez, hamburger istemez, tayın istemez, vatan için verecek ve alacak can ister, başında esirlere tecavüz edecek komutan değil, ölmeyi emredecek komutan ister. Bunu yaşayacaksınız, tarihte olduğu gibi yine göreceksiniz.

Şunu unutmayın!

Tohumları insan düşmanlığı üzerine oluşanlar!

Bu Acunda Türkler vardır, sabırlıdır, ayağa kalkarlarsa da sonuna dek savaşmayı bilirler, bunu yaparken çocuklar gibi şen ölmeyi de bilirler.

Şunu unutmayın!

Siz sudan sebeplerle düşman gösterdiğiniz ülkenin 100 bin bebesini hastalıktan öldürürsünüz! Ergenekon’dan çıkan Türk Kartalların çocukları bizler ise; Çanakkale’de ülkemizi işgale gelip ölen, Çanakkale’de yatan düşman askerlerinin annelerine mektup yazarız; ‘Üzülmeyin artık bağrımızda yatan çocuklarınız bizim çocuklarımızdır’.

Bizim dostluğumuz da asildir, düşmanlığımız da… bu asalet bize KANIMIZdan gelir.

Ve son söz olarak bilesiniz ki; tarihte olduğu gibi Türk Kartalları olarak, ZİRVELERE uçmaya devam edeceğiz, siz de bizi seyretmeye…

Sanmayın bu yazı nefret ve kinle yazıldı, tarihimizde nefret ve kine yer vermedik. Biz yine de her şeyi seviyoruz YARADAN’dan ötürü ve de siz ve sizin gibilerin varlığı sayesinde gerçek tarihi yazabiliyoruz. Mehmet Refik “YÜCEL” SIRYAD Fahri Başkanı DİİD Fahri Başkanı DDDSK Fahri Başkanı

EMEGI GECEN ARKADASLARIMIZA SONSUZ TESEKKURLER ELLERINE KOLLARINA BEYINLERINE SAGLIK Metin OZKAN Vadisi @2006