Udostpnianie parku narodowego jako narzdzie ochrony przyrody Debata

Udostępnianie parku narodowego jako narzędzie ochrony przyrody Debata studencka: Turystyka na terenie parków narodowych Warszawa, 26. 04. 2012 r.

UDOSTĘPNIANIE – umocowanie w prawie art. 5 pkt. 22 udostępnianie – umożliwianie korzystania z parku narodowego, rezerwatu przyrody lub niektórych ich obszarów i obiektów w celach naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych, sportowych, filmowania, fotografowania, a także w celach zarobkowych art. 8 b 1. 2) udostępnianie obszaru parku narodowego na zasadach określonych w planie ochrony, o którym mowa w art. 18, lub zadaniach ochronnych, o których mowa w art. 22, i w zarządzeniach dyrektora parku narodowego Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16. 04. 2004 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 151 poz. 1220, z późn. zm. )

UDOSTĘPNIANIE – a ochrona przyrody Udostępnienie terenu parku w taki sposób i w takim zakresie aby umożliwić poznanie zróżnicowania ekosystemów, ograniczając do minimum negatywne oddziaływanie na przyrodę Turystyka/Rekreacja Ochrona przyrody

PUSZCZA KAMPINOSKA jako obiekt zainteresowania Walory przyrodnicze, naukowe, edukacyjne, turystyczne i kulturowe Puszczy Kampinoskiej były obiektem zainteresowania już w XIX i na początku XX wieku W 1925 r. Stefan Żeromski w „Kronice Warszawy” pisał: „Warszawa nowoczesna winna odrodzić, zasadzić i przemienić w park narodowy Puszczę Kampinoską” 2 czerwca 1907 roku pierwsza w Polsce nizinna piesza wycieczka zgromadziła 387 uczestników

UDOSTĘPNIANIE – początki W 1913 roku zostały wytyczone 3 pierwsze szlaki turystyczne w Puszczy Kampinoskiej o długości łącznej 113 km W 1929 roku – pierwszy przewodnik W latach 30 -tych XX wieku wydano pierwszą mapę turystyczną puszczy

PLANY ZAGOSPODAROWANIA TURYSTYCZNEGO 1964 - 1968 „Założenia i projekt koncepcyjny zagospodarowania turystycznego KPN” -Biuro Projektów budownictwa Komunalnego „Stolica” 1974 „ Koncepcja zagospodarowania wypoczynkowo-turystycznego Warszawskiego Zespołu Leśnego” – Biuro Planowania Rozwoju Warszawy 1975 „Program zagospodarowania turystycznego KPN i Program wykupów gruntów” - Biuro Planowania Rozwoju Warszawy 1982 - 1988 „Studia dotyczące kształtowania obszarów chronionych oraz koncepcji rozwoju wypoczynku w aglomeracji warszawskiej” - Biuro Planowania Rozwoju Warszawy 1992 - 1996 „Plan ochrony Kampinoskiego Parku Narodowego” Operat kształtowania funkcji turystycznej- Narodowa Fundacja Ochrony Środowiska 1997 Strategia rozwoju turystyki w gminach okołopuszczańskich Kampinoskiego Parku Narodowego – Towarzystwo Przyjaciół KPN od 2002 roku - Roczne Plany Zadań Ochronnych dla KPN Obecnie – trwają prace nad opracowaniem Planu Ochrony KPN na lata 2012 -2031, uwzględniający m. in. udostępnianie dla turystyki, rekreacji

UDOSTĘPNIANIE – utworzenie Kampinoskiego PN 16 stycznia 1959 roku utworzono Kampinoski Park Narodowy Zagospodarowanie turystyczne parku w 1959 roku: • szlaki turystyczne długości łącznej ok. 215 km • 35 km w roku 1947, 70 km w roku 1958 • stacja turystyczna w Granicy • schronisko harcerskie w Smolarzu • obozowisko domków kempingowych w Sierakowie Bezpłatny wstęp! W chwili obecnej: • 360 km pieszych szlaków turystycznych • 200 km szlaków rowerowych • trasy turystyki konnej • 7 ścieżek dydaktycznych – 20 km • 19 parkingów • 12 polan rekreacyjnych • 3 ośrodki edukacyjne • Osada Puszczańska PTTK – Borek Tułowicki

OBECNOŚĆ LUDZI – negatywne skutki

UDOSTĘPNIANIE – co park oferuje? TAK + możliwość i środki podziwiania pięknej przyrody + możliwość odwiedzania miejsc historycznych i związanych z kulturą + jasność zasad w dziedzinie zarządzania obszarem i udostępnianiem obszaru + informację, edukację + czytelny wizerunek + możliwości rozwoju społeczności NIE - dostępu do dowolnego miejsca w dowolnym czasie dla każdego - przestrzeni dla rozwoju infrastruktury i niektórych usług /noclegi, gastronomia/.

UDOSTĘPNIANIE – infrastruktura turystyczna Zagospodarowanie turystyczne jako przejaw zapobiegania i ograniczania skutków antropopresji na ekosystemy Kampinoskiego Parku Narodowego • planowanie • strefowanie • kanalizacja ruchu turystycznego • przepisy • udostępnienie zróżnicowanych elementów przyrody i krajobrazu • budowa małej infrastruktury • edukacja i informacja • monitoring, wykorzystywanie wiedzy • partnerzy: samorządy, organizacje, przedsiębiorcy, instytucje (ochrona przyrody, turystyka, finansowe, nauka) • alternatywne możliwości wypoczynku w otoczeniu parku

UDOSTĘPNIANIE – Lepsze funkcjonowanie parku w zakresie udostępniania dla turystyki i rekreacji byłoby możliwe dzięki: • większemu udziałowi samorządów w zagospodarowaniu parku i jego otoczenia • udziałowi finansowemu i merytorycznemu m. st. Warszawy w zagospodarowaniu turystycznym parku • uzyskaniu możliwości prawnych do korzystania przez park z funduszy ochrony zabytków i dóbr kultury oraz funduszy turystyki • aktywizacji społeczeństwa, w tym przedsiębiorców • lepszej informacji (kompleksowe bazy danych)

UDOSTĘPNIANIE – zasady • planowanie • strefowanie (ochrona ścisła, czynna i krajobrazowa) • kanalizacja • monitorowanie • recepcja, informacja i edukacja Strefy funkcjonalne Obszar ochrony Wartość przyrodnicza Dostępność dla turystów Infrastruktura Ścisłej Bardzo wysoka Niska Tylko szlaki! Czynnej Wysoka Średnia Szlaki, kładki, zwyżki, tablice informacyjne, deszczochrony. Krajobrazowej Średnia/niska Wysoka Szlaki, kładki, zwyżki, wiaty, wieże obserwacyjne, tablice informacyjne, deszczochrony, parkingi, tereny rekreacyjne, centra recepcyjno-edukacyjne.

Dziękuję za uwagę Katarzyna Mikrut kierownik zespołu ds. udostępniania parku i współpracy międzynarodowej Kampinoski Park Narodowy ul. Tetmajera 38 05 -080 Izabelin www. kampinoski-pn. gov. pl tel. 022 722 -60 -01 lub 21 fax. 022 722 -65 -59 dyrekcja@kampinoski-pn. gov. pl