Trjkt semiotyczny Ogden Richards 1952 Ws funkcji jzyka

Trójkąt semiotyczny Ogden, Richards (1952)

W/s funkcji języka: I. Reprezentacyjna – język daje nazwę przedmiotowi (zdarzeniu). Służy ona także identyfikacji danej zmysłowej; pojawia się ona całkowicie odmiennie każdemu z pięciu zmysłów np. : Zmysł (modalność) Nazwa danej zmysłowej (zob. Bruner) 1. wzrok jasne – ciemne; prawy) bliskie, dalekie; 2. słuch cichy – głośny; 3. smak słodki – kwaśny; gorzki; ostry, łagodny 4. węch wonne – cuchnące; 5. dotyk twardy – miękki; mokry – suchy; gładki – chropowaty; ciepły; lekki - ciężki ( duże, małe; H. Arendt, 1991, s. 173) (lewy,

Niektóre założenia K. Buhlera: 1. Język jest narzędziem (organon), dzięki któremu jedna osoba (mówca) mówi do drugiej (słuchacz) o przedmiotach i zdarzeniach. 2. Mówiącemu towarzyszy kontekst i otoczenie, które tworzą „ogólne pole wypowiedzi”. 3. Centrum pola językowego, zajmuje konkretna wypowiedź (znak językowy Z), pozostałymi jego elementami są: mówca i słuchacz.

4. Znak jest w relacji z: • mówcą - symptomem (pełni funkcję ekspresyjną); • słuchaczem – sygnałem (pełni funkcję ewokacyjną); • przedmiotem i zdarzeniami rzeczywistości pozajęzykowej – symbolem (pełni funkcję reprezentatywną, przedstawieniową, symboliczną).

Odpowiednio do tego Bühler wyróżnił 3 rodzaje zdań: • zdania przedstawieniowe odnoszące się do faktów rzeczywistości pozajęzykowej; • ekspresyjne – wyrażające stan mówiącego; • ewokujące – ich celem jest wywołanie określonych zachowań u słuchacza

Bühlerowskie funkcje języka: • przedstawieniowa; • ekspresyjna; • impresywna;