Tramwaje w Nicei Prezentacj opracowano na podstawie strony

Tramwaje w Nicei

Prezentację opracowano na podstawie strony internetowej Jacka Wesołowskiego: http: //historia. arch. p. lodz. pl/jw 37/urbtr/trsh-nice. html uzupełnionej o informacje oraz ilustracje z innych stron: http: //en. wikipedia. org/wiki/Tramway_de_Nice http: //www. tramway-nice. org/

Sieć tramwajowa (listopad 2007) • 1 linia • 8, 7 km trasy • 21 przystanków

Avenue Jean Médecin - główna ulica handlowa dziewiętnastowiecznego śródmieścia Nicei jest od listopada 2007 r. korytarzem pierwszej linii tramwajowej nowej generacji Tramwaje przywrócono po ponad półwieczu od zamknięcia ostatniej linii pierwotnej sieci (1953 r. )

Avenue Jean Médecin - ruch kołowy ograniczony tylko do jednego pasa

Avenue Jean Médecin kończy się wiaduktem kolejowym, pod którym biegnie Passage Max Verola, prowadzący na Avenue Malausséna

Przejazd pod wiaduktem, a za nim. . .

. . . przystanek Gare Thiers (wbrew nazwie, jest usytuowany koło wiaduktu kolejowego, a nie koło dworca Nice Ville, od którego budynku dzieli go 260 m)

Avenue Borriglione - na większości długości zamieniona w ulicę pieszotramwajową (przystanek Borriglione - jeden z niewielu peronów wyspowych)

Aby dostać się do Boulevard Gorbella, tory się rozdzielają i wykorzystują parę równoległych wąskich ulic

Place Masséna - dzięki akumulatorom tramwaje przejeżdżają plac ze złożonymi pantografami (obchody nicejskiego karnawału oraz względy estetyczne spowodowały, że nie dopuszczono tu napowietrznej sieci trakcyjnej)

Wjazd na Place Masséna - przerwa w napowietrznej sieci trakcyjnej

Boulevard Jean Jaurès, przystanek Cathédrale-Vieille Ville wieczorem

Avenue de la République została zamieniona w ulicę pieszą z torowiskiem pośrodku - w sąsiedztwie przystanków tory są zagłębione dla umożliwienia wsiadania z peronów na poziomie podłogi w drzwiach

Między przystankami poziom torowiska jest nieco wyższy niż chodników (w głębi Place Garibaldi, na którym również nie ma sieci trakcyjnej)

Jezdnie wielu ulic poprzecznych zostały przerwane, aby zmniejszyć kolizje z pieszymi i tramwajami

Przystanek końcowy Pont Michel

Przystanek końcowy Pont Michel

Las Planas - druga krańcówka. . .

. . . jest węzłem P+R. . .

. . . i zajezdnią

Położona na zboczu, zaprojektowana jako serpentynowa pętla, z torami wznoszącymi się do hali postojowej (linia przebiega za ogrodzeniem)

Hala zajezdni przez szklaną ścianę otwiera się do przestrzeni pieszej

Tablica erekcyjna i właściwy przystanek

Przestrzeń piesza

Przestrzeń piesza

Na przystankach jeden poziom peronu i drzwi wagonu, skraj peronu ma drewnianą listwę (raczej rzadkie rozwiązanie - zwykle są listwy gumowe)

Przystanki tramwajowe mają logo, co jest unikatowe w przypadku tramwajów francuskich (krańcówka Pont Michel)

Tablice z literą "T" są zwykle umieszczone tylko po jednej stronie, jeśli dwa perony są naprzeciw siebie (przystanek Libération)

Konstrukcja toru

Tor obsiany trawą

Ciąg pieszo-tramwajowy

Tory na długości przystanków są również zabudowane