TEZHB SANATI Arapa Tezhib Altnlama anlamna gelir Tezhib
TEZHİB SANATI
Arapça Tezhib “Altınlama” anlamına gelir. Tezhib yapana “Müzehhib – Müzehhibe”, tezhiblenmiş kitaplara da “Müzehheb” denir. Tezhib sanatında yalnız altınla yapılmış bezemeye “Halkârî” denir.
Başlangıçta elyazması Kur’anlarda sûre başları, secde işaretleri, duraklar gibi birçok yer tezhiblenirken; günümüzde tezhib müstakil bir sanat kolu haline geldi ve tablolara dönüştü.
Tezhib yapma usûlü: I. Çizim II. Delme III. Boyama IV. Mühreleme
Bu işlemlerden sonra hazırlanan tezhibin etrafına zencerek ( zincir biçimli bezeme ), cedvel ve bordür işlenir.
Lâle devrine kadar, klasik motifler olan Rûmî, Hatâyî, Penç, Bulut, Münhani vs. kullanılırken; Batı etkisine girdikten sonra daha realist çiçek ve yaprak motifleri kullanılmaya başlanmıştır. Ama klasik motifler hiçbir zaman kıymetini yitirmemiştir.
Türk Tezhibinde Dönemler: I. Selçuklu Dönemi II. Erken Osmanlı Dönemi III. Klasik Osmanlı Dönemi IV. Batılılaşma Dönemi *Tezhib sanatımızda en parlak dönem 16 ve 17. yy. lara rastlar.
Tanınmış bazı müzehhibler: * 15. yy: Hacı Mahmud Aksarâyî ve Baba Nakkaş * 16. yy: Karamemi ( Mehmed Çelebi )
• 17. yy: Hasan Çelebi * 18. yy: Yusuf Mısrî ve Ali Üsküdârî
* 19. yy: Hacı Hasan ve Salih Efendi * 20. yy: Tevfik Efendi ve Bahâeddin Efendi
* Yakın Dönem: Feyzi Dayıgil, Süheyl Ünver, Muhsin Demironat, Rikkat Kunt
- Slides: 11