TEMEL FOTORAF 7 HABER FOTORAFI FOTORPORTAJ 1920lerde kitle
TEMEL FOTOĞRAF 7 HABER FOTOĞRAFI FOTORÖPORTAJ
1920’lerde kitle iletişimi şaşırtıcı derecede bir ilerleme kaydetti. Örneğin, Berlin’de 45 gündüz ve 14 akşam gazetesi basılıyordu. Bu arada resimlerle dolu yüzlerce dergi moda, sağlık, otomobil gibi konulara odaklanıyordu. Resimli dergilerin çoğalması “photojournalism” teriminin genel kullanıma girmesine yol açtı. Almanya’da 1890’dan beri çıkmakta olan haftalık dergi BIZ (Berliner Illustrirte Zeitung), Fransa’da 1928’de çıkmaya başlayan VU dergisi ve daha sonra 1936 yılında Amerika’da çıkmaya başlayan Life dergisi fotoğraflı dergiler olarak yayın hayatlarını sürdürdüler (Mary Warner Marien, Photography: A Cultural History, Sf. 237 -239)
Teknolojik gelişmeler fotoğraf sayısında artışa neden oldu. I. Dünya Savaşı’ndan önce sinema filmlerini test etmek için geliştirilen Leica fotoğraf makinesi, 1924’te daha geniş bir kitleye tanıtıldı. Leica ve rakibi Contax kamera, 35 mm roll film kullanıyordu ve hızları da geliştiriliyordu. Leica fotoğraf makinesi, 1924 1925 yılında magnezyum flaşların yerini Almanya’da geliştirilen flashbulb’lar aldı. (Mary Warner Marien, Photography: A Cultural History, Sf. 237 -239)
İki savaş arası dönem gazetelerin yoğun şekilde fotoğraf kullanmaya başlamalarına tanık oldu. Özellikle tabloid gazeteler yoğun şekilde ve büyük fotoğraflar kullanıyordu. Tabloid gazeteler, sansasyonel suç ve şiddet fotoğrafları kullanıyorlardı, büyük fotoğraflar ve özet altyazılarla hızlı bir şekilde hikayelerini anlatıyorlardı. Amerika’da New York Illustrated Daily News, 1919’da ortaya çıktı. 1928 yılında bu gazetede yer alan bir fotoğraf ortalığı karıştırdı. Tom Howard’a ait bu fotoğraf baş sayfadan verilmişti. Kocasını öldürmekten suçlu bulunan Ruth Snyder’in elektrikli sandelyedeki görüntüsü (Mary Warner Marien, Photography: A Cultural History, Sf. 237 -239)
FOTORÖPORTAJ Fotoröportaj, bir dizi fotoğrafın bir yayında kullanılmak üzere projelendirilmesidir. Ardı ardına gelen bir dizi fotoğrafın belirli bir bağlam içinde kullanılmasıdır. Olay ya da olgu anlatabilir. Örneğin göç ya da kentleşme olgusu üzerine fotoröportaj yapılabilir.
Dennis Stock’un James Dean Fotoröportajı 1950’lerde önemli kişilerle ilgili fotoröportajlar yapılmıştır. Örneğin Dennis Stock, James Dean’e ilişkin bir fotoröportaj çalışması yapılmıştır. Dean, bir kasabadan çıkıp yıldız olan bir kişi olarak Amerikan rüyasını temsil ediyor. Bu nedenle Dennis Stock onu doğduğu kasabaya götürüyor ve orada fotoğraflıyor.
Roger Fenton ve Kırım Savaşı (1853 -1856) sırasında Roger Fenton’ın çektiği fotoğraflar. İlk fotomuhabilirlik örneği olarak kabul edilir.
Mathew Brady ve Amerikan İç Savaşı Mathew Brady, 1861 -1865 yıllarında Amerikan İç Savaşını 20’den fazla fotoğrafçıdan oluşan ekibiyle birlikte fotoğraflamıştır. İç savaşa ait binlerce fotoğraf çekmişlerdir. Fotomuhabirliğin kurucularından biri olarak kabul edilir.
Robert Capa/Photographs 1931 -1932 yıllarında Alman fotoğraf ajansı Dephot’ta çalıştığı sırada Kophenag’da Troçki’nin konuşmacı olduğu toplantıda çektiği fotoğraflarla mesleğinde yükselmeye başlıyor.
1936– 1939 yılları arasında İspanya iç savaşını görüntülüyor. 1938 yılında Picture Post dergisine yaptığı İspanyol iç savaşından görüntülerden oluşan “This is War” Capa’nın ilk önemli çalışması oluyor. Robert Capa Cumhuriyetçi Askerin Ölümü, 1936
Robert Capa D-Day’de ABD ordusunun Normandiya’da, Omaha sahilinden çıkışını fotoğraflıyor. 6 Haziran 1944
W. Eugene Smith “İnsanların fotoğraflarını çekmek istiyorsanız öncelikle onları tanımayı öğreniniz. İnançlarını, tavır ve hareketlerini, hislerini anlamaya çalışınız. Kültürünüz ve ilgilendiğiniz konu hakkında bilginiz ne kadar derin olursa başarı oranı da o kadar büyük olur” E. Smith. Fotoroportajın kurucusu sayılır. Fotoğraf kariyeri boyunca belirli konularda bir dizi fotoğraf üretmiştir. Bir fotoğraf projesine girişmeden önce konusu üzerinde dikkatli bir biçimde çalışmasıyla ünlüdür. Fotoğraflarının her biri tek başına güçlüdür, aynı zamanda bir bütünün parçası olarak bir hikaye anlatırlar. Tüm hayatı boyunca fotoğrafçının fotoğrafları, alt yazıları, başlıkları ve sergilemesi üzerindeki editöryal kontrol hakkını savunmuş ve bunun için mücadele etmiştir.
1938 -1943 yılları arasında Black Star fotoğraf ajansında çalışır. Fotoğrafları Life, Harper’s Bazaar gibi dergilerde yayınlanır. 1947 -1955 yılları arasında Life’de kadrolu olarak çalışır. II Dünya Savaşı sırasında Pasifikteki ABDJapon savaşını fotoğraflar. W. Eugene Smith İkinci Dünya Savaşı, Saipan Dağlarında Amerikan askeri tarafından bulunan yaralanmış, ölmekte olan bir bebek, Haziran 1944
Genellikle Rembrand aydınlatması kullanır. Bunun için gün ışığı ya da iç mekanda lamba vb. dan faydalanır. Böylece konusuyla bağlantılı biçimde dramatik fotoğraflar elde eder. W. Eugene Smith Postwar America
Minamata projesinde, Japon balıkçı köyünde Chisso adlı bir fabrikanın atıklarını denize dökmesi nedeniyle meydana gelen zehirlenmelere odaklanır. Civa zehirlenmesine maruz kalanların fotoğraflarını çeker. Smith’in fotoğrafları çok etkili olur. W. Eugene Smith Tomoko Uemura, AT A CENTRAL POLLUTION BOARD MEETING Japan
Gilles Peress “İlk hedefim bir orada ne olup bittiğini anlamaktır. İlk hedefim, birey olarak dışarıda olup bitenle ilgili olarak bilincimi inşa etmektir. . . Ben iletişim kurmak istiyorum” Albüm haline gelen ilk çalışması 1984 yılında yayınlanan TELEX IRAN'dır. Bu albümde 1979 Devriminin ardından yaşanan toplumsal hareketlere, değişen sosyal mekanlara ışık tutar. 1997 yılında "Elveda Bosna” Yugoslavya'da yaşanan iç savaşa, Rwanda çalışması da Hutu-Tutsi kabileleri arasında yaşanan çatışmaların ardından bıraktığı izlere odaklanır.
James Nachtwey Dünyadaki savaşları, iç savaşları, çatışmaları fotoğraflıyor. Ana temalar, açlık, yoksulluk ve göç. Fotoğraflarında savaşın yıkıcılığını çıplak bir şekilde gözler önüne seriyor. Ona göre bir savaş fotoğrafçısı iki şekilde çalışabilir; tarafsız bir kayıtçı olarak ya da partizan bir tarihçi olarak. “Savaş karşıtı bir fotoğrafçı kurbanların yanındadır” der Nactwey. Ona göre Fotoğrafçının görevi “istatistikleri somutlaştırmak, ideolojik meşrulaştırmaya karşı çıkmak, ölümün ve acıların izlerini, savaşı uzaktan izleyenlerin, özellikle de kişisel bir tehdit hissetmeyenlerin yüzüne vurmak, dünyaya sesini duyuramayanlar için aracılık” yapmaktır. James Nachtwey/Inferno, Sudan (1993)
Haber fotoğrafının bugünü • Günümüzde yayın organlarının kadrolarında görev yapan fotomuhabirler haber fotoğrafı üretmeye devam ediyorlar. Bununla birlikte artık cep telefonu kamerası olan herkes bir fotomuhabirine dönüşmüş durumda. • 2004 yılında Ebu Garib fotoğraflarının benzeri görülmemiş şekilde çekilmesi, dağıtılması ve izlenmesi haber fotoğrafındaki dönüşüme işaret eder. • Ebu Garib fotoğrafları egemen fotomuhabirliği normlarını ihlal etmiştir. • Dijital fotoğraf makineleri ve bilgisayar yoluyla enformasyonun serbest akışı mümkün olmuştur. • Bu fotoğraflarla birlikte iliştirilmiş gazetecilik ve oto sansür kavramları tekrar gündeme gelir.
- Slides: 18