Stad in die mis DJ Opperman Bl 162

STAD IN DIE MIS 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. Met gespanne spier loop ek deur die mis want om my sluip in dier onder wit duisternis; ek hoor hom knor en in oop mote waggel sy pilare-pote en sy kantelende rug metaal; op hoeke van die strate blink sy oë bloedbelope, en met sy hap sluit staal op staal.

WOORDESKAT Stad in die mis City in the mist sluip prowl wit duisternis fog mote valleys knor growl waggel stagger kantelende rug tilted back bloedbelope oë bloodshot eyes hap bite staal steel spier muscle pilare pillars

EERSTE AFDELING: vanaf 1 -4 Stad word uitgebeeld as dier. • Die spreker is versigtig vir die dinge om hom. Hy is gespanne. • Die spreker loop maar dier sluip. • Inversie: vir beklemtoning. • Dit voel vir die spreker asof ‘n dier hom bekruip. • Onder wit duisternis – paradoks – duisternis is donker. • Die dier is ‘n metafoor vir die stad. • Enjambement

TWEEDE AFDELING van vers: 5 -7 - beskrywing van dier • Mote- plekke of valleie tussen berge. In gedig verwys dit na die strate tussen geboue. • Die pilare pote is die hoofweë - metafoor • Die kantelende rug metaal is die sinkdakke van die geboue – metafoor • Kantelende – skewe soos die skewe dakke van fabrieke • Knor – dit is die geluide wat die verkeer maak en die ander stadsgeraas.

DERDE AFDELING : Reëls 8 -10 – nader beskrywing – rooi oog; kake • Bloedbelope oë verwys na die verkeersligte – metafoor • Die dier hap – verwys na die hysbakke waarin mense klim om na die verskillende vloere van die geboue en woonstelle te gaan. Die deure sluk die mense in wanneer die deure toeklap.

Die reëls is kort en afgemete, soos iemand wat doelgerig stap. Dit dra by tot die spanning. Die ‘dier’ kom al hoe nader. Eers word hy weggesteek in die mis en dan later sien ons hoe hy waggel, hoe sy bloedbelope oë lyk en dan hoe hy “hap” of byt. Die spreker neem dinge waar deur middel van sy sintuie: Sig – hy sien die waggelpote en oë van dier. Gehoor – hy hoor die knor geluide van dier. Daar is progressie in die gedig.