Staa dysocjacji i prawo rozciecze Ostwalda Staa dysocjacji

Stała dysocjacji i prawo rozcieńczeń Ostwalda - Stała dysocjacji, - Związek stałej dysocjacji ze stężeniem i stopniem dysocjacji prawo rozcieńczeń Ostwalda

Stała dysocjacji Kd • Stała dysocjacji (Kd) – stała równowagi reakcji dysocjacji dla reakcji: AB ↔ A+ + B- gdzie: [A+]; [B-]; [AB] – stężenia molowe w stanie równowagi. • Stała dysocjacji jest wielkością charakterystyczną dla danego elektrolitu, nie zależną od stężenia elektrolitu, zależną wyłącznie od temperatury. • Im większa wartość Kd, tym mocniejszy elektrolit

Stała dysocjacji Kd • Słabe elektrolity typu AB 2, AB 3 ( kwasy wieloprotonowe, zasady wielowodorotlenowe) dysocjują stopniowo, Kd wyznacza się do każdego stopnia dysocjacji. • Stała dysocjacji dla H 3 PO 4 w temp. 25 o. C i Cm =0, 1 mol/dm 3 I stopień H 3 PO 4 ↔ H+ + H 2 PO 4 - α 1 = 23, 9% II stopień H 2 PO 4 - ↔ H+ + HPO 42 - α 2 = 1, 6·10 -1% Kd 2 = 6, 3·10 -8 [mol/dm 3] III stopień HPO 42 - ↔ H+ + PO 43 - • Ø Ø Ø α 3 = 1, 8·10 -2% Kd 1 = 7, 5·10 -3 [mol/dm 3] Kd 3 = 1, 3·10 -12 [mol/dm 3] Do mocnych elektrolitów zaliczamy: Sole rozpuszczalne w wodzie, Wodorotlenki litowców i berylowców z wyjątkiem Be(OH)2 i Mg(OH)2 Kwasy: HCl, HBr, HI, HNO 3, H 2 SO 4, HCl. O 4

Prawo rozcieńczeń Ostwalda • Prawo rozcieńczeń Ostwalda – określa związek między stężeniem roztworu elektrolitu i stopniem dysocjacji α gdzie: Kd – stała dysocjacji co – stężenie molowe α – stopień dysocjacji • Jeżeli α < 0, 05 (5%) lub , to 1 – α ≈ 0 w związku powyższym wzór przybiera postać: Kd = co · α 2 stąd

Prawo rozcieńczeń Ostwalda Jeżeli α > 0, 05 (5%) lub to