Sposb na oparzenia bez pomocy lekarza moemy sobie

Sposób na oparzenia bez pomocy lekarza, możemy sobie poradzić z: oparzeniami 1. stopnia (zaczerwienienie skóry, jej obrzęk, pieczenie) oraz lżejszymi, obejmującymi niewielką powierzchnię ciała oparzeniami 2. stopnia (pojawiają się pęcherze wypełnione płynem)

Co należy zrobić? - Powstrzymać rozprzestrzenianie się poparzenia w głąb tkanek. Zranione miejsce trzeba natychmiast schłodzić zimną wodą (przez około 20 minut). Następnie należy zdjąć ubranie z rany (jeśli mocno przylgnęło do ciała, obciąć nożyczkami dookoła oparzenia). - Jak najszybciej złagodzić ból. Badania wykazały, że może on przedłużyć proces gojenia o około 30 procent. To zaś wielokrotnie zwiększa możliwość tworzenia się blizn i innych powikłań - Unikać częstej zmiany opatrunków. Zdejmując je z rany, nawet bardzo ostrożnie, naruszamy, a czasami wręcz niszczymy nowo tworzące się tkanki - Wybierać opatrunki zapewniające odpowiedni poziom wilgoci.

Apteczka ● ● Burn Jel - uśmierza ból, chłodzi skórę, skraca proces gojenia, zapobiega infekcjom i bliznom. Scaldex (maść) – skutecznie zmniejsza ból, działa przeciwzapalnie, przyspiesza regenerację i gojenie naskórka, zapobiega bliznom. Nie wymaga stosowania opatrunków. Opa gel - przezroczyste opatrunki o działaniu kojącym i chłodzącym. Ułatwiają gojenie, zapobiegają bliznom. Lampa Bioptron (firmy Zepter) - jej światło przyspiesza regenerację tkanek, pokrywanie się nowym naskórkiem ran po oparzeniach, zmniejsza możliwość blizn

Leczenie poważnych opażeń bez względu na rozległość, oparzenia II i III stopnia dotyczące twarzy, genitaliów, stóp lub dłoni powinny być leczone w warunkach szpitalnych. Dotyczy to także oparzeń skóry II i III stopnia okolicy stawów, ze względu na niebezpieczeństwo występowania przykurczów. Hospitalizacja obowiązuje również przy oparzeniach III stopnia obejmujących ponad 2% powierzchni ciała i oparzeniach II stopnia - ponad 10% powierzchni ciała.

● ● W okresie wstępnym przy poparzeniu ponad 10% ciała u dorosłych, a u dzieci nawet 5%, największe niebezpieczeństwo stanowi uogólniona reakcja organizmu w postaci wstrząsu spowodowanego zmniejszoną objętością krwi i ucieczką osocza na zewnątrz (nazywa się to tzw. płaczem oparzonej powierzchni). Następnym przełomowym momentem w przebiegu ciężkich oparzeń jest okres późny, tzw. kataboliczny, występujący po 3 -4 dniach od urazu. Dochodzi wtedy do szybkiego zużywania rezerw energetycznych ustroju, wyniszczenia i działania tzw. toksyny pooparzeniowej, uszkadzającej narządy. Doprowadza to do rozmaitych powikłań, które w porę nieopanowane mogą spowodować śmierć.

● ● ● Poparzenie głębokie II stopnia Opatrunki zmieniane codziennie z kremami o działaniu bakteriobójczym : Flammecerium , Flammazine , Argosulfan , Dermazine i. in. Antybiotyki stosowane ogólnie Posiewy z ran oparzeniowych Rana goi się wolno w ciagu 3 -4 tygodni z wytworzeniem blizny przerostowej Istnieje możliwość braku samoistnego leczenia co wymaga leczenia miejscowego i ogólnego oraz przeszczepienia skóry Poparzenie III stopnia pełnej grubości skóry Leczenie ogólne: antybiotyki Chirurgiczne wycięcie martwicy i wypełnienie ubytków tkanek Chemiczna lub enzymatyczna demarkacja martwicy i pokrycie ubytku tkanek Leczenie miejscowe : Flammacerium , Flammazine , Argosulfan , Dermazine Rana goi się tylko na obrzeżu i zawsze wymaga wyciecia i przeszczepienia skóry

Blizna pooparzeniowa ● ● ● ● W zależności od czasu regeneracji skóry w obszarze dotkniętym poparzeniem mogą wystąpic przerostowe blizny Wyleczenie w 2 tygodnie- minimalna lub brak blizny Leczenie w 3 tygodnie minimalna lub brak blizny za wyjątkiem ludzi z grupy podwyższonego ryzyka wystąpienia blizny Leczenie w 4 i więcej tygodni blizna przerostowa u więcej niż 50% pacjętów Wczesny przeszczep powoduje mniejsze blizny Im gęstszy przeszczep tym mniejsza blizna Blizna przerostowa występuje tylko u ludzi. Jest to zaburzenie naturalnego procesu gojenia

● ● ● Cześciej występuje młodych ludzi Występuje przy więcej niż 50% ciężkich poparzeń Blizna jest charakterystycznie czerwona , zesztywniała, wypukła i bolesna. Blizne powoduja czynniki wzrostu i różnicowania pojawiajace sie w nadmiarze w uszkodzonej tkance objętej procesem zapalnym Ochrona przed wystąpieniem blizny obejmuje: tymczasowe i permanentne substytuty sóry, przeszczepy , ochrona rany przed zakażeniem LECZENIE BLIZNY PRZEROSTOWEJ: Wycięcie-wykonalny tylko przy małych bliznach Chirurgia laserowa-obiecująca metoda , wiązka lasera użyta jest w celu wywołaniatermicznej odpowiedzi tkankowej, podgrzewa ranę i powodujecoagulacje w specyficznych tkankachv Cytoterapia polega na zaburzeniach mikroprzepływyprowadzących do zniszczenia tkanek , zwłaszcza fibroblastów Ciśnienie_ popularna metoda parę lat temu polegała na zakładaniu opasek generujących ciśnienie około 24 mm hg na bliznę. Nacisk jeśli był stosowany 18 -24 godzin dziennie przez 6 miesięcy sprawiał podatna. . nacisk redukoje przepływ krwi w bliżnie zmniejszając depozyt białkowy i zwiększając lizę ma to zmniejszać obrzęki Terapia lekowa- -obejmuje niesteroidowe przeciwzapalne leki, zmniejszają bliznowacenie przez inhibicje il-1 i prostanoidów. Leki Antyhistaminowe, kortykosteroidy, interferony. Leczenie mikrofalami- zmniejsza zawartość kolagenu w bliżnie a przez to jej sztywność

Skurcz blizny pooparzeniowej ● ● ● Może do tego dojść w przypadku gdy blizna obejmuje stawy. Skurcz skóry wynika z kurczeniua sie blizny z czasem Uniemożliwia często podstawowe ruchy jak odwodzenie i przywodzenie w tych stawach Leczenie to przedewszystkim rozciąganie i przetrzymywanie kończyny w odpowiedniej pozycji