SISTEMAS DE COORDINACIN A funcin de coordinacin permite

SISTEMAS DE COORDINACIÓN

A función de coordinación permite que todo o noso organismo actúe de maneira conxunta, organizada e no tempo preciso. Existen dous sistemas de coordinación que presentan algunhas diferenzas: S. NERVIOSO S. ENDÓCRINO RESPOSTAS Rápidas e curtas Lentas e duradeiras ZONA DE ACTUACIÓN Localizada Grande alcance UNIDADE FUNCIONAL Neurona Hormonas ORGANISMOS Animais Plantas e animais

SISTEMA NERVIOSO n n n Controla e coordina as funcións de todo o corpo e detecta, interpreta e responde aos estímulos internos e externos. As mensaxes que transmite son sinais eléctricas chamadas impulsos nerviosos A unidade fundamental deste sistema é a Neurona.

NEURONA A neuronas son células especializadas e recibir e transmitir información mediante impulsos nerviosos. Os impulsos nerviosos sempre se transmiten dende o soma ao axón.

ESTRUTURA DUNHA NEURONA n n n CORPO CELULAR OU SOMA: Contén o núcleo e case todo o citoplasma. DENDRITAS: Son prolongacióne curtas, múltiples, polas que se reciben impulsos doutra neurona ou do medio ambiente. AXÓN: Prolongación longa, única, pola que viaxa o estímulo cara aos órganos ou outras neuronas. VAIÑA DE MIELINA: Material lipídico que illa ao axón e aumenta a rapidez de desprazamento do impulso nervioso. Axóns e dendritas agrúpanse en feixes de fibras: NERVIOS DENDRITAS VAÍÑA DE MIELINA SOMA AXÓN

Sentido do Impulso Nervioso

SINAPSE A sinapse é a comunicación funcional entre dúas neuronas. A mensaxe transmítese a través do espazo entre as dúas neuronas (espazo sináptico) mediante neurotransmisores. NEURONA POSTSINÁPTICA NEURONA PRESINÁPTICA

ORGANIZACIÓN DO S. NERVIOSO CEREBRO ENCÉFALO CEREBELO MESENCÉFALO S. N. CENTRAL TRONCO ENCEFÁLICO MEDULA ESPIÑAL S. N. PERIFÉRICO PROTUBERANCIA BULBO RAQUÍDEO S. N. SOMÁTICO S. N. SIMPÁTICO S. N. AUTÓNOMO S. N. PARASIMPÁTICO

SISTEMA NERVIOSO CENTRAL n Formado polo Encéfalo e a Medula espiñal n n Protexido polo cranio e as vértebras respectivamente. A súa función é recibir, transmitir mensaxes, procesar e analizar información. http: //www. nlm. nih. gov/medlineplus/spanish/ency/esp_imagepages/19588. htm

SISTEMA NERVIOSO CENTRAL (S. N. C. ) n n O encéfalo e a medula espiñal están envoltos por tres capas membranosas chamadas meninxes: duramáter, aracnoide e piamáter. Entre éstas e o SNC, atópase o LCR (líquido cefalorraquídeo) que amortece os golpes e o protexe. Tamén intercambia nutrientes e refugos có sangue.

ENCÉFALO n n n É o lugar ao que chegan e onde se orixinan os impulsos nerviosos. Contén aprox. 100 millóns de neuronas e pesa aprox. 1. 400 Kg. Divídese en: cerebro, cerebelo e tronco cerebral.

O CEREBRO n n Consta de dous hemisferios cerebrais (dereito e esquerdo) conectados polo corpo caloso. Cada hemisferio recibe sensacións e controla movementos do lado oposto do corpo. O hemisferio dereito se asocia coa creatividade e a capacidade artística e o esquerdo coa capacidade analítica e matemática. http: //www. mhhe. com/socscience/intro/ibank/0013 lll. jpg n n É a sede da percepción, da conciencia, da aprendizaxe e das actividades voluntarias e conscientes do corpo. Aí radican a personalidade e a intelixencia, así como a linguaxe

A CODIA CEREBRAL Constitúe a capa de neuronas máis externa do cerebro. Está pregada formando circunvolucións e as súas fendas coñécense como sucos e se son moi profundos, cisuras. LÓBULO FRONTAL Planificación de accións futuras PARIETAL. Recibe sensacións somáticas, presta atención a estímulos importantes LÓBULO OCCIPITAL Procesa a visión LÓBULO TEMPORAL Procesa a audición. Participa no recoñecemento de obxectos e rostros

O CEREBELO n n http: //www. brainexplorer. org/glossary/hindbrain. shtml Localízase na parte posterior do cranio. Encárgase de manter o equilibrio, a postura, o tono muscular e axuda á coordinación de movementos finos. Participa na aprendizaxe das actividades motoras.

O TRONCO ENCEFÁLICO n n Conecta o encéfalo e a medula espiñal. O mesencéfalo controla moitas funcións sensitivas como os movementos oculares A protuberancia comunica o cerebelo, o bulbo e o cerebro O bulbo controla funcións vitais como o latexo cardíaco, a respiración, a dixestión …

O TÁLAMO E O HIPOTÁLAMO n n n Atópanse entre o tronco cerebral e o cerebro. O Tálamo recibe mensaxes dos receptores sensoriais e transmite a información á rexión axeitada do cerebro, para que a procese máis a fondo. O Hipotálamo é o centro de control da fame, sede, cansancio, sono, ira e a temperatura corporal. Controla a coordinación dos sistemas nervioso e endócrino. Ao igual que o tálamo produce emocións como medo, rabia, tranquilidade, sede ou pracer.

TÁLAMO E HIPOTÁLAMO Tálamo Cortez a Cerebr al Hipotálamo

MEDULA ESPIÑAL n n n http: //www. becomehealthynow. com/popups/spine_nerve. htm Está situada no canal vertebral. Ten 31 pares de nervios polos cales viaxan os estímulos nerviosos do cerebro ao Sistema Nervioso Periférico. É un Centro del Control Nervioso.

ARCO REFLEXO 2. NEURONA SENSITIVA 1. OS ESTÍMULOS SON CAPTADOS POLOS RECEPTORES 5. OS EFECTORES (MÚSCULOS) LEVAN A CABO UNHA RESPOSTA 4. NEURONA MOTORA 3. NEURONA DE ASOCIACIÓN ACTO INVOLUTARIO

SISTEMA NERVIOSO PERIFÉRICO n n Conecta os centros de control cós órganos receptores de estímulos e cós órganos motores. Está formado por: q q GANGLIOS (corpos neuronais) NERVIOS (axóns) n n CRANIAIS (saen do encéfalo) RAQUÍDEOS (saen da medula espiñal)

Cada nervio cranial ten unha función:

S. N. AUTÓNOMO OU VEXETATIVO n Controla o funcionamento dos órganos, xunto có bulbo raquídeo de forma involuntaria e inconsciente. n Consta de: q q Sistema Nervioso Simpático (SNS) Sistema Nervioso Parasimpático (SNP)

SISTEMA NERVIOSO AUTÓNOMO n O Sistema Nervioso Simpático encárgase de activar ao organismo, polo que incrementa o gasto de enerxía e adoita funcionar polo día. Tamén actúa ante situacións de estrés. n O Sistema Nervioso Parasimpático relaxa o organismo, diminúe o consumo de enerxía e adoita funcionar pola noite.

O SNS E O SNP actúan de forma antagónica

SISTEMA ENDÓCRINO

O Sistema Endócrino está formado por un conxunto de Gándulas Endócrinas distribuídas por todo o corpo. n Producen substancias químicas, chamadas Hormonas, que son vertidas ao sangue e distribuídas por todo o corpo n As hormonas actúan sobre determinados órganos (órganos diana) regulando diversas funcións como o crecemento, a reproducíon, o metabolismo. . n

Glándulas endócrinas

Órganos diana CONTROL HORMONAL

n O sistema endócrino está íntimamente ligado ao sistema nervioso, de forma que a hipófise recibe estímulos do hipotálamo (eixe hipotálamo-hipofise) e libera hormonas trópicas que actúan sobre as outras glándulas endócrinas estimulando ou inhibindo a produción das súas propias hormonas

Hormonas da hipófise neurohipófise adenohipófise q. Na adenohipófise prodúcese : • STH (hormona do crecemento ou somatotropa). Estimula o crecemento. • Prolactina. Secreción de leite • Tamén se producen a TSH, ( estimulante da tiroide), ACTH ( estimulante da codia suprarrenal), LH (secreción de testosterona e ovulación), FSH (maduración do folículo ovárico e formación de espermatozoides) q. Na neurohipófise: • Antidiurética, reduce produción de urina • Oxitocina, provoca a contración do útero no parto e a produción de leite

Glándula pineal Está no centro do cerebro. Secreta melatonina, hormona que regula os ritmos circadianos (relacionados coa luz). Probablemente inflúe en que teñas sono polas noites e espertes polas mañás.

Tiroide n n Paratiroide Produce a parathormona que regula os niveis de calcio no sangue e na urina n Localizada na parte anterior e inferior do pescozo Produce tiroxina que regula o metabolismo das células e calcitonina que regula os niveis de calcio no sangue A súa produción está controlada pola tirotropina, secretada por la hipófise

Timo n n O timo forma parte do sistema inmunolóxico. Produce unha hormona, chamada timosina, que estimula o crecemento dos linfocitos T, que nos axundan a defendermos dos ataques de virus infecciosos ou de células canceríxenas.

Glándulas suprarrenales n n Na codia prodúcense : . Cortisol que regula o metabolismo das graxas e. Aldosterona que contribúen a regular o nivel de sales minerais Na medula prodúcense neurotransmisores: . Adrenalina e Noradrenalina, de función antagónica

Páncreas n n n As células dos Illotes de Langerhams producen 2 tipos de hormonas: Insulina, favorece a utilización de glicosa polas células e promove a formación de glicóxeno a partir de glicosa no fígado. Prodúcese cando o nivel de glicosa no sangue (glicemia) é elevado Glicagón, favorece a degradación de glicóxeno a glicosa no fígado. Prodúcese cando o nivel de glicosa no sangue é baixo

Regulación hormonal da glicemia A GLICEMIA é a concentración de glicosa no sangue

Testículos Os testículos producen n Testosterona que contribúe ao desenvolvemento dos caracteres sexuais secundarios e a formación de espermatozoides.

Ovarios n n Os ovarios segregan: Estróxeno , determina o desenvolvemento dos caracteres sexuais secundarios e colabora no control do ciclo menstrual feminino Proxesterona, favorece o crecemento do endometrio no útero e inhibe a produción de leite polas mamas.

Pilar de Vega Bioloxía de 3º de ESO.