Sesi Anz Geiler in Tklaynz Copyrighttasarm magirbas Hayatn

Sesi Açınız Geçişler İçin Tıklayınız Copyright©tasarım: magirbas

Hayatını, " Hamdım, piştim, yandım" diye özetleyen büyük İslâm velisinden bahsetmek herkesin kullandığı dil ve kalemin kârı değildir. Hz. Mevlânâ her ne kadar dış görünüşü itibariyle sıradan bir insan gibi de olsa, kendisinden asırlar sonra bile dünya insanlarının duygu düşünce ikliminde ufuklar açılmasına vesile olan bir hazinedir. Milletler kahramanlarıyla birlikte yaşarlar. Kahramansız bir milletin yaşaması mümkün değildir. Savaş zamanlarının kahramanları sınır boylarına koşarlar iken, barış zamanının kahramanları da dünyamızın mimarlarıdır. Onlar bizim güzellik manzumemizdir. Gönül dünyamızın kahramanlarından birisinin de Hz. Mevlânâ olduğunu açık ve kesin bir şekilde ifade etmek mecburiyetindeyiz. Çünkü; Hz. Adem'den bu yana nice insanlar gelmiş geçmiş; sultanlar, vezirler, âlimler çoğu unutulmuş gitmiştir. Ama Hz. Mevlânâ; ünü günümüze kadar artarak gelen bir âlim kişidir. Yediyüzyıl öncesinden günümüze kadar ilim ışıklarını salmış ve sonsuza kadar da dünyayı aydınlatacağı muhakkak görülen bir er kişidir. . .

Cömertlik ve yardım etmede akarsu gibi ol, Şefkat ve merhamette güneş gibi ol, Başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol, Hiddet ve asabiyette ölü gibi ol, Tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol, Hoşgörülükte deniz gibi ol, Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol.

Bülbüllerin güzel sesleri beğenilir de bu yüzden kafes çeker onları. Ama kuzgunla baykuşu kim kor kafese?

Nice insanlar gördüm, üzerinde elbisesi yok. Nice elbiseler gördüm, içinde insan yok.

Altın ne oluyor, can ne oluyor, inci, mercan da nedir bir sevgiye harcanmadıktan, bir sevgiliye feda edilmedikten sonra.

Bir mum diğer mumu tutuşturmakla ışığından bir şey kaybetmez. Sopayla kilime vuran, Kilimi dövmez Tozlarını silkeler.

Can konağını aramadaysan, cansın; bir lokma ekmek arıyorsan, ekmeksin. Şu nukteyi biliyorsan, işi biliyorsun demektir; Neyi Arıyorsan Osun Sen.

Hiddet ve şehvet insanı şaşı yapar; ruhu doğruluktan ayırır. . . Zalimlerin zulmü de karanlık bir kuyudur.

Ayran kasem önümde oldukça, vallahi kimsenin balını düşünmem bile. Azıksızlık, ölümle kullağımı bursa bile hürriyeti kulluğa satmam ben !

Altın ne oluyor, can ne oluyor, inci, mercan da nedir. Bir sevgiye harcanmadıktan, bir güzele feda edilmedikten sonra.

İki parmağının ucunu gözüne koy. Bir şey görebiliyor musun dünyadan? Sen göremiyorsun diye bu alem yok değildir. Görememek ayıbı, göstermemek kusuru, Uğursuz nefsin parmağına ait işte.

Kimin aşka meyli yoksa o kanatsız kuş gibidir, vah ona!. . . Sevgili her acıya lezzet verir. . .

Gene gel! gene gel! her ne isen gene gel! Kafirsen, ateşe tapıyorsan, puta tapıyorsan da, gene gel, Bu bizim dergahımız umutsuzluk dergahı değil, Yüz kere tövbeni bozmuşsan da gene gel!