Sejm Dzieci i Modziey Czym jest SDi M

Sejm Dzieci i Młodzieży

Czym jest SDi. M? Sejm Dzieci i Młodzieży to utworzony w 1994 roku nieformalny polski parlament, w którym zasiadają uczniowie gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych. Kadencja 460 posłów trwa jeden rok, a jedyna sesja odbywa się dnia 1 czerwca. Obrady SDi. M (podobnie jak Sejmu RP) odbywają się w Sali Plenarnej.

Zdjęcia z Sesji SDi. M

Jak zostać posłem? Przyznanie mandatu odbywało się zawsze na podstawie konkursu literackiego. Kandydat pisał pracę na jeden z trzech tematów i dostarczał ją wojewódzkiemu Kuratorium Oświaty. Wojewódzka Komisja oceniała prace i przyznawała mandaty poselskie. W tym roku zadaniem kandydatów na posłów SDi. M było zorganizowanie debaty dotyczącej szkolnej samorządności.

Tematy debat organizowanych w ramach XVI SDi. M 1. Jakie działania szkolne i lokalne są warte zrealizowania przez samorząd uczniowski – nasze pomysły i dobre praktyki? 2. Jak zorganizować pracę samorządu, żeby włączyć w jego działania jak największą liczbę uczniów? 3. Jak przygotować i zorganizować wybory do władz samorządu uczniowskiego, żeby były świętem demokracji w szkole? 4. Jakie wsparcie dyrekcji szkoły, nauczycieli i innych dorosłych jest potrzebne uczniom chcącym rozwijać samorządy w swoich szkołach?

Jak przygotować i zorganizować wybory do władz samorządu uczniowskiego, żeby były świętem demokracji w szkole? W wielu szkołach demokratyczne wybory to fikcja. Więc gdzie mamy się uczyć zasad funkcjonowania naszego państwa? Dyskusja dotyczyć będzie tego, jak powinny być przeprowadzone wybory do Samorządu Uczniowskiego.

Jak zorganizować pracę samorządu, żeby włączyć w jego działania jak największą liczbę uczniów? Dyskutować będziemy w obszarze funkcjonowania Samorządów Uczniowskich, jego organów, jak powinny działać, jakie mieć uprawnienia, tak żeby nie reprezentowały tylko grupy kilku uczniów, a całą społeczność szkolną.

Zachęcamy do aktywnego uczestnictwa w debacie!

ZASADY DEBATY 1. Jedna osoba mówi, reszta słucha- nie przekrzykujemy się; 2. Słowo moderatora (np. odebranie głosu) jest ostateczne; 3. Mówimy za siebie, nie przypisujemy innym własnych opinii; 4. Krytykujemy wypowiedzi, a nie osobę; 5. Nie mówimy o sprawach osobistych; 6. Nie traktujemy krytyki osobiście; 7. Szanujemy siebie nawzajem; 8. Mówimy na temat;