Schizofrenia To PRZEWLEKY proces chorobowy charakteryzujcy si zaostrzeniami

Schizofrenia To PRZEWLEKŁY proces chorobowy, charakteryzujący się zaostrzeniami i remisjami

Psychozy schizofreniczne n Epidemiologia: 1 -2% populacji, M=K, ale M (15 -25 lat), K (25 -35 lat) n Etiologia: nie znana Koncepcje: 1. Przyczyny endogenne 2. Czynniki egzogenne (wirusy, toksyny, urazy) 3. Etiologia psychogenna

Obecne poglądy na skłonność do zachorowania-vulnerability Predyspozycje genetyczne: Ok. 10 x częstsze występowanie choroby u krewnych 1 -go stopnia n Teoria neurorozwojowa: w rozwoju OUN dochodzi do zaburzenia tworzenia połączeń nerwowych w hipokampie, płatach skroniowych i czołowych, wzgórzu i móżdżku n (Bleuler, Mazurkiewicz, obecnie: Murray, Weinberger) n W mózgach osób chorych stwierdza się zmniejszoną masę mózgu, a szczególnie hipokampu i wzgórza oraz poszerzenie komór

Obecne poglądy na skłonność do zachorowania -vulnerability cd. Zaburzenia immunologiczne Współwystępowanie niektórych schorzeń immunologicznych (twardzina, łuszczyca) i schizofrenii n Zaburzenia w działaniu fosfolipidazy A 2 Powoduje to spadek PGL, zmniejsza się reakcja zapalna (obronna) Test niacynowy – u schizofreników brak reakcji rumieniowej n

Czynniki spustowe tj. takie które ujawniają chorobę, lub powodują jej kolejny rzut n Sytuacje stresowe – śmierć bliskiej osoby, adaptacja do nowych warunków życiowych, urodzenie dziecka n Substancje psychoaktywne – wszystkie narkotyki mogą wyzwolić potencjał chorobowy u osób predysponowanych, najniebezpieczniejsze są substancje o działaniu dopaminergicznym

Mechanizmy neurobiologiczne schizofrenii – udowodnione empirycznie Nadaktywność dopaminergiczna Antagoniści r. D 2 działają p/psychotycznie Terapia sterydowa może spowodować, lub ujawnić psychozę - sterydy stymulują ukł. dopaminowy Psychozotwórcze właściwości amfetaminy i jej pochodnych n Nadaktywność serotoninergiczna Antagoniści r 5 HT 2 A działają p/autystycznie i nasennie n Zaburzenia w funkcjonowaniu fosfolipidowej błony komórkowej rzutujące na pracę receptorów komórkowych n

Teoria dopaminowa = wzmożonej aktywności r D 2 Nie obserwuje się współwystępowania schizofrenii i ch. Parkinsona n Pląsawicy Huntingtona często towarzyszą psychozy n Inh. MAO i śr. amfetaminopodobne wywołują/zaostrzają psychozę n Wzrost r. D 2 w mózgach zmarłych osób chorych na schizofrenię n Typowe neuroleptyki działają głównie poprzez hamowanie neurotransmisji dopaminergicznej

Schizofrenia – objawy osiowe (negatywne) n Autyzm n Obniżenie uczuciowości wyższej n Rozszczepienie osobowości: dereizm, paratymia, paramimia, parafonia, ambisentencja, ambitendencja, rozkojarzenie, neologizmy, paralogia, rozpad osobowości

Schizofrenia – objawy dodatnie (wytwórcze) n n n n Złudzenia (iluzje) i omamy Niespójne urojenia Paramnezje Depersonalizacja Transytywizm Symboliczność, Dziwaczne zachowania Zaburzenia jedzenia, snu, cyklu miesięcznego

Schizofrenia - przebieg choroby n n n Jest to przewlekła choroba przebiegająca z zaostrzeniami i remisjami. Zaostrzenia to zwykle narastanie objawów wytwórczych, rzadziej objawów osiowych Ostry początek zwykle lepiej rokuje Powolny, podstępny początek powoduje większą degradację osobowości Pełna uleczalność, czyli wycofanie się obj. wytwórczych to 30 -40% Schizofrenia resztkowa ( rezydualna): delikatne obj. osiowe

Schizofrenia przebieg rzutu choroby (Paragnomen) n Faza zwiastunowa – lęk, utrata zainteresowań, drażliwość, izolacja, porzucenie pracy, szkoły, obj. depresyjne, zanik higieny osobistej, bezsenność ROZPOZNANIE n ICD 10 – przez 1 miesiąc czasu utrzymywanie się urojeń oddziaływania, owładnięcia, ksobnych, odsłonięcia, dysmorfofobia, omamy słuchowe, automatyzmy, rozkojarzenie, neologizmy n DSM IV – objawy utrzymujące się przez 6 m-cy n

Postaci schizofrenii ICD-10 F 20. X n Paranoidalna n Hebefreniczna n Katatoniczna n Niezróżnicowana n Depresja poschizofreniczna n Rezydualna n Prosta

Schizofrenia paranoidana n n v v v Przewlekły proces na który składają się objawy osiowe schizofrenii i objawy zespołu paranoidalnego Objawy Omamy słuchowe Urojenia prześladowcze, ksobne, oddziaływania, odsłonięcia, nasyłania i wykradania myśli Pseudohalucynacje słuchowe, trzewne Automatyzmy ruchowe Dysmorfofobia Zwykle spadek aktywności, ale czasem wzrost

Schizofrenia katatoniczna n Przewlekły proces chorobowy, na który składają się objawy osiowe schizofrenii i objawy zespołu katatonicznego n Postaci: hipo- (mutyzm, otamowanie, negatywizm) i hiperkinetyczna (duże rozkojarzenie, dziwaczność, stereotypie, grymasy, automatyzmy) n Raptus catatonicus, osłupienie efektoryczne i receptoryczne

Schizofrenia hebefreniczna n Inaczej zdezorganizowana, łączy objawy osiowe schizofrenii i zespołu hebefrenicznego n Najczęściej okres pokwitania n Dziwactwa, zanik uczuciowości wyższej: krnąbrne, kpiarskie, błaznujące zachowanie, nachalny, drażliwy, agresywny, wesołkowaty, sztuczny, rozkojarzenie, urojenia wielkościowe

Schizofrenia prosta n Przewlekle występujące osiowe objawy schizofrenii n Powolny rozwój choroby n Niedostosowanie, zaburzenia myślenia i uczuciowości n Wczesny początek: nagle przestaje się uczyć, chłodny, obojętny, nieczuły, rezonerski, zaniedbany higienicznie n Brak aktywności, bezczynność n Stopniowa degradacja społeczne i załamanie linii życiowej

Inne psychozy wg ICD-10 n n n n F 21 zaburzenia schizotypowe F 22 utrwalone zab. urojeniowe F 23 ostre i przemijające zab. psychotyczne F 24 indukowane zab. urojeniowe F 25 - zaburzenia schizoafektywne: zaburzenia afektywne nakładające się na objawy schizofrenii Psychozy organiczne Psychozy egzogenne

Zab. schizotypowe, inaczej: zaburzenia typu schizofrenii, osobowość schizotypowa, schizotypia n nowa, używana zaledwie od ok. 20 lat, kategoria diagnostyczna, wprowadzona dla określenia osób, które charakteryzują się uderzającą niezwykłością przeżyć i zachowań, wyraźnie odbiegającą od przeciętnej; magiczne myślenie, nasilona ksobność, iluzje (zwłaszcza dotyczące własnego ciała), niecodzienne słownictwo, niezwykłe skojarzenia i dygresyjność, używanie wtrąceń o niejasnym celu oraz wypowiedzi nadmiernie konkretnych lub abstrakcyjnych.

Schizotypia cd. Ew. osłabienie emocjonalności typu adhedonii, uogólniający się lęk i złość. uboższe kontakty społeczne; unikanie osób i osamotnienie, nasilenie lęku czy złości w obecności innych, nieprzeciętna mimika, ruch i gestykulacja, odmienność postawy ciała i ubioru. n występuje u części krewnych chorych na schizofrenię. Sama odmienność typu schizotypii nie jest jednak chorobą psychiczną. n ze schizotypią wiążę się złe, gorsze nawet niż w innych zaburzeniach osobowości, społeczne funkcjonowanie. n