Sanktuaria maryjne w diecezji owickiej Domaniewice Obraz Matki
Sanktuaria maryjne w diecezji łowickiej
Domaniewice � Obraz Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych i Matki Pięknej Miłości, koronowany 8 września 2000 roku przez Nuncjusza Apostolskiego, arcybiskupa Józefa Kowalczyka i Biskupa Łowickiego Alojzego Orszulika. Obraz został uznany za łaskami słynący w połowie XVIIwieku i przyozdobiony licznymi wotami. Kult ma charakter ogólnopolski. Odpust 8 września. Sanktuarium posiada przywilej nadawania Odpustów Papieskich z 2009 r
Głogowiec � XVII-wieczna kopia obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, obraz koronowany 14 września 1975 roku przez Stefana Kardynała Wyszyńskiego. � Polskie sanktuarium maryjne, mieszczące się w gotyckim kościele pw. Narodzenia NMP i św. Wojciecha w parafii w Głogowcu niedaleko Kutna. Sanktuarium istnieje od 1434 r. Murowany kościół został wybudowany w 1560 r. przez Pawła z Głogowskich, poprzedzał go kościół drewniany wybudowany przez Jana z Głogowskich (początek XIV.
Mąkolice Figura została umieszczona w nowym kościele pobudowanym w latach 1994 – 1999. W dniu 13 maja 2000 r. Biskup Łowicki nową świątynię podniósł do godności Sanktuarium. � Budowę kościoła w Mąkolicach zainicjował w 1422 roku metropolita gnieźnieński arcybiskup Wojciech Jastrzębiec Prymas Polski. Dzieło to ukończył w 1444 roku jego następca na stolicy gnieźnieńskiej arcybiskup Wincenty Kot Prymas Polski, erygując przy nim parafię. Drugi kościół zbudowano w latach 1607 -1614 -jest on najstarszą drewnianą świątynią w diecezji łowickiej. Dnia 20 października 1663 roku odbyła się jego konsekracja. Zabytkowy kościół konstrukcji zrębowej, oszalowany, wieńczy niewielka wieżyczka z krzyżem na szczycie krytego gontem dachu. W ołtarzu głównym mieści się namalowany w 1890 roku obraz Matki Bożej Łaskawej, zwanej Panią Mąkolic. �
Miedniewice Wizerunek z 1674, koronowany 6 czerwca 1767 roku przez biskupa Ignacego Krasickiego. � Miedniewicki zespół kościelno-klasztorny to jeden z cenniejszych zabytków architektury barokowej na zachodnim Mazowszu. Świątynię zbudowano wg. planów architektów Józefa Fontany i Tomasza Belottiego. To budowa orientowana, murowana, jednonawowa, z zakrystią i chórem zakonnym za ołtarzem. W ołtarzu głównym znajduje się łaskami słynący wizerunek Świętej Rodziny podtrzymywany przez dwa anioły. Jest on zasłonięty obrazem Matki Bożej Częstochowskiej w sukience ze srebrnej blachy. W kościele znajduje się sześć ołtarzy bocznych. Kapituła Watykańska dnia 8 lipca 1764 roku za pontyfikatu Klemensa X uznała obraz Świętej Rodziny w Miedniewicach za cudowny i wydała dekret zezwalający na koronacje obrazu. �
Nowe Miasto � � Ojcowie Kapucyni przybyli do Nowego Miasta w 1762 r. Tu umiera o. Honorat 16 grudnia 1916 r. W ołtarzu bocznym kościoła spoczywają relikwie Błogosławionego. Jest On współpatronem Diecezji Łowickiej. Sanktuarium bł. Honorata Koźmińskiego mieści się w kapucyńskim kościele pw. św. Kazimierza zlokalizowanym w Nowym Mieście nad Pilicą. Świątynia powstała w latach 1780 -1786 z fundacji wojewody rawskiego Kazimierza Granowskiego. Z powodu sytuacji politycznej nie udało się całkiem wykończyć kościoła i mógł być on konsekrowany dopiero w 1815. Z zewnątrz bryła wygląda bardzo okazale, ale wnętrze jest nadzwyczaj skromne, jak przystało franciszkańskim zakonnikom. Największym skarbem zakonu są relikwie bł. Honorata Koźmińskiego, patrona Nowego Miasta nad Pilicą, zakonnika, który wiele lat swojego życia spędził w miejscowym klasztorze. Ze względu na niezwykłą mądrość i zrozumienie jakie miał dla wiernych, przyciągał tutaj wielu ludzi z całej Kongresówki. Dzięki niemu zakony przetrwały okres zaborów: bł. Honorat opracował konspiracyjną formę życia zakonnego, polegającą na wypełnianiu zasad ewangelicznych pod pozorem świeckich instytucji. Stworzył ponad 20 niehabitowych zakonów żeńskich i męskich, zajmujących się przede wszystkim działalnością charytatywną. Współcześnie na terenie zakonu kapucynów działa niewielkie muzeum poświęcone postaci bł. Honorata Koźmińskiego. Zgromadzono tu dokumenty, zdjęcia i przedmioty osobiste, służące umartwianiu się mnicha. W samym kościele, prócz relikwii, znajduje się również oryginalny konfesjonał z 1867 roku, w którym bł. Honorat osobiście udzielał spowiedzi.
Szczuki � � W świątyni, która powstała w latach osiemdziesiątych, wierni oddają cześć licznym relikwiom m. in. św. O. Maksymiliana, św. Jana Pawła II. Obok świątyni znajduje się replika bunkru głodowego św. O. Maksymiliana. Historia parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny sięga XIII w. Ostatni drewniany kościół spłoną w 1660 roku, prawdopodobnie po uderzeniu pioruna. Właściciel Suserza Jerzy Skarżyński, spełniając wolę stryja Józefa Skarżyńskiego, postawił kościół murowany i obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, „wysławiony na całą okolicę łaskami” umieścił w głównym ołtarzu. Obraz namalowany na desce temperą w typie malarstwa włoskiego przykryty jest srebrną sukienką. Aniołowie podtrzymują dwie korony, a mały Chrystus jedną ręką błogosławi a w drugiej trzyma kobaltową kule ziemską. Orientowana świątynia pobudowana w stylu klasycystycznym usytuowana jest na wzniesieniu. Powstała na planie prostokąta zamkniętego trójbocznie od wschodu a od zachodu zakończonego 2 wieżami. Akt koronacyjny odbył się 15 śierpnia 2014 roku. Korony pobłogosławił Ojciec Święty Franciszek na Placu św. Piotra w dniu 8 stycznia 2014 roku.
Szymanów � � � Sanktuarium N. M. P. Jazłowieckiej znajduje się w położonym około 50 km od Warszawy klasztorze Sióstr Niepokalanek w Szymanowie. To tu, od 24 VI 1946 r. , Pani Jazłowiecka – „Wygnanka z Jazłowca”, jak Ją często nazywano, obrała sobie nową siedzibę. Cudowny posąg Niepokalanej dłuta Tomasza Oskara Sosnowskiego został wykonany w Rzymie na prośbę Założycielki Zgromadzenia bł. Matki Marceliny Darowskiej i sprowadzony do Jazłowca (diecezja lwowska). Dnia 10. 08. 1883 r. został poświęcony przez bł. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. Od chwili przybycia do Jazłowca statua Najświętszej Maryi Panny obdarzana była szczególną czcią. Przed nią siostry składały swoje zakonne śluby, a uczennice prowadzonej przez siostry szkoły składały swoje przyrzeczenia sodalicyjne. Przed wizerunkiem Madonny modliły się rodziny sióstr i mieszkańcy miasteczka.
KONIEC � PREZENTACJE WYKONAŁA: � JUSTYNA KOCHANEK
- Slides: 16