RYZYKO PODATKOWE Jzef Banach RYZYKO w jzyku naturalnym

RYZYKO PODATKOWE Józef Banach

RYZYKO - w języku naturalnym oznacza jakąś miarę/ocenę zagrożenia czy niebezpieczeństwa wynikającego albo z prawdopodobnych zdarzeń od nas niezależnych, albo z możliwych konsekwencji podjęcia decyzji.

Ryzyko podatkowe można określić jako : wskaźnik stanu lub zdarzenia, które może prowadzić do strat Jest ono proporcjonalne do prawdopodobieństwa wystąpienia tego zdarzenia i do wielkości strat, które może spowodować.

Ryzyko podatkowe to: szczególny rodzaj ryzyka biznesowego, wynikającego z rozliczeń podatkowych. Poziom ryzyka podatkowego wynika z dwóch ogólnych elementów: - działań podmiotu dokonującego rozliczeń, - działań podmiotów stanowiących lub stosujących prawo.

Ryzyko podatkowe może być generowane przez wiele elementów: • błąd, np. rachunkowy, czy dotyczący interpretacji przepisów, • opóźnienie zapłaty podatku, • brak zmiany zasad rozliczeń po zmianie przepisów • zmiana dotychczasowej linii interpretacyjnej bądź praktyki organów podatkowych, • uchybienie terminowi dokonania czynności, • stosowanie „agresywnych” interpretacji przepisów, optymalizacji.

Zmaterializowanie się ryzyka podatkowego wywołuje zasadniczo następujące skutki: • konieczność poniesienia, zwykle nieprzewidzianego, wydatku związanego z koniecznością zapłaty podatku w innej niż zakładana wysokości, • ryzyko nałożenia sankcji administracyjnej (np. odsetki, dodatkowe zobowiązanie, itp. ), • ryzyko zwiększenia stawki podatkowej, • sankcje karne skarbowe.

Inne skutki wynikające ze zmaterializowania ryzyka podatkowego: • zaburzenie płynności, • utrata zdolności kredytowej, • zmniejszenie limitów kredytowych, • zmiana ratingów i zmiana warunków finansowania. Powyższe może prowadzić do upadłości.

Ryzyko podatkowe nie zawsze wynika z działań niezgodnych z prawem Samo potencjalne wystąpienie sporu, np. przy wdrażaniu modelu optymalizacji, może generować ryzyko sporu z organami. Spór może być wygrany, ale związane z tym są same koszty sporu, oraz ryzyko identyfikacji błędów w innych zakresach niż będące przedmiotem sporu.

Niektóre działania zgodne z literą prawa również mogą być przyczyną występowania ryzyka podatkowego Dotyczy to głównie działań uznawanych za: • obejście prawa – działanie mające pozór zgodności z prawem, ale prowadzące do celu sprzecznego z obowiązującymi przepisami (np. wzajemna darowizna), • nadużycie prawa – działanie również w literze prawa, ale podejmowane w celu osiągnięcia korzyści nie przyznawanej przez przepisy (np. wyrok NSA z 6 czerwca 2011 r. sygn. I FSK 523/10).

U kogo występuje ryzyko podatkowe? Źródła ryzyka podatkowego

Ryzyko podatkowe dotyczy: • podatnika, • płatnika, • osób mogących odpowiadać za zapłatę podatku (np. członków zarządu), • osób narażonych na sankcje karne (zarząd, menadżerowie, główna księgowa).

Źródła ryzyka podatkowego możemy podzielić na: • zewnętrzne (niezależne od podatnika), • wewnętrzne (wynikające z działań podatnika i osób, którym podatnik powierzył dokonywanie rozliczeń podatkowych).

Źródła zewnętrzne: • liczne zmiany przepisów, • zmiany interpretacji przepisów podatkowych, • wysoki poziom skomplikowania przepisów, • luki prawne, • błędy implementacji przepisów, • rozbieżności w orzecznictwie, • zmiana linii orzeczniczych Sądów Administracyjnych, • zmiana praktyki stosowania przepisów (np. sposobów dowodzenia), • brak stosowania przepisów wspólnotowych przez organy podatkowe.

Źródła wewnętrzne: • niewystarczające zasoby: § osobowo (liczba pracowników), § kompetencyjnie (brak odpowiedniej wiedzy lub umiejętności). • brak jasnego podziału kompetencyjnego, • brak regulacji wewnętrznych (regulaminów), • brak automatyzacji/informatyzacji procesów podatkowych, • brak analizy zmian przepisów lub tendencji interpretacyjnych i ich wpływu na prowadzony biznes, • brak cyklicznych kontroli rozliczeń (np. po zmianach przepisów),

Źródła wewnętrzne c. d. : • brak przepływu informacji pomiędzy poszczególnymi osobami, • brak analiz podatkowych planowanych transakcji, • stosowanie „agresywnych” interpretacji przepisów, • wdrażanie „agresywnych” optymalizacji, • niewystarczający stopień weryfikacji planowania i rozliczeń w zewnętrznych podmiotach np. u doradców podatkowych.

Zarządzanie ryzykiem podatkowym

Zarządzanie ryzkiem podatkowym - to kompleksowy i ciągły proces polegający na identyfikacji, ocenie poziomu oraz minimalizacji ryzyka podatkowego. Podstawowe etapy zarządzania ryzykiem podatkowym • ocena/identyfikacja ryzyka, • szacowanie poziomu ryzyka, • minimalizacja lub eliminacja ryzyka.

Ocena/identyfikacja ryzyka Może być to zarówno działanie incydentalne jak i stały proces, o zarządzaniu możemy mówić raczej w przypadku stałych działań lub podejmowanych cyklicznie. Polega na weryfikacji skutków podatkowych podejmowanych działań na podstawie aktualnych przepisów i porównaniu ich wyników z dokonywanymi rozliczeniami. Weryfikacja rozliczeń wymaga uwzględnienia zmian przepisów i aktualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Ocena/identyfikacja ryzyka c. d. W przypadku wdrażania stałego zarządzania ryzykiem ocena lub identyfikacja ryzyka powinna być procesem stałym lub cyklicznym, np. ponawianym po kolejnych zmianach przepisów lub wydaniu interpretacji lub wyroku naruszającego dotychczasową linię orzeczniczą. Polega często na wyznaczeniu osoby i powierzeniu jej tego obowiązku, działanie te można również outsourcować – np. do doradcy podatkowego.

Ocena/identyfikacja ryzyka c. d. Zakres oceny i identyfikacji ryzyk: • najpełniejszy jest audyt podatkowy weryfikujący rozliczenia konkretnego podmiotu (może być kompleksowy, na próbie, tematyczny, itp. ), • należy podejmować również mniej zaangażowane działania jak np. prenumerata prasy podatkowej, przeglądów prasy, alertów i newsletterów podatkowych.

Szacowanie poziomu ryzyka Polega głównie na ocenie grożących sankcji i kar oraz potencjalnej zaległości podatkowej. Poziom ryzyka na ogół pozwala się wyrazić wartościowo jako kwota, którą podatnik będzie zmuszony zapłacić w przypadku kwestionowania rozliczeń przez organy podatkowe. Jest to element niezbędny, bowiem minimalizacja niektórych ryzyk jest znacznie kosztowniejsza od ich maksymalnego poziomu.

Minimalizowanie lub eliminowanie ryzyka Po wykryciu ryzyka podatkowego i oszacowaniu jego poziomu, konieczna jest decyzja o jego minimalizacji lub eliminacji. Eliminacja ryzyka jest stanem docelowym, lecz nie zawsze możliwym. Np. w przypadku rozbieżnych interpretacji przepisów nie zawsze możliwe jest przewidzenie, która wykładnia zostanie przyjęta przez sądy administracyjne.

Minimalizowanie lub eliminowanie ryzyka c. d. O ile możliwe jest wyeliminowanie ryzyka podatkowego, jest to stan oczekiwany i należy go zrealizować. Jednak czasem może być to niemożliwe lub nieopłacalne. Przykładowo można wskazać jako pewne ryzyko o niskim poziomie i nie mające praktycznie skutków finansowych (np. błędy faktur mniejszej wagi) którego eliminacja wymaga wydania znaczących środków na zmianę stosowanego oprogramowania.

Minimalizowanie lub eliminowanie ryzyka c. d. O ile nie jest możliwe w danym wypadku wyeliminowanie ryzyka podatkowego należy dążyć do jego minimalizacji. Minimalizacja ryzyka podatkowego może polegać na: • zmianie zasad dokonywanych rozliczeń, • zmianie zasad weryfikacji kontrahentów, • zmianie zasad dokumentowania nabywanych usług, • zastosowaniu narzędzi minimalizowania ryzyka. Każde z tych działań powinno być dostosowane ściśle do występującego stanu faktycznego.

Narzędzia minimalizowania lub eliminowania ryzyka podatkowego Polskie przepisy wprowadzają niewielką liczbę narzędzi prawnych minimalizacji ryzyka: • interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego, • interpretacje ogólne MF, • porozumienia w sprawach ustalenia cen transakcyjnych.

Interpretacje indywidualne Mogą o nie występować: • podatnicy, • płatnicy, • inkasenci, • osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe. Dotyczy to też podmiotów, które w przyszłości będą występować w tych rolach.

Interpretacje indywidualne c. d. Mogą dotyczyć: • zaistniałych stanów faktycznych, • zdarzeń przyszłych. Zdarzenie przyszłe – to zdarzenie, które nastąpi po wydaniu (a nie złożeniu) interpretacji. Różna ochrona dla zaistniałych lub przyszłych zdarzeń.

Interpretacje indywidualne c. d. Zastosowanie się przez podatnika do interpretacji nie może mu szkodzić: • brak odsetek, • brak sankcji, • brak odpowiedzialności karnej. - dla przyszłych również zwolnienie od podatku

Interpretacje indywidualne c. d. Chroni tylko wnioskodawcę w zakresie przedstawionego stanu faktycznego. Obowiązek przedstawienia: • przepisów, • własnego stanowiska, • wniesienia opłaty 40 zł.

Interpretacje indywidualne c. d. Interpretacja powinna być wydana w terminie 3 miesięcy - jeśli uważamy, że jest niekorzystna możemy ją zaskarżyć do sądu administracyjnego.

Interpretacje indywidualne c. d. Minister Finansów ma prawo zmiany interpretacji, ale zmieniona wchodzi w życie: • roczne rozliczenie – od nowego roku podatkowego, • kwartalne rozliczenie – od końca następnego kwartału, • miesięczne rozliczenie – od końca następnego miesiąca. - licząc od daty doręczenia zmienionej interpretacji.

Interpretacje indywidualne c. d. W przypadku uznania stanowiska podatnika za nieprawidłowe organ ma obowiązek wskazać prawidłowy sposób postępowania. Zastosowanie się do sposobu postępowania wskazanego przez organ w interpretacji chroni w tym samym zakresie co zastosowanie się do interpretacji.

Interpretacje ogólne Wydaje Minister Finansów by unikać rozbieżności w stosowaniu przepisów prawa podatkowego. Zastosowanie się do takiej interpretacji nie może szkodzić podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi którzy się do niej zastosowali.

Porozumienia w sprawach ustalenia cen transakcyjnych Szczególne narzędzie dotyczące minimalizacji ryzyka w zakresie cen transferowych. Dotyczy: • podatników powiązanych dokonujący transakcji, • podatników dokonujący transakcji z podmiotami tzw. rajów podatkowych. Wysoka opłata 1% wartości transakcji z

Porozumienia w sprawach ustalenia cen transakcyjnych c. d. Porozumienie w zakresie prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania cen transakcyjnych pomiędzy podmiotami powiązanymi: • w formie decyzji na okres nie dłuższy niż 5 lat, • eliminuje ryzyko związane z cenami transferowymi (oszacowaniem cen transakcyjnych przez organ podatkowy i opodatkowaniem różnicy między dochodem zadeklarowanym a oszacowanym przez organ stawką 50%).

Inne metody minimalizacji ryzyka podatkowego Oprócz stosowania narzędzi typowych dla minimalizacji ryzyka możemy też doprowadzić do rozstrzygnięcia w ramach innych postępowań wszczynanych przez podatnika: • wniosek o stwierdzenie nadpłaty; • wniosek o zwrot podatku. Działania te wiążą się na ogół z pełną kontrolą podatkową i trzeba być do nich przygotowanym.

Inne metody minimalizacji ryzyka podatkowego c. d. Podatnik powinien ponadto podejmować szereg działań mających na celu identyfikację, ocenę, szacowanie i minimalizację ryzyka podatkowego: • regularne przeglądy podatkowe (audyty), • weryfikacja podatkowa planowanych transakcji, • przegląd zasad rozliczeń po zmianach w przepisach, • monitorowanie prasy i orzeczeń, • monitorowanie stanowisk organów podatkowych.

Przykłady minimalizacji ryzyka podatkowego

Zmiana terminu rozliczeń z kontrahentem W przypadku niektórych usług mogą powstawać wątpliwości wg jakiego momentu powstania obowiązku podatkowego należy się rozliczyć • ogólnego – wystawienie faktury w ciągu 7 dni od dnia wykonania usługi, • szczególnego np. dla usług najmu – w terminie zapłaty, nie później niż z chwilą upływu terminu płatności. Błędna ocena będzie skutkować powstawaniem zaległości podatkowej.

Zmiana terminu rozliczeń z kontrahentem c. d. W tym wypadku można: • wystąpić o interpretację podatkową i poczekać do trzech miesięcy, • lub zmienić praktykę w ten sposób, by termin płatności, termin wystawienia faktury (lub 7 dzień od dnia wykonania usługi jeśli nie ma pewności co do momentu fakturowania, występowały w tym samym okresie rozliczeniowym.

Zmiana okresów rozliczeniowych Podatnik może wybrać np. w VAT miesięczne lub kwartalne okresy rozliczeniowe. W przypadku licznych błędów w zakresie klasyfikowania poszczególnych zdarzeń do poszczególnych okresów rozliczeniowych podatnik może wybrać 4 okresy rozliczeniowe w trakcie roku zamiast 12 i w ten sposób uniknąć znaczącej części błędów.

Wybór uproszczonych metod rozliczeń Przykładowo wybór zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej pozwala uniknąć ryzyka błędów w wysokości zaliczki. Jednak rozwiązanie to powinno być stosowane rozsądnie: • jeśli biznes „nie pójdzie” to może nie wystarczyć środków na zaliczkę, • w przeciwnym wypadku trzeba kontrolować wydatki, by potem były pieniądze na dopłatę po zakończeniu roku.

Potwierdzanie prawidłowości rozliczeń Nawet w przypadku jednorodzajowych przedsiębiorstw wykonujących powtarzalne transakcje warto rozważyć potwierdzenie podejmowanych działań poprzez uzyskanie interpretacji podatkowych na poszczególne rodzaje podejmowanych działań. Jednak samo wystąpienie o interpretację może być elementem generującym ryzyko.

Potwierdzanie prawidłowości rozliczeń c. d. W przypadku interpretacji dotyczących stanów zaistniałych trzeba pamiętać, że są one przekazywane do właściwych US. Jeśli interpretacja będzie negatywna, organ będzie miał wiedzę o tym, że źle dokonywaliśmy rozliczeń. Jeśli nie będzie dokonana ich korekta zwiększa się ryzyko wszczęcia kontroli – bowiem NIK bada reakcje organów w takich sytuacjach. Zatem trzeba zawsze rozważać i analizować samo podejmowanie poszczególnych działań mających na celu minimalizację ryzyka, by nie odnieść odwrotnego skutku.

Dziękuję Państwu za uwagę Józef Banach Radca Prawny tel. kom. 660 224 882 fax 022 621 57 06 e-mail: jozef. banach@incorpore. net