RDA PRAWA PODATKOWEGO RDA PRAWA ART 87 KONSTYTUCJI

ŹRÓDŁA PRAWA PODATKOWEGO

ŹRÓDŁA PRAWA ART. 87. KONSTYTUCJI • 1. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. • 2. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego.

KONSTYTUCJA

ART. 84. KONSTYTUCJI • Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.

ART. 217. KONSTYTUCJI • Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy.

WOLNOŚCI I PRAWA EKONOMICZNE, SOCJALNE I KULTURALNE ART. 64. KONSTYTUCJI • 1. Każdy ma prawo do własności, innych praw majątkowych oraz prawo dziedziczenia. • 2. Własność, inne prawa majątkowe oraz prawo dziedziczenia podlegają równej dla wszystkich ochronie prawnej. • 3. Własność może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności.

ART. 91 KONSTYTUCJI • 1. Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. • 2. Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. • 3. Jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami.

• EUROPEJSKIE PRAWO PODATKOWE • MIEDZYNARODOWE PRAWO PODATKOWE

PODATKOWE UMOWY MIĘDZYNARODOWE • Umowy bilateralne • Umowy multilateralne

MIĘDZYNARODOWE PRAWO PODATKOWE • umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, • umowy o wymianie informacji w sprawach podatkowych • Konwencję o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, sporządzona w Strasburgu 25 stycznia 1988 r. • Model Tax Convention on Income and on Capital July 2010 • Autonomiczny system prawa • Normy prawne bezpośrednio skuteczna • Dotyczą przede wszystkim podatków bezpośrednich z uwzględnieniem podatków dochodowych

ŹRÓDŁA PRAWA PODATKOWEGO UE

ŹRÓDŁA PRAWA PODATKOWEGO UE • Źródła prawa pierwotnego • Traktaty założycielskie Wspólnot Europejskich i Unii Europejskiej • Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej • Źródła prawa wtórnego • Akty instytucji Unii Europejskiej dyrektywy , rozporządzenia, decyzje, opinie, zalecenia • Umowy zawierane przez UE • Z krajami trzecimi • Między państwami członkowskimi

EUROPEJSKIE PRAWO PODATKOWE • Nie jest systemem ponadnarodowym • TFUE stanowi wyłącznie podstawę do harmonizacji ustawodawstw. Harmonizacja zasadniczo ogranicza się do podatków pośrednich tj przede wszystkim podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług • Harmonizacja ma zatem charakter wtórny w stosunku do osiągnięcia określonych, założonych celów do których należą ustanowienie i funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz uniknięcie zakłóceń konkurencji • Harmonizacja służy zbliżeniu a nie ujednoliceniu systemów podatkowych • Wymaga implementacji • Wzorzec dla poszczególnych państw, nie zaś dla podatników

• DYREKTYWA 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Dz. U. UE. L. 2006. 347. 1 • ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 282/201 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej(wersja przekształcona) Dz. U. UE. L. 2011. 77. 1

• DYREKTYWA RADY 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotycząca podatków pośrednich od gromadzenia kapitału Dz. U. UE. L. 2008. 46. 11

• DYREKTYWA RADY 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (wersja ujednolicona) Dz. U. UE. L. 2009. 310. 34 • DYREKTYWA RADY 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich(wersja przekształcona) Dz. U. UE. L. 2011. 345. 8 • DYREKTYWA RADY 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych Państw Członkowskich. Dz. U. UE. L. 2003. 157. 49 Dz. U. UE-sp. 09 -1 -380

• DYREKTYWA RADY 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG Dz. U. UE. L. 2009. 9. 12 • ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 389/2012 z dnia 2 maja 2012 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 2073/2004 Dz. U. UE. L. 2012. 121. 1 • ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 612/2013 z dnia 25 czerwca 2013 r. dotyczące funkcjonowania rejestru podmiotów gospodarczych i składów podatkowych, powiązanych danych statystycznych i sprawozdawczości zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 389/2012 w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych Dz. U. UE. L. 2013. 173. 9

USTAWY PODATKOWE USTAWA z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dz. U. 2015. 613 j. t.

ART. 3 O. P. • Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: • 1) ustawach podatkowych - rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich; • 2) przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych;

USTAWY PODATKOWE • USTAWA z dnia 11 marca 2004 r. O podatku od towarów i usług. Dz. U. 2016. 710 j. t. • Ustawa z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej. Dz. U. 2016. 1155 (zawieszenie obowiązywania do 1 stycznia 2018 r. ) • USTAWA z dnia 5 września 2016 r. w sprawie szczególnych zasad rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego. Dz. U. 2016. 1454

USTAWY PODATKOWE • USTAWA z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Dz. U. 2014. 752 -j. t. • USTAWA z dnia 9 maja 2008 r. o zwrocie nadpłaty w podatku akcyzowym zapłaconym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego albo importu samochodu osobowego Dz. U. 2008. 118. 745

USTAWY PODATKOWE • USTAWA z dnia 28 lipca 1983 o podatku od spadków i darowizn. Dz. U. 2016. 205 -j. t. • USTAWA z dnia 30 października 2002 o podatku leśnym. Dz. U. 2016. 374 -j. t. • USTAWA z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym Dz. U. 2016. 617 -j. t. • USTAWA z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Dz. U. 2016. 223 -j. t. • USTAWA z dnia 16 listopada 2006 r o opłacie skarbowej. Dz. U. 2015. 783 -j. t. • USTAWA z dnia 12 stycznia 1991 r. O podatkach i opłatach lokalnych. Dz. U. 2016. 716 j. t.

USTAWY PODATKOWE • USTAWA z dnia 15 stycznia 2016 o podatku od niektórych instytucji finansowych. Dz. U. 2016. 68 • USTAWA z dnia 2 marca 2012 o podatku od wydobycia niektórych kopalin. Dz. U. 2012. 362 • • USTAWA z dnia 25 lipca 2014 o specjalnym podatku węglowodorowy. Dz. U. 2016. 979 -j. t. • USTAWA z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. Dz. U. 2016. 471 -j. t.

• USTAWA z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Dz. U. 2014. 851 -j. t. • USTAWA z dnia 26 lipca 1991 r. O podatku dochodowym od osób fizycznych. Dz. U. 2012. 361 -j. t. • USTAWA z dnia 20 listopada 1998 o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Dz. U. 1998. 144. 930 • USTAWA z dnia 14 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Dz. U. 2014. 511 -j. t.

ROZPORZĄDZENIA Art. 92. Konstytucji • 1. Rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu. • 2. Organ upoważniony do wydania rozporządzenia nie może przekazać swoich kompetencji, o których mowa w ust. 1, innemu organowi.

ART. 94 KONSTYTUCJI • Organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa.

PODSTAWOWE POJĘCIA Z ZAKRESU PRAWA PODATKOWEGO

ART. 4 O. P. OBOWIĄZEK PODATKOWY • Obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

ART. 5 O. P. ZOBOWIĄZANIE PODATKOWE • Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

SPOSOBY POWSTAWANIA ZOBOWIĄZAŃ PODATKOWYCH Art. 21. § 1 o. p. Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem: • 1) zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania; • 2) doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania

SPOSOBY WYGASANIA ZOBOWIĄZAŃ PODATKOWYCH • Art. 59. § 1. o. p. Zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek: 1) zapłaty; 2) pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta; 3) potrącenia; 4) zaliczenia nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku; 5) zaniechania poboru; 6) przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych; 7) przejęcia własności nieruchomości lub prawa majątkowego w postępowaniu egzekucyjnym; 8) umorzenia zaległości; 9) przedawnienia; 10) zwolnienia z obowiązku zapłaty na podstawie art. 14 m; 11) nabycia spadku w całości przez Skarb Państwa albo jednostkę samorządu terytorialnego stwierdzonego przez prawomocne postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku - ze skutkiem na dzień otwarcia spadku.

ART. 6 O. P. PODATEK • Podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

ART. 3 O. P. • 3) podatkach - rozumie się przez to również: • a) zaliczki na podatki, • b) raty podatków, jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują płatność podatku w ratach, • c) opłaty oraz niepodatkowe należności budżetowe;

ART. 7 O. P. PODATNIK • § 1. Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. • § 2. Ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

ART. 8 O. P. PŁATNIK • Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

ART. 9 O. P. INKASENT • Inkasentem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

ROZDZIAŁ 2 ODPOWIEDZIALNOŚĆ PODATNIKA, PŁATNIKA I INKASENTA Art. 26. Podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. Art. 26 a. § 1. Podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm) - do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik. § 2. W przypadku, o którym mowa w § 1, nie stosuje się przepisu art. 30 § 5.

ART. 30 O. P. • § 1. Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. • § 2. Inkasent, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 9, odpowiada za podatek pobrany a niewpłacony. • § 3. Płatnik lub inkasent odpowiada za należności wymienione w § 1 lub 2 całym swoim majątkiem. • § 4. Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi okoliczność, o której mowa w § 1 lub 2, organ ten wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, w której określa wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku. • § 5. (83) Przepisów § 1 -4 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika. Odpowiedzialność podatnika można orzec w decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego. • § 6. Decyzję, o której mowa w § 4 i 5, organ podatkowy może wydać również po zakończeniu roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego.

ART. 31 O. P. • Osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, będące płatnikami lub inkasentami, są obowiązane wyznaczyć osoby, do których obowiązków należy obliczanie i pobieranie podatków oraz terminowe wpłacanie organowi podatkowemu pobranych kwot, a także zgłosić właściwemu miejscowo organowi podatkowemu imiona, nazwiska i adresy tych osób. Zgłoszenia należy dokonać w terminie wyznaczonym do dokonania pierwszej wpłaty, a w razie zmiany osoby wyznaczonej - w terminie 14 dni od dnia, w którym wyznaczono inną osobę.

ART. 32 O. P. • § 1. Płatnicy i inkasenci obowiązani są przechowywać dokumenty związane z poborem lub inkasem podatków do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania płatnika lub inkasenta. • § 1 a. W razie likwidacji lub rozwiązania osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej podmiot dokonujący likwidacji lub rozwiązania zawiadamia pisemnie właściwy organ podatkowy, nie później niż w ostatnim dniu istnienia osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, o miejscu przechowywania dokumentów związanych z poborem lub inkasem podatku. • § 2. Po upływie okresu, o którym mowa w § 1, płatnicy i inkasenci obowiązani są przekazać podatnikom dokumenty związane z poborem lub inkasem podatku; dokumenty podlegają zniszczeniu, jeżeli przekazanie ich podatnikowi jest niemożliwe.

DZIAŁ II ORGANY PODATKOWE I ICH WŁAŚCIWOŚĆ ROZDZIAŁ 1 ORGANY PODATKOWE • Art. 13. § 1 o. p. Organem podatkowym, stosownie do swojej właściwości, jest: 1) naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego, wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa jako organ pierwszej instancji; 2) dyrektor izby skarbowej, dyrektor izby celnej - jako: a) organ odwoławczy odpowiednio od decyzji naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celnego, b) organ pierwszej instancji, na podstawie odrębnych przepisów, c) organ odwoławczy od decyzji wydanej przez ten organ w pierwszej instancji; 3) samorządowe kolegium odwoławcze - jako organ odwoławczy od decyzji wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa.

ART. 13 § 2. O. P. Minister właściwy do spraw finansów publicznych jest organem podatkowym - jako: 1) organ pierwszej instancji w sprawach stwierdzenia nieważności decyzji, wznowienia postępowania, zmiany lub uchylenia decyzji lub stwierdzenia jej wygaśnięcia - z urzędu; 2) organ odwoławczy od decyzji wydanych w sprawach, o których mowa w pkt 1; 3) organ właściwy w sprawach porozumień dotyczących ustalenia cen transakcyjnych; 4) organ właściwy w sprawach interpretacji przepisów prawa podatkowego; 4 a) organ właściwy w sprawach dotyczących interpretacji przepisów prawa podatkowego, o których mowa w art. 14 b § 1, w zakresie określonym w art. 14 e § 1; 5) organ właściwy w sprawach informacji przekazywanych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe o założonych i zlikwidowanych rachunkach bankowych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej; 6) organ właściwy w sprawach opinii zabezpieczających; 7) organ pierwszej instancji w sprawach, o których mowa w art. 119 g § 1.

ROZDZIAŁ 2 WŁAŚCIWOŚĆ ORGANÓW PODATKOWYCH Art. 15. § 1. Organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. § 2. Właściwość rzeczowa i miejscowa jest ustalana z uwzględnieniem również zakresu zadań i terytorialnego zasięgu działania organów podatkowych, określonych na podstawie odrębnych przepisów.

ART. 16 O. P. WŁAŚCIWOŚĆ RZECZOWA • Właściwość rzeczową organów podatkowych ustala się według przepisów określających zakres ich działania.

WŁAŚCIWOŚĆ MIEJSCOWA • Art. 17. § 1. Jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika, płatnika, inkasenta lub podmiotu wymienionego w art. 133 § 2. • § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych lub poszczególnych kategorii podatników, płatników lub inkasentów w sposób odmienny niż określony w § 1, uwzględniając w szczególności posiadanie miejsca zamieszkania lub siedziby za granicą, miejsce uzyskiwania dochodów oraz miejsce położenia przedmiotu opodatkowania.

WŁAŚCIWOŚĆ MIEJSCOWA • Art. 17 a. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej jest organ podatkowy właściwy dla podatnika, płatnika lub inkasenta. • Art. 17 b. § 1. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawie praw i obowiązków podatnika (płatnika, inkasenta), przejętych przez następcę prawnego, jest organ podatkowy właściwy dla następcy prawnego. • § 2. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach następstwa prawnego spadkobierców oraz zapisobierców jest organ właściwy ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy.

ZMIANA WŁAŚCIWOŚCI MIEJSCOWEJ • Art. 18. § 1. Jeżeli w trakcie roku podatkowego lub określonego w odrębnych przepisach innego okresu rozliczeniowego nastąpi zdarzenie powodujące zmianę właściwości miejscowej organu podatkowego, organem podatkowym właściwym miejscowo za ten okres rozliczeniowy pozostaje ten organ podatkowy, który był właściwy w pierwszym dniu roku podatkowego lub okresu rozliczeniowego. • § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których, w razie zmiany właściwości miejscowej w trakcie roku podatkowego lub okresu rozliczeniowego, właściwym organem podatkowym jest organ inny niż wymieniony w § 1, uwzględniając w szczególności zmianę miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby podatnika. • Art. 18 a § 1. Jeżeli po zakończeniu roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego nastąpi zdarzenie powodujące zmianę właściwości miejscowej organu podatkowego, organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach dotyczących poprzednich lat podatkowych lub innych okresów rozliczeniowych jest organ właściwy po zaistnieniu tych zdarzeń, z zastrzeżeniem art. 18 b. • § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których, w razie zmiany właściwości miejscowej po zakończeniu roku podatkowego lub okresu rozliczeniowego, właściwym organem podatkowym będzie organ inny niż wymieniony w § 1, uwzględniając w szczególności przypadki zmiany miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby podatnika.