PTAKI PRZYLATUJCE NA WIOSNZWIASTUNY WIOSNY BOCIAN Bocian Biay
PTAKI PRZYLATUJĄCE NA WIOSNĘZWIASTUNY WIOSNY
BOCIAN • Bocian Biały– pierwotnie był gatunkiem bardziej związanym z terenami leśnymi. Obecnie zamieszkuje tereny trawiaste, stepy, sawanny, tereny uprawne (często blisko zbiorników wodnych), tereny bagienne, wilgotne lub okresowo zalewane łąki i pastwiska, okolice jezior i laguny. Lubi rozproszone drzewa, na których może gniazdować lub nocować. Unika terenów zimnych, o częstych opadach atmosferycznych, obszarów wysoko położonych i o gęstej roślinności (np trzcinowisk i gęstych lasów).
BOCIAN
SKOWRONEK • W Polsce bardzo liczny ptak lęgowy krajobrazu rolniczego. Choć związany jest głównie z mozaiką pól, łąk i pastwiskach spotkać go można na biebrzańskich torfowiskach i wysoko położonych łąkach w Karkonoszach. Sylwetka wysmukła. Dziób ma dość krótki, ale ogon jest długi. Ten największy ze słowików rozmiarami przewyższa wróbla. Wabi krótkim, płynnym "prrit". Śpiewa przede wszystkim w długim locie tokowym nad łąkami i polami, rzadziej siedząc na ziemi.
SKOWRONEK
SZPAK • Nieco mniejszy od kosa, upierzenie czarne z metalicznym połyskiem i licznymi białymi plamkami, w pierwszych miesiącach życia ich upierzenie jest szare. Jesienią upierzenie prawie czarne z połyskiem fioletowym na głowie i zielonkawym na grzbiecie; tylko samica zachowuje nieco białych plam. Osiedla ludzkie sady, ogrody, parki, zadrzewienia śródpolne, obrzeża drzewostanów. Pierwotnie ptak typowo leśny. Potrafi naśladować odgłosy innych ptaków, również przy częstym kontakcie z ludźmi, ludzki głos.
SZPAK
DUDEK • W Polsce można go spotkać we wszystkich regionach, zarówno na niżu, jak i w niższych częściach gór, lecz na ogół nie występuje licznie, lokalnie rzadko, szczególnie w górach i na Pobrzeżu Bałtyckim. Większe skupiska dudka spotkamy na Podlasiu, Mazurach oraz nad środkowym Bugiem. Dudek dorównuje wielkością turkawce i jest nieco większy od szpaka. Ptak jest łatwo rozpoznawalny, zwłaszcza w locie, bo jako jedyny europejski ptak łączy w upierzeniu rdzawą, czarną i białą barwę.
DUDEK
KUKUŁKA • W Polsce średnio liczny, miejscami nieliczny, ptak lęgowy. Spotkać i usłyszeć można go na całym niżowym obszarze Polski i w różnych typach krajobrazów - w lasach, zadrzewieniach, na mozaikowo porośniętych drzewami i krzewami terenach rolniczych, ale i w pobliżu trzcinowisk wokół zbiorników wodnych. Samiec po przylocie na tereny lęgowe rozpoczyna, bardzo charakterystyczne i powszechnie znane, 2 - lub 3 -sylabowe kukanie "kukuku", które jest pieśnią godową. Od tego odgłosu w wielu krajach wzięła się nazwa gatunkowa ptaka.
KUKUŁKA
ŻURAW • Sylwetka wysmukła, wyprostowana. Większy od bociana i łatwo od niego odróżnialny po długich, zwisających w kształcie pióropusza ozdobnych piórach na ogonie i grzbiecie. Są to wydłużone, pokarbowane lotki III rzędu. W upierzeniu godowym żuraw ma popielate upierzenie, końcówki skrzydeł czarne. Górna część głowy koloru karminowego, boki białe, czoło i przód długiej szyi czarne. Latem często wierzch ciała robi się brązowawy od wcieranego szlamu lub żelazistej wody torfowisk. Młode są brunatne bez plam na głowie i ozdobnych piór. Podczas przelotów stada lecą w kluczach lub skośnych szeregach i wydają donośny głos zwany klangorem, przypominający głos trąbki. Jest on słyszalny w promieniu kilku kilometrów.
ŻURAW
RANIUSZKA • W Polsce nieliczny lub średnio liczny ptak lęgowy . W niektórych latach pojawia się masowo podczas przelotów. Raniuszki czarnobrewe obserwuje się poza sezonem lęgowym w całym kraju, ale zwłaszcza na zachodzie. Objęty ochroną gatunkową. Powabny ptak pod względem zachowania i upierzenia. Zachowaniem przypomina sikorę, ale różni się od niej wyraźnie puszystą sylwetką i długim schodkowatym ogonem.
RANIUSZKA
WILGA • W Polsce średnio liczny ptak lęgowy. Unika wyższych terenów górskich. To jeden z najbarwniejszych ptaków spotykanych w kraju. W Polsce przebywa krótko - od maja do września. Żywe upierzenie wilgi jednoznacznie wskazuje na tropikalne pochodzenie. Samce tego gatunku uważa się za jedne z najpiękniejszych ptaków w Europie. Wilgi latają szybko i falistym torem. Samiec w powietrzu przypomina czarnożółtą strzałę. To ptak płochliwy, rzadko schodzący na ziemię. Jest ruchliwy - często przelatuje z drzewa na drzewo.
WILGA
JERZYK • W Polsce średnio liczny ptak lęgowy, miejscami liczny. Występuje na terenie całego kraju – najliczniej w dużych miastach oraz na Mazurach. Na wschodzie Polski gnieździ się też w starych lasach, a na południu – w skalistych partiach gór: Karkonoszy, Gór Bystrzyckich oraz Ojcowskim Parku Narodowym. Jerzyki to ptaki często mylone z jaskółkami, z którymi nie są w ogóle spokrewnione. W przeciwieństwie do jaskółek, jerzyki mają jednolicie ciemne ubarwienie (ich jasne podgardle nie jest widoczne z oddali), a w locie często szybują i szybko, głęboko uderzają skrzydłami, nie zginając ich. Polują często gromadnie. Jaskółki natomiast mają jasne fragmenty upierzenia, a w locie szybko trzepoczą skrzydłami.
JERZYK
JASKÓŁKA • W Polsce bardzo liczny ptak lęgowy. Wędrowny na duże dystanse, przeloty w kwietniu i do końca maja i powroty na zimowiska od września do października. Najdłużej zwlekające do migracji osobniki widywano jeszcze w listopadzie. Nie stwierdzono prób zimowania (prócz pojedynczego przypadku). W Polsce spotyka się jej gniazda w całym kraju przy zabudowaniach. Większość dnia spędza w powietrzu, bo to tam znajduje dla siebie pożywienie. W tym czasie przelatuje wiele kilometrów. Lata zwinnie, szybko (z prędkością dochodzącą do 300 km/h) często nisko nad ziemią, robiąc w powietrzu nagłe zwroty i przekręcając się na boki. Chętnie odpoczywa na drutach lub antenach. Prawie nigdy nie siada na ziemi jedynie w czasie budowy gniazda, po to aby zebrać błoto jako budulec.
JASKÓŁKA
- Slides: 21