PSYCHOSPOECZNE ASPEKTY KOMUNIKACJI Waciwa komunikacja z pacjentem i

PSYCHOSPOŁECZNE ASPEKTY KOMUNIKACJI

Właściwa komunikacja z pacjentem i jego rodziną oraz pozostałymi członkami zespołu terapeutycznego ma fundamentalne znaczenie w rozpoznawaniu problemów osoby starszej i jej środowiska oraz rozwiązywaniu tych problemów. Zrozumienie istoty, mechanizmów i zasad komunikacji zawodowej właściwych dla pacjentów geriatrycznych determinuje efektywne porozumiewanie się w pielęgniarstwie geriatrycznym.

Cechy komunikacji interpersonalnej

Etapy komunikacji interpersonalne

Komunikacja jako warunek sprawnego działania: • przekazywanie informacji i doświadczeń, • prezentacja własnej osoby, • nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów, • poznawanie innych, • oddziaływanie na innych, • organizowanie współpracy

Efektywne komunikowanie się zachodzi wtedy, kiedy odbiorca rozumie sytuację tak, jak zamierzył nadawca. W skutecznej komunikacji informacja nadawcy dokładnie oddaje jego intencje, a interpretacja odbiorcy zbiega się z zamiarami nadawcy

Sprawne wysyłanie informacji: • zwiększenie redundancji (nadwyżek znaczeniowych ) komunikatu i zmniejszenie szumu przez użycie więcej niż jednego kanału i powtarzanie informacji więcej niż jeden raz, • przekazywanie komunikatu całkowitego i jasnego razem z wszystkimi informacjami ubocznymi, których odbiorca może potrzebować, żeby zrozumieć twój układ odniesienia i punkt widzenia, • przedstawienie informacji jako swojej własnej przez użycie zaimków osobowych – ja, mój • dbałość o to, żeby wypowiedzi werbalne i oznaki niewerbalne były ze sobą zgodne

Podstawowe zasady konwersacji: reguła kooperacji – zobowiązuje ona rozmówców do realizacji swych wkładów w tworzenie wymiany w odpowiednim momencie i przy akceptacji celu i kierunku konwersacji. Opiera się ona na czterech zasadach uzupełniających : zasada jakości - nie należy mówić tego co jest fałszem lub nie jest wystarczająco uzasadnione, zasada ilości - należy unikać nie wymaganej szczegółowości, zasada odpowiedzialności- mówienie rzeczy zgodnych z aktualnym przebiegiem rozmowy, zasada sposobu - unikanie wypowiedzi wieloznacznych, wypowiedzi mogących zranić rozmówcę; należy mówić w sposób uporządkowany

Fazy rozmowy: faza otwarcia - przywitanie i przedstawienie się, wyjaśnienie celu wizyty. faza nabierania zaufania - skoncentrowanie się, nastawienie na aktywne słuchanie, życzliwy komentarz na temat firmy, branży. faza fachowa - dotyczy sedna sprawy z którą przyszliśmy, przedstawienie własnego punktu widzenia, dotyczy fachowego słownictwa. faza końcowa – zamykająca

Polecenia – są stosowane w celu wywarcia wpływu na zachowanie innych; mogą być uprzejme, perswazyjne lub autorytarne. Pytania – ukierunkowane na uzyskanie informacji werbalnej, otwarte lub zamknięte; osobowe albo bezosobowe. Komunikaty krytyczne – mają na celu przekazanie drugiej osobie, że jest nie w porządku, wzbudzenie w niej poczucia winy. Komunikaty strukturalne – pouczają jak druga osoba powinna się zachować, co zrobić, jak postępować. Komunikaty opiekuńcze – z ich pomocą włączamy się do rozwiązania problemu, udzielamy pomocy, wyręczamy, przejmujemy inicjatywę. Komunikaty wspierające – traktują partnera jako osobę, która potrafi samodzielnie rozwiązywać problem.

Aktywne słuchanie • To okazywanie rozmówcy akceptacji, szacunku, serdeczności i ciepła, powstrzymywanie się od wypowiadania własnych sądów i dobrych rad. Pomaga ono osobie, która mówi, dokładniej uzmysłowić sobie, na czym polega problem. Umiejętności potrzebne w rozmowie: • rozpoczynaj od pytań otwartych zaczynających się od słów, kto, co, kiedy, jak, dlaczego, • przysłuchuj się nie tylko odpowiedziom na pytania, ale także innym informacjom, które dostarczają wiedzy o mówiącym, • w rozmowie, niezależnie od tematu ujawniaj także pewne informacje o sobie

Komunikacja niewerbalna: • gesty, • mimika i wyraz twarzy, • dotyk i kontakt fizyczny, • dystans przestrzenny, • kontakt wzrokowy i wymiana spojrzeń, • pozycja ciała, • niewerbalne aspekty mowy

Kinezjetyka zajmuje się pozycjami ciała, postawą, gestami i innymi ruchami ciała. Ekspresja ciała zdaje się być najbardziej jasną stroną komunikacji niewerbalnej. Pozwala ona poprzez prawidłową ocenę ruchów określić status społeczny, wykształcenie, wychowanie Proksemika nauka zajmująca się badaniem wzajemnego wpływu relacji przestrzennych między osobami oraz między osobami a otoczeniem (materialnym) na relacje psychologiczne, sposób komunikacji