Projekt Nowoczesne metody edukacji nauczycieliinstruktorw zawodu gwarancj wysokiego

Projekt „Nowoczesne metody edukacji nauczycieli/instruktorów zawodu gwarancją wysokiego poziomu wiedzy zawodowej uczniów” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Przedsiębiorczość jako podstawowy element pracy Przedsiębiorczość to cecha lub sposób zachowania się Przedsiębiorczość w pracy na własny lub cudzy rachunek Przedsiębiorczość w życiu prywatnym Działanie 9. 4 Wysoko wykwalifikowane kadry systemu oświaty Priorytet IX Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach

Pojęcie pracy • Praca w aspekcie fizycznym (wydatkowanie energii) • Praca w aspekcie ekonomicznym (towar – ilość, jakość, cena) • Praca w aspekcie społecznym (naturalna potrzeba człowieka)

Zakład pracy jako miejsce świadczenia pracy n Definicja „zakładu pracy”. Pojęcie to dotyczy wszelakich instytucji produkcyjnych, usługowych, publicznych czyli np. fabryk, szkół czy urzędów. Zakłady pracy jako historycznie ukształtowane elementy życia społecznego ulegały różnym przeobrażeniom. W Polsce w okresie PRL zostały one znacjonalizowane i uspołecznione ( zamiar uspołecznienia przedsiębiorstw nie sprawdził się w takim stopniu oczekiwanym). Proces ten wymaga wiele czasu, a jego podstawą jest upodmiotowienie pracowników. Natomiast w czasach gospodarki rynkowej, w których aktualnie się znajdujemy się, przemiany przedsiębiorstw opierają się na stosunkach produkcyjnych: liberalno- ekonomicznych, patriarchalnych, kooperatywnych czy też biurokratyczno- technokratycznych.

Zakład pracy jako system społeczny „Zakład pracy” - aspekt socjologiczny - połączenie instytucji i wspólnoty wytwórczej. Instytucja to zespół urządzeń i techniki, a przede wszystkim zespół norm i obyczajów, które regulują egzystencję każdego przedsiębiorstwa. Wspólnota to zbiór ludzi zatrudnionych w danym zakładzie pracy, u których występuje poczucie wspólnego losu, myślenia, postaw i zachowań, a także wspólne dążenie do wypełnienia celów swojego przedsiębiorstwa. Dlatego też pracownicy często nazywani są załogą, która ma znaczący wpływ na wszystkie systemy występujące w zakładzie pracy. Przez jej cechy obiektywne(np. płeć, wiek, klasa) i subiektywne( np. świadomość, stosunek do pracy) możemy określić jakość danej załogi i jej oddziaływanie na działalność zakłady pracy.

Zakład pracy jako system społeczny Systemy funkcjonujące w zakładzie pracy : - system techniczny - składający się z narzędzi i urządzeń umożliwiających produkcję; - system ekonomiczny złożony z kapitału przedsiębiorstw, - system organizacyjny i system społeczny - i specyficzny twór społeczny charakteryzujący się określoną strukturą, układem ról, komunikacją, normami, systemem wartości i elementami kontroli społecznej. System społeczny w zakładzie pracy obejmuje układy jednostek i grup, które w oparciu o określone środki i ład organizacyjny dążą do osiągnięcia wyznaczonych celów ekonomiczno- społecznych. Podstawą celów ekonomicznych jest produkcja, sprzedaż i zysk. Natomiast społecznych zatrudnienie ludzi(wewnętrzne cele) i wspieranie elementów społecznych(zewnętrzne).

Zakład pracy jako system społeczny Właściwości charakterystyczne dla każdego systemu to: 1. morfologia - w zakładzie pracy występują dwa elementy: jednostki i ich zbiory jak np. grupy czy kategorie społeczne, 2. struktura - budowa systemu bardzo złożona 3. układ funkcji i pozycji - w skład załogi pracowniczej wchodzą różne elementy, np. pracownicy określone funkcje, grupy nieformalne 4. hierarchia - formalni i nieformalni przywódcy, działacze bierni i czynni 5. zdolność do adaptacji - załogę można analizować na podstawie kategorii społecznych, takich jak: wiek, płeć, wykształcenie, kwalifikacje i umiejętności 6. układ wartości Elementy systemu społecznego dopełniają się wzajemnie zarówno pozytywnie jak i negatywnie.

ROZWÓJ INFRASTRUKTURY TELEINFORMATYCZNEJ A PRACA • POWSZECHNY, TAŃSZY, SZYBSZY I BEZPIECZNY INTERNET (Powszechny, tańszy i szybszy dostęp do zasobów Internetu, Szybki Internet dla naukowców, Bezpieczeństwo sieci, Wolne oprogramowanie), • INWESTOWANIE W LUDZI I UMIEJĘTNOŚCI (Edukacja w erze cyfrowej, Praca zawodowa w gospodarce opartej na wiedzy, Powszechny udział w gospodarce opartej na wiedzy, Polskie zasoby kultury w sieciach globalnych), • STYMULOWANIE LEPSZEGO WYKORZYSTANIA TECHNOLOGII INFORMACYJNYCH (Gospodarka elektroniczna, Administracja publiczna on-line, Sądownictwo i Prokuratura w sieci, Teleinformatyka w Policji, Ochrona zdrowia on-line, Integracja społeczna on-line, Inteligentne systemy wspomagania transportu)

formalna i nieformalna organizacja formalna - określony system znaków językowych (wyrazów i wyrażeń mówionych lub pisanych) albo innych znaków rysunkowych, w których ujęto cele instytucji uświadomione i najistotniejsze elementy układu stosunków organizacyjnych, - Organizacja nieformalna obejmuje cele i inne elementy organizacji, instytucji, które faktycznie mają miejsce i bądź to w ogóle nie zostały ujęte w żadnym systemie formalnym, bądź też w rzeczywistości różnią się od odpowiednich ujęć - sformułowań. - Organizacja formalna wraz z organizacją nieformalną tworzą organizację całkowitą

System społeczny - funkcje n a) Integracyjna - wyraża się w akceptacji określonych wartości w systemie które zbliżają ludzi do siebie, tworzą podsystemy powstawania instytucji, organizacji różnych zbiorowości społecznych. b) Inspiracyjna - podkreśla, że uznane przez ludzi wartości powodują skłonności do określonych sposobów myślenia, postaw i zachowań c) Zabezpieczająca - wiąże się z zapewnieniem istnienia i działania systemu społecznego ochroną funkcjonujących w nim wartości

Wzór Społeczno - Zawodowy n 1) WZOR PRZECIETNEGO CZLONKA ZALOGI- który określa minimum tych wartości jakie pracownik powinien posiadać i minimum tych działań które powinien lub może realizować w zakładzie. Członek załogi spełniający minimum wymogów stawianych mu przez wzór przeciętny nie zwraca na siebie uwagi ani dodatniej ani ujemnej. 2) WZOR IDEALNIE POZYTYWNY CZLONKA ZALOGIwyróżnia zespół norm określających właściwości jakie powinien posiadać i zachowań jakie powinien realizować pracownik jeśli chce uzyskać ocenę wyróżnianego członka załogi. Pracownik taki spotyka się z najwyższym uznaniem i stawiany jest za przykład innym pracownikom. 3) WZOR NEGATYWNY PRACOWNIKA- obejmuje normy określające jakich właściwości nie powinien posiadać i realizować członek zakładu pracy jeśli nie chce w świadomości społecznej pracowników być oceniany ujemnie i spotykać się z sankcjami negatywnymi.

ROLE W ZAKŁADZIE PRACY 1) KIEROWNICZE- które dotyczą odpowiedzialności za sprawne działanie zakłady pracy 2) DOZORUJACE I KONTROLUJACE- wynikające z nadzoru nad poszczególnymi zespołami pracowniczymi 3) ROLE SPECJALISTÓW - którzy wykonują prace koncepcyjne, przeprowadzają instruktaż fachowy oraz sprawują kontrole nad produkcją 4) ROLE PRACOWNIKOW ADMINISTRACYJNYCH I POMOCNICZYCH- wykonujących prace pomocnicze i przygotowawcze 5) ROLE PRACOWNIKOW PRODUKCYJNYCH - czyli robotników obsługujących urządzenia techniczne i wykonujących prace usługowe.

ROLE W ZAKŁADZIE PRACY • POZYCJE SPOLECZNE WIĄŻĄ SIĘ ZAWSZE Z PEŁNIENIEM OKREŚLONEJ ROLI PRZEZ PRACOWNIKA I OKREŚLAJĄ POZYCJĘ OZNACZAJĄCĄ UPRAWNIENIA PRACOWNIKA WYNIKAJĄCE Z TEJ ROLI. W ZWIĄZKU Z TYM HIERARCHIA RÓL PRACOWNIKOW POWINNA BYĆ ZGODNA Z HIERARCHIĄ ICH POZYCJI - WŚRÓD TYCH POZYCJI MOŻNA WYMIENIĆ: - POZYCJĘ PRZYPISANĄ - wyznaczoną w środowisku pracy miejscem w hierarchicznym układzie stanowisk, z czym łączy się odpowiedni zakres władzy, praw, przywilejów i funkcji , tj. prestiżu zawodowego, - POZYCJĘ OSIĄGNIETĄ - wynikającą z osobistego autorytetu jakim cieszy się dana osoba , jednostka zajmująca określone stanowisko

WIĘŹ SPOŁECZNA W ZAKŁADZIE PRACY • WIĘŹ ZAWODU - która wyraża łączność pracowników , o tym samym czy podobnym “fachu” , mających z tego względu wspólne zainteresowania. Ten rodzaj więzi ma przeważnie charakter rzeczowy , chociaż nie pozbawiony jest akcentów osobistych. Nieraz bowiem przydatność pracownika do tej samej grupy zawodowej może być dodatkowym źródłem zadowolenia z pracy. • WIĘŹ ROBOTY – więź łącząca pracowników ze względu na wspólne czynności robocze. Łączy ona pracowników pełniących różne funkcje w zakładzie pracy, należących do różnych zawodów , lecz połączonych przez wykonywanie wspólnej pracy. Wieź ta ma również charakter rzeczowy ale na jej tle dochodzi między współpracującymi pracownikami do związków nacechowanych sympatią lub antypatią

WIĘŹ SPOŁECZNA W ZAKŁADZIE PRACY • WIĘŹ KOLEŻEŃSKA - powstaje przy wspólnej pracy i dotyczy nawiązywania kontaktów z innymi pracownikami. Może również wykraczać poza jej obręb. Często daje ona pracownikowi oparcie i świadomość , że w niepewnych sytuacjach może liczyć na kolegów , znaleźć u nich wsparcie i pomoc, • WIĘŹ HIERARCHII - czyli zależności służbowych , łączy kierownika z podległymi mu współpracownikami na podstawie pionowej zależności. Wieź ta ma przeważnie charakter rzeczowy, • WIĘŹ ZAKŁADOWA - wyraża spójność wewnętrzną załogi na podstawie przynależności i przywiązania do zakładu pracy. Wyraża się w tzw. Patriotyzmie zakładowym , w stabilizacji pracownika. Zależy od stażu pracy i tradycji zakładu, • WIĘŹ INSTYTUCJONALNA - łącząca poszczególnych pracowników z rożnymi organizacjami i instytucjami zakładu nie związanymi bezpośrednio z jego kierownictwem administracyjnym , na przykład ze związkami zawodowymi

Organizacja liniowa Dyrektor Naczelny inżynier Kierownik wydziału Mistrz Robotnik

Organizacja liniowa • Organizacja liniowa - zalety: - Każdy szczebel otrzymuje decyzje z jednego tylko źródła, co zapobiega konfliktom, nieporozumieniom i zatargom o władzę, - Droga decyzji i kontroli jest równocześnie drogą informacji, - Na tej drodze również można uzyskać awans

Organizacja funkcjonalna • wiąże się ona nie z posiadaną władzą, a z rodzajem • • wykonywanej pracy, czyli z funkcją i specjalizacją, w tym typie organizacji tyle osób pełni nadzór, ile różnych funkcji (specjalności) występuje na terenie zakładu, kierownictwo nie jest, jak przy organizacji liniowej, jedno, lecz wieloosobowe, pracownik dostaje polecenia od kilku specjalistów i nierzadko staje przed wyborem, które z nich wykonać (komplikacja gdy te polecenia, pochodzące od różnych osób, są między sobą sprzeczne), podział kompetencji przy tym typie organizacji nie jest w pełni jasny, co stwarza niebezpieczeństwo konfliktu zarówno między pracownikiem i zwierzchnikiem, jak i pomiędzy zwierzchnikami wydającymi polecenia

Organizacja sztabowa • Cecha specyficzna - istnienie specjalistów, którzy w zasadzie uczestniczą w sprawach przedsiębiorstwa na zasadzie doradców, nie będąc włączeni w strukturę liniową. Mogą to być: lekarze, prawnicy, psychologowie, socjologowie i in. Udzielają oni kierownictwu rad, dokonują ekspertyz i projektów rozwiązań w zakresie własnych specjalności. Kierownictwo może brać ich propozycje pod uwagę lub nie, czyli specjaliści w tym układzie nie posiadają żadnej władzy. • Ten typ kierowania proponował Henri Fayol - zwolennik jednoosobowego kierownictwa wzbogaconego o opinie sztabu doradców. • Taylor - kierownictwo funkcjonalne, polegające na włączeniu specjalistów w schemat organizacji liniowej, z prawem wydawania decyzji

Cechy zachowań przedsiębiorczych n Gotowość i zdolność podejmowania działań i rozwiązywania w sposób twórczy i nowatorski problemów, n Umiejętność wykorzystania nadarzających się szans i okazji, n Elastyczne przystosowanie się do zmiennych warunków funkcjonowania gospodarki. Przedsiębiorczość może przejawiać się we wszystkich dziedzinach życia począwszy od działań pojedynczego człowieka po różne sfery działalności przedsiębiorstw, a nawet państwa.

PODSTAWOWE CECHY PRZEDSIĘBIORCZOŚCI n EKSPANSYWNOŚĆ – oznacza wytyczanie sobie ambitnych celów i zadań, których realizacja pozwala na osiągnięcie większych niż dotychczas efektów ( jest to dążenie do dorównania najsilniejszym i najlepszym) n INNOWACYJNOŚĆ - to prowadzenie wszelkich twórczych ulepszeń od drobnych usprawnień do rewolucyjnych zmian w organizacji i technice.

Czynniki sprzyjające rozwojowi przedsiębiorczości n System gospodarki rynkowej, n Indywidualne cechy człowieka, jego intuicja i wyczucie rynku, n Wykształcenie, n Kultura otoczenia danego człowieka.

Typy przedsiębiorczości n Żywiołowa – wynika z cech charakteru człowieka, n Ewolucyjna – jest efektem rozwoju form przedsiębiorczych, n Systemowa – dotyczy gospodarki rozwiniętej i jest związana z systemowym kształceniem przez państwo społeczeństwa przedsiębiorczego.

CHARAKTERYSTYKA PRZEDSIĘBIORCY n Przedsiębiorca to człowiek, który organizuje i prowadzi działalność gospodarczą, oraz podejmuje związane z nią ryzyka, n Przedsiębiorca jest osobą która potrafi: a) pozyskać właściwych ludzi. b) zapewnić środki materialne niezbędne do rozwoju firmy, c) zarządzać ludźmi i majątkiem firmy

Skutki działań przedsiębiorczych a) Wprowadzenie nowych wyrobów na rynek b) Odkrywanie nowych rynków, które poprzednio nie istniały. c) Odkrywanie nowych zasobów i nowych sposobów, rozszerzenia ich podaży. d) Odkrywanie nowych technologii. e) Reorganizowanie istniejących przedsiębiorstw.

Pożądane cechy przedsiębiorcy n Silna potrzeba osiągnięcia sukcesu, n Potrzeba samorealizacji, n Konsekwencja, wytrwałość i determinacja, n Umiejętność podejmowania ryzyka n Zaufanie do własnych zdolności, n Umiejętność przyjmowania porażek i wyciągania z nich n n wniosków, Optymizm życiowy, Nowatorstwo, Zdolności przywódcze i potrzeba autonomii, Entuzjazm i poświęcenie pracy.

Dwa wymiary przedsiębiorczości Proces: (akt tworzenia i budowanie czegoś nowego). Przedsiębiorczość to zorganizowany proces działań ukierunkowany w danych warunkach na wykorzystanie nowatorskiego pomysłu w celu generowania korzyści na rynku. W procesie budowania podkreśla się: - umiejętność wykorzystania pomysłów, okazji - ryzyko (niepewność) n Zespół cech: opisujących szczególny sposób postępowania człowieka. Przedsiębiorczość to: - dynamizm i aktywność - skłonność do podejmowania ryzyka - umiejętność przystosowywania się do zmieniających się warunków - umiejętność postrzegania szans i ich wykorzystywania - innowacyjność i motoryka n

Przedsiębiorczość indywidualna cecha ludzkiej osobowości n inteligencja, n innowacyjność, n umiejętność dostrzegania uwarunkowań i związków zachodzących między zjawiskami gospodarczymi n zdolność do organizowania działalności handlowej, przemysłowej i usługowej zapewniającej przewagę dochodów nad kosztami ich uzyskania.

CHARAKTERYSTYKA GRUP PRACOWNICZYCH • APATYCZNE - złożone z pracowników o niskich kwalifikacjach, nisko opłacanych, nie mających widoku na uzyskanie jakiś ulg , przywilejów , ze względu na niską pozycję i niewielką wagę wykonywanej pracy - zatrudniani przy taśmach roboczych. Grupy takie nie akceptują innowacji organizacyjnych , technologicznych, • ZMIENNE- składają się z pracowników wykonujących, niezależnie od siebie nawzajem, monotonne, powtarzalne procesy, które składają się na pewna całość. Praca jest dla tych pracowników źródłem frustracji. Kierownictwo narzuca im przeważnie przełożonego , miedzy którym a pozostałymi członkami grupy dochodzi do konfliktów. Te grupy są zazwyczaj źle przysposobione do wszelkiego typu zmian warunków pracy. Spowodowane jest to brakiem zaufania do kadry kierowniczej , przeświadczeniem , że każda zmiana niesie niekorzystną sytuację materialną dla grupy

CHARAKTERYSTYKA GRUP PRACOWNICZYCH • STRATEGICZNE- złożone z pracowników wykwalifikowanych , wykonujących prace stosunkowo ważne i nieźle płatne ale nie mający większych perspektyw na awans. Cechuje ich przemyślana i chłodna kalkulacja korzyści i strat, jakie może dać wspólna akcja nastawiona na zwiększenie aktywności zawodowej. Pracownicy maja wspólne interesy zawodowe. Wieź pomiędzy nimi nie jest narzucona tylko krystalizuje się spontanicznie na tle realnych możliwości poprawienia sobie warunków pracy i płacy, • ZACHOWAWCZE - tworzone są przez pracowników o wysokich kwalifikacjach , mających monopol na określone prace. Cechuje je małe poczucie solidarności z resztą załogi , szczególna dbałość o własne interesy, mała skłonność do podejmowania akcji strajkowych oraz na ogól dość silne powiązanie z pracodawcą. Aktywność zawodowa nie jest u nich specjalnie wysoka ze względu na poczucie pewności, że kierownictwu na nich zależy. Jeżeli jednak ich pozycja jako uprzywilejowana zostanie naruszona to zwiększają swoja aktywność. Grupy otwarte na różne innowacje, dostrzegają w nich bowiem realne korzyści

Schemat powstawania motywacji do działania przedsiębiorczego Człowiek ---- potrzeba ----napięcie motywacyjne -------napęd, energia, przedsiębiorczość ------ działanie -----zaspokojona potrzeba ------- redukcja napięcia U źródeł motywacji tkwią ludzkie potrzeby

Teoria potrzeb Maslowa Potrzeby I rzędu: Fizjologiczne (głód, pragnienie, sen) Bezpieczeństwa (pewność, ochrona przed zagrożeniem) Potrzeby II rzędu: Społeczne (przynależność, akceptacja, życie towarzyski, przyjaźń, miłość) Uznania (szacunek do siebie, osiągnięcia, pozycja, uznanie innych) Samorealizacji (rozwój, samozadowolenie) Transcendentalne – poza piramidą

SZEŚĆ KROKÓW DO WŁASNEJ FIRMY 1. Pomysł na działalność gospodarczą 2. Koncepcja działalności gospodarczej 3. Analiza SWOT 4. Budżet przedsięwzięcia 5. Biznes plan przedsięwzięcia 6. Źródła sfinansowania przedsięwzięcia

Koncepcja samozatrudnienia Stworzyć pomysł co robić, jaki rodzaj działalności podjąć. CO SIĘ OPŁACI, CZEGO OCZEKUJE RYNEK, DO CZEGO MAM PREDYSPOZYCJE, CZYM DYSPONYUJEMY Określić misję i cele przedsięwzięcia gospodarczego

Koncepcja samozatrudnienia Wybrać STATUS swojej działalności FORMA NAJPROSTSZA – DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA OSOBY FIZYCZNEJ FORMA BARDZIEJ ZŁOŻONA – OSOBA PRAWNA

Koncepcja samozatrudnienia 2 Wymagany jest wpis do ewidencji gospodarczej Formy prawne firmy prowadzonej. Jest to najprostsza forma prowadzenia firmy. Właściciel samodzielnie kieruje firmą i jest odpowiedzialny za długi i zobowiązania firmy całymi aktywami osobistymi i firmowymi. Przedsiębiorcą może być: osoba fizyczna - przedsiębiorcami mogą zostać osoby pełnoletnie, Trudności Zalety które nie zostały ograniczone w swojej zdolności do czynności prawnych. - Niskie koszty uruchomienia firmy - Pełna odpowiedzialność SPÓŁKI - Pełna swoboda w zakresie ustalania - Brak ciągłości działania gdy osoba prawna - powstanie, ustrój i ustanie osób przepisy np. reguł działania firmyprawnych określają odpowiednie ma właściciela kodeks handlowy, prawo spółdzielcze. - Właściciel sam podejmuje decyzje - Problemy ze zgromadzeniem Przykłady: SPÓŁKI KAPITAŁOWE: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, kapitału spółka akcyjna. - Wymagany niewielki kapitał nie mająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego, która zawodowo, we własnym obrotowy imieniu podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą. - Korzyści fiskalne dla właściciela Przykłady: SPÓŁKI OSOBOWE: spółka jawna, komandytowa. - Cały zyskcywilna, jest właściciela Forma prawna spółki określa zakresy odpowiedzialności, wymogi fiskalne i reguły przejścia prawa własności.

Koncepcja samozatrudnienia 3 Analiza SWOT Analiza silnych i słabych stron danego przedsięwzięcia, możliwości i zagrożeń, jakie ono stwarza. MOCNE I SŁABE STRONY MOJEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA Szanse i zagrożenia jakie stwarza otoczenie zewnętrzne (MIKRO I MAKROOTOCZENIE)

Analiza SWOT przedsięwzięcia n Makrootoczenie - Publiczność, ekologiczne, technologiczne, demograficzne, polityczno – prawne, ekonomiczne, socjokulturowe n Mikrootoczenie - Dostawcy, dystrybutorzy, konkurenci, konsumenci, zewnętrzny marketing usługowy, agencje reklamy n Środowisko wewnętrzne – Produkcja, finanse, Personel, badania i rozwój

Budżet przedsięwzięcia q n n n Związek z celami przedsięwzięcia Jakie zasoby będą potrzebne? Ile te zasoby będą kosztowały? Kiedy będą potrzebne? Jakie zasoby już mamy? Wyjaśnienia do budżetu

BIZNES PLAN 4 Opracować biznes plan (główne aspekty przedsięwzięcia, tzn. co, jak i kiedy zamierzamy robić i jakie są gwarancje powodzenia działalności gospodarczej).

Faza wstępna 1 koncepcja samozatrudnienia PRACOWNIK NAJEMNY? A MOŻE WŁASNA FIRMA?

Biznes plan – cd. Typowy układ biznes planu A. B. C. D. E. F. G. H. Streszczenie Charakterystyka firmy Opis produkcji Rynek i działania rynkowe Proces produkcyjny Zarządzanie i personel Analiza finansowa Czynniki ryzyka i opłacalność

Biznes plan – cd. Wspólne cechy biznes planu 1. Celowość 2. Konkretność 3. Użyteczność 4. Realność 5. Elastyczność oraz zwięzłość, przejrzystość, kompletność, funkcjonalność

Źródła finansowania 5 Znaleźć źródła finansowania przedsiębiorstwa (własne finanse, wkład wspólnika, kredyt z banku, fundusze pożyczkowe, Fundusz Pracy, Fundusze Strukturalne)

Procedury uruchomienia działalności Co, gdzie, kiedy?

Rejestracja działalności gospodarczej 1. Poprzez urząd gminy lub miasta - w komórce zajmującej się ewidencją działalności gospodarczej możesz otrzymać do wypełnienia formularz wniosku o wpis do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). 2. Za pośrednictwem formularzy elektronicznych zamieszczonych na stronie internetowej CEIDG, w Biuletynie Informacji Publicznej Ministra Gospodarki oraz elektronicznej platformie usług administracji publicznej. 3. W rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Rejestracja działalności gospodarczej – c. d. Integralną częścią wniosku o wpis do CEIDG jest żądanie: 1. Wpisu albo zmiany wpisu do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON); 2. Zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacyjnego, o którym mowa w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników; 3. Zgłoszenia płatnika składek albo jego zmiany w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych albo zgłoszenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Dziękuję za uwagę Udało się!!! grudzień 2013 rok