PROJEKT Nowoczesne metody edukacji nauczycieliinstruktorw zawodu gwarancj wysokiego

  • Slides: 54
Download presentation
PROJEKT: „Nowoczesne metody edukacji nauczycieli/instruktorów zawodu gwarancją wysokiego poziomu wiedzy zawodowej uczniów” WSPÓŁFINANSOWANY ZE

PROJEKT: „Nowoczesne metody edukacji nauczycieli/instruktorów zawodu gwarancją wysokiego poziomu wiedzy zawodowej uczniów” WSPÓŁFINANSOWANY ZE ŚRODKÓW UNII EUROPEJSKIEJ W RAMACH EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO „Nowoczesne metody edukacji nauczycieli/ instruktorów zawodu gwarancją wysokiego poziomu wiedzy zawodowej uczniów” realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet IX Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach Działanie 9. 4 Wysoko wykwalifikowane kadry systemu oświaty. SKUTECZNE POROZUMIEWANIE SIĘ

Wspólnym celem i zadaniem rodziny i szkoły jest troska o prawidłowy rozwój dziecka. O

Wspólnym celem i zadaniem rodziny i szkoły jest troska o prawidłowy rozwój dziecka. O przebiegu i rezultatach procesu wychowawczego decyduje współpraca domu i szkoły. Współdziałanie nauczycieli i rodziców warunkuje harmonijny rozwój uczniów i wpływa na postępy w nauce i w zachowaniu. Proces właściwego wychowania dziecka jest możliwy tylko wtedy, gdy obie strony, rodzice i nauczyciel, znajdą wspólną płaszczyznę porozumienia umożliwiającą wzajemne uzupełnianie się w działaniu. Osobą, od której niewątpliwie zależy powodzenie współpracy nauczyciel – rodzic jest nauczyciel, wychowawca klasy i jest on zobligowany do organizacji działań wspólnie z rodzicami dla dobra ich dzieci.

Umiejętne porozumiewanie się nauczyciela z rodzicami jest nie tylko wskaźnikiem dobrego wykonywania obowiązków, ale

Umiejętne porozumiewanie się nauczyciela z rodzicami jest nie tylko wskaźnikiem dobrego wykonywania obowiązków, ale również narzędziem pracy. Musimy pamiętać, iż nauczyciele często są dla dzieci i rodziców pewnym wzorem. Jak postrzegany będzie nauczyciel, jego stosunek do ucznia, kompetencje, zaangażowanie tak też będzie oceniana wartość szkoły jako instytucji edukacyjnej i wychowawczej. Tylko razem można stworzyć odpowiednią jakość. Właściwa współpraca powinna prowadzić do zintegrowania działań wychowawczych. Szkoła, wspomagająca rodzinę, powinna być miejscem, w którym dziecko uczy się rozumieć siebie i innych, a także otaczający świat. Współpraca nauczycieli z rodzicami jest warunkiem sukcesu dzieci.

BARIERY KOMUNIKACYJNE - RODZIC ü Różnice w pojmowaniu procesu dydaktycznego i sposobów utrzymania dyscypliny.

BARIERY KOMUNIKACYJNE - RODZIC ü Różnice w pojmowaniu procesu dydaktycznego i sposobów utrzymania dyscypliny. ü Niekoniecznie pozytywnych wspomnień własnych z pobytu w szkole. ü Negatywne doświadczenia z innymi pedagogami. ü Przyjmowania przez nauczycieli postawy lepiej poinformowanych i wszystko wiedzących. ü Nie liczenia się szkoły z opiniami i możliwościami rodziców w nadrabianiu zaległości i odrabianiu prac domowych. ü Traktowanie nauczyciela jako "konkurenta” rodziców.

BARIERY KOMUNIKACYJNE – RODZIC c. d. ü Podzielania stereotypu „ jakościowo złej szkoły, a

BARIERY KOMUNIKACYJNE – RODZIC c. d. ü Podzielania stereotypu „ jakościowo złej szkoły, a w niej nauczyciela nieudacznika i źle opłacanego frustrata ü Sposobu przeprowadzania wywiadówki i form przekazywania informacji: - brak delikatności w przekazywaniu informacji o dziecku, - brak odpowiedniego "miejsca" i klimatu spotkania, - zbyt mała oferta współpracy z rodzicami (ograniczenie się tylko do wywiadówek).

BARIERY KOMUNIKACYJNE - NAUCZYCIEL ü Zbyt małe zaangażowanie w sprawy szkoły. ü Postawa roszczeniowa.

BARIERY KOMUNIKACYJNE - NAUCZYCIEL ü Zbyt małe zaangażowanie w sprawy szkoły. ü Postawa roszczeniowa. ü Bierność w trakcie spotkań. ü Brak wsparcia działań w procesie dydaktycznym. ü Przenoszenie odpowiedzialności za dziecko na nauczyciela. ü Brak odpowiedniej motywacji dla dziecka. ü Opóźnione reakcje rodziców- interwencja dopiero na etapie poważnych trudności. ü Kwestionowanie wymagań i podejmowanych działań wychowawczych. ü Krytyka szkoły, podważanie autorytetu nauczycieli, okłamywanie w zakresie niektórych form zachowań własnych dzieci.

OCZEKIWANIA RODZICÓW ü Wyposażenia wychowanków w niezbędną wiedzę ze ü ü ü wszystkich przedmiotów.

OCZEKIWANIA RODZICÓW ü Wyposażenia wychowanków w niezbędną wiedzę ze ü ü ü wszystkich przedmiotów. Bieżącej informacji o postępach i problemach dziecka. Wskazówek w zakresie sposobów postępowania rodzica wobec problemów dziecka. Fachowych prelekcji w zakresie wychowania i pokonywania trudności. Wsparcia w pokonywaniu kłopotów dziecka, a nie obarczaniu odpowiedzialnością za nie. Otwartości nauczycieli na sugestie i prośby rodziców. Poszanowania prywatności.

GRZECHY ORGANIZACYJNE ü Brak innowacyjności w zakresie współpracy z rodzicami. ü Brak wsparcia w

GRZECHY ORGANIZACYJNE ü Brak innowacyjności w zakresie współpracy z rodzicami. ü Brak wsparcia w procesie dydaktycznym i wychowawczym. ü Ograniczanie roli rodzica do obowiązku przyjścia na wywiadówkę, słuchania i wzięcia kartki. ü Brak indywidualnych spotkań z rodzicami. ü Podkreślanie tylko cech negatywnych ucznia. ü Przekazanie tylko bardzo ogólnych informacji.

UWAGI RODZICÓW DO ORGANIZACJI WYWIADÓWEK ü Spotkania nieprzygotowane, nauczyciel w trakcie rozmowy poszukuje danych

UWAGI RODZICÓW DO ORGANIZACJI WYWIADÓWEK ü Spotkania nieprzygotowane, nauczyciel w trakcie rozmowy poszukuje danych w dzienniku ü Nieestetyczny wygląd nauczyciela ü Spóźnianie się ü Brak fachowych porad w zakresie postępów w nauce i w zachowaniu ü Niedelikatność w przekazywaniu informacji o trudnościach i niepowodzeniach ucznia ü Brak pedagogizacji na temat rozwoju dziecka w obszarze psychofizycznym i zagrożeniach

WYCHOWAWCA NIE POWINIEN: ü Dokonywać jedynie negatywnych ocen uczniów. ü Publicznie czytać ocen. ü

WYCHOWAWCA NIE POWINIEN: ü Dokonywać jedynie negatywnych ocen uczniów. ü Publicznie czytać ocen. ü Używać nazwisk przykładach negatywnych. ü Bagatelizować drobnych sukcesów ucznia słabego. ü Podważać hierarchię wartości wyznawaną przez rodzica.

ORGANIZUJĄC SPOTKANIE Z RODZICAMI NAUCZYCIEL: ü Musi sobie uzmysłowić, że do spotkania z rodzicami

ORGANIZUJĄC SPOTKANIE Z RODZICAMI NAUCZYCIEL: ü Musi sobie uzmysłowić, że do spotkania z rodzicami należy być dobrze przygotowanym, tak jak do każdej lekcji. ü Swoim wyglądem winien wyrażać szacunek dla zebranych. ü W żadnym wypadku nie może pozwolić sobie na nietakt wobec rodzica, nawet tego „trudnego”. ü Swoją osobowością i sposobem przeprowadzania wywiadówki winien zachęcać rodziców do masowego uczestnictwa w spotkaniach. ü Powinien sięgać po warsztatowe formy szkoleniowe dla rodziców.

ORGANIZACJA SPOTKANIA Z RODZICAMI: ü Na forum wywiadówki o sukcesach ucznia mówi imiennie, a

ORGANIZACJA SPOTKANIA Z RODZICAMI: ü Na forum wywiadówki o sukcesach ucznia mówi imiennie, a o negatywach ogólnie i problemowo. ü Najtrudniejsze sprawy dotyczące ucznia omawia szczerze i indywidualnie. ü Największą uwagę przywiązuje do spraw opiekuńczo wychowawczych i dydaktycznych, a nie organizacyjnych i finansowych. ü Z rodzicami rozmawia po partnersku z troską i życzliwością. ü Informuje o postępach w nauce i treściach do uzupełnienia za pomocą konkretnych metod.

REGULAMI KONTAKTÓW Z RODZICAMI Miejscem rozmów nauczyciela z rodzicami o sprawach dziecka jest szkoła.

REGULAMI KONTAKTÓW Z RODZICAMI Miejscem rozmów nauczyciela z rodzicami o sprawach dziecka jest szkoła. Spotkania z rodzicami odbywają się w salach lekcyjnych, pokoju nauczycielskim. Nie udziela się informacji o uczniach na korytarzu szkolnym lub w trakcie dyżuru. Spotkania mają charakter: 1. 2. 3. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Zebrań z rodzicami. Konsultacji indywidualnych. Zajęć edukacyjnych. Spotkań tematycznych i okolicznościowych. Spotkań w domu ucznia (w uzasadnionych przypadkach np. choroba ucznia). Zajęć otwartych.

REGULAMIN c. d. 4. Spotkania odbywają się w ściśle określonych terminach. O terminach spotkań

REGULAMIN c. d. 4. Spotkania odbywają się w ściśle określonych terminach. O terminach spotkań rodzice zostają powiadomieni na początku roku szkolnego (kalendarium roku szkolnego). O spotkaniu wychowawca przypomina tydzień wcześniej – zawsze w formie pisemnej. 5. Obecność rodziców na zebraniach jest obowiązkowa. W przypadku nieobecności z ważnych przyczyn, rodzic jest zobowiązany do ustalenia indywidualnego kontaktu z wychowawcą w terminie późniejszym niż 2 tygodnie od zebrania.

REGULAMIN c. d. 6. Raz w tygodniu w wyznaczonych godzinach nauczyciel jest do dyspozycji

REGULAMIN c. d. 6. Raz w tygodniu w wyznaczonych godzinach nauczyciel jest do dyspozycji rodziców. Plan konsultacji otrzymują rodzice na początku roku szkolnego. 7. W sytuacjach wyjątkowych możliwy jest dodatkowy kontakt nauczyciela z rodzicami, po wcześniejszym uzgodnieniu terminu. Kontakt telefoniczny nauczyciel - rodzic, rodzic - nauczyciel jest możliwy w wyjątkowych, uzasadnionych sytuacjach. 9. W przypadku uchylania się od kontaktów rodzica z wychowawcą w przeciągu 2 miesięcy wzywa się rodzica przez sekretariat szkoły. 10. Wszelkie uwagi dotyczące organizacji i funkcjonowania szkoły rodzice zgłaszają kolejno do: wychowawcy klasy, dyrektora szkoły, Rady Pedagogicznej, organu prowadzącego szkołę. 11. Rodzice wspólnie z nauczycielami w trosce o poziom kontaktów i współpracy przestrzegają zasad przyjętej procedury.

Warunki dobrej współpracy wg M. Łobockiego 1. Partnerskie relacje łączące nauczycieli i rodziców –

Warunki dobrej współpracy wg M. Łobockiego 1. Partnerskie relacje łączące nauczycieli i rodziców – wykluczą one dominację jednej ze stron i nie dopuszczą do zbyt dużej ingerencji rodziców w pracę nauczyciela, doprowadzą do tego, że podejmowane decyzje będą miały charakter kompromisu. 2. Wspólne cele wychowawcze szkoły i domu rodzinnego – ochronią dzieci przed wypaczeniem charakteru i nie dopuszczą do wzajemnego podważania własnych autorytetów. Będą sprzyjały wielostronnemu rozwojowi uczniów, pozwolą na lepsze poznawanie i rozumienie uczniów.

M. Łobocki c. d. 3. Swobodna wymiana opinii rodziców o rodzinie i szkole –

M. Łobocki c. d. 3. Swobodna wymiana opinii rodziców o rodzinie i szkole – przepływ informacji musi mieć charakter wielokierunkowy i dotyczyć powinien przede wszystkim postępów i trudności uczniów w nauce i zachowaniu. Pozwoli to nauczycielom szerzej spojrzeć na uczniów i zweryfikować własne o nich opinie, a rodzicom umożliwi bliższe poznanie środowiska szkolnego. 4. Wyświadczanie sobie konkretnych usług przez nauczycieli i rodziców – chodzi tu głównie o czynne zaangażowanie w wykonywaniu różnych zadań organizowanych w wyniku podjętej współpracy między szkołą i domem. Może to być pomoc rodziców związana z organizowaniem wycieczek, imprez i uroczystości szkolnych, jak również dyskretna pomoc nauczycieli w doradzaniu w sprawie nurtujących ich problemów.

Dobre rady Cindy J. Christopher 1. Proponuj rodzicom różne formy pomocy. Nawet ci, którzy

Dobre rady Cindy J. Christopher 1. Proponuj rodzicom różne formy pomocy. Nawet ci, którzy dużo pracują, będą chcieli coś zrobić. 2. Zachęcaj rodziców i okazuj im cierpliwość. Za każdą pomoc dziękuj na piśmie. 3. Traktuj rodziców jak równych sobie. Oni wiedzą o swoim dziecku bardzo dużo i znają je dłużej niż ty. 4. Pytaj rodziców o to w czym chcieliby pomagać. 5. Nie ograniczaj się do rodziców. Możesz prosić o pomoc także dziadków, którzy mają więcej czasu niż rodzice i bardzo kochają swoje wnuki.

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA

Komunikacja interpersonalna ü Komunikacja jest procesem wzajemnego przekazywania sobie informacji pomiędzy nadawcą, a odbiorcą.

Komunikacja interpersonalna ü Komunikacja jest procesem wzajemnego przekazywania sobie informacji pomiędzy nadawcą, a odbiorcą. ü Przebiega ona na wielu poziomach, z których jedne są świadome, a inne nie. ü W celu wymiany informacji dotyczącej naszych przekonań, doznań, odczuć, sądów, potrzeb, oczekiwań wykorzystujemy komunikację werbalną i niewerbalną.

Rodzaje komunikacji Komunikacja werbalna – komunikacja z użyciem języka naturalnego, czyli mowy. Komunikacja niewerbalna

Rodzaje komunikacji Komunikacja werbalna – komunikacja z użyciem języka naturalnego, czyli mowy. Komunikacja niewerbalna - mowa ciała, język ciała.

Komunikacja werbalna Środki werbalne to środki wyrażania się za pomocą słów w komunikacji pisemnej

Komunikacja werbalna Środki werbalne to środki wyrażania się za pomocą słów w komunikacji pisemnej lub ustnej. Komunikacja werbalna, czyli słowna stanowi bazę naszych świadomych interakcji w życiu codziennym.

Człowiek może wypowiadać 100 -175 słów w ciągu minuty. W zakresie słuchania te możliwości

Człowiek może wypowiadać 100 -175 słów w ciągu minuty. W zakresie słuchania te możliwości są sześciokrotnie większe i wynoszą 600 -800 słów na minutę.

Środki komunikacji • pytania lub odpowiedzi ukierunkowane na uzyskanie • • • informacji, wypowiedzi

Środki komunikacji • pytania lub odpowiedzi ukierunkowane na uzyskanie • • • informacji, wypowiedzi skłaniające np. instruowanie, perswadowanie, ocenianie, nieformalne, okazjonalne pogawędki, plotki, które pomagają ustanowić relacje społeczne, formalności społeczne w postaci standardowych zachowań, witania się, dziękowania, przepraszania, wypowiedzi wyrażające emocje i postawy interpersonalne, wypowiedzi o sobie samym, wypowiedzi ukryte, w których właściwe znaczenie jest na drugim planie np. „Jak mówiłem prezydentowi. . . ”.

Reguły skutecznej komunikacji reguła jakości – mów prawdę, a przynajmniej to, co wydaje się

Reguły skutecznej komunikacji reguła jakości – mów prawdę, a przynajmniej to, co wydaje się być prawdą, reguła ilości – przekazuj tyle informacji, ile potrzeba; reguła odniesienia – mów na temat; reguła sposobu – mów jasno; reguła spójności – mów tak, ażeby zachować wewnętrzną logikę; reguła kooperacji, która jest nadrzędna – współdziałaj.

Co zrobić by komunikat był bardziej zrozumiały? mówienie wprost o odczuciach, myślach i spostrzeżeniach,

Co zrobić by komunikat był bardziej zrozumiały? mówienie wprost o odczuciach, myślach i spostrzeżeniach, mówienie za siebie, wyrażanie swojej opinii np. „moim zdaniem”, jednoznaczność wypowiedzi zapewnia klarowność, jasność intencji; nie należy przerywać i słuchać do końca tego, co mówią inni, gotowość przyznania się do pomyłki, liczenie się z uczuciami drugiej osoby, przyjęcie punktu widzenia drugiej osoby, szanowanie jej światopoglądu, unikanie udzielania „dobrych rad”, nie należy oceniać, zwracanie uwagi na sens a nie na formę wypowiedzi.

Cechy dobrego rozmówcy dostosowuje język i sposób wypowiedzi do możliwości rozmówcy, kierowanie wypowiedzi do

Cechy dobrego rozmówcy dostosowuje język i sposób wypowiedzi do możliwości rozmówcy, kierowanie wypowiedzi do konkretnej osoby, nie używać ogólników, operowanie konkretami, materiał (argumenty, korzyści) należy prezentować logicznie, nie wprowadza negatywnego nastroju ponieważ ludzie zamykają się na negatywne wiadomości, wie co chce powiedzieć i dlaczego – zna swój cel, skupia na sobie uwagę rozmówcy, wzbudza zainteresowanie, oferuje korzyści, nie antagonizuje rozmówcy, nie obraża się, nie razi słownictwem, zwraca uwagę na atmosferę kontaktu, dba o warunki zewnętrzne oraz samopoczucie, mówi krótko, głośno i wyraźnie.

Komunikat typu JA 1. Wyrażanie swoich uczuć i emocji (jestem zły/szczęśliwy/ rozczarowany) 2. Opis

Komunikat typu JA 1. Wyrażanie swoich uczuć i emocji (jestem zły/szczęśliwy/ rozczarowany) 2. Opis faktów do których się odnosimy – opis konkretnego zachowania, które wzbudziło w nas wcześniej wymienione uczucia, bez oceny, tylko konkrety. 3. Wyrażenie swoich potrzeb – czyli wyjaśnienie co w tej sytuacji spowodowało, że tak się poczuliśmy 4. Przekazanie swoich oczekiwań – czyli zwykła prośba o konkretne zachowanie w przyszłości Czuję … (wyrażenie swoich emocji) … Kiedy Ty …. (opis sytuacji oparty na faktach) … Ponieważ … (wyrażenie swojej potrzeby, wyjaśnienie) … Chcę … (oczekiwania na przyszłość)

Komunikat FUO + 2 K FAKTY (np. „Kochanie, umówiliśmy się dziś rano, że posprzątasz

Komunikat FUO + 2 K FAKTY (np. „Kochanie, umówiliśmy się dziś rano, że posprzątasz w domu i zrobisz zakupy. Widzę, że zrobiłeś zakupy, ale nie rozpakowałeś ich. W zlewie są brudne naczynia, a na podłodze leżą zabawki Kuby”). + USTOSUNKOWANIE (np. „Nie podoba mi się to i czuje się rozczarowana i zła”). + OCZEKIWANIE (np. „Proszę Cię, żebyś teraz posprzątał”). + KONKRET (np. „Jak wrócę z Kuba za pół godziny, to chciałabym, żeby było już posprzątane”). + KONTRAKT (np. „Czy możemy się tak umówić? ”)

Błędy popełniane podczas rozmowy duży dystans psychiczny i fizyczny (postawa zamknięta, brak gestów, sympatii,

Błędy popełniane podczas rozmowy duży dystans psychiczny i fizyczny (postawa zamknięta, brak gestów, sympatii, zainteresowania), brak kontaktu wzrokowego, sprawianie wrażenia pośpiechu, mówienie szybko bez przerw, używanie wypełniaczy typu „yyy” czy „aaa”, używanie negatywnych określeń oraz tych, które mają przedrostek „nie”, okazywanie złości, irytacji.

Parajęzyk – składniki komunikacji wokalnej artykulacja (dobra, przesadna), rytm i tempo wypowiedzi (pauzy), akcentacja

Parajęzyk – składniki komunikacji wokalnej artykulacja (dobra, przesadna), rytm i tempo wypowiedzi (pauzy), akcentacja (nacisk na pewne słowa), wtrącenia (więc, no, hm), natężenie głosu (głośno, cicho), tempr głosu (barwa głosu), melodyka (śpiewna, monotonna), wady wymowy (jąkanie się), język (urzędowy, gwara), zasób słownictwa (bogate, ubogie).

Techniki aktywnego słuchania utrzymywanie kontaktu wzrokowego, udzielanie zachęt, wypowiedzi otwierające, klaryfikacja, czyli dążenie do

Techniki aktywnego słuchania utrzymywanie kontaktu wzrokowego, udzielanie zachęt, wypowiedzi otwierające, klaryfikacja, czyli dążenie do uzyskania wyjaśnienia, parafrazowanie, odzwierciedlanie uczuć – odnoszenie się do wyrażonych emocji, odzwierciedlanie zachowań niewerbalnych, odnoszenie się do sygnałów komunikacji niewerbalnej, dowartościowywanie, pytania otwarte, podsumowanie, redukcja szumów zewnętrznych,

3 główne techniki aktywnego słuchania Odzwierciedlanie - w trakcie rozmowy mówisz rozmówcy, jakie są

3 główne techniki aktywnego słuchania Odzwierciedlanie - w trakcie rozmowy mówisz rozmówcy, jakie są Twoim, zdaniem jego odczucia, np. : Zdaje się, że jesteś rozgniewany. Wygląda na to, że cię rozzłościłem. Oczywiście jesteś zadowolony z tych planów.

Parafrazowanie - ujmowanie w inne słowa sensu usłyszanej wypowiedzi, sprawdzając, czy dobrze zrozumiałeś, np.

Parafrazowanie - ujmowanie w inne słowa sensu usłyszanej wypowiedzi, sprawdzając, czy dobrze zrozumiałeś, np. : O ile dobrze cię rozumiem. . Chodzi o to, że. . Z tego, co mówisz rozumiem, że. . Chcesz powiedzieć, że. .

skupianie się na najważniejszym - prosisz rozmówcę o skoncentrowanie się na sprawie najważniejszej, np.

skupianie się na najważniejszym - prosisz rozmówcę o skoncentrowanie się na sprawie najważniejszej, np. : Która z tych spraw jest dla ciebie najważniejsza?

Sygnały niewerbalne kinezjetyka, samoprezentacja, dotyk, proksemika, elementy otoczenia.

Sygnały niewerbalne kinezjetyka, samoprezentacja, dotyk, proksemika, elementy otoczenia.

Kinezjetyka mimika twarzy, gestykulacja, pozycja ciała, spojrzenie, kontakt wzrokowy, przyjmowanie pozy, itp.

Kinezjetyka mimika twarzy, gestykulacja, pozycja ciała, spojrzenie, kontakt wzrokowy, przyjmowanie pozy, itp.

Kinezjetyka – mimika twarzy Wyraz mimiczny jest kształtowany przez siedem regionów twarzy: brwi i

Kinezjetyka – mimika twarzy Wyraz mimiczny jest kształtowany przez siedem regionów twarzy: brwi i czoło, oczy, nos, górną wargę, dolną wargę i brodę, szczelinę ust oraz żuchwę. Dzięki temu, że niektóre elementy twarzy mogą reagować niezależnie od siebie, to twarz może wyrażać tysiące gestów mimicznych.

Kinezjetyka - gestykulacja Gest - dowolny ruch wykonany przez kogoś świadomie lub nieświadomie, mający

Kinezjetyka - gestykulacja Gest - dowolny ruch wykonany przez kogoś świadomie lub nieświadomie, mający określone znaczenie. Zazwyczaj gesty są rozumiane tylko przez pewną grupę osób, które wywodzą się z tego samego środowiska lub tego samego kręgu kulturowego.

Kinezjetyka – kontakt wzrokowy Kontakt wzrokowy jest jednym z najważniejszych elementów komunikacji niewerbalnej. Wzrokiem

Kinezjetyka – kontakt wzrokowy Kontakt wzrokowy jest jednym z najważniejszych elementów komunikacji niewerbalnej. Wzrokiem możemy wyrażać zaangażowanie, uwagę, szacunek, wspierać wysiłki lub karcąco pozbawiać człowieka entuzjazmu. Z badań psychologicznych wynika, że podczas rozmowy patrzymy na siebie przez 30 -60 % czasu. Unikanie kontaktu wzrokowego jest sygnałem blokady komunikacyjnej i często łączy się z uczuciem nieżyczliwości, antypatii lub obojętności, natomiast uporczywe spoglądanie, może oznaczać wrogość i nienawiść.

Kinezjetyka – pozycja ciała Postawa ciała informuje zarówno o trwałych cechach osoby (np. charakterze

Kinezjetyka – pozycja ciała Postawa ciała informuje zarówno o trwałych cechach osoby (np. charakterze czy temperamencie) jak i o jej aktualnych stanach wewnętrznych (wzbudzonych emocjach).

Autoprezentacja wygląd fizyczny, budowa ciała, ubranie, fryzura, makijaż, biżuteria, noszone dodatki. Elementy te dają

Autoprezentacja wygląd fizyczny, budowa ciała, ubranie, fryzura, makijaż, biżuteria, noszone dodatki. Elementy te dają dużo informacji o człowieku i czasem już na wstępie przesądzają o relacjach komunikacyjnych.

Dotyk uścisk dłoni, poklepywanie drugiej osoby, obejmowanie drugiej osoby, itp. Dotyk świadczy o stosunku

Dotyk uścisk dłoni, poklepywanie drugiej osoby, obejmowanie drugiej osoby, itp. Dotyk świadczy o stosunku emocjonalnym i zależy zarówno od uprzejmości, kultury osobistej, preferencji jednostki jak i od kontekstu kulturowego.

Proksemika - dystans publiczny - obszar, w którym kontaktujemy się z osobami publicznymi (np.

Proksemika - dystans publiczny - obszar, w którym kontaktujemy się z osobami publicznymi (np. ministrem podczas spotkania, rektorem uczelni podczas inauguracji roku akademickiego, księdzem podczas mszy), dystans społeczny - przestrzeń poza obszarem możliwego łatwego dotyku, kontakt z osobami obcymi i tymi, które znamy lecz nie lubimy specjalnie i traktujemy jako obce, dystans osobisty - obszar na wyciągnięcie ręki – przestrzeń prywatna, wpuszczane są tu osoby, które dobrze znamy i z którymi czujemy się bezpiecznie, dystans intymny - obszar na wyciągnięcie łokcia - obszar przestrzeni bardzo bliski naszego ciała, w którym prawie zawsze dochodzi do kontaktu fizycznego z rozmówcą, odległość zarezerwowana jedynie dla bardzo bliskich osób (małżonek, partner, dziecko), a naruszenie tej strefy przez inną osobę odbierane jest jako agresja terytorialna.

Elementy otoczenia temperatura, oświetlenie, kolor, wystrój, itp. Elementy otoczenia mogą wpływać na zachowania się

Elementy otoczenia temperatura, oświetlenie, kolor, wystrój, itp. Elementy otoczenia mogą wpływać na zachowania się ludzi, stymulować ich bądź odstraszać.

Funkcje komunikacji niewerbalnej funkcja zastępowania, funkcja uzupełnienia, funkcja ekspozycji, funkcja regulacyjna, funkcja moderująca.

Funkcje komunikacji niewerbalnej funkcja zastępowania, funkcja uzupełnienia, funkcja ekspozycji, funkcja regulacyjna, funkcja moderująca.

Funkcja zastępowania Sygnały niewerbalne, określane jako emblematy, takie jak: charakterystyczny ruch ręką lub głową,

Funkcja zastępowania Sygnały niewerbalne, określane jako emblematy, takie jak: charakterystyczny ruch ręką lub głową, gest, znak, mogą być stosowane w miejsce słów i zdań, zastępując je.

Funkcja uzupełnienia Sygnały niewerbalne, nazywane ilustratorami uzupełniają komunikat werbalny, precyzują go, są komplementarne w

Funkcja uzupełnienia Sygnały niewerbalne, nazywane ilustratorami uzupełniają komunikat werbalny, precyzują go, są komplementarne w stosunku do niego.

Funkcja ekspozycji Sygnały niewerbalne, zwane pozami, pozwalają na ukazanie uczuć i emocji w znacznie

Funkcja ekspozycji Sygnały niewerbalne, zwane pozami, pozwalają na ukazanie uczuć i emocji w znacznie większej skali niż ich rzeczywisty stan: akcentują ją i eksponują, wyolbrzymiają, np. ból lub przeciwnie: ciało nadawcy ukrywa prawdziwe myśli i uczucia, ukazując znacznie mniej emocji.

Funkcja regulacyjna Sygnały niewerbalne, zwane regulatorami, mogą być użyte do kontroli i regulacji płynności

Funkcja regulacyjna Sygnały niewerbalne, zwane regulatorami, mogą być użyte do kontroli i regulacji płynności konwersacji lub tradycyjnego komunikowania. Tę rolę odgrywać może nawiązanie kontaktu wzrokowego, ruch głową lub ciałem, podniesienie brwi itd.

Funkcja moderująca Sygnały niewerbalne, tzw. adaptery, służą do łagodzenia napięć jakie jednostka przeżywa. Forma

Funkcja moderująca Sygnały niewerbalne, tzw. adaptery, służą do łagodzenia napięć jakie jednostka przeżywa. Forma występowania adapterów: drapanie się po głowie, klepanie po nodze, ściskanie dłoni, obgryzanie paznokci. Adaptery redukują stres wywołany rozmową.

Zakłócenia komunikacji przeszkody fizyczne, stan fizyczny nadawcy lub odbiorcy, posługiwanie się odmiennymi kodami ,

Zakłócenia komunikacji przeszkody fizyczne, stan fizyczny nadawcy lub odbiorcy, posługiwanie się odmiennymi kodami , nieumiejętność odpowiedniego zakodowania intencji, emocje, brak wiarygodności nadawcy, różnice w postrzeganiu, różnice kulturowe, sprzeczność komunikatów, manipulowanie informacjami, brak kooperacji ze strony partnera, różnice płci, różnice wiekowe.

PROJEKT: „Nowoczesne metody edukacji nauczycieli/instruktorów zawodu gwarancją wysokiego poziomu wiedzy zawodowej uczniów” WSPÓŁFINANSOWANY ZE

PROJEKT: „Nowoczesne metody edukacji nauczycieli/instruktorów zawodu gwarancją wysokiego poziomu wiedzy zawodowej uczniów” WSPÓŁFINANSOWANY ZE ŚRODKÓW UNII EUROPEJSKIEJ W RAMACH EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ Projekt: „NOWOCZESNE METODY EDUKACJI NAUCZYCIELI/ INSTRUKTORÓW ZAWODU GWARANCJĄ WYSOKIEGO POZIOMU WIEDZY ZAWODOWEJ UCZNIÓW” realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet IX Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach Działanie 9. 4 Wysoko wykwalifikowane kadry systemu oświaty.