Procesory 1971 procesor 4004 Ukad 4004 by pierwszym

Procesory

1971: procesor 4004 Układ 4004 był pierwszym procesorem Intela. Ten przełomowy wynalazek, początkowo służący za "mózg" kalkulatora Busicom, pozwolił na wyposażenie przedmiotów w "inteligencję" oraz doprowadził do powstania komputera osobistego. Liczba tranzystorów: 2 300 Szybkość: 108 k. Hz Intel rozpoczął prace nad pierwszym procesorem w 1969 r. w ramach projektu, którego celem było skonstruowanie zestawu układów scalonych dla rodziny programowalnych kalkulatorów japońskiej firmy Busicom (zdjęcie z lewej). Pierwotny plan Busicom zakładał opracowanie 12 specjalistycznych układów. Ted Hoff (zdjęcie w środku), inżynier pracujący w Intelu, doszedł do wniosku, że lepszym i wydajniejszym rozwiązaniem byłoby zbudowanie urządzenia logicznego ogólnego przeznaczenia. Ten pomysł doprowadził do powstania procesora. Najpierw Busicom za 60 000 USD zakupił od Intela prawa do procesora. Jednak Intel, zdając sobie sprawę z potencjału "procesora-mózgu", zaoferował firmie odkupienie ich z powrotem za te same 60 000 USD. Busicom zgodził się i 15 listopada 1971 r. Intel wprowadził układ 4004 (zdjęcie z prawej strony) na światowy rynek. Jeden układ kosztował 200 USD.

1972: procesor 8008 Układ 8008 był dwukrotnie wydajniejszy niż 4004. Został on wykorzystany do budowy urządzenia noszącego nazwę Mark-8, a urządzenie uważa się za jedno z pierwszych komputerów domowych. Liczba tranzystorów: 3 500 Szybkość: 200 k. Hz

1974: procesor 8080 wykorzystano jako "mózg" pierwszego komputera osobistego Altair (nazwa najprawdopodobniej pochodzi od miejsca, do którego zmierzał statek kosmiczny Enterprise z serialu telewizyjnego Star Trek). Hobbyści mogli za 395 USD zakupić zestaw do samodzielnego montażu komputera Altair. W ciągu kilku miesięcy sprzedano dziesiątki tysięcy takich zestawów. Po raz pierwszy w historii komputery PC zamawiano z wyprzedzeniem. Liczba tranzystorów: 6 000 Szybkość: 2 MHz

1978: procesor 8086 -8088 Znaczna liczba procesorów 8088 została zakupiona przez właśnie utworzony dział komputerów osobistych firmy IBM. Układ wykorzystano do zbudowania nowego, przebojowego produktu: komputera IBM PC. Sukces procesora 8088 przyczynił się do wprowadzenia Intela na listę Fortune 500, a w czasopiśmie Fortune firmę nazwano "biznesowym triumfem lat siedemdziesiątych". Liczba tranzystorów: 29 000 Szybkość: 5 MHz, 8 MHz, 10 MHz Komputer IBM PC 1981 z procesorem 8088

1982: procesor 286 Układ 286, znany także pod nazwą 80286, był pierwszym procesorem Intela, na którym można było uruchamiać wszystkie programy napisane dla jego poprzedników. Zgodność oprogramowania jest do dzisiaj cechą charakterystyczną procesorów firmy Intel. Szacuje się, że w ciągu 6 lat od wprowadzenia układu 286 na całym świecie zbudowano 15 milionów wykorzystujących go komputerów osobistych. Liczba tranzystorów: 134 000 Szybkość: 6 MHz, 8 MHz, 10 MHz, 12, 5 MHz

1985: procesor Intel 386 Procesor Intel 386 zawierał 275 000 tranzystorów - ponad 100 razy więcej niż model 4004. Był układem 32 -bitowym zdolnym do pracy "wielozadaniowej", tzn. potrafił wykonywać kilka programów jednocześnie. Liczba tranzystorów: 275 000 Szybkość: 16 MHz, 20 MHz, 25 MHz, 33 MHz

1989: procesor Intel 486 DX Wprowadzenie generacji procesorów 486 oznaczało przejście od ery komputerów sterowanych z wiersza poleceń do obsługi typu "wskaż i kliknij". Po raz pierwszy komputer wyświetlał kolorowy obraz i wykonywał prace związane ze składem komputerowym. " Intel 486 był pierwszym procesorem z wbudowanym koprocesorem matematycznym, który przyspieszał obliczenia, zwalniając jednostkę centralną z wykonywania złożonych operacji matematycznych. Liczba tranzystorów: 1, 2 miliona Szybkość: 25 MHz, 33 MHz, 50 MHz

1993: procesor Pentium Procesor Pentium uprościł przetwarzanie danych bliższych rzeczywistości, takich jak mowa, dźwięki, pismo odręczne czy fotografie. Liczba tranzystorów: 3, 1 miliona Szybkość: 60 MHz, 66 MHz

1997: procesor Pentium II Zawierający 7, 5 miliona tranzystorów Pentium II wyposażony jest w technologię Intel MMX, stworzoną w celu wydajnego przetwarzania danych audio i wideo oraz obrazów. Nowatorskim rozwiązaniem było zamknięcie procesora w kasecie typu Single Edge Contact (S. E. C), zawierającej także układ szybkiej pamięci podręcznej. Procesor umożliwia przechwytywanie, edycję i udostępnianie zdjęć za pośrednictwem Internetu; edycję i tworzenie tekstu, muzyki oraz przejść pomiędzy scenami w amatorskich filmach, a wreszcie - we współpracy z wideotelefonem - przesyłanie obrazu wideo przez zwykłe linie telefoniczne i Internet. Liczba tranzystorów: 7, 5 miliona Szybkość: 200 MHz, 233 MHz, 266 MHz, 300 MHz

1999: procesor Celeron Zgodnie ze strategią firmy, polegającą na tworzeniu procesorów dla różnych segmentów rynku, Intel zaprojektował procesor Celeron. Układ ten, przeznaczony do niedrogich komputerów PC, za wyjątkowo niską cenę zapewnia doskonałą wydajność w podstawowych zastosowaniach. Liczba tranzystorów: 7, 5 miliona (pierwsza generacja procesorów Celeron), 19 milionów (druga generacja), 27 milionów (współczesny procesor Celeron 1, 1 GHz), 44 miliony (Celeron 1, 2 GHz) Szybkość: 266 MHz (pierwsza generacja), od 500 MHz do 1, 20 GHz (obecnie)

1999: procesor Pentium III Procesor Pentium III obsługuje 70 nowych rozkazów, stanowiących rozszerzenie "Internet Streaming SIMD", które znacznie zwiększają wydajność przetwarzania obrazów, grafiki trójwymiarowej, strumieniowego dźwięku i wideo oraz aplikacji do rozpoznawania mowy. Zwiększa także komfort korzystania z Internetu, umożliwiając np. "spacerowanie" po wirtualnych muzeach i sklepach oraz pobieranie wysokiej jakości filmów wideo. Procesor został zbudowany w technologii 0, 25 mikrometra. Liczba tranzystorów: 9, 5 miliona Szybkość: od 650 MHz do 1, 2 GHz

2000: procesor Pentium 4 Użytkownik komputera z procesorem Pentium 4 może tworzyć profesjonalnej jakości filmy, udostępniać obraz wideo w Internecie, nawiązywać połączenia głosowe i wizyjne oraz generować grafikę 3 D w czasie rzeczywistym, kodować z dużą szybkością muzykę w formacie MP 3, a także jednocześnie uruchamiać kilka aplikacji multimedialnych w trakcie połączenia z Internetem. ➲ Gdyby w takim samym tempie wzrastała szybkość samochodów, obecnie z San Francisco do Nowego Jorku można byłoby dojechać w 13 sekund. Liczba tranzystorów: 42 miliony Szybkość: 1, 40 GHz, do 3, 0 GHz.

Intel Core 2 Duo Jest to wersja procesora Intel Core 2 posiadająca dwa rdzenie. Występują dwie linie procesorów: linia T (od T 5250 do T 9500 – taktowane zegarem od 1, 5 GHz do 2, 6 GHz i FSB: 667 MHz bądź 800 MHz), ➲ linia E (od E 2140[1] do X 6800 – taktowane zegarem od 1, 6 GHz do 3, 33 GHz i FSB: 800 -1333 MHz), ➲

Intel Core i 3 Są to pierwsze procesory Intela z wbudowanym układem graficznym (choć został on umieszczony jedynie na tej samej podstawce – fizycznie jest on oddzielnym układem wykonanym w procesie technologicznym 45 nm). Sama część procesorowa to jądro Hillel, produkowana jest ona w wymiarze 32 nm i stanowi oddzielny układ na jednej podstawce. Wszystkie procesory z tej rodziny mają dwa rdzenie.

Intel Core i 5 (o nazwie kodowej Lynnfield)[1] to generacja procesorów firmy Intel, wykonana w technologii x 86 -64. Premiera odbyła się 7 września 2009 roku[2]. Procesory te są zaprojektowane na bazie mikroarchitektury o nazwie kodowej Nehalem, która jest też wykorzystywana w procesorach serii Intel Core i 7. Intel Core i 5 jest wariantem serii Intel Core i 7[3]. Procesory serii Core i 5 posiadają zintegrowany kontroler pamięci DDR 3 dual-channel[3], zintegrowany kontroler karty graficznej PCI Express oraz kontroler Direct Media Interface do komunikacji z chipsetem Intel P 55 (Ibexpeak)[4]. Jego socketem jest LGA 1156 oraz LGA 1155.

Intel Core i 7 - generacja procesorów firmy Intel oparta na architekturze x 86 -64, premiera układu miała miejsce 3 listopada 2008 roku. Wykorzystuje ona mikroarchitekturę procesora o nazwie Nehalem. Jest to następca układów Intel Core 2 Duo i Intel Core 2 Quad z rdzeniem Penryn. ➲ ➲ Zbudowany z 4 lub 6 rdzeni Taktowanie 2, 66 do 3, 33 GHz

Podstawowe cechy Obsługa pamięci DDR 3 Technologia Hyper-Threading Wbudowany trójkanałowy kontroler pamięci DDR 3, IMC (Integrated Memory Controller) Nowa szyna systemowa, QPI Siedem nowych instrukcji SSE 4 Natywna czterordzeniowość Obsługa ośmiu wątków Turbo boost 45 nm proces produkcyjny Gniazdo LGA 1366 (zwane także Socket 1366 lub Socket B), LGA 1156, LGA 1155, oraz LGA 2011 8 MB pamięci podręcznej trzeciego poziomu