Praca serca i niekorzystne rezultaty u pacjentw z

Praca serca i niekorzystne rezultaty u pacjentów z migotaniem przedsionków. Badania AFFIRM i AF-CHF Michał Chudzik http: //www. heartrhythmjournal. com/article/S 1547 -5271(15)01118 -2/abstract

Wpływ tętna spoczynkowego na hospitalizację i śmiertelność Podwyższone tętno w spoczynku jest związane z niekorzystnymi wynikami sercowo-naczyniowymi. Jednak jego wartość prognostyczna nie była szczególnie badana u pacjentów z migotaniem przedsionków.

Wpływ tętna spoczynkowego na hospitalizację i śmiertelność Celem niniejszej pracy była ocena związku między tętnem spoczynkowym mierzonym w rytmie zatokowym oraz w migotaniu przedsionków, a kolejnymi hospitalizacjami i śmiercią.

Przebieg badania Wpływ tętna spoczynkowego na hospitalizację i śmiertelność 5149 pacjentów (34, 8% kobiety, wiek 68, 2 ± 8, 3 lat) 7159 analiz EKG: → 2311 rytmu zatokowego → 4848 migotania przedsionków

Wyniki badań 40, 8 ± 16, 3 miesięcy – okres obserwacji 1016 osób zmarło (668 z przyczyn sercowo-naczyniowych) 3150 osób hospitalizowanych przynajmniej raz (2215 z przyczyn sercowo-naczyniowych) Tętno spoczynkowe w rytmie zatokowym było niezależnie związane ze śmiertelnością całkowitą oraz sercowonaczyniową, podczas pierwszych 2 lat obserwacji

Wyniki badań Tętno spoczynkowe w rytmie zatokowym nie było związane z hospitalizacją całkowitą (HR 1, 04 per 10 bpm, 95% CI 1, 00 -1, 08, P = 0, 0761) oraz sercowo-naczyniową (HR 1, 04 per 10 bpm, 95% CI 0, 97– 1, 07, P = 0, 4091). Podwyższone tętno spoczynkowe w rytmie zatokowym związane było z rosnącą śmiertelnością całkowitą [(HR) 1, 24 per 10 bpm wzrost, 95% (CI) 1, 14– 1, 36, P <. 0001].

Wyniki badania Tętno spoczynkowe w rytmie zatokowym nie było znacząco związane ze śmiertelnością całkowitą i sercowo-naczyniową, po pierwszych dwóch latach obserwacji. Nie było również związane z NZS (HR 1, 12 per 10 bpm, 95% CI 0, 96– 1, 29, P =. 1477). 10 bpm wzrostu tętna spoczynkowego związane było z 24% wyższym ryzykiem śmiertelności całkowitej (HR 1, 24, 95% CI 1, 14– 1, 36, P <. 0001) oraz 24% wzrostem ryzyka śmiertelności sercowonaczyniowej (HR 1, 24, 95% CI 1, 12– 1, 40, P =. 0002)

Wyniki badań – tętno spoczynkowe u pacjentów z AF Tętno spoczynkowe przy AF nie wiązało się ze śmiertelnością. Tętno > 114 bpm w AF było niezależnie związane z hospitalizacją całkowitą (HR 1. 18, 95% CI 1. 06– 1. 31, P =. 0018) i tą z przyczyn sercowo-naczyniowych (HR 1. 25, 95% CI 1. 10– 1. 42, P =. 0005).

Wyniki badań - czas jako zmienna zależna Tętno spoczynkowe (zarówno w rytmie zatokowym, jak i w AF) było znacząco związane ze: → śmiertelnością całkowitą (HR 1. 22 per 10 bpm, 95% CI 1. 17– 1. 26, P <. 0001), → śmiertelnością sercowo-naczyniową (HR 1. 20 per 10 bpm, 95% CI 1. 14– 1. 24, P <. 0001), → NZS (HR 1. 15 per 10 bpm, 95% CI 1. 07– 1. 23, P <. 0001), → hospitalizacją całkowitą (HR 1. 06 per 10 bpm, 95% CI 1. 04– 1. 08, P <. 0001), → hospitalizacją sercowo-naczyniową (HR 1. 07 per 10 bpm, 95% CI 1. 05– 1. 09, P <. 0001).

1219 pacjentów z przetrwałym AF, którzy utrzymali stały rytm podczas obserwacji Wyższe tętno spoczynkowe u tych osób wiązało się z niewielkim wzrostem: → śmiertelności całkowitej (HR 1, 16 per 10 bpm, 95% CI 1, 09– 1, 24, P <. 0001) → hospitalizacji całkowitej (HR 1, 07 per 10 bpm, 95% CI 1, 02– 1, 13, P =. 0070) → hospitalizacji sercowo-naczyniowej (HR 1, 06 per 10 bpm, 95% CI 1, 01– 1, 13, P =. 0325)

1177 pacjentów, którzy utrzymywali rytm zatokowy podczas okresu obserwacji Tętno spoczynkowe u tych osób wiązało się ze znaczącym wzrostem: → śmiertelności całkowitej (HR 1, 37 per 10 bpm, 95% CI 1, 26– 1, 49, P <. 0001) → śmiertelności sercowo-naczyniowej (HR 1, 45 per 10 bpm, 95% CI 1, 31– 1, 63, P <. 0001) → hospitalizacji całkowitej (HR 1, 08 per 10 bpm, 95% CI 1, 01– 1, 16, P =. 0239) → NZS (HR 1, 41 per 10 bpm, 95% CI 1, 15– 1, 71, P =. 0009)

Podsumowanie U pacjentów z AF w wywiadzie, podwyższone tętno spoczynkowe w rytmie zatokowym jest niezależnie związane ze śmiertelnością. Natomiast tętno bazowe w migotaniu przedsionków nie jest związane ze śmiertelnością, ale przewiduje hospitalizację.