POSTPOWANIE ODWOAWCZE CZ II Orzeczenia sdu odwoawczego Waciwy

POSTĘPOWANIE ODWOŁAWCZE CZĘŚĆ II

Orzeczenia sądu odwoławczego � Właściwy jest sąd wyższej instancji nad sądem, który wydał zaskarżone orzeczenie � Od postanowienia o zastosowaniu tymczasowego aresztowania wydanego na skutek zażalenia, a także od wydanego w toku postępowania odwoławczego postanowienia o przeprowadzeniu obserwacji, o zastosowaniu środka zapobiegawczego lub nałożeniu kary porządkowej przysługuje zażalenie do innego równorzędnego składu sądu odwoławczego (art. 426 § 2) – instancja pozioma � sąd właściwy do rozpoznania danej sprawy rozpoznaje zażalenie na postanowienie prokuratora, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 465 § 2) � Zażalenie na postanowienie prowadzącego postępowanie przygotowawcze, jeżeli nie jest nim prokurator, rozpoznaje prokurator sprawujący nadzór nad tym postępowaniem(art. 465 § 3)

Sąd Najwyższy � Nadzór nad działalnością sądów powszechnych i wojskowych w zakresie orzekania (art. 183 Konstytucji) � Rozpoznaje pytania prawne – funkcja zapewnienie jednolitości orzecznictwa; � jeżeli przy rozpoznawaniu środka odwoławczego wyłoni się zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni ustawy, sąd odwoławczy może odroczyć rozpoznanie sprawy i przekazać zagadnienie do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu (art. 441 § 1), uprawnienie w tym zakresie przysługuje wyłącznie sądowi odwoławczemu � Powzięcie przez sąd subiektywnej wątpliwości co do wykładni prawa � Prokurator, obrońcy i pełnomocnicy mają prawo wziąć udział w posiedzeniu � Sąd Najwyższy może przekazać rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego powiększonemu składowi tego sądu � Sąd Najwyższy może przejąć sprawę do swego rozpoznania. � SN może podjąć uchwałę lub odmówić podjęcia uchwały � Uchwała Sądu Najwyższego jest w danej sprawie wiążąca, odmowa podjęcia nie wiąże sądu � Wyjątek od zasady samodzielności jurysdykcyjnej sądu (art. 8), gdyż uchwała SN jest w danej sprawie wiążąca

Wyroki sądu odwoławczego � Utrzymuje orzeczenie w mocy (orzeczenie aprobujące) – jeżeli uzna, że podniesione zarzuty są niezasadne, a nie zachodzą okoliczności z art. 439, 440, 455 � Zmienia zaskarżone orzeczenie i uniewinnia oskarżonego albo zmienia karę, środki zabezpieczające bądź inne środki lub poprawia kwalifikację prawną czynu (orzeczenie reformatoryjne) – może nastąpić w całości albo w części � Uchyla zaskarżony wyrok, a następnie umarza postępowanie, albo przekazuje sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania (orzeczenie kasatoryjne) – zawsze w przypadku, gdy zachodzą przesłanki bezwzględne z art. 439, a także jeżeli zasadnie podniesiono zarzuty z art. 438, a zebrane dowody nie pozwalają na orzeczenie reformatoryjne

Ponowne rozpoznanie § 1. Sąd, któremu przekazano sprawę do ponownego rozpoznania, orzeka w granicach, w jakich nastąpiło przekazanie. Uchylenie wyroku tylko w zakresie rozstrzygnięcia o karze albo innym środku nie stoi na przeszkodzie uniewinnieniu oskarżonego lub umorzeniu postępowania. � § 2. W wypadku przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sąd orzekający w pierwszej instancji, przeprowadzając postępowanie w zakresie dowodów, które nie miały wpływu na uchylenie wyroku, może poprzestać na ich ujawnieniu. � § 3. Zapatrywania prawne i wskazania sądu odwoławczego co do dalszego postępowania są wiążące dla sądu, któremu sprawę przekazano do ponownego rozpoznania. �

Apelacja � Zwyczajny środek zaskarżenia przysługujący od nieprawomocnych orzeczeń sądu I instancji � Bezwzględnie dewolutywna � Bezwzględnie suspensywna � Przepisy dotyczące postępowania przed sądem pierwszej instancji stosuje się odpowiednio w postępowaniu przed sądem odwoławczym, chyba że przepisy dot. apelacji stanowią inaczej � Przysługuje stronom, a pokrzywdzonemu od wyroku warunkowo umarzającego postępowanie wydanego na posiedzeniu, chyba że ustawa stanowi inaczej � Podmiot odpowiedzialny za zwrot Skarbowi Państwa korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa przypisanego oskarżonemu może wnieść apelację tylko z powodu nałożenia tego obowiązku, a z powodu skazania oskarżonego - tylko wtedy, gdy podważa skazanie jako podstawę swej odpowiedzialności za zwrot tej korzyści. � Przymus radcowsko-adwokacki - apelacja od wyroku sądu okręgowego, która nie pochodzi od prokuratora, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego – cele: potrzeba zapewnienia fachowego poziomu apelacji, funkcja gwarancyjna dla oskarżonego; jeżeli wymóg ten nie zostanie spełniony to pismo oskarżonego nie wywoła żadnych skutków � Do apelacji sporządzonej przez prokuratora, obrońcę lub pełnomocnika dołącza się odpowiednią liczbę odpisów dla stron przeciwnych; do apelacji wnoszonej do sądu apelacyjnego dołącza się dodatkowo jeden odpis

Apelacja TERMIN � W terminie zawitym 7 dni od daty ogłoszenia, a w odniesieniu do wyroku wydanego na rozprawie, gdy ustawa przewiduje doręczenie wyroku, od daty jego doręczenia, strona, a w wypadku wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu, także pokrzywdzony, mogą złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony oraz pokrzywdzonego od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia � Uzasadnienie wyroku powinno być sporządzone w ciągu 14 dni od daty złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia, a w wypadku sporządzenia uzasadnienia z urzędu - od daty ogłoszenia wyroku; w sprawie zawiłej, w razie niemożności sporządzenia uzasadnienia w terminie, prezes sądu może przedłużyć ten termin na czas oznaczony. I termin instrukcyjny � Termin do wniesienia apelacji wynosi 14 dni i biegnie dla każdego uprawnionego od daty doręczenia mu wyroku z uzasadnieniem – termin zawity � Jeżeli w terminie zawitym 7 dni na złożenie wniosku o wyrok z uzasadnieniem uprawniony podmiot złoży apelację, wywoła to skutek taki, jakby złożono wniosek o wyrok z uzasadnieniem. Po otrzymaniu wyroku wraz z uzasadnieniem apelację złożoną można uzupełnić w terminie złożenia apelacji, tj. 14 dni od dnia doręczenia wyroku wraz z uzasadnieniem

Apelacja Art. 447 [Podstawa apelacji, zarzuty] � � � � § 1. Apelację co do winy uważa się za zwróconą przeciwko całości wyroku. § 2. Apelację co do kary uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych. § 3. Apelację co do środka karnego uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych. Zaskarżyć można również brak rozstrzygnięcia w przedmiocie środka karnego. § 4. W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia. § 5. W postępowaniu wszczętym z inicjatywy strony w apelacji nie można podnosić zarzutu niedopuszczenia dowodu z urzędu lub niedostatecznej aktywności sądu w przeprowadzaniu dowodu, ani też zarzutu przeprowadzenia dowodu pomimo braku wniosku strony w tym przedmiocie. § 6. Przepisu § 5 nie stosuje się, jeżeli przeprowadzenie dowodu jest obowiązkowe. § 7. Podstawą apelacji nie mogą być zarzuty określone w art. 438 pkt 3 i 4, związane z treścią zawartego porozumienia, o którym mowa w art. 343, art. 343 a i art. 387.

Apelacja � O przyjęciu apelacji zawiadamia się prokuratora oraz obrońców i pełnomocników, a także strony, po czym akta przekazuje się niezwłocznie sądowi odwoławczemu � W wypadku wniesienia apelacji przez prokuratora, obrońcę lub pełnomocnika dołącza się do zawiadomienia odpis apelacji strony przeciwnej, chyba że w sprawie była wyłączona jawność rozprawy ze względu na ochronę informacji niejawnych o klauzuli tajności "tajne" lub "ściśle tajne„ � Sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę na rozprawie, a w wypadkach przewidzianych przez ustawę - na posiedzeniu � Jeśli postępowanie przygotowawcze zakończyło się w formie dochodzenia, sąd odwoławczy orzeka na rozprawie jednoosobowo, chyba że prezes sądu lub sąd postanowi inaczej � Udział w rozprawie prokuratora, a obrońcy w wypadkach określonych w art. 79, art. 80 i art. 80 a § 1 jest obowiązkowy � Udział w rozprawie innych stron i ich pełnomocników oraz obrońcy w wypadkach nie wymienionych w § 1 jest obowiązkowy wtedy, gdy prezes sądu lub sąd uzna to za konieczne � Niestawiennictwo należycie zawiadomionych o terminie rozprawy stron, obrońców lub pełnomocników nie tamuje rozpoznania sprawy, chyba że ich udział jest obowiązkowy � Sąd odwoławczy, na wniosek oskarżonego pozbawionego wolności złożony w terminie 7 dni od daty doręczenia mu zawiadomienia o przyjęciu apelacji, zarządza sprowadzenie go na rozprawę, chyba że uzna za wystarczającą obecność obrońcy. Wniosek złożony po terminie podlega rozpoznaniu, jeżeli nie powoduje to konieczności odroczenia rozprawy. O prawie złożenia wniosku należy pouczyć oskarżonego. Jeżeli sąd nie zarządza sprowadzenia oskarżonego, który nie ma obrońcy, sąd, prezes sądu lub referendarz sądowy wyznacza obrońcę z urzędu

Apelacja UZUPEŁNIENIE UZASADNIENIA � W wypadkach określonych w art. 423 § 1 a (W wypadku złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku w części odnoszącej się do niektórych oskarżonych sąd może ograniczyć zakres uzasadnienia do tych tylko części wyroku, których wniosek dotyczy) i art. 424 § 3 (W wypadku złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku wydanego w trybie art. 343, art. 343 a lub art. 387 sąd może ograniczyć zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej tego wyroku oraz wymiaru kary) przed wydaniem orzeczenia sąd odwoławczy może zwrócić sprawę sądowi pierwszej instancji w celu sporządzenia uzasadnienia zaskarżonego wyroku w niezbędnym zakresie, jeżeli ma to zapewnić prawidłowe wyrokowanie w sprawie (art. 449 a) � Forma postanowienia wraz z uzasadnieniem

Apelacja PRZEBIEG POSTĘPOWANIA � Rozprawa odwoławcza rozpoczyna się tak samo jak rozprawa przed sądem I instancji – wywołanie sprawy i sprawdzenie obecności � Przewód sądowy w sądzie odwoławczym rozpoczyna ustne sprawozdanie, w którym sędzia sprawozdawca przedstawia przebieg i wyniki dotychczasowego postępowania, a w szczególności treść zaskarżonego wyroku oraz zarzuty i wnioski apelacyjne, jak również kwestie wymagające rozstrzygnięcia z urzędu. W miarę potrzeby odczytuje się z akt poszczególne ich części � strony mogą składać wyjaśnienia, oświadczenia i wnioski ustnie lub na piśmie; złożone na piśmie podlegają odczytaniu, przy czym przepis art. 394 stosuje się � Postępowanie dowodowe - sąd odwoławczy, uznając potrzebę uzupełnienia przewodu sądowego, przeprowadza dowody na rozprawie, jeżeli przyczyni się to do przyspieszenia postępowania, a nie jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości. Dowody można dopuścić również przed rozprawą � Koniec rozprawy odwoławczej – głosy stron a następnie wyrokowanie � Przewodniczący udziela głosu stronom w kolejności przez siebie ustalonej, przy czym najpierw udziela głosu skarżącemu. Oskarżonemu i jego obrońcy nie można odmówić zabrania głosu po przemówieniach innych stron

Apelacja REGUŁY NE PEIUS � Oprócz ogólnego zakazu reformationis in peius w postępowaniu apelacyjnym obowiązują również reguły ne peius � Sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, który został uniewinniony w pierwszej instancji lub co do którego w pierwszej instancji umorzono lub warunkowo umorzono postępowanie � Sąd odwoławczy nie może zaostrzyć kary przez wymierzenie kary dożywotniego pozbawienia wolności

Apelacja Art. 457 [Uzasadnienie wyroku] § 1. Uzasadnienie wyroku sporządza się z urzędu w terminie 14 dni. � § 2. Jeżeli sąd utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy, uzasadnienie sporządza się na wniosek strony, chyba że zostało złożone zdanie odrębne. Przepisy art. 422 i art. 423 stosuje się odpowiednio. � § 3. W uzasadnieniu należy podać, czym kierował się sąd wydając wyrok oraz dlaczego zarzuty i wnioski apelacji sąd uznał za zasadne albo niezasadne. �

Zażalenie i sprzeciw � Zażalenie przysługuje na postanowienia sądu zamykające drogę do wydania wyroku, chyba że ustawa stanowi inaczej – np. postanowienie o umorzeniu postępowania wydane przed rozprawą, postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa lub jego umorzeniu, postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia środka odwoławczego � Zażalenie przysługuje także na postanowienia co do środka zabezpieczającego oraz na inne postanowienia w wypadkach przewidzianych w ustawie � Inne postanowienia, na które służy zażalenie: � � w przedmiocie zawieszenia postępowania (art. 22 § 2) na odmowę przywrócenia terminu(Art. 126 § 3) w przedmiocie środków zapobiegawczych na orzeczenie w przedmiocie kosztów, jeżeli nie wniesiono apelacji. W razie wniesienia apelacji i zażalenia zażalenie rozpoznaje sąd odwoławczy łącznie z apelacją (art. 626 § 3) � � Art. 466 [Zaskarżanie zarządzeń] § 1. Przepisy dotyczące sprzeciwów i zażaleń na postanowienia stosuje się odpowiednio do sprzeciwów i zażaleń na zarządzenia. § 2. Zażalenie na zarządzenie prezesa rozpoznaje sąd odwoławczy � � Na zarządzenie, o zwrocie aktu oskarżenia, oskarżycielowi przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy (art. 337 § 2)

Zażalenie i sprzeciw � � � Art. 467 [Zaskarżanie czynności] § 1. Przepisy rozdziału niniejszego stosuje się odpowiednio do przewidzianych w ustawie zażaleń na czynności lub zaniechanie czynności. § 2. Uznając zasadność zażalenia, organ odwoławczy stwierdza niezgodność czynności z prawem lub brak czynności i zarządza, co należy, zwłaszcza w celu naprawienia skutków uchybienia oraz zapobieżenia podobnym uchybieniom w przyszłości, a także podejmuje inne przewidziane w ustawie środki. � Zażalenie przysługuje stronom, a także osobie, której postanowienie bezpośrednio dotyczy, chyba że ustawa stanowi inaczej � Do zażalenia na postanowienie kończące postępowanie, sporządzonego przez prokuratora, obrońcę lub pełnomocnika, dołącza się odpowiednią liczbę odpisów dla osób, których dotyczy zaskarżone postanowienie. Odpisy te doręcza się tym osobom niezwłocznie. � Jeżeli zażalenie lub sprzeciw pochodzi od osób niewymienionych powyżej, o jego wniesieniu zawiadamia się osoby, których dotyczy zaskarżone postanowienie.

Zażalenie i sprzeciw � Względna dewolutywność - Sąd, na którego postanowienie złożono zażalenie, może je uwzględnić, jeżeli orzeka w tym samym składzie, w którym wydał zaskarżone postanowienie; w innych wypadkach prezes sądu przekazuje zażalenie niezwłocznie, wraz z aktami lub niezbędnymi odpisami z akt sprawy, sądowi powołanemu do rozpoznania zażalenia. (art. 463 § 1) – cel: przyspieszenie postępowania. Zażalenie na postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania oraz zabezpieczenia majątkowego powinno być przekazane do rozpoznania w ciągu 48 godzin – charakter instrukcyjny � Względna suspensywność - jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, zażalenie wstrzymuje wykonania zaskarżonego postanowienia; sąd jednak, który je wydał, lub sąd powołany do rozpoznania zażalenia może wstrzymać wykonanie postanowienia. Odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia.

Zażalenie i sprzeciw TERMIN � Zażalenie lub sprzeciw wnosi się w terminie 7 dni od daty ogłoszenia postanowienia, a jeżeli ustawa nakazuje doręczenie postanowienia - od daty doręczenia. Dotyczy to również zażalenia na zawarte w wyroku rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów lub opłat; jeżeli jednak odwołujący się złoży wniosek o sporządzenie na piśmie oraz doręczenie uzasadnienia wyroku, zażalenie można wnieść w terminie przewidzianym do wniesienia apelacji.

Zażalenie i sprzeciw � Art. 464 [Udział stron w posiedzeniu sądu] § 1. Strony oraz obrońcy i pełnomocnicy mają prawo wziąć udział w posiedzeniu sądu odwoławczego rozpoznającego zażalenie na postanowienie kończące postępowanie oraz na zatrzymanie. Mają oni prawo do udziału w posiedzeniu sądu odwoławczego także wtedy, gdy przysługuje im prawo udziału w posiedzeniu sądu pierwszej instancji. � § 2. W innych wypadkach sąd odwoławczy może zezwolić stronom lub obrońcy albo pełnomocnikowi na wzięcie udziału w posiedzeniu. � § 3. Przepis art. 451 stosuje się odpowiednio, gdy przedmiotem posiedzenia ma być rozpoznanie zażalenia na postanowienie kończące postępowanie oraz na zatrzymanie. �

Zażalenie i sprzeciw � Art. 465 [Postępowanie przygotowawcze] § 1. Przepisy dotyczące zażaleń na postanowienia sądu stosuje się odpowiednio do zażaleń na postanowienia prokuratora i prowadzącego postępowanie przygotowawcze. � § 2. Na postanowienie prokuratora przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy, chyba że ustawa stanowi inaczej. � § 2 a. W sprawach z oskarżenia prywatnego zażalenie na postanowienie prokuratora o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania przygotowawczego rozpoznaje prokurator nadrzędny, jeżeli postanowienie zapadło z uwagi na brak interesu społecznego w ściganiu z urzędu sprawcy. � § 3. Zażalenie na postanowienie prowadzącego postępowanie przygotowawcze, jeżeli nie jest nim prokurator, rozpoznaje prokurator sprawujący nadzór nad tym postępowaniem. �