POSLOVNA ETIKA I KOMUNICIRANJE Pojam priroda i funkcije

POSLOVNA ETIKA I KOMUNICIRANJE Pojam, priroda i funkcije komunikacije prof. dr Milan I. Miljević ass. Nataša Simeunović, MSc

Koncept • • Pojam i vrste zakonitosti; Sankcije zbog nezakonitosti pravnih akata; Pravosnažnost pravnih akata; Veliki pravni sistemi Istoka i Zapada; Evropsko-kontinentalno i anglosaksonsko pravo; Pojam pravnog transplanta; Unifikacija i harmonizacija pravnih propisa; Pitanja i komentari.

Pojam komunikacije • Postoji preko 120 definicija komunikacije; • Različitost definisanja proističe iz različitih teorijskih pristupa; • Gotovo sve definicije komunikacije saglasne su da proces komunikacije ima svojih 5 ključnih elemenata i to: 1. pošiljalac (komunikator, inicijator); 2. primalac ili recipijent; 3. način (sredstvo, kanal) komunikacije; 4. komunikaciona poruka; 5. efekat poruke na primaoca.

Pojam komunikacije • Proces komunikacije počinje emitovanjem poruke koja se prenosi putem posebnog medija ili kanala do recipijenta (primaoca poruke), koji dekodira poruku, tumači je i vraća signal pošiljaocu poruke da je poruka shvaćena, odnosno neshvaćena. PORUKA (POŠILJALAC) KANAL SIGNAL PRIMALAC (RECIPIJENT)

Komunikacioni šum (interferencija) • • Važnu ulogu u procesu komunikacije ima komunikaciona interferencija (komunikacioni šum); Šum može da spriječi poruku ili da je učini nejasnom, odnosno nerazumljivom. Postoje dvije vrste šuma: 1. unutrašnji (interni) – nastaje uslijed kulturoloških razlika, razlika u moralnim obrascima, orijentacijama i stavovima ili uslijed razlika u jeziku pošiljaoca i primaoca poruke; 2. spoljašnji (eksterni) – odnosi se na činioice koji spolja utiču na primaoca, npr. status osobe unutar organizacije, izgled, izraz lica prilikom emitovanja poruke i slično.

Vrste komunikacije • U osnovi, komunikacija može biti: 1. interpersonalna – između dvoje ili više članova jedne organizacije; 2. intrapersonalna – odvija se unutar same ličnosti (dijalog sa samim sobom); 3. intragrupna – odvija se unutar grupe u organizaciji; 4. intergrupne – odvija se između različitih grupa u organizaciji; 5. intradepartmentalna – odvija se unutar organizacijskih entiteta (departmana, direkcija, filijala i slično); 6. interdepartmentalna – odvija se između organizacijskih entiteta; 7. intraorganizacijska – odvija se unutar jedne organizacije (formalna, neformalna, verbalna i neverbalna); 8. interorganizacijska – između dve ili više različitih organizacija.

Cilj komunikacije • Cilj komunikacije je postizanje zajedničkog značenja. To je dinamičan proces koji utiče na pošiljaoca i primaoca poruke, ali i simbolički proces koji zahtjeva podudrane pojmovne okvire kod pošiljaoca i primaoca poruke.

Priroda i funkcije komunikacije • Priroda komunikacije je multifunkcionalna. • Opšte funkcije komunikacije su: 1. instrumentalna; 2. konzumativna.

Instrumentalna funkcija komunikacije • • • Komunikacija je sredstvo postizanja ciljeva u jednoj organizaciji i cilj organizacije svijeta života i svijeta rada (istovremeno i cilj i sredstvo); Omogućava postizanje kontrole nad fizičkim i psihičkim organizacionim okruženjem ljudi; Komunikacija je sredstvo u procesu donošenja odluka, a istovremeno i način da se donijeta odluka prenese na nivoe onih koji takvu odluku treba da sprovode.

Konzumativna funkcija komunikacije • Cilj konzumativne funkcije komunikacije jeste da zadovolji potrebe komunikatora, bez nužne i neposredne namjere da se utiče na drugog učesnika komunikacije (“razgovor zbog uživanja u priči”).

Informacija i komunikacija • • • U osnovi savremenih organizacija svijeta rada leži informacija, koja je ujedno i neodvojiva komponenta procesa komunikacije; Tradicionalni (klasični) period: ekonomska moć – isključivo posjedovanje kapitala i materijalnog bogatstva; Savremeno (globalno) društvo: ekonomska moć u velikoj mjeri zavisi od posjedovanja adekvatnih informacija (“umjesto obuće proizvode se informacije kako se pravi obuća”). Informacija je zapisano (registrovano) saznanje u pisanoj, usmenoj ili audio-vizuelnoj formi na nekom mediju (obavještenje čiji je smisao razumljiv); tvorci i nosioci informacija su ljudi.

Entropična i redundantna poruka • Poruka sa niskom predvidljivošću, koja je visoko informativna naziva se entropičnom porukom; • Poruka sa visokom predvidljivošću, a koja ne posjeduje visoku informativnost naziva se redundantnom porukom. • Drugim riječima, redundanca je sve ono što je u informaciji (poruci) predvidljivo i konvencionalno, a entropiju odlikuju noviteti i originalnost.

Modeli komunikacije • Modeli komunikacije omogućavaju niz predviđanja od prostih do kompleksnih, kada je riječ o procesu komunikacije. • Vrednovanje jednog modela komunikacije vrši se na osnovu četiri kriterijuma: 1. uopštenost modela; 2. plodnost modela (koliko pomaže u otkrivanju novih činjenica, procesa, odnosa i metoda); 3. strateški značaj modela; 4. tačnost mjerenja koja se mogu razviti modelom.

Procesna priroda komunikacije • Za procesnu prirodu komunikacije važna su četiri elementa: 1. holizam – naglašava se stav da su svi elementi komunikacionog procesa povezani i da čine cjelinu koja se ne može odvojiti na dijelove; 2. hijerarhijski karakter komunikacije – uvijek se posmatra kao dio šire, tj. veće slike; 3. dinamizam – komunikacija je dinamičan proces; 4. promjena – promjena komunikacije i promjena komunikacijom.