PERCEPCJA DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM Percepcja wzrokowa i

  • Slides: 53
Download presentation
PERCEPCJA DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

PERCEPCJA DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

Percepcja wzrokowa i słuchowa PERCEPCJA WZROKOWA jest zdolnością do rozpoznawania i rozróżniania bodźców wzrokowych

Percepcja wzrokowa i słuchowa PERCEPCJA WZROKOWA jest zdolnością do rozpoznawania i rozróżniania bodźców wzrokowych a także do ich interpretowania przez odniesienie do poprzednich doświadczeń; PERCEPCJA SŁUCHOWA jest zdolnością rozpoznawania, różnicowania, zapamiętywania, analizowania i syntetyzowania dźwięków a także do ich interpretowania przez odniesienie do poprzednich doświadczeń.

Czym jest słuch? Słuchem nazywamy wrażliwość na fale dźwiękowe, które stanowią bodziec pobudzający narząd

Czym jest słuch? Słuchem nazywamy wrażliwość na fale dźwiękowe, które stanowią bodziec pobudzający narząd słuchu. Słuch jest obok wzroku drugim podstawowym zmysłem umożliwiającym orientację w otoczeniu i przystosowanie się do niego. Słuchem rozpoznajemy zjawiska i obiekty na podstawie wydawanych przez nie dźwięków, możemy określić ich położenie i stan. Wiąże się ze zdolnością mówienia i słyszenia mowy innych, co ułatwia wymianę myśli, nabywanie wiadomości i ogólny rozwój umysłowy. Słuch wpływa na tworzenie i odbieranie wartości kulturowych, jak muzyka, śpiew, poezja. Sprawność narządu słuchu jest szczególnie ważna u dziecka, gdyż warunkuje to nie tylko prawidłowy rozwój głosu i mowy oraz opanowanie odpowiednich form językowych, lecz także wpływa na ogólny rozwój dziecka.

Uszkodzenie słuchu Uniemożliwia prawidłowy rozwój mowy i sprawności językowych Zaburza rozwój intelektualny Zaburza rozwój

Uszkodzenie słuchu Uniemożliwia prawidłowy rozwój mowy i sprawności językowych Zaburza rozwój intelektualny Zaburza rozwój emocjonalny Zaburza rozwój społeczny

Objawy zaburzeń percepcji słuchowej występujące u dzieci w wieku przedszkolnym trudności w rozumieniu trudniejszych

Objawy zaburzeń percepcji słuchowej występujące u dzieci w wieku przedszkolnym trudności w rozumieniu trudniejszych instrukcji i poleceń słownych trudności w zapamiętywaniu, powtarzaniu trudnych wyrazów i dłuższych zdań ubogi zasób słów występowanie trudności w tworzeniu zdań i dłuższych wypowiedzi trudności w zapamiętywaniu ciągów słownych opóźniony rozwój mowy występowanie wad wymowy

 trudności i nieprawidłowości w różnicowaniu dźwięków mowy problemy podczas dokonywania analizy sylabowej i

trudności i nieprawidłowości w różnicowaniu dźwięków mowy problemy podczas dokonywania analizy sylabowej i głoskowej wyrazów trudności w syntetyzowaniu sylab i głosek w wyrazie specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu, pojawiające się na dalszych etapach kształcenia. Jeżeli u dziecka 6 -7 letniego w dalszym ciągu występują nieprawidłowości w zakresie funkcjonowania analizatora słuchowego jest ryzyko wystąpienia dysleksji.

Rozwój funkcji słuchowych w poszczególnych okresach rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym 3 -latek: określa

Rozwój funkcji słuchowych w poszczególnych okresach rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym 3 -latek: określa kierunek, z którego dochodzi dźwięk identyfikuje dźwięki pochodzące z najbliższego otoczenia łączy obrazki z prezentowanym dźwiękiem

4 -latek: wyklaskuje prosty rytm umie odszukać i nazwać przedmioty wydające dźwięki dokonuje podziału

4 -latek: wyklaskuje prosty rytm umie odszukać i nazwać przedmioty wydające dźwięki dokonuje podziału zdań na wyrazy podejmuje próby dzielenia wyrazów na sylaby, wymienia wyrazy rozpoczynające się daną sylabą odnajduje obrazki, których nazwy tworzą rymy

5 – latek: powtarza prezentowane rytmy odtwarza rytmy według podanego wzoru graficznego tworzy schematy

5 – latek: powtarza prezentowane rytmy odtwarza rytmy według podanego wzoru graficznego tworzy schematy graficzne do prezentowanych rytmów przelicza usłyszane dźwięki i odwzorowuje ich liczebność za pomocą drobnych przedmiotów: patyczków, klocków, kredek, itp. potrafi wybrać spośród kilku przedmiotów 2 wydających taki sam dźwięk dokonuje podziału zdania na wyrazy, porównuje długość zdań, przelicza liczbę wyrazów w zdaniu dzieli wyrazy na sylaby, przelicza sylaby i porównuje długość wyrazów, wskazuje przedmioty zawierające w swojej nazwie określoną liczbę sylab dokonuje syntezy sylabowej wyrazów wyodrębnia głoski w wyrazach – rozpoznaje i nazywa głoski w nagłosie (na początku), wygłosie (na końcu) oraz w środku wyrazów o prostej budowie fonetycznej potrafi wyodrębnić wyrazy różniące się jedną głoską, np. dom – tom, masa – kasa, noc – nos

6 -7 -latek: dokonuje pełnej analizy i syntezy sylabowej i głoskowej prawidłowo różnicuje głoski

6 -7 -latek: dokonuje pełnej analizy i syntezy sylabowej i głoskowej prawidłowo różnicuje głoski

ROLA MUZYKI W ROZWOJU I EDUKACJI DZIECKA Muzyka jest bardzo ważnym elementem w pracy

ROLA MUZYKI W ROZWOJU I EDUKACJI DZIECKA Muzyka jest bardzo ważnym elementem w pracy z dziećmi i pełni wiele funkcji: uczy – pozwala zrozumieć otaczający nas świat bawi – dostarcza dziecku wiele radości i uciechy podczas tańca oraz w czasie innego jej wykorzystania rozwija – dziecko w trakcie zabaw muzycznych zaczyna rozumieć, że coś jest rytmiczne; że muzyka może być głośna lub cicha i można ją przedstawić ruchem

 wychowuje – pozwala dziecku zrozumieć świat wartości społeczno – moralnych wspomaga rozwój emocjonalny

wychowuje – pozwala dziecku zrozumieć świat wartości społeczno – moralnych wspomaga rozwój emocjonalny – dziecko dzięki muzyce może wyrazić swoje pragnienia, uczucia i wyobrażenia wpływa na ogólny stan dziecka – w czasie zabaw muzyczno-ruchowych następuje rozwój mięśni, poprawa postawy i pracy serca, wzmocnienie układu nerwowego, dzieci uczą się płynnego i elastycznego ruchu

Wychowanie muzyczne w przedszkolu powinno opierać się na różnych formach aktywności, m. in. na

Wychowanie muzyczne w przedszkolu powinno opierać się na różnych formach aktywności, m. in. na takich, jak: śpiew – kształci słuch, poczucie rytmu, pamięć muzyczną, rozwija aparat głosowy, uwagę, wyobraźnię, dostarcza wiedzy o świecie, sprzyja rozwojowi prawidłowej wymowy słuchanie muzyki - kształcenie zdolności percepcyjnych ma ogromne znaczenie dla rozwoju mowy i myślenia; głównym zadaniem kontaktów dziecka z muzyką, jakie spełnić ma przedszkole jest obudzenie uwagi słuchowej, przygotowanie dziecka do słuchania i stworzenie ku temu najlepszych warunków

 ruch przy muzyce – jest to gimnastyka ciała, która poprawia krążenie, dotlenia organizm,

ruch przy muzyce – jest to gimnastyka ciała, która poprawia krążenie, dotlenia organizm, stanowi źródło radości i odprężenia; wyrabia zdolności koncentracji i uwagi, kształci szybką orientację, refleks, pobudza aktywność i rozwija spostrzegawczość, wyobraźnię i pamięć gra na instrumentach – nauka ta sprawia dzieciom radość, zadowolenie, rozwija muzykalność, zdolności estetycznego i emocjonalnego przeżywania muzyki tworzenie prostych melodii – wszelkiego rodzaju improwizacje wpływają na aktywność twórczą dziecka

Częsty kontakt dziecka z muzyką przyczynia się do kształtowania jego emocjonalnego i poznawczego stosunku

Częsty kontakt dziecka z muzyką przyczynia się do kształtowania jego emocjonalnego i poznawczego stosunku do otaczającego go świata. Grupowe uczestnictwo w zajęciach muzycznych uspołecznia, przeciwdziała uczuciu samotności i sprzyja przyswajaniu form współdziałania. W zakresie wychowania umysłowego kontakt z muzyką rozwija wrażliwość zmysłową, pobudza proces spostrzegania, koncentrację uwagi, wpływa na rozwój mowy i wzbogacenie słownictwa oraz rozwija inwencję twórczą.

Muzyka powinna pojawiać się każdego dnia w pracy z dzieckiem, a zajęcia muzyczne powinny

Muzyka powinna pojawiać się każdego dnia w pracy z dzieckiem, a zajęcia muzyczne powinny być dla dzieci źródłem radości, dawać odprężenie oraz ożywiać pracę umysłu. Obcowanie z muzyką rozładowuje napięcie emocjonalne, niepokoje i lęki u dzieci, zatem muzyka ma również działanie terapeutyczne

Wpływ muzyki na kształtowanie się emocjonalności i osobowości dzieci Dyspozycje muzyczne dziecka Najważniejszym zadaniem

Wpływ muzyki na kształtowanie się emocjonalności i osobowości dzieci Dyspozycje muzyczne dziecka Najważniejszym zadaniem w dydaktyce muzyki jest zainteresowanie dzieci muzyką i ukształtowanie w nich przeświadczenia, że spotkania z muzyką są atrakcyjne. Zdolnościami muzycznymi powszechnie nazywa się zespół wrodzonych i nabytych dyspozycji natury zarówno fizycznej jak też i psychicznej. Na zdolności muzyczne składa się uwaga, wyobraźnia, pamięć, wola, wrażliwość emocjonalna, inteligencja, a także czynniki, które umożliwiają w sposób szczególny spostrzeganie, pamiętanie, zestawianie cech dźwięku i utworów muzycznych. Są nimi:

 Poczucie wysokości dźwięków Już małe dziecko posiada zdolność rozpoznawania różnic pomiędzy intonacją dźwięków,

Poczucie wysokości dźwięków Już małe dziecko posiada zdolność rozpoznawania różnic pomiędzy intonacją dźwięków, a poprzez ćwiczenia zdolność ta szybko się rozwija. Rozwój tej zdolności jest istotny, gdyż uważa się, że w zależności od percepcji wysokości dźwięków zależy przeżycie emocjonalne.

 Wrażliwość na głośność dźwięku Zdolność odczuwania różnic głośności jest powszednia, jednak istotne dla

Wrażliwość na głośność dźwięku Zdolność odczuwania różnic głośności jest powszednia, jednak istotne dla odbioru muzyki jest to, by w słuchaczu wykształcić umiejętność odczucia estetycznej funkcji dynamiki. Dziecko powinno zrozumieć i przeżyć emocjonalnie różnice głośności dźwięku wchodzące w całość utworu.

 Wrażliwość na barwę dźwięków Jest to ważna zdolność, gdyż muzyka charakteryzuje się szeroką

Wrażliwość na barwę dźwięków Jest to ważna zdolność, gdyż muzyka charakteryzuje się szeroką gamą barwy brzmienia (różne instrumenty, głos ludzki). Rozpoznawanie barwy instrumentu jest łatwe dla dziecka, jednakże kształcenie w tym zakresie powinno być nakierowane na rozbudzenie estetycznego odczuwania tego czynnika w utworach muzycznych.

 Poczucie rytmu Kształtowanie poczucia rytmu stanowi istotny element w wychowaniu muzycznym. Jest ono

Poczucie rytmu Kształtowanie poczucia rytmu stanowi istotny element w wychowaniu muzycznym. Jest ono u dzieci zdolnością dość powszechną, zatem i doskonalenie jej jest dla dzieci przyjemne i chętnie się poddają różnym ćwiczeniom i zabawom. Jednakże te od pedagoga wymagają wiele inwencji i błyskotliwości w opracowaniu.

Rozwój wymienionych zdolności muzycznych następuje w toku systematycznych kontaktów dzieci z muzyką. Owymi kontaktami

Rozwój wymienionych zdolności muzycznych następuje w toku systematycznych kontaktów dzieci z muzyką. Owymi kontaktami z muzyką jest śpiew, gra na instrumencie, ruch. U dzieci w wieku wczesnoszkolnym wyraźnie zaznaczają się już indywidualne możliwości muzyczne, które muszą być uwzględnione przy wprowadzaniu dzieci w świat muzyki.

 Śpiew jako ekspresja muzyczna dziecka Najstarszym znanym ludzkości instrumentem jest głos ludzki Wśród

Śpiew jako ekspresja muzyczna dziecka Najstarszym znanym ludzkości instrumentem jest głos ludzki Wśród dzieci możemy zauważyć jaką wykazują wielką aktywność głosową przy wyrażaniu uczyć i nastrojów. Dzieci szybko wydają różne okrzyki i tworzą z łatwością liczne śpiewanki Formą muzyczną najbardziej przemawiającą do młodego człowieka jest piosenka. Piosenka poprzez tekst ułatwia dziecku pierwszy kontakty z abstrakcja dźwiękową i zarazem stanowi podstawową formę muzycznej ekspresji. Pojawia się jako materiał stanowiący podstawę kształcenia głosu, ale także i jego pierwszych wyobrażeń muzycznych Śpiew i piosenka w nauczaniu początkowym są niezbędnym i podstawowym środkiem umuzykalnienia, najnaturalniejszą formą ekspresji i źródłem radości

 Gra na instrumencie jako czynnik kreatywny Dziecko w sposób spontaniczny i naturalny jest

Gra na instrumencie jako czynnik kreatywny Dziecko w sposób spontaniczny i naturalny jest zainteresowane dźwiękiem instrumentalnym. Marzeniem jego jest umiejętność gry na jakimś instrumencie. Możemy zaobserwować już u małych dzieci jak naśladują ruchy gry na gitarze czy fortepianie, a ulubionym zajęciem jest gra na „perkusji”. Podczas gry na instrumencie w sposób wydatny rozwijają się podstawowe zdolności muzyczne, muzykalność i słuch wysokościowy. Dzieci grające na różnych instrumentach wyczuwają odmienność ich brzmienia i właściwości techniczne. Przeżycie emocjonalne towarzyszące wykonywaniu utworu w zespole przeradza się często w przeżycie estetyczne. Dzieci poddają się nastrojowi muzyki, doznają wzruszeń. Muzykowanie rozwija także wiele istotnych cech osobowościowych. Przyczynia się do rozwijania procesów poznawczych, kształci uwagę, pamięć, uczy skupienia. Gra w zespole rozwija pozytywne postawy społeczne. Pozytywny skutek działania daje też odczucie satysfakcji, łączy dzieci we wspólnym przeżywaniu.

 Rytmika a ogólny rozwój dziecka W nauczaniu muzycznym ważne miejsce zajmuje ruch. Przeżywanie

Rytmika a ogólny rozwój dziecka W nauczaniu muzycznym ważne miejsce zajmuje ruch. Przeżywanie muzyki związane jest z kinetycznym odczuwaniem dźwięków i rytmu. Ta specyfika jest wrodzoną dążnością dziecka do ruchu, którą należy uwzględnić w zajęciach muzycznych. Ruch podporządkowany muzyce wprowadza w zajęciach zabawę i odprężenie, zaspokaja żywą aktywność ruchową dziecka. Zezwolenie dziecku na podporządkowanie się rytmowi muzycznemu i wyrażanie go ruchami ciała umożliwia mu bezpośrednie aktywne przeżywanie muzyki jej wszystkich aspektach. Ruch przy muzyce nie tylko rozwija muzykalność dziecka, ale wpływa na cały układ sensomotoryczny. Intensyfikują się procesy poznawcze, wyrabia się zdolność koncentracji uwagi, kształci się orientacja i pamięć. Ruch wpływa na rozwój fizyczny przez poprawę postawy, koordynację ruchów, wprowadza dyscyplinę wewnętrzną. Współdziałanie w grupie zawiera też znaczenie wychowawcze. Konieczność podporządkowania się regułom zabawy, uzależniona poprawność od jednostki wyrabia poczucie solidarności z grupą i współodpowiedzialność. Konieczność podejmowania szybkich decyzji kształci wolę, a proste zadania budzą radość z ich wykonywania.

Świat brzmień muzycznych wydaje się nieograniczony, a tylko indywidualna wrażliwość i wyobraźnia słuchacza wyznacza

Świat brzmień muzycznych wydaje się nieograniczony, a tylko indywidualna wrażliwość i wyobraźnia słuchacza wyznacza granice percepcji zjawisk dźwiękowych. Dlatego tak ważne jest by kształcić odbiorców muzyki, dla jej lepszego chłonięcia i rozumienia. Bez doznania zmysłowego dźwięku nie ma przeżycia estetycznego dzieła. Wrażliwość na barwy i brzmienia jest podstawą odczuwania i ujmowania wartości muzyki.

ZABAWY MUZYCZNO - RUCHOWE

ZABAWY MUZYCZNO - RUCHOWE

Zabawy muzyczno-ruchowe dla 3 -latków Niezwykle ważne dla dzieci rozpoczynających przedszkole są ciekawe zabawy.

Zabawy muzyczno-ruchowe dla 3 -latków Niezwykle ważne dla dzieci rozpoczynających przedszkole są ciekawe zabawy. Spełniają one funkcję integracyjną, relaksacyjną, edukacyjną, a także rozwijają to, co 3 -latki uwielbiają – sprawność ruchową. W ten sposób szybko przekonają się, że przedszkole to dla nich przyjazne miejsce.

Zabawa „Pszczółki” Szarfy rozłożone na dywanie to ule, których jest tyle, ile dzieci w

Zabawa „Pszczółki” Szarfy rozłożone na dywanie to ule, których jest tyle, ile dzieci w grupie. Każde dziecko to pszczółka biegająca lub tańcząca po sali do dźwięków dowolnej muzyki (np. „Pszczółka Maja” Z. Wodecki). Na pauzę w muzyce 3 -latki szybko lecą do jednego z uli. Jeśli dzieci są na to gotowe, można wprowadzić element rywalizacji zabierając za każdym razem jedną szarfę.

Zabawa „Baloniku, zatańcz z nami!” Dzieci dobierają się w pary. Każda z par dostaje

Zabawa „Baloniku, zatańcz z nami!” Dzieci dobierają się w pary. Każda z par dostaje jeden nadmuchany balon, który trzyma między sobą dowolną częścią ciała. Nie mogą być to jednak ręce, którymi to trzymają siebie nawzajem. Nauczyciel włącza lub gra muzykę na instrumencie. Najlepiej by był to walc lub inna spokojna, lecz nie taneczna muzyka. Kiedy melodia jest cicho przedszkolaki wykonują małe kroczki, kiedy głośno – duże. Na przerwę w muzyce dzieci wypuszczają balony i szukają nowej pary.

Zabawa „Kółko graniaste” Znana i lubiana przez 3 -latki (i nie tylko) zabawa muzyczno-ruchowa.

Zabawa „Kółko graniaste” Znana i lubiana przez 3 -latki (i nie tylko) zabawa muzyczno-ruchowa. Dzieci chodzą po obwodzie koła trzymając się za ręce. Razem z nauczycielem śpiewają piosenkę: Kółko graniaste, czworokanciaste. Kółko nam się połamało, Cztery grosze kosztowało, A my wszyscy BĘC! Na ostatnie słowo wszyscy się przewracają. Zabawę można uatrakcyjnić wykorzystując do niej chustę animacyjną.

Taniec ze wstęgami Łatwy taniec, którym zachwyci się całe przedszkole. Potrzebne będą dla każdego

Taniec ze wstęgami Łatwy taniec, którym zachwyci się całe przedszkole. Potrzebne będą dla każdego dziecka dwie kredki z nawiniętą i przyklejoną lub przywiązaną wstążką (lub paskiem bibuły) długości ok. pół metra. Nauczyciel pokazuje ruchy do utworu „Taniec z szablami” A. Chaczaturiana, a dzieci naśladują: • bieganie po okręgu na paluszkach (ręce nad głową); • zatrzymanie w kole – rączki naprzemiennie w górę i w dół; • obroty wokół własnej osi z rękami w górze (przejście w muzyce); • bieganie po okręgu na paluszkach (ręce nad głową).

Zabawa „Figury…!” Ta uwielbiana przez dzieci przedszkolne zabawa muzyczno-ruchowa może przybierać różne formy. Na

Zabawa „Figury…!” Ta uwielbiana przez dzieci przedszkolne zabawa muzyczno-ruchowa może przybierać różne formy. Na pewno jednak potrzebna będzie do niej nagrana lub wykonywana na żywo muzyka. Może być to również rytm wystukiwany na instrumencie perkusyjnym. Kiedy muzyka gra, dzieci tańczą swobodnie do rytmu. Na przerwę w muzyce nauczyciel lub wybrana osoba wypowiada słowa: „Figury, figury zamieniajcie się w góry”. Wtedy dzieci przybierają wymyślną pozę i zastygają w bezruchu. Prowadzący zabawę wybiera najciekawszą figurę i ta osoba zamienia się rolami z prowadzącym.

Zaprezentowane powyżej zabawy muzycznoruchowe dla 3 -latków sprawią, że dzieci będą spędzać czas w

Zaprezentowane powyżej zabawy muzycznoruchowe dla 3 -latków sprawią, że dzieci będą spędzać czas w radosnej atmosferze. Przy okazji nabierać będą pewności siebie, rozwijać relacje społeczne, doskonalić rozumienie emocji, kształtować poczucie rytmu i sprawność fizyczną.

Zabawy muzyczno-ruchowe dla 4 -latków 4 -latki to dzieci, którym trudno usiedzieć w miejscu.

Zabawy muzyczno-ruchowe dla 4 -latków 4 -latki to dzieci, którym trudno usiedzieć w miejscu. Ruch jest dla nich ważny niczym powietrze. W połączeniu z muzyką będzie trafionym pomysłem na zabawy rozwijające koordynację słuchowo-ruchową oraz na opanowanie przez dzieci treści edukacyjnych. Poniżej prezentuję atrakcyjne, a zarazem proste zabawy dla grupy 4 latków.

„Morskie opowieści”, czyli opowiadanie muzyką i ruchem pisane Do tej zabawy muzyczno-ruchowej świetnie nadaje

„Morskie opowieści”, czyli opowiadanie muzyką i ruchem pisane Do tej zabawy muzyczno-ruchowej świetnie nadaje się kolorowa chusta animacyjna oraz różne utwory muzyczne. Dzieci trzymają za końce chusty. Prowadzący włącza muzykę. Ruchem, a gdy trzeba również słowem, wskazuje, co należy robić. Kiedy melodia jest delikatna i spokojna wszyscy lekkim ruchem falują chustą, naśladując morze w ładną, bezwietrzną pogodę. Podczas bardziej energicznych fragmentów dzieci wykonują już bardziej zamaszyste ruchy, jakby woda zaczynała mocniej falować. Na bardzo głośną i szybką muzykę intensywnie falują chustą imitując sztorm.

„Co to gra? ”, czyli ruch i instrumenty Prowadzący umawia się z dziećmi, w

„Co to gra? ”, czyli ruch i instrumenty Prowadzący umawia się z dziećmi, w jaki sposób należy poruszać się do danego instrumentu: tamburyno – chodzenie na czworaka, marakas (grzechotka) – bieg na palcach, bębenek – skakanie, trójkąt – spokojny marsz. Nie trzeba od razu wprowadzać wszystkich instrumentów. Prowadzący zabawę gra na wybranym instrumencie, a 4 -latki poruszają się w określony sposób.

„Zatańcz tak, jak ja”, czyli skoordynowany ruch Zabawę można przeprowadzić w parach, małych grupach

„Zatańcz tak, jak ja”, czyli skoordynowany ruch Zabawę można przeprowadzić w parach, małych grupach lub zbiorowo. Wybrana osoba, może to być prowadzący, wykonuje ruchy do utworu muzycznego, a przedszkolaki próbują je jak najdokładniej naśladować. Na początku powinny to być proste gesty, by następnie coraz bardziej się komplikować.

„Tańczymy labada”, czyli świadomość własnego ciała Znana zabawa muzyczno-ruchowa do piosenki „Tańczymy labada”. Na

„Tańczymy labada”, czyli świadomość własnego ciała Znana zabawa muzyczno-ruchowa do piosenki „Tańczymy labada”. Na początku dzieci tańczą trzymając się za ręce i chodząc po okręgu. Po każdej zwrotce nauczyciel prowadzi dialog w stylu: -Rączki były? – Były. – Główki były? – Były. – Kolanka były? – Nie były. Wtedy przedszkolaki chwytają się nawzajem za wskazaną część ciała i tańczą od nowa. Dużo śmiechu gwarantowane!

„Instrumenty wokół nas”, czyli muzyczna improwizacja Na wstępie tej zabawy 4 -latki zastanawiają się,

„Instrumenty wokół nas”, czyli muzyczna improwizacja Na wstępie tej zabawy 4 -latki zastanawiają się, które przedmioty z ich otoczenia mogą stać się instrumentami. Każde dziecko bierze wymyślony przez siebie lub z udziałem prowadzącego instrument (np. kartka papieru, dwie kredki, małe pudełko z puzzlami…). Przy akompaniamencie dowolnego utworu dzieci chodzą, biegają lub tańczą po całej sali. W przerwie muzyki zaczynają koncertować na swoich instrumentach. Oprócz ruchu i muzyki jest tutaj także istotny element wyobraźni.

Opisane zabawy muzyczno-ruchowe dla 4 -latków to dla nich możliwość rozładowania napięcia, wyrażenia siebie,

Opisane zabawy muzyczno-ruchowe dla 4 -latków to dla nich możliwość rozładowania napięcia, wyrażenia siebie, a także uwrażliwienie na zmiany tempa, czy dynamiki utworu.

Zabawy muzyczno-ruchowe dla 5 -latków Rozwój dziecka w wieku przedszkolnym zazwyczaj jest kojarzony ze

Zabawy muzyczno-ruchowe dla 5 -latków Rozwój dziecka w wieku przedszkolnym zazwyczaj jest kojarzony ze sferą stricte edukacyjną, nic więc dziwnego, że większość rodziców zwraca szczególną uwagę na stymulację intelektualną malucha. Warto jednak pamiętać, że równie istotnym czynnikiem jest szeroko rozumiana aktywność ruchowa, w szczególności gry i zabawy o charakterze ruchowomuzycznym. Wybierając konkretne propozycje, należy uwzględnić wiek oraz możliwości psychofizyczne małego człowieka. Poniżej kilka propozycji zabaw muzyczno-ruchowych dla 5 -latków.

Skakać każdy może Nauka przez zabawę to najlepszy sposób, by połączyć przysłowiowe przyjemne z

Skakać każdy może Nauka przez zabawę to najlepszy sposób, by połączyć przysłowiowe przyjemne z pożytecznym. Jedną z form aktywności fizycznej w przypadku dzieci pięcioletnich, są szeroko rozumiane skoki. Wiadomo jednak, że podskakiwanie czy przeskakiwanie przeszkód może okazać się nudne i monotonne, warto więc nieco zmodyfikować tę propozycję.

 Skoki przez papierową drabinkę – osoba dorosła musi wykonać papierową drabinkę, czyli pociąć

Skoki przez papierową drabinkę – osoba dorosła musi wykonać papierową drabinkę, czyli pociąć gazetę na pięciocentymetrowe paski i ułożyć je na podłodze. Zadaniem dziecka/dzieci jest sprawne przeskakiwanie ze szczebelka na szczebelek. Zabawa bezpieczna i emocjonująca jednocześnie. Inną, równie atrakcyjną zabawą muzyczno-ruchową dla 5 -latków, są skoki przez linkę. W tym przypadku należy zamocować linkę lub skakankę na wysokości około 25 -30 cm. W przypadku grupy dzieci można zorganizować konkurs, które dziecko wykona większą ilość skoków w określonym przedziale czasowym. Kolejną propozycją jest „skaczący spacerek”. Dzieci spacerują, podskakując w rytm muzyki. Osoba prowadząca zabawę rzuca różne polecenia, np. „zbieramy grzyby”, „gonimy motyle”, zrywamy jabłka”, „podnosimy szyszki” – po każdym poleceniu dzieci wykonują określoną czynność.

Zabawy muzyczno-ruchowe z wykorzystaniem piłki Dobrym pomysłem, by aktywnie i atrakcyjnie zagospodarować czas maluchom,

Zabawy muzyczno-ruchowe z wykorzystaniem piłki Dobrym pomysłem, by aktywnie i atrakcyjnie zagospodarować czas maluchom, są gry muzycznoruchowe z piłką dla 5 -latków. „Jaś” – to popularna zabawa, w której dwie osoby stojące naprzeciw siebie rzucają piłką, natomiast dziecko lub dzieci znajdujące się w środku próbują złapać piłkę. W momencie jej „przechwycenia”, następuje zamiana miejsc pomiędzy dzieckiem, które rzucało i łapało piłkę. Grę można uzupełnić rytmicznym podkładem muzycznym, mobilizując maluchy, by rzuty odbywały się w rytm muzyki.

 Doskonałym pomysłem jest także podawanie piłki górą – dzieci siedzą jedno za drugim,

Doskonałym pomysłem jest także podawanie piłki górą – dzieci siedzą jedno za drugim, tyłem do siebie i podają sobie piłkę w rytm muzyki. W momencie, gdy muzyka przestaje grać (zostanie zatrzymana przez prowadzącego), dziecko, które w danym momencie trzyma piłkę w rękach, nie może podawać jej pozostałym graczom. Jest to kreatywna i atrakcyjna zabawa muzyczno-ruchowa, która pozwala ćwiczyć koordynację ruchową oraz słuchanie ze zrozumieniem.

Zabawy muzyczno-ruchowe dla 6 -latków Zabawy muzyczno-ruchowe dla dzieci, nie tylko uwrażliwiają na muzykę

Zabawy muzyczno-ruchowe dla 6 -latków Zabawy muzyczno-ruchowe dla dzieci, nie tylko uwrażliwiają na muzykę i uczą poczucia rytmu, ale również dają możliwość rozwoju dziecka, pobudzają jego wyobraźnię i dają niesamowitą radość poprzez kontakt z rówieśnikami i rodzicami. Oto lista propozycji kilku zabaw, które z pewnością spodobają się 6 -latkom i zachęcą ich do wspólnej integracji:

Zabawa „echo z piłkami” Zabawa muzyczna w formie echa melodycznego. Wszyscy uczestnicy siedzą w

Zabawa „echo z piłkami” Zabawa muzyczna w formie echa melodycznego. Wszyscy uczestnicy siedzą w zamkniętym kole, każdy z nich trzyma w ręku piłkę. Jedno z dzieci zaczyna improwizować głosem pojedynczy motyw z jednym taktem. Melodia musi składać się z określonych wartości i grup rytmicznych (czyli ćwierćnuty, ósemki, szesnastki, itp. ) Pozostałe osoby powtarzają daną kwestię, wykonując w odpowiedni sposób (za pomocą piłki), wartości rytmiczne, na które składa się zaprezentowana melodia. Ilość melodii i stopień ich trudności zależy od zaawansowania danej grupy przedszkolaków. Przykładowy sposób zabawy: półnuta – zamienienie się miejscem z sąsiadem, szesnastka – obrót piłki wokół osi, ósemka – podrzucenie piłki do góry, ćwierćnuta – odbicie piłki od podłogi.

Zabawa „pająk i muchy” Grupa przedszkolaków biega swobodnie po sali/boisku, naśladując gestami dźwięki muchy.

Zabawa „pająk i muchy” Grupa przedszkolaków biega swobodnie po sali/boisku, naśladując gestami dźwięki muchy. Po usłyszeniu hasła „pająk” dzieci zastygają w bezruchu. Wybrana osoba, która jest „pająkiem” wychodzi na spacer pomiędzy pozostałymi uczestnikami zabawy. Obserwuje czy żaden z nich się nie porusza. Pierwszy, który nie wytrzyma presji bezruchu zostaje zaprowadzony do „sieci” (wyznaczone miejsce z boku zabawy). Gdy „pająk” odprowadza swoją ofiarę, pozostali uczestnicy z powrotem mają możliwość swobodnego biegania, aż do następnego polowania. Wygrywa ostatnia niezłapana do sieci osoba.

Zabawa „zgadnij kim jesteś” Uczestnicy zabawy siedzą w zamkniętym kole, każda osoba otrzymuje czystą

Zabawa „zgadnij kim jesteś” Uczestnicy zabawy siedzą w zamkniętym kole, każda osoba otrzymuje czystą karteczkę, na której pisze nazwę/imię wybranej przez siebie postaci z bajki, filmu, może być też to popularny sportowiec czy piosenkarka. Następnie, przy użyciu taśmy klejącej, przykleja karteczkę na czoło sąsiada po prawej stronie. Ważne jest, żeby żaden przedszkolak nie wiedział co ma napisane na czole. Wybrana osoba rozpoczyna zabawę. Uczestnik ten, zadaje pozostałym dzieciom pytania, dzięki którym będą mogły zgadnąć kim są. Ważne jest, aby pytania były tak sformułowane, żeby można na nie było odpowiedzieć twierdząco lub przecząco, np. „Czy jestem postacią z bajki”, „Czy moja postać ma jasne włosy”, „Czy zawodowo gra w piłkę”. W momencie, kiedy uczestnicy odpowiedzą przecząco, a wybrana osoba nie wie kim jest, przechodzimy do następnego przedszkolaka. Zabawy kończy się, kiedy każdy z grupy odgadnie jaką postacią jest.

Zabawa „śmieszny film” Zabawa muzyczno-ruchowa, która ma na celu nauczenie przedszkolaków relacji pomiędzy różnymi

Zabawa „śmieszny film” Zabawa muzyczno-ruchowa, która ma na celu nauczenie przedszkolaków relacji pomiędzy różnymi tempami w muzyce. Uczestnicy mają za zadanie przedstawić trzykrotnie wybraną scenkę (może to być fragment z bajki lub jakaś czynność z życia codziennego) w trzech różnych tempach przy akompaniamencie pianina: w tempie powolnym, średnim i przyśpieszonym. Scenka może być zaprezentowana zarówno przez pojedyncze osoby jak i pary.

Zabawa „opowiadania muzyczne” Jest to rodzaj zabawy naśladowczej, której celem jest nauka poruszania dzieci

Zabawa „opowiadania muzyczne” Jest to rodzaj zabawy naśladowczej, której celem jest nauka poruszania dzieci w takt muzyki. Prowadzący opowiada bajkę, która zawiera elementy ruchu tak, żeby przedszkolaki mogły ją zilustrować. Przykładowo: rodzina kotów wybrała się na spacer. Tata kot, ciężko powłóczy nogami, kotka mama idzie szybko, a małe kociątko radośnie podskakuje do góry. Uczestnicy powinni żywo reagować na poszczególne frazy, naśladując odpowiednie ruchy. Historia może ciągnąć się dowolnie, według uznania prowadzącego. Warto, co jakiś czas dodawać do niej nowe elementy, aby zaskoczyć dzieci.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ MARZENA MIAŁKOWSKA

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ MARZENA MIAŁKOWSKA