PANIKA Czyli czsto nieuzasadniony strach Przyczyny paniki zbiorowe

PANIKA Czyli często nieuzasadniony strach.

Przyczyny paniki. • • zbiorowe reakcje paniczne. „zaraźliwość” paniki dezorientacja i chaos tzw. reakcja tłumu brak wiedzy o zorganizowanej pomocy poczucie tzw. sytuacji bez wyjścia duża zmienność sytuacji bezradność wobec zakresu zagrożenia

W toku działań militarnych występują nieco inne czynniki sprzyjające panice. Są to m. in. : • • • stałe zagrożenia życia i zdrowia, presja dużych strat, brak rozeznania w sytuacji, zmęczenie fizyczne, brak żywności, obserwowane zachowane ludności cywilnej (plotki, dezorganizacja), • poczucie bezsilności, • akcje dywersyjne przeciwnika.

Reakcje paniczne wywołują zazwyczaj czynniki zewnętrzne np. : • • • Krzyki, Grzmoty, Nagła ciemność, Ogień, Silne błyski, Duże zadymienie, Zapach gazu, Zapach spalenizny, Plotki i różne niesprawdzone informacje, • • Silne swędzenie, Nagłe wysypki, Widok krwi, Widok ludzi rannych, Trupy, Zburzone budynki, Powalone drzewa, Zniszczone samoloty, • Brak wody i żywności oraz snu.

Profesjonalne kierowanie Mobilizowanie przebiegiem ludzi wydarzeń Zorganizowane do udziału działania w konkretnych, ratownicze Określonych czynnościach Oddziaływanie Na ludzi przejawiających skrajne postawy Ograniczenie paniki Sugestywne przekazywanie wiarygodnych informacji oraz znanych sygnałów Ciągłe monitorowanie Izolowanie możliwości ludzi Wystąpienia poszkodo. Wcześniejsze nowych wanych przygotowanie zagrożeń do działań kryzysowych

Zdjęcia ze wstrząsającej chwili ataku terrorystycznego na World Trade Center.

Nowy Jork 11 września 2001 r.

Zachowania ludzi po wpływem ataku terrorystycznego na World Trace Center.

Przykłady sytuacji panicznych. Przykładem może być sytuacja, do jakiej doszło w Mińsku na Białorusi. Kiedy kończył się koncert rockowy na wolnym powietrzu, rozpętała się burza. Ponad 2 tys. uczestników ruszyło w pośpiesznej ucieczce do stacji metra. Były wśród nich dziewczęta w pantofelkach na wysokich obcasach. Zginęło ponad 50 młodych ludzi, bo gdy ktoś upadł, już nie mógł się podnieść, tratowany przez tłum. Wielu zabitych i rannych miało na ciele głębokie rany kłute od wysokich szpilek.

Podobne sytuacje zdarzają się w płonących kinach, dyskotekach, wieżowcach. Tłum, napierając na wyjścia ewakuacyjne, tratuje słabszych, aby dosięgnąć okien, przestawia wyposażenie sal widowiskowych i tarasuje wyjścia, a w konsekwencji opóźnia lub uniemożliwia ewakuację ludzi z zagrożonego obiektu.

Przeciwdziałanie panice. Najlepszym sposobem przeciwdziałania panice jest nie dopuszczanie do niej. Służby porządkowe powinny wyjaśnić ludziom na czym polega zagrażające im niebezpieczeństwo i przygotować ich psychicznie do sytuacji której będą musieli stawić czoło. Dzięki temu sytuacja ta nie będzie dla nich zupełnym zaskoczeniem. Środki przeciwdziałania panice mogą być różne w zależności od charakteru zagrożenia, rodzaju obiektu i liczby osób zagrożonych. Siły porządkowe musza działać szybko i zdecydowanie a jeśli zajdzie taka potrzeba, użyć przymusu. Powinni uspokoić tłum, wydawać konkretne polecenia porządkowe, izolować osoby, których sposób zachowania może zwiększyć reakcje lękowe u innych. W niektórych warunkach ucieczka może stać się koniecznością. W takich okolicznościach osoby zagrożone powinny otrzymać wskazówki dotyczące kierunku i sposobu ucieczki. W każdej sytuacji zagrażającej naszemu życiu ważna jest dyscyplina.