OJCZYZNA JEZUSA Ziemia wita Ziemia Obiecana Ziemia Izraela

OJCZYZNA JEZUSA

Ziemia Święta Ziemia Obiecana Ziemia Izraela Palestyna

235 km 37 – 120 km

Pasmo Wschodnie Nizina Nadmorska Pasmo Centralne Dolina Jordanu

Góry Hermonu – 2814 m n. p. m. Morze Martwe 400 m p. p. m.

KLIMAT śródziemnomorski tropikalny umiarkowany

TEMPERATURY • Równina nadbrzeżna ma zimę łagodną, a lato gorące. Tutaj średnia temperatura w skali roku wynosi 20° • W pasie gór 17° • w dolinie Jordanu 25°. • Najzimniejszym miesiącem jest styczeń, a najcieplejszym sierpień. • W styczniu średnia temperatura na wybrzeżu wynosi 12°, w górach 8 -10°, zaś w dolinie Jordanu 12 -13°. • W sierpniu natomiast 24 -26° nad morzem, 2226° w górach, a w depresji Jordanu 28 -34°.

DŁUGOŚĆ DNIA Długość dnia uzależniona jest od kąta padania promieni słonecznych. W lecie dni są krótsze niż w Polsce, a w zimie dłuższe. Słońce w najdłuższym dniu (21 czerwca) świeci 14 godzin, zaś w najkrótszym (22 grudnia) 10 godzin. Charakterystyczne jest krótkie trwanie zmierzchu, po zachodzie słońca prawie natychmiast zapada noc.

PORY ROKU Ziemia Święta ma tylko dwie pory roku: sucha (lato) i deszczowa (zima). Pora deszczowa rozpoczyna się w październiku i trwa do kwietnia. Największe ulewy występują w grudniu i styczniu.

OPADY Roczny opad wody deszczowej zależny jest od szerokości geograficznej i wysokości nad poziom morza: średnia obniża się z północy na południe od 700 do 900 mm wzdłuż wybrzeża; waha się pomiędzy 500 -600 mm w górach i spada od 450 do 250 mm, a nawet niżej, w dolinie Jordanu. Śnieg pada niezmiernie rzadko i w małych ilościach. Na nizinie nadmorskiej występuje obfita rosa w czasie od czerwca do sierpnia, a w górach we wrześniu.

WIATRY Wiatry zimne i suche, które w lecie wieją z północy i z północnego wschodu, łagodzą upały tej pory roku. W zimie natomiast wieje wiatr z południowego zachodu, który łącząc się z wiatrem zachodnim (od morza) przynosi deszcz. Wiosną i jesienią często wieje gorący wiatr ze wschodu (z pustyni), zwany po arabsku "szarqijeh" i wiatr południowo-wschodni nazywany po arabsku "chamsin" (wieje zazwyczaj 49 dni w roku), obydwa są bardzo szkodliwe dla rolnictwa i dla zdrowia mieszkańców.

GALILEA To kraina łagodnych i zielonych wzgórz, kraj dzieciństwa i młodości Jezusa. Tutaj znajduje się miasteczko Nazaret, związane na stałe ze Świętą Rodziną. Tu, nad jeziorem Genezaret, Pan Jezus rozpoczął publiczne nauczanie, powołał pierwszych uczniów, dokonał wspaniałych cudów uzdrowień i rozmnożenia chleba.

SAMARIA Dalej na południe, po przejściu urodzajnej doliny Ezdrelon, rozciągają się tarasowate wzgórza Samarii, często pokryte drzewami oliwnymi. Za czasów Jezusa region ten zamieszkiwali Samarytanie, naród napływowy i wrogi Żydom (raczej z winy tych ostatnich), chociaż bliski im językiem i religią. Dlatego pielgrzymi, zdążający z Galilei do Jerozolimy, woleli nieraz nadłożyć kilka dni drogi przez pogańskie Zajordanie (Dekapolis), aby uniknąć szykan ze strony Samarytan. Ślady tej wrogości spotykamy kilkakrotnie na kartach Ewangelii.

JUDEA Ziemia surowa i biedna, spalona słońcem i w większości pustynna. Ta ziemia wydała większość proroków i była widownią ostatniego etapu ziemskiej działalności Jezusa. To w Jerozolimie, politycznym i religijnym centrum judaizmu, Chrystus został pojmany, osądzony i ukrzyżowany.