NAUCZ SI MWI NIE ASERTYWNO ASERTYWNO to umiejtno

„NAUCZ SIĘ MÓWIĆ NIE” ASERTYWNOŚĆ

ASERTYWNOŚĆ- to umiejętność , dzięki której ludzie otwarcie wyrażają swoje myśli, uczucia i przekonania, nie lekceważąc uczuć i poglądów swoich rozmówców. to respektowanie własnych praw oraz praw innych ludzi. Każdy człowiek ma swoje prawa i trzeba je szanować. to kluczowa umiejętność, gdy trzeba oprzeć się naciskom pojedynczej osoby lub grupy.

Asertywność Pozwala osiągnąć kompromis w sytuacjach konfliktowych nie poświęcając przy tym własnej godności i rezygnacji z uznawanych przez siebie wartości.

STYLE ZACHOWAŃ: Ø ZACHOWANIA ULEGŁE- GDY STAWIAMY INTERESY I PRAWA INNYCH WYŻEJ NIŻ SWOJE

ZACHOWANIA AGRESYWNE- KIEDY STAWIAMY SWOJE INTERESY I PRAWA WYŻEJ OD INNYCH.

ZACHOWANIA ASERTYWNE- GDY STAWIAMY SWOJE INTERESY I PRAWA NA TYM SAMYM POZIOMIE CO INTERESY I PRAWA INNYCH.

UŚWIADAMIANIE PRZYCZYN ZACHOWAŃ Zachowania agresywne Boimy się, że nie dostaniemy tego, czego chcemy, Chcemy zwrócić na siebie Chcemy wyładować swoją złość, uwagę, Nie wierzymy w samych siebie. Co ryzykujemy Konflikty Utratę To, z innymi ludźmi, szacunku do siebie, że będziemy nie lubiani, Może dojść do przemocy.

Zachowania uległe Co ryzykujemy Boimy się utraty kolegów, Utratę Boimy się innych ludzi, Brak Chcemy uniknąć konfliktów i niepowodzeń. dobrego zdania o sobie, inicjatywy własnej, Przyznajemy innym rację w kierowaniu nami.

Zachowania stanowcze (asertywne) Jesteśmy zadowoleni z siebie, To nam pomaga w osiągnięciu celu, Mamy szacunek dla siebie i innych, Jesteśmy uczciwi w stosunku do siebie i innych. Co ryzykujemy Nie będziemy lubiani za to, że wyrażamy swoje odczucia, Będziemy uważani za osoby aroganckie, Możemy kolegów. stracić niektórych

OSOBY ASERTYWNE TO TAKIE, KTÓRE: • potrafią komunikować się z innymi, • są otwarte na świat, • są lubiane, • osiągają zamierzone cele, • nie mają kłopotów z mówieniem "nie", jeżeli potrzebują pomocy, nie boją się o nią poprosić, • potrafią skutecznie przekonywać,

• potrafią okazywać innym serdeczne, pozytywne uczucia, • są pewne siebie, ale nie aroganckie, • są stanowcze, ale uznają prawo innych do odmowy, • są bezpośrednie, • szanują innych, • wiedzą, że inni też mają prawo mówić "nie", podejmować decyzje, nawet błędne.

ĆWICZYMY ODMAWIANIE W SYTUACJACH NACISKU Wyobraź sobie taką sytuację: „Na podwórku szkolnym spotykasz dwóch kolegów, którzy palą papierosy. Wiesz, że gdy podejdą do Ciebie to Cię poczęstują. Jeżeli nie zapalisz, to będą Cię uważać za małolata i tchórza. Ale Ty nie masz ochoty na zapalenie papierosa. Jak się zachowasz, co zrobisz albo co powiesz? ” Odpowiedz jak postąpiłbyś w opisanej sytuacji?

Uczenie się zachowań stanowczych. Nasze NIE powinno być stanowcze, wyrażające w sposób bezpośredni i uczciwy nasze uczucia, postawy czy prawa. Swoim zachowanie możemy wyrazić swoje oburzenie, gniew, zakłopotanie ale musimy to zrobić w taki sposób, aby nie naruszyć praw innych osób. Nie powinniśmy się zachowywać agresywnie.

„JA JAKO CZŁOWIEK MAM PRAWO. . . ” 1. Sam ustalać swoje cele. 2. Posiadać i wyrażać własne poglądy i odczucia. 3. Odpowiadać „nie” na prośby. 4. Prosić o różne rzeczy. 5. Popełniać błędy. 6. zachowywać się asertywnie. 7. NIE zachowywać się asertywnie.

8. Zmieniać zdanie. 9. Zastanawiać się. 10. Odczuwać i wyrażać ból. 11. Prosić o informację osoby, które posiadają większa wiedzę. 12. Mówić „nie wiem” i „nie rozumiem”. 13. Protestować przeciwko nieuczciwości i niesprawiedliwości. 14. Nie brać odpowiedzialności za problemy innych ludzi. 15. Być „innym” i akceptować siebie.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ Opracowała Wioletta Gębarowska Bibliografia: 1. „Znajdź właściwe rozwiązanie Program profilaktyki palenia tytoniu” J. Szymborski, W. Zatorski, Z. Juczyński, T. Kowalczyk, N. Ogińska- Bulik, G. Miejerzewska. 2. Internet, 3. Davidson J. : Asertywność dla żółtodziobów, czyli wszystko, co powinieneś widzieć o. . . Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 1999 4. Hare B. : Bądź asertywny. - Wyd. 2. -Łódź: Wydawnictwo „Ravi”, 1999 5. Wegscheider-Cruse S. : Poczucie własnej wartości: jak pokochać siebie. – Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2002