NANTAI NVERSTES YICM 102 TEMEL TASARIMDA BMLERN DEMLER

NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ YICM 102 TEMEL TASARIMDA BİÇİMLERİN DEĞİŞİMLERİ Sanat Tasarım Fakültesi stf. nisantasi. edu. tr NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ ÇİZGİSEL BİÇİMLER • Bir dizi biçimin çizgi doğrultusunda düzenlenmesidir. Tekrar eden biçimler veya farklı biçimler dizisi olabilir. • Topografya veya başka koşullara göre çizgi yön değiştirebilir. • Çizgisel biçim dış mekana sınır oluşturmak için veya geçiş için kullanılabilir. NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ ÇİZGİSEL BİÇİMLER Sınır tanımlaması için kullanılabilir. Topoğrafya, manzara bitki örtüsü gibi koşullar nedeniyle kavislendirilebilir, alt bölümlere ayrılabilir. Alt bölümlere ayrılabilir/kavislendirilebilir. Bir noktayı oluşturmak veya işaretlemek için dikey olabilir. Bir mekanı çevrelemek için bükülebir. Çizgisel biçim, kendisine çeşitli ikincil biçimlerin eklendiği organize edici bir eleman görevi yapabilir. (ikincil elemanların organizasyonunu sağlayıcı) NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ ÇİZGİSEL BİÇİMLER NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ IŞINSAL BİÇİMLER • Merkezde yer alan bir noktadan çekirdek elemandan dışarı doğru uzanan çizgisel biçimlerden oluşur. • Çekirdek düzenlemenin işlevsel veya simgesel merkezidir. • Işınsal kollar çizgisel biçimlenme özelliği taşır. NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ IŞINSAL BİÇİMLER Merkezi biçimlerden ışınsal tarzda dışarıya doğru uzanan çizgisel biçimlerin kompozisyonudur. Merkezilik ve çizgisellik özelliklerini tek bir kompozisyonda birleştirir. Çekirdeğin merkezi konumu görsel olarak baskın biçim olarak belirginleştirebilir. Unesco Merkezi, Paris, M. Breuer 195358 LC Gökdelen , Cezayir için proje, 1938 Işınsal biçimler, bir kaç merkezin çizgisel biçimlerle birbirine bağlandığı bir şebeke halinde gelişebilir. NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ KÜMELİ BİÇİMLER Birbirlerine yakınlıkları ya da ortak görsel bir niteliğin paylaşılması ile bir anda gruplaşan biçimleri içerir. Daha büyük bir ana biçime eklentiler olarak iliştirilebilirler. NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ Habitat '67, Montreal, Quebec NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ KAYNAKÇA • Arnheim, R. , 2009. The Dynamics of Architectural Form. Berkeley: University of California Press. • Ching, F. , 2002. Architecture: Form, Space and Order. New York: Van Nostrand Reinhold, 1996. • Ching, F. , 2009. Architectural Graphics. John Wiley & Sons: NY. • Bowers, J. , 1999. Introduction to Two-dimensional Design: Understanding Form and Function, New York: John Wiley & Sons. • Gelenter, M. , 1995. Sources of Architectural Form. London: Manchester University Press. • Hasol, D. , 2010. Mimarlık ve Yapı Sözüğü. İstanbul: Yapı Endüstri Merkezi (YEM) Yayınevi. • Itten, J. , 1975. Design and Form, John Wiley & Sons; Revised edition. • Itten, J. , 1970. The Elements of Color; A Treatise on the Color System of Johannes Itten. New York: Van Nostrand Reinhold Co. • Lauer, David A. , 2011. Design Basics, Wadsworth Publishing, Boston, USA. • Rasmussen, Elier S. , 1993. Experiencing Architecture. Cambridge: The MIT Press. • Sözen, M. & Uğur Tanyeli, 1996. Sanat Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi. • Yee, R. , 2012. Architectural Drawing: A Visual Compendium of Types and Methods, 4 th Edition. New York: John Wiley & Sons. • Zell, M. The Architectural Drawing Course, Thames NİŞANTAŞI 2009. ÜNİVERSİTESİ © & Hudson. • Zevi, Bruno, 1993. Architecture as Space. NY: De. Capo Press.