Nadlenictwo Tomaszw jest najbardziej wysunitym na poudniowy wschd

Nadleśnictwo Tomaszów jest najbardziej wysuniętym na południowy wschód nadleśnictwem Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Gospodaruje na ponad 17, 8 tys. hektarów lasu. Podzielone jest na dwa obręby leśne: Lubycza Królewska i Tomaszów. Dzieli się na 14 leśnictw oraz wyodrębnione gospodarstwo szkółkarskie. Na terenie nadleśnictwa znajduje się dziewięć rezerwatów, trzy pomniki przyrody oraz jeden użytek ekologiczny. Część lasów należy do dwóch parków krajobrazowych: Południoworoztoczańskiego i Krasnobrodzkiego. Ponad 12 tysięcy hektarów naszych lasów należy do sieci Natura 2000, a także prawie 300 ha stanowią strefy ochronne chronionych gatunków zwierząt.

Lasy Nadleśnictwa Tomaszów lubelski zapraszają na wypoczynek o każdej porze roku

n stawy rybne, wzdłuż przebiega ścieżka dydaktyczna n kapliczka na wodzie n źródełko

Ścieżka rowerowa Hrebenne - Siedliska. Trasa ścieżki prowadzi przez urokliwe ostępy leśne Południoworoztoczańskiego Parku Krajobrazowego, Trasa ścieżki jest oznakowana, przebiega przez Nadleśnictwa Tomaszów i stanowi 12 -kilometrowy odcinek. Szlak nie jest trudny do przebycia rowerem, w zasadzie każdy, nawet początkujący rowerzysta nie powinien mieć . problemów z jego pokonaniem Szlak rowerowy ”Nad Sołokiją” niebieski długość 21 km Szlak prowadzi z Lubyczy Królewskiej do Zatyla.

Kompleks urokliwych śródleśnych polan, zwanych przez mieszkańców Siwą Doliną, od wielu lat jest miejscem spotkań, rekreacji i aktywnego wypoczynku. Nadleśnictwo Tomaszów wytyczyło wokół Siwej Doliny ścieżkę przyrodniczo-edukacyjną. Częściowo pokrywa się ona z czarnym szlakiem turystycznym oraz z popularnymi trasami rowerowymi i narciarskimi.

„Aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym regionu, także działa na niwie łowieckiej. Temat łowiecki, coraz częściej podejmowany przez J. Garbacza okazał się wyjątkowo dobrze trafiony i oczekiwany. Artysta podkreśla, że związek jego sztuki z łowiectwem rozpoczął się już we wczesnych latach młodzieńczych, kiedy jeszcze nie wiedział, że zwieńczeniem owego związku będą wędrówki w polu i w kniei nie tylko z piórem i pędzlem, ale także z bronią myśliwską. „Kiedy jestem w łowisku, z wielką pokorą przyjmuję każde spotkanie z otoczeniem, a do domu wracam z nowym pomysłem, planem, koncepcją lub kilkoma fotografiami i są to zawsze polowania udane. Przygodą życiową myśliwego artysty stało się „łowiectwo artystyczne” że nie ma lepszej drogi do prawdziwego łowiectwa, jak droga naznaczona śladami pędzli artystów, ich wrażliwością i wyobraźnią. ” („ŁOWIEC POLSKI”)