n Bitwa pod Grunwaldem zostaa stoczona 15 lipca


n Bitwa pod Grunwaldem została stoczona 15 lipca 1410 r. Na polach pod Grunwaldem stoczono największą w historii średniowiecznej Europy (pod względem liczby uczestników), bitwę między siłami Zakonu krzyżackiego (ok. 21 tys. ), pod dowództwem Wielkiego Mistrza Ulricha von Jungingena, a połączonymi siłami polskimi, litewsko-ruskimi i oddziałami czeskimi, pod dowództwem króla Władysława II Jagiełły, liczącymi w sumie ponad 34 tysiące żołnierzy.

Przyczyny bitwy 1. Próby rozerwania sojuszu Polski i Litwy spełzły na niczym, toteż w 1409 r. Krzyżacy zdecydowali się zająć ziemię dobrzyńską (którą Polska niedawno zdołała wykupić dzięki opodatkowaniu się szlachty). 2. Zakon starał się zdobyć Żmudź. W 1402 r. Brandenburgia oddała pod zastaw Krzyżakom Nową Marchię (wówczas na północny zachód od Polski), przez co niejako ostatnią przeszkodą w dążeniach krzyżackich stał się gród Drezdenko, stanowiący lenno polskie. 3. Wybuch powstania ludności na Żmudzi popartego przez wielkiego księcia litewskiego Witolda

Przebieg bitwy Rozpoczęta późnym przedpołudniem przez atak krzyżackiej jazdy, odepchnięty w zażartej walce przez wojska sprzymierzonej koalicji w kierunku gęstego lasu, gdzie - oprócz zażartej walki na głównym polu bitwy - związała poważne siły zakonne oraz umożliwiła później decydujący atak polskiej jazdy ciężkozbrojnej, która rozerwała zasadniczy korpus Krzyżaków oraz umożliwiła przeprowadzenie decydującego ataku lekkiej jazdy i ukrytej w zaroślach i lesie piechoty. Bój trwał osiem godzin i oprócz początkowej fazy, kiedy nieco zaskoczone siły zbrojne unii polsko - litewsko - ruskiej dały się zepchnąć do defensywy, przewagę na placu boju miały wojska dowodzone przez króla Polski i Litwy.

Skutki bitwy Zwycięstwo pod Grunwaldem w 1410 roku miało skutki, które odczuwała cała Europa. Złamana została potęga Zakonu Krzyżackiego wspieranego przez rycerstwo zachodnie. Na bitwie głównie skorzystała Litwa, która odzyskała Żmudź. Polska otrzymała Ziemię Dobrzyńską. Pokonanie zakonu krzyżackiego umocniło pozycję Polski na arenie międzynarodowej i utrwaliło panowanie Jagiellonów.

W bitwie udział brali 1. Ulrich von Jungingen (Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego) 2. Władysław Jagiełło (Król Polski) 3. Polacy 4. Krzyżacy 5. Litwianie

Władysław Jagiełło (lit. Jogaila, ur. ok. 1362 lub ok. 1352, zm. 1 czerwca 1434 w Gródku) – wielki książę litewski w latach 1377– 1381 i 1382– 1401, król Polski 13861434 i najwyższy książę litewski 1401– 1434. Syn Olgierda i jego drugiej żony Julianny, córki księcia twerskiego Aleksandra, wnuk Giedymina. Założyciel dynastii Jagiellonów.

Ulrich von Jungingen (Ulryk von Jungingen) (ur. 1360 w Hohenfels, zm. 15 lipca 1410 pod Grunwaldem) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1407 -1410.

Bitwa Pod Grunwaldem oczami Jana Matejki

Bitwa pod Grunwaldem w klasie 5 a



- Slides: 13