Modlitwa Ojcze nasz Tekst modlitwy 1 Ojcze nasz

  • Slides: 22
Download presentation
Modlitwa „Ojcze nasz”

Modlitwa „Ojcze nasz”

Tekst modlitwy 1. Ojcze nasz, któryś jest w niebie 2. święć się imię Twoje;

Tekst modlitwy 1. Ojcze nasz, któryś jest w niebie 2. święć się imię Twoje; 3. przyjdź królestwo Twoje; 4. bądź wola Twoja 5. jako w niebie tak i na ziemi; 6. chleba naszego powszedniego 7. daj nam dzisiaj; 8. i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; 9. i nie wódź nas na pokuszenie; 10. ale nas zbaw ode Złego.

Kontekst biblijny 1. "Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją,

Kontekst biblijny 1. "Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, jak i Jan nauczył swoich uczniów» " (Łk 11, 1). 2. W odpowiedzi na tę prośbę Pan powierza swoim uczniom i swojemu Kościołowi podstawową modlitwę chrześcijańską.

Wprowadzenie 1. Modlitwa Pańska jest streszczeniem całej Ewangelii. 2. „Modlitwa Pańska jest najdoskonalszą z

Wprowadzenie 1. Modlitwa Pańska jest streszczeniem całej Ewangelii. 2. „Modlitwa Pańska jest najdoskonalszą z modlitw” (św. Tomasz z Akwinu). 3. Jezus jest Nauczycielem naszej modlitwy. Jezus jest wzorem naszej modlitwy. 4. Jezus nie pozostawia nam jedynie jakiejś formuły do mechanicznego powtarzania: daje Ducha, przez którego stają się one w nas "duchem i życiem". 5. Pierwsze wspólnoty chrześcijańskie modliły się słowami „Ojcze nasz” trzy razy dziennie.

„Ojcze nasz” a) Początek modlitwy stawia nas w obecności Boga, naszego Ojca, aby Go

„Ojcze nasz” a) Początek modlitwy stawia nas w obecności Boga, naszego Ojca, aby Go adorować, kochać i błogosławić, b) „Abba” – słowo oznaczające zażyłość dziecka z ojcem, tatusiem, c) Jezus wprowadza nas w swoją modlitwę do Ojca – to dar dla nas! d) Włączamy się w komunię Jezusa z Ojcem – jesteśmy w tej Komunii, e) „nasz” – wyzbywamy się indywidualizmu, łączymy się w Kościele ze wszystkimi, mamy modlić się ze wszystkimi, za wszystkim,

f) g) h) i) j) „Ojcze nasz, któryś jest w niebie” Dwie postawy w

f) g) h) i) j) „Ojcze nasz, któryś jest w niebie” Dwie postawy w modlitwie: pragnienie, by upodobnić się do Ojca i ufność do Ojca, Bóg jest w niebie – czcimy Jego majestat! Jest Bogiem Ojcem większym niż nasze wyobrażenia, myślenie. Duch Święty daje nam ten dar mówienia do Boga: Abba! Tatusiu! Czy Bóg jest dla mnie Tatusiem? Czy zwracam się do Niego jak do Ojca? Czy mam do Niego zaufanie jak dziecko? Czy taki noszę w sercu obraz Boga?

SIEDEM PRÓŚB 1. Trzy pierwsze prośby kierują nas do chwały Ojca. Cztery kolejne, będące

SIEDEM PRÓŚB 1. Trzy pierwsze prośby kierują nas do chwały Ojca. Cztery kolejne, będące jakby drogami do Niego, poddają naszą nędzę Jego łasce. 2. Pierwsza seria próśb prowadzi nas do Ojca, by być dla Niego: Twoje imię, Twoje Królestwo, Twoja wola! 3. Druga seria próśb jest ofiarowaniem naszych oczekiwań i przyciąga spojrzenie Ojca miłosierdzia: "Daj nam. . . odpuść nam. . . nie wódź nas. . . zbaw nas".

1. Święć się imię Twoje a) To oddawanie Bogu chwały! To modlitwa uwielbienia! Chwałą

1. Święć się imię Twoje a) To oddawanie Bogu chwały! To modlitwa uwielbienia! Chwałą Boga jest żyjący człowiek! Chwałą Boga jesteśmy wtedy, gdy pełnimy Jego dzieła, b) Ludzie patrząc na nasze życie mają widzieć Ojca i oddawać Mu chwałę, c) Święcić Imię Boga to samemu dążyć do świętości życia, d) Święte Imię to JEZUS: w Nim mamy tylko zbawienie! W jaki sposób wymawiasz Imię Boga?

1. Święć się imię Twoje e) Duch Święty uzdalnia nas do uwielbiania Bogu! Jezus

1. Święć się imię Twoje e) Duch Święty uzdalnia nas do uwielbiania Bogu! Jezus rozradował się w Duchu Świętym i wysławiał Boga. Maryja napełniona Duchem Świętym wychwalała Boga, f) Jak często uwielbiam Boga? g) Czy moje życie podoba się Bogu i oddaje Mu chwałę? h) Czy moi bliscy widząc moje życie oddają chwałę Bogu?

2. Przyjdź Królestwo Twoje a) Grzech rozbił ludzi. Jezus przynosi Królestwo Boga: pokój, jedność,

2. Przyjdź Królestwo Twoje a) Grzech rozbił ludzi. Jezus przynosi Królestwo Boga: pokój, jedność, miłość sprawiedliwość, b) Królestwo oznacza samego Jezusa. W Nim dokonuje się panowanie Boga w świecie! Celem Jezusa jest zaprowadzenia królestwa Bożego na ziemi! c) Każdy nasz wysiłek w kierunku jedności, pokoju, sprawiedliwości jest realizacją tego wezwania. Jesteśmy potrzebni Bogu tam, gdzie żyjemy we wzrastaniu Jego panowania (rodzina, praca, środowisko. . ),

2. Przyjdź Królestwo Twoje d) Królestwo Boże wciąż się rozwija, ale ostatecznie będzie ono

2. Przyjdź Królestwo Twoje d) Królestwo Boże wciąż się rozwija, ale ostatecznie będzie ono w niebie - tam wszyscy zdążamy, e) „Królestwo Boże to sprawiedliwość, radość, i pokój w Duchu Świętym”. Mamy wołać do Ducha Świętego, by przemieniał nasze życie, nasz świat, f) Czy w moim otoczeniu buduję królestwo Jezusa? g) Czy chcę, by Jezus panował w sercach ludzkich?

3. Bądź wola Twoja a) Wolą Boga jest, byśmy doszli do poznania prawdy, byśmy

3. Bądź wola Twoja a) Wolą Boga jest, byśmy doszli do poznania prawdy, byśmy się nawracali, byśmy się wzajemnie miłowali, b) Jezus w Ogrójcu walczy o wypełnienie woli Bożej – to trud pełnić wolę Boga, c) Pokarmem Jezusa było pełnienie woli Ojca d) Wola Boża: moje zbawienie, moja świętość, moja wolność, moje szczęście w miłości, e) Wola Boża jest: dynamiczna, nie ma sztywnego planu, jesteśmy współtwórcą planu Bożego, kształtuje się w dialogu z nami,

3. Bądź wola Twoja f) Wola Boża to potrójny głos: moja natura, moje pragnienia,

3. Bądź wola Twoja f) Wola Boża to potrójny głos: moja natura, moje pragnienia, wezwania czasu i świata g) Wola Boża: to co mogę, to co chcę, to co powinienem, h) MOJA WOLA = WOLA BOŻA – to cel naszego życia i) Duch Święty pomaga nam na modlitwie, na słuchaniu swego serca rozeznawać wolę Bożą dla naszego życia, j) Jaka jest wola Boża dziś dla mego życia? Czy uciekam przed wolą Bożą? Czy jestem otwarty na Boże prowadzenie?

4. Chleba powszedniego daj nam dzisiaj a) Jezus mając chleb zawsze się modli. Czy

4. Chleba powszedniego daj nam dzisiaj a) Jezus mając chleb zawsze się modli. Czy modlę się o to, co jest mi potrzebne do życia? b) Jezus mając chleb zawsze się dzieli z innymi. Czy dzielę się z innymi tym, co posiadam? c) Jezus każe modlić się o chleb na DZIŚ – czy mam zaufanie, że jutro Bóg mi da to wszystko co jest mi potrzebne? d) „daj nam” - to wyraża głęboką ufność dziecka wobec Ojca i zależność do Niego, wyraża solidarność ze wszystkimi potrzebującymi, głodnymi, cierpiącymi,

4. Chleba powszedniego daj nam dzisiaj e) „Nie samym chlebem żyje człowiek” – chlebem

4. Chleba powszedniego daj nam dzisiaj e) „Nie samym chlebem żyje człowiek” – chlebem jest także słowo Boże i Eucharystia! Dlatego Kościół codziennie sprawuje Eucharystię! f) Duch Święty działa w słowie Bożym i czyni je żywym! Duch Święty zstępuje na chleb i wino i czyni je Ciałem i Krwią Chrystusa! g) Czy pragnę chleba słowa Bożego? h) Czy pragnę Chleba Eucharystycznego? Czy często jednoczę się w Jezusem w Komunii? Co robię, by nie zagubić głodu Boga?

5. Odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy a) Najpierw świadomość grzechu: wobec

5. Odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy a) Najpierw świadomość grzechu: wobec Boga jesteśmy zawsze dłużnikami. Przychodzimy do Boga zawsze jak syn marnotrawny, jak celnik. Wyznajemy Bogu naszą nędzę i Jego miłosierdzie. Czy stajesz przed Bogiem ze swoim grzechem i wzywasz Jego miłosierdzia? b) Jezus uczy nas przebaczającej miłości, uczy nas miłości nieprzyjaciół. Gdy odmawiamy innym przebaczenia, zamykamy nasze serca na Boga. Staje się ono zatwardziałe,

5. Odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy c) „Bądźcie miłosierni jak Ojciec

5. Odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy c) „Bądźcie miłosierni jak Ojciec wasz jest miłosierny” – przebaczenie jest silniejsze niż grzech! d) Gdy ofiarujemy Duchowi Świętemu nasze urazy, żale, nienawiść, On może nas wyleczyć i skruszyć zatwardziałe serca. Duch Święty uzdalnia nas do przebaczenia innym i sobie. e) Czy jest ktoś komu chcę dziś przebaczyć? Czy chcę przebaczyć sobie i przyjąć Boże miłosierdzie? f) Czy chcę przystąpić do spowiedzi?

6. Nie wódź nas na pokuszenie a) „Nie dopuść, byśmy ulegli pokusie” – chroń

6. Nie wódź nas na pokuszenie a) „Nie dopuść, byśmy ulegli pokusie” – chroń nas Boże, by pokusa nie zmieniła się w naszym życiu w grzech, b) „Czuwajcie i módlcie się, byście nie ulegli pokusie”. Duch Święty czyni nas nieustannie czujnymi, byśmy nie ulegali pokusom do grzechu! c) Mamy być przygotowani na pokusę i umieć z nimi włączyć, odpierać je mocą słowa Bożego jak Jezus na pustyni, d) Bóg dopuszcza pokusy, by nas wydoskonalić w zaufaniu Mu i pokorze.

6. Nie wódź nas na pokuszenie e) Bez Jezusa nic nie możemy uczynić! f)

6. Nie wódź nas na pokuszenie e) Bez Jezusa nic nie możemy uczynić! f) Bóg nas nie kusi! Bóg nie pozwala na pokusę większą niż możemy z Jego pomocą pokonać! g) Duch Święty uczy nas rozróżniać między pokusą, która jest próbą, a pokusą, która prowadzi do grzechu! h) Jak sobie radzę z pokusami? i) Na ile czuwam nad sobą, by pokusa nie zniszczyła mnie? j) Czy proszę Boga o pomoc w trudnych chwilach?

7. Zbaw nas od Złego a) Kto powierza się Bogu nie lęka się działania

7. Zbaw nas od Złego a) Kto powierza się Bogu nie lęka się działania Szatana! b) Na świecie jest zło! Szatan krąży kogo, by pożreć! Musimy być świadomi tej walki ze złymi mocami, c) Bez łaski Bożej nic nie możemy w tej walce! Mamy nosić zbroję duchową i walczyć ze złem najpierw w sobie, potem wokół siebie, d) Kościół nieustannie walczy o panowanie Boga z w świecie z Szatanem! Zło się panoszy i potrzeba stanowczego reagowania na zło!

7. Zbaw nas od Złego e) Mamy modlić się o uwolnienie całego świata od

7. Zbaw nas od Złego e) Mamy modlić się o uwolnienie całego świata od zła oraz na tym miejscu, gdzie Bóg nas postawił, podjąć konkretne działania przeciw złu, przemocy, cierpieniu, niesprawiedliwości. Żadnych kompromisów ze złem! f) Czy jestem świadomy walki duchowej, którą toczę? Czy nie przechodzę obojętnie wobec zła w sobie? g) Czy reaguję na zło wokół siebie: w rodzinie, w szkole, w środowisku?

Dziękuję za uwagę Opracował ks. Marcin Kozyra SDB

Dziękuję za uwagę Opracował ks. Marcin Kozyra SDB