Meunarodno javno pravo KODIFIKACIJA MEUNARODNOG PRAVA Pojam u

Međunarodno javno pravo

KODIFIKACIJA MEĐUNARODNOG PRAVA • Pojam -u XVIII veku su počeli prvi pokušaji kodifikacije međunarodnog prava, ali tek u XIX nastaju prve i prave kodifikacije međunarodnog javnog prava te su i opšte usvojene - pojam kodifikacije potiče od latinske reči codex (što znači zbir zakona) i glagola facere (što znači da se nešto svrstava) - čl. 15 Statuta Komisije za međunarodno pravo je definisalo kodifikaciju međunarodnog prava kao "precizno forumlisanje i sistematisanje pravila međunardonog prava u oblastima u kojima već postoji značajna praksa država, presedani i doktrinarna gledišta. "

Vrste kodifikacije međunarodnog prava -doktrinarna kodifikacija –koja je vršena od strane teoretičara -poluzvanična kodifikacija-koja je vršena od strane pojedinih profesionalnih organizacija - zvanična kodifikacija – koja je vršena od strane države -U savremennim međunarodnim odnosima samo se primenjuju zvanične kodifikacije koje su usvojene od strane država ili međunarodnih organizacija

Tehnika kodifikacije • Uopšte tehnika kodifikacije obavlja se u okviru klasničnih diplomatskih pregovora na konferencijama ili simpozijumima koje su organizovane u tom cilju ili koje su organizovane od strane međunarodnih organizacija • Kodifikacija međunarodnih ugovora kao ideja može da potekne od države, grupe država ili međunarodnih organizacija • Dalji postupak je taj što Generalna Skupština UN donosi odluku shodno čl. 13 stav a. Povelje UN koja glasi "a) unapređivanja međunarodne saradnje na političkom polju i podsticanja progresivnog razvoja međunarodnog prava i njegove kodifikacije; " i formiranje organa koji će obavljati sve tehničke radnje

- Od 1945. godine UN su ostvarile ozbiljne rezultate u oblasti kodifikacije međunarodno prava i usvojene su između ostalog i sledeće konvencije - Konvencija o pravu mora iz 1958. godine. - Bečka konvencija o diplomatski odnosima iz 1961. godine - Bečka konvencija o konzularnim odnosima iz 1963. godine - Bečka konvencija o ugovornom pravu iz 1969. godine - Bečka konvencija o ugovornom pravu između država i međunarodnih organizacija ili izmeđunarodih organizacija 1975 - Bečka konvencija o sukcesiji država u materiji ugovora iz 1978 godine - Konvencija o pravu mora iz 1982. godine i mnoge druge Posebno naglašavam da su savremene kodifikacije koje su bile progresivnog karaktera u najvećem broju slučajeva usvojene od strane UN.

MEĐUNARODNO UGOVORNO PRAVO • Funkcije ugovora u međunarodnom poretku – Međunarodni ugovori su najvažniji pravni akti preko kojih se na međunarodnom planu ostvaruje saradnja među državama na svim poljima kao na primer na polju politike, diplomatije, obrazovanja, privrede, kulture, turizma i slično – Međunarodni ugovori predstavljaju jedan od izvora međunarodnog prava – Međunarodni ugovori u međunarodnim odnosima a posebno u diplomatiji predstavljaju najvažniji pravni osnov – Međunarodni ugovori koji su usvojeni i ratifikovani moraju se poštovati od ugovornih strana, a svako nepoštovanje predstavlja kršenje tih ugovora koji mogu izazvati razne sankcije a u najgorem slučaju i međunarodne sukobe i rat

Kodifikacija ugovornog prava – godine 1947 osnovana je Komisija za međunarodno pravo, a već 1949. godine na prvom zasedanju je odlučeno da kodifikacija ugovornog prava bude njen prioritetan zadatak – Bečka konvencija o ugovornom pravu je potpisana u Beču 23. maja 1969. godine. To je višestran međunarodni ugovor kojim su kodifikovana pravila međunarodnog ugovornog prava. Konvencija je stupila na snagu tek 27. 1. 1980. godine – Bečka konvencija o ugovornom pravu između država i međunarodnih organizacija ili izmedju medunarodih organizacija koja je potpisana 21. marta 1986. godine – Najzad progresivna kodifikacija koja je izvršena posle Drugog svetskog rata, a u okviru UN predstavlja najznačajniji međunarodno pravni akt i čini osnov za razne međunarodne odnose diplomatiju i sve druge međunarodne akte.

OBLICI I VRSTE MEĐUNARODNIH UGOVORA • Oblici međunarodnih ugovora -u pismenoj formi - usmenoj formi ( ali pitanje je zakonitosti i validnosti istog) - u svečanoj formi ( ali vrlo retko) • Nazivi međunarodnih ugovora mogu biti -osim uobičajno i opšte poznatog naziva u međunarodnom javnog pravu se pojavljuju i drugi nazivi kao što su; - ustav, konvencija, memorandum o sporazumevanju, deklaracija, kartel, kompormis, povelja, pakt, statut, protokol itd. -Savremeni međunarodni ugovori se zaključuju isključivo u pismenoj formi i isti se registruju kod Generalnog sekretara UN. Međutim ukoliko se nekakav međunarodni ugovor zaključi u usmenoj formi on praktično ne predstavlja validan i važeći ugovor jer u slučaju spora ne može se dokazati njegovo postojanje.

Vrste međunarodnih ugovora • klasifikacija međunarodnih ugovora se deli s obzirom na • prirodu ugovora i broj ugovornih strana - dvostrane (bilateralne) i višestrane (multilateralne) • Predmet ugovora -političke, ekonomske, kulturno-prosvetne i slično • Rok trajanja ugovora -Na odredjeni period ili bez ograničenja • geografsko djestvo ugovora -na odredjenu teritoriju • Mogućnost pristupanja ugovoru - otvoreni ili zatvoreni ugovori

Hvala na pažnji!