LUMIKHA ANG DIOS Liksyon 1 para sa ika

LUMIKHA ANG DIOS… Liksyon 1 para sa ika 6 ng Hulyo, 2019

Lumikha ang Dios ng mabuti at kompletong daigdig, at hinirang niya ang tao, na nilikha sa Kanyang larawan, upang “mamahala at mag-alaga” sa Kanyang nilikha. Bagaman winasak ng kasalanan ang mga relasyong orihinal na nilayon ng Dios para sa atin, meron parin tayong papel na gagampanan bilang mga katiwala ng kabutihan sa sansinukob at tagapamahala ng ating kapwa tao. Ang pagganap sa tungkuling ito ay isang paraan upang maparangalan natin ang Dios bilang ating Manlalalang. DIOS AT MGA NILALANG Isang perpektong Manlalalang Isang perpektong daigdig Isang perpektong katiwala NASIRANG RELASYON Sangkatauhan at Lupa Sangkatauhan at kanilang mga kapitbahay

“Nang pasimula ay nilikha ng Dios ang langit at ang lupa. ” (Genesis 1: 1) Ang nilikha ay nagpapahayag ng ilang mga katangian ng Dios: Makapangyarihang Dios : Nagsalita Siya, at nalikha ang lahat na perpekto (Genesis 1: 3, 6, 9, 11, 14, 20, 24; Awit 29) Nakatuon na Dios : Hindi Siya malayo, ngunit lumapit sa Kanyang nilikha, nagsalita dito at hinubog ito (Genesis 1: 28 -30; 2: 7) Dios ng kaayusan : Hindi Siya gumawa ng di tiyak. Bawat paglikha ay paghahanda sa susunod, hanggang sa perpektong hantungan (Job 34: 13) Malikhaing Dios: Hindi Niya ginawa lahat na pareho ang kulay o hugis, ngunit “sang-ayon sa kanyang uri”. Bawat buhay na nilalang ay naiiba (Genesis 1: 21, 24) Dios ng mga kaugnayan : Nagtatag ang Dios ng ugnayan sa pagitan ng mga tao at iba pang nilalang. Siya rin ay “lumakad sa hardin” (Genesis 1: 28; 3: 8) Ano ang matututunan natin ngayon tungkol sa Dios sa pamamagitan ng kanyang Nilikha (Awit 19)?

“At nakita ng Dios ang lahat ng kaniyang nilikha, at, narito, napakabuti. At nagkahapon at nagkaumaga ang ikaanim na araw. ”(Genesis 1: 31) Nagbaliktanaw ang Dios sa Kanyang mga nilikha sa isang linggo, at kinumpirma Niyang lahat “ay mabuti” (Genesis 1: 10, 12, 18, 21, 25). Nang natapos ang Kanyang paglalang, tiningnan Niya muli ito at tiniyak na lahat ay “napakabuti. ” Nasiyahan ang Dios sa Kanyang nilikha. Lahat ay maganda at gumagana, katangi-tangi ang disenyo, praktikal, at puno ng buhay at kulay. Sino ang benepisyaryo ng magandang kaloob na ito? Tayo. Kahit sa kabila ng ilang taon nang nasisira ito, nakikita parin natin ang kamanghang Nilikha at magsabing: Gaano kadakila ang ating Dios!

“At kinuha ng Panginoong Dios ang lalake at inilagay sa halamanan ng Eden, upang kaniyang alagaan at ingatan. ” (Genesis 2: 15) Ipinagkatiwala ng Dios ang Nilikha sa perpektong katiwala: tao. Itinalaga Niya silang panginoon at tagapangalaga ng mga hayop at kalikasan (Genesis 1: 28; 2: 15). Masisiyahan at makikinabang sina Adan at Eba sa kaloob ng Dios, ngunit kailangan din nila itong alagaan. Hindi nabago ng kasalanan ang responsibilidad na ito. Tungkulin parin nating ingatan at alagaan ang mga hayop at kalikasan.

SANGKATAUHAN AT LUPA “At kay Adam ay sinabi, Sapagka't iyong dininig ang tinig ng iyong asawa, at kumain ka ng bunga ng punong kahoy na aking iniutos sa iyo na sinabi, Huwag kang kakain niyaon; sumpain ang lupa dahil sa iyo; kakain ka sa kaniya sa pamamagitan ng iyong pagpapagal sa lahat ng mga araw ng iyong buhay; Ang isisibol niyaon sa iyo ay mga tinik at mga dawag; at kakain ka ng pananim sa parang. ’”(Genesis 3: 17 -18) Di gaya ng ibang nilalang, binigyan ng kakayahang makaisip ng mabuti sina Adan at Eba, upang makapili sila ng kanilang desisyon. Ang kakayahang ito ay ibinigay din sa ibang nilalang ng Dios, gaya ng mga anghel. Ginamit ni Lucifer ang kalayaang ito upang magrebelde sa Dios, at nagpasya siyang idamay ang bagong likhang sanlibutan sa kanyang rebelyon. Tinanggap ni Adan at Eba ang kanyang pahiwatig, kaya nasira ang kanilang relasyon sa Dios, sa isa’tisa, at sa mga hayop at kalikasan (Genesis 3: 8, 12, 18; 9: 2).

SANGKATAUHAN AT KANILANG MGA KAPITBAHAY “At sinabi ng Panginoon kay Cain, Saan naroon si Abel na iyong kapatid? At sinab niya, Aywan ko: ako ba'y tagapagbantay sa aking kapatid? ’” (Genesis 4: 9) Oo, dapat iningatan ni Cain ang kanyang kapatid. Dahil sag alit at inggit ay nagawa niya ang kaunaunahang pagpatay. Ginawa ng Dios ang lahat ng tao (Job 10: 8 -12). Nilalang lahat ng Dios at may karapatan sa ating pagkalinga at respeto. Bawat tao ay may karapatang malaman na mahal sila ng Dios, makaalam ng Kanyang sakripisyo, at ang manang inihanda Niya para sa kanila. Maraming reperensya sa Bibiliang nagsasabing Manlalalang Dios. Siya ang ating Panginoon dahil nilikha Niya tayo, at humihiling Siya sa atin na sambahin natin Siya sa pamamagitan ng paggalang natin sa Kanyang Nilikha (Exodu 20: 11). Humihiling din Siya na ingatan natin ang Kanyang Nilikha. Tagapagbantay tayo ng ating mga kapatid.

E. G. W. (Christian Service, cp. 1, p. 13) “Brethren and sisters in the faith, does the question arise in your hearts, ‘Am I my brother’s keeper? ’ If you claim to be children of God, you are your brother’s keeper. The Lord holds the church responsible for the souls of those whom they might be the means of saving. The Saviour has given His precious life in order to establish a church capable of ministering to the suffering, the sorrowful, and the tempted. A company of believers may be poor, uneducated, and unknown; yet in Christ they may do a work in the home, in the community, and even in the ‘regions beyond, ’ whose results shall be as far-reaching as eternity. ”

“The things of nature upon which we look today give us but a faint conception of Eden’s beauty and glory. Yet much that is beautiful remains. Nature testifies that One infinite in power, great in goodness, mercy, and love, created the earth and filled it with life and gladness. Even in their blighted state all things reveal the handiwork of the great Master Artist. Though sin has marred the form and beauty of the things of nature, though on them may be seen traces of the work of the prince of the power of the air, yet they still speak of God. In the briers, the thistles, the thorns, the tares, we may read the law of condemnation; but from the beauty of natural things, and from their wonderful adaptation to our needs and our happiness, we may learn that God still loves us, that His mercy is yet manifested to the world. ” E. G. W. (Testimonies for the Church, vol. 8, cp. 42, p. 256)