London Eye Londyskie Oko London Eye Londyskie Oko

London Eye Londyńskie Oko

London Eye (Londyńskie Oko), nazywane również Millenium Wheel (Koło Milenijne) to koło obserwacyjne (diabelski młyn) znajdujące się w dzielnicy Lambeth w Londynie, na południowym brzegu Tamizy, między mostami Westminster i Hungerford. Zostało zaprojektowane przez Davida Marksa, Julię Barfield, Malcolma Cooka, Marka Sparrowhawka, Stevena Chiltona i Nica Baileya. Sfinansowania budowy podjęły się brytyjskie linie lotnicze British Airways Corporation.

Koło ma wysokość 135 metrów, a jego pełny obrót trwa około 40 minut. Na kole znajdują się 32 klimatyzowane kapsuły pasażerskie. Niewielka prędkość liniowa tych kabin (ok. 0, 9 km/h) pozwala na zabieranie i wysadzenie pasażerów bez zatrzymywania koła.

Kapsuły ważą 10 ton każda i mają niemal 9 m długości. Wewnątrz kapsuły znajduje się owalne siedzisko, system nagłośnieniowy, detektory dymu. Trwa tam nieustanna cyrkulacja powietrza. Kapsuły zostały wykonane przez francuską firmę Sigma.

Wszystkie kapsuły zamontowane są w taki sposób, ze ich podłoga znajduje się w pozycji równoległej do podłoża.

Krotki opis budowy: Elementy stalowe dostarczano na plac budowy barkami pływającymi po Tamizie. Londyńskie oko powstawało na ważących niemal 12 tysięcy ton fundamentach i konstruowano je w pozycji lezącej, wspierając się na pontonach zacumowanych przy brzegu Tamizy. W momencie gdy powstała niemal cała struktura koła, postawiono ją do pozycji pionowej. Jest to największa i najcięższa konstrukcja budowana w taki sposób. Następnie zamontowano dodatkowe wsporniki, silniki obracające kołem i 36 kapsuł. Każda z nich mieści w swoim przeszklonym wnętrzu 25 osób.

London Eye przypomina koło rowe w skali XXL. Ma 424 m. obwodu i waży 600 t. W przeciwieństwie do koła rowego "szprychy" London Eye stanowią stalowe liny a nie pręty.

Przejażdżka kołem trwa 30 min, co oznacza, że całość porusza się z prędkością ok. 26 cm na sekundę. Koło napędzają silniki elektryczne o mocy około 200 KM. Po 15 min. od rozpoczęcia przejażdżki pasażer znajduje się na szczycie, czyli na wysokości 135 m. Stamtąd przy dobrej pogodzie rozpościera się widok w promieniu 25 mil.

In my life- The Beatles www. rotfl. com. pl oprac. jokoretsina na podst. WEB