KU WOLNOCI Odpowiedzialno w wolnoci KU WOLNOCI W

KU WOLNOŚCI „Odpowiedzialność w wolności”

KU WOLNOŚCI „W świecie, w którym ludzie posiadają władzę lub nie, każdy uczy się gardzić własnymi słabościami lub bezradnością innych. ” Philip Zimbardo Amerykański profesor psychologii.

KU WOLNOŚCI Co to oznacza dla nas samych? Gdy gardzę własnymi słabościami, ograniczeniami to: - Zaprzeczam istocie człowieczeństwa - Tłumię te uczucia, które świadczą wg mnie o słabości - Preferuję tylko takie zachowań, które świadczą o mojej mocy - Mam taką pochwałę dla własnego indywidualizmu, która zamyka mnie na innych ludzi. Dzieli. - Posiadam takie nieprawdziwe, sztuczne przekonania o sobie samym, które izolują ode mnie innych.

KU WOLNOŚCI Gdy pogardzam sobą, ze względu na moje słabości zaczynam stawać się kimś innym. Nieprawdziwym. Zaczynam UDAWAĆ. GRAĆ. I muszę ponieść konsekwencje tej gry…każde kolejne pole na planszy to niewiadoma i nowa maska, którą należy założyć. Zaczynam zapominać kim jestem. Zaczynam szukać przyjemności, by zagłuszyć pustkę, której nie wypełni nic innego prócz prawdy o mnie samym…

KU WOLNOŚCI • Uzależnienie, zniewolenie, zakłamanie są próbą odpowiedzi na BRAKUJĄCĄ część mnie samego. Kiedy pojawia się wciągający wir? Wtedy, gdy pojawia się puste miejsce, które zaburza równowagę. • Człowiek musi wiedzieć, że słabość jest jego częścią i bez jej akceptacji będzie sprzeciwiał się naturze. • Depresja jest często odpowiedzią na ten sprzeciw. W geografii depresja to obniżenie terenu, to właśnie zaburzenie ciągłości. Ale to nie musi oznaczać miejsca, o które człowiek się potknie i wywróci. Złamie nogę i pogrąży się w bólu. Depresja może być miejscem na życiodajną wodę, która może uratować kogoś przed śmiercią z pragnienia, może być miejscem na wypoczynek i schronienie…

KU WOLNOŚĆI A co to oznacza dla innych? • • Pogarda dla bezradności innych oznacza odrzucenie. Upodlenie drugiego człowieka Pokazanie mu, że nie liczymy się z jego człowieczeństwem Dzieci prześladowane za inność wśród rówieśników, dorośli poniżani za inność. Za inność kojarzącą się ze słabością. Dlaczego? • Nie tolerując słabości w nas samych będziemy niszczyli ją w innych. To ten nasz cień. Uciekamy przed nim, a on za nami podąża. Nie rozumiemy, że aby zniknął musimy się zatrzymać i stanąć właśnie w cieniu. • STANĄĆ W CIENIU- ZAAKCEPTOWAĆ.

KU WOLNOŚĆI „ …Jedno wiem i innych objawień nie potrzeba oczom i uszom- uczyniwszy na wieki wybór, w każdej chwili wybierać muszę…”

KU WOLNOŚĆI Dlatego wszystko sprowadza się do naszej osobistej odpowiedzialność za wybór: • • Za wybór szkoły Za wybór zawodu Za wybór stanu, w jakim decydujemy się żyć Za wybór kochanej przez siebie osoby, czy osób Za wybór dzieci za danie lub odebranie wyboru innym za wybór zła i dobra Za konsekwencje tych wyborów.

KU WOLNOŚĆI Pamiętaj, jesteś orłem ale czy aby nie chorujesz na kurzą ślepotę?

KU WOLNOŚĆI Wspaniale, jeśli chcesz szybować wysoko! Ale musisz poznać swoje słabe punkty, aby nie stały się przyczyną śmiertelnego upadku, ale powodem rozwoju i siły!

KU WOLNOŚĆI Pewnego gorącego popołudnia, młody rolnik przyniósł z lasu jajo orła. Po namyśle zdecydował, że podłoży je jednej kwoce, która właśnie zaczęła wysiadywać swoje jajka. Po pewnym czasie z jajek zaczęły wykluwać się pisklęta. W kurniku zatem powstał ogromny ruch i zrobiło się ciasno. Na samym końcu skorupkę przebiło również pisklę orła, ale cóż to było za brzydactwo! Prawie nie opierzone, lepkie i jakoś dziwnie przerośnięte. Na wszelki wypadek kury omijały go z daleka, tym bardziej, że ten "dziwny kurczak" nie przepadał za ziarnem, którego przecież nikt mu nie żałował, także rósł jakoś szybciej. Jedynie troskliwa Kwoka uważała młodego orła za część społeczności i starała się go jak najlepiej wychować na "porządnego koguta". Uczyła go grzebać w ziemi za robakami, wmawiała, że pszenica i trawa są zdrowsze od mięsa oraz dawała wiele innych cennych dla kur porad. Nasz Orzeł spoglądał czasem w niebo z jakimś dziwnym, nieokreślonym uczuciem tęsknoty za czymś czego niebyło mu dane doznać. Jednak za każdym razem gdy tylko otwierał skrzydła, Kwoka zaraz gdakała: - Nie patrz w niebo tylko pod nogi. Tam u góry nie znajdziesz robaków! Jesteś kurą, więc zachowuj się jak kura!

KU WOLNOŚĆI Jednego razu dostrzegł na niebie pięknego olbrzymiego orła, który unosił się hen wysoko w przestworzach. Był nim tak urzeczony, że nawet nie słyszał odgłosów paniki na podwórku. Gdy wszystkie kury z wrzaskiem uciekły do kurnika, on stał wpatrzony w niebo z rozpostartymi skrzydłami i marzył o tym, że jest orłem. Nagle usłyszał nad głową głos: - Na co czekasz? ! masz teraz szansę pofrunąć jak prawdziwy orzeł! startuj właśnie teraz albo nigdy! W tym właśnie momencie z kurnika wypadła jak oszalała Kwoka i zaczęła wrzeszczeć: - Uciekaj synku! Zjedzą cię! Oni jedzą kury, jedzą takich jak my! Uciekaj!!! Młody Orzeł popatrzył na Kwokę, na siebie, na frunącego nad głową wielkiego orła, rozpostarł skrzydła, krzyknął: - Żegnaj matko, dziękuję za wszystko! …i odleciał wreszcie wolny w przestworza. Dopiero wtedy Kwoka zrozumiała, że przez cały ten czas chciała wychować wielkiego orła na pospolitego kurczaka. . .