KRTKIE STRESZCZENIE Pilot zosta zmuszony do awaryjnego ldowania

KRÓTKIE STRESZCZENIE Pilot został zmuszony do awaryjnego lądowania na Saharze. W trakcie naprawy samolotu zobaczył tajemniczego jasnowłosego chłopca, który przedstawił się jako mieszkaniec asteroidy B-612 i zażyczył sobie, aby pilot narysował mu baranka. Tak zaczęła się ich przyjaźń. Mały Książę opowiedział pilotowi o wizytach na różnych planetach, o uczuciach do jego róży, o przyjaźni z lisem oraz o spotkaniu ze żmiją. Według Małego Księcia „dorośli są bardzo dziwni” - nie potrafią się cieszyć światem, wciąż coś obliczają albo okłamują sami siebie. Niektórzy pogrążają się nawet w nałogach, jak Pijak - mieszkaniec jednej z planet. Tylko pilot okazał się dorosłym, który potrafi myśleć i odczuwać jak dziecko. W końcu nadszedł moment rozstania - Mały Książę spotkał się ze żmiją, która miała go ukąsić, a wtedy bohater mógł się przenieść na swoją planetę. Narrator wciąż wspomina spotkanie z Małym Księciem, pod wpływem którego odzyskał umiejętność patrzenia na świat oczami dziecka, widzącego i rozumiejącego więcej niż dorośli.

GENEZA „Mały Książę” powstał w 1942 r. w Ameryce z myślą o przyjacielu autora, który cierpiał w okupowanej przez Niemców Francji. Książka dedykowana jest Leonowi Werth - człowiekowi dorosłemu, ale także Leonowi Werth wtedy, gdy był młodym chłopcem. Poprzedzająca właściwą treść wypowiedź jest także informacją o tym, że spotkamy tu dwóch adresatów: dziecko i osobę dorosłą.

Rodzaj literacki: epika Gatunek literacki: powiastka filozoficzna. Fikcyjne zabarwienie stwarza pozory, że książka jest baśnią dla dzieci. Dorośli oceniają wszystko po zewnętrznym „opakowaniu”, tak, jak w owej książce ujmuje już wcześniej autor. Dziecko nie odczyta „Małego Księcia” po kątem filozoficznym, zrozumie tylko fakty i zabarwienie baśniowe. Dorosłemu zaś utwór ten da pewne rady i pozwoli rozwiązać problemy dotyczące naszej psychiki.

CZAS AKCJI I CZAS NARRACJI; PRZEDAKCJA Czas akcji przenosi wydarzenia o sześć lat wstecz w odniesieniu do dnia, w którym narrator rozpoczął spisywanie wspomnień o swoim tajemniczym przyjacielu; obejmuje 8 dni na pustyni. Czas narracji to analogicznie czas po upływie 6 lat od wydarzeń rozgrywających się na pustyni. W utworze autor wprowadza zabieg retrospekcji, polegający na powrocie do wspomnień o swoim dzieciństwie. Występuje również przedakcja, w której Mały Książę opowiada wszystko to, co zdarzyło mu się przed spotkaniem lotnika.

MIEJSCE AKCJI I PRZEDAKCJI Miejscem akcji jest Sahara. Lotnik zmuszony był do lądowania w calu naprawy samolotu. Zdany był wyłącznie sam na siebie. Wszystkie przygody, które spotkały głównego bohatera przed wylądowaniem na Ziemi, to przedakcja. Dzięki opowieściom Małego Księcia czytelnik poznaje asteroidę B 612, na której mieszkał chłopiec oraz miejsca, w których przebywał podczas wędrówki: asteroidę 325, należącą do Króla, asteroidę 326, zamieszkiwaną przez Próżnego, asteroidę 327, na której mieszkał Pijak, asteroidę 328, której właścicielem był Bankier, asteroidę 329, na której pracował Latarnik i asteroidę 330, należącą do Geografa.

BOHATEROWIE AKCJI I PRZEDAKCJI Mały Książę Głównym bohaterem utworu jest Mały Książę. Jest chłopcem wybrednym, żądającym odpowiedzi na raz postawione przez siebie pytanie. Przybył z nieba, z bliżej nieokreślonej planety. Mały Książę jest wyjątkowo pracowity. Dba o swoją planetę i sumiennie wypełnia wszystkie obowiązki. Niestety, często doskwiera mu samotność. Bardzo cieszy go pojawienie się na jego planecie róży. Jest urzeczony urodą kwiatu i wierzy w każde jego słowo. Jednak wraz z pojawieniem się róży, w głowie Małego Księcia rodzi się zamęt. Szukając odpowiedzi na nurtujące go pytania, postanawia wyruszyć w podróż i znaleźć prawdziwego przyjaciela.

Róża Król Rosła na planecie Małego Księcia. Była niezwykle piękna, lecz równie dumna i pyszna. Manipulowała chłopcem i stawiała mu żądania. Pragnął, by Mały Książę był jego poddanym. Cechowała go żądza władzy. Mimo złych cech był królem rozważnym i rozsądnym .

Próżny Pijak Od ludzi oczekiwał jedynie pochwał. Jego zapatrzenie w siebie prowadziło do tego, że chciał być wielbiony i noszony na rękach. Miał słabą wolę. Powód jego uzależniania był absurdalny- pił dlatego, ze wstydził się tego, iż pije.

Latarnik Geograf Jego praca polegała na bezustannym zapalaniu i gaszeniu lampy. Małemu Księciu jedynie ta praca się podobała i to ją uważał za pożyteczną. Zajęty był spisywaniem ksiąg. Niczego nie badał ani nie odkrywał, dostarczano mu wyłącznie informacji. Księcia potraktował jako badacza.

Bankier Zajmował się przeliczaniem gwiazd. Posiadał je i rządził nimi. Jego praca, tak jak i bohaterów poprzednich planet, była bezużyteczna. Uważał się za człowieka poważnego. Mały Książę posiadał jednak zupełnie inne pojęcie rzeczy ważnych. Na siódmej planecie, którą była Ziemia, Mały Książę spotkał żmiję, kwiat na pustyni, echo, róże, lisa, zwrotniczego i kupca. Najważniejszym spotkaniem było spotkanie z lisem. Książę chciał, by ten został jego przyjacielem, jednak lisa trzeba było najpierw oswoić. Według niego ludzie nie mają przyjaciół, bo nie potrafią nikogo oswoić. Lis odgrywa rolę pewnego filozofa. Daje chłopcu rady i namawia do tego , by powrócił na swoją planetę.

SYMBOLE W UTWORZE Baobaby Chłopiec wyrywa je już wtedy, gdy kiełkują. Są to rośliny niepożyteczne. Baobaby w prawdziwym znaczeniu są złem. Autor kieruje do dzieci zdanie, aby uważały na baobaby, czyli zło. Róża symbolizuje kobietę i pierwszą miłość. Żmija symbolizowała śmierć, potęgę i wieczmość. Po jej ukąszeniu, czyli śmierci, możemy zostawić ziemskie ciało. Lis w utworze odgrywa rolę pewnego filozofa. Daje chłopcu rady i namawia go na powrót do swej planety. Studnia Kolejnym symbolem jest studnia, która w znaczeniu symbolicznym oznaczała cel życia.

NARRATOR I NARRACJA W UTWORZE Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie = narracja pamiętnikarska. Posiada cechy narratora wszechwiedzącego. Lubił w dzieciństwie rysować. Rodzice jednak zmusili go do nauki geografii, co przydało mu się w późniejszym zawodzie pilota. Prowadził życie samotne. Nie potrafił z nikim znaleźć wspólnego języka, ponieważ wszyscy byli zbyt dorośli. Autor pisze książkę w momencie, kiedy zrozumiał, skąd przybywa Mały Książę.

WĄTKI Na całą opowieść składają się trzy, przeplatające się nieustannie wątki: � REALISTYCZNY - opowieść o pilocie, jego dzieciństwie, przymusowym lądowaniu na środku pustyni i powrocie do domu. � BAŚNIOWY - opowieść o Małym Księciu, jego planecie i podróżach, podczas których poznaje świat i sens słów takich jak miłość, przyjaźń i odpowiedzialność. � PSYCHOLOGICZNY - dotyczący zmian zachodzących w psychice pilota pod wpływam opowieści Małego Księcia.

SENTENCJE „Stajesz się na zawsze odpowiedzialny za to, co „Oczy są ślepe, szukać należy oswoiłeś” sercem” „Idąc prosto przed siebie, nie można zajść daleko” „Gdy jest bardzo smutno, lubi się zachody słońca”