KLASY TERAPEUTYCZNE Jako jedna z form opieki psychologicznopedagogicznej

KLASY TERAPEUTYCZNE Jako jedna z form opieki psychologicznopedagogicznej w Gimnazjum nr 14

Uczniowie klas I i II w 2004/05 w Gimnazjum nr 14

Badania wykazały, że n 29 spośród 101 uczniów z dysleksją miało inteligencję powyżej przeciętnej lub wysoką n 18 spośród tych 29 osób uzyskało średnią ocen w I semestrze od 1, 7 do 2, 8 n 36 uczniów z dysleksją na koniec I semestru otrzymało 5 i więcej ocen niedostatecznych n 20 opóźnionych w realizacji obowiązku szkolnego to uczniowie z dysleksja, w tym 4 z inteligencją wysoką

n 82 uczniów klas II, w tym 51 z dysleksją, miało trudności w stosowaniu zintegrowanej wiedzy (IV standard) w próbnych sprawdzianach kompetencji n Średnia ocen uzyskana przez uczniów z dysleksją klas I i II w I semestrze roku szkolnego 2004/05 wynosiła 2, 8 n Problemy dydaktyczne spowodowane dysleksją w znacznej mierze przekładały się na trudności wychowawcze i emocjonalne

n Według rodziców trudności dydaktyczne uczniów z dysleksją wynikały z braku możliwości dostosowania metod pracy i sposobów sprawdzania wiedzy n Nauczyciele sugerowali potrzebę zmian w zakresie organizacji pracy z uczniami z dysleksją (mniejsza grupa, dostosowanie metod do potrzeb edukacyjnych np. regulacja tempa pracy, kontrola stopnia rozumienia tekstu itp. )

Pojawiła się potrzeba znalezienia nowych rozwiązań Opracowano projekt, którego celem było stworzenie warunków do optymalnego i wszechstronnego rozwoju uczniów dyslektycznych przez organizację k l a s t e r a p e u t y c z n y c h.

Ustalono zadania n Zastosowanie modelu nauczania zindywidualizowanego, dostosowanego do potrzeb, możliwości i ograniczeń ucznia n Wprowadzenie nauczania polisensorycznego, tzn. angażującego jednocześnie różne zmysły – słuch, wzrok, dotyk, ruch. n Tworzenie atmosfery życzliwości i akceptacji, minimalizującej napięcia i sprzyjającej osiąganiu sukcesu przez ucznia

n Opracowanie i wdrażanie programów terapii pedagogicznej (korekcja – ćwiczenie funkcji zaburzonych, kompensacja – ćwiczenie funkcji niezaburzonych, aby stały się wsparciem bądź zastąpiły funkcję zaburzoną) n Prowadzenie zajęć wspierających rozwój sfery motywacyjnej i emocjonalnej ucznia

n Dokonanie właściwego doboru kadry nauczycielskiej i przygotowanie jej do pracy z uczniami z dysleksją n Zatrudnienie specjalisty ds. terapii n Kształcenie i współdziałanie z rodzicami uczniów dysfunkcyjnych n Dostosowanie organizacji zajęć szkolnych do potrzeb wynikających z dysfunkcji uczniów

W konsekwencji zaproponowaliśmy n Nieprzekraczające 15 osób zespoły klasowe n Szansę na osobisty rozwój n Warunki sprzyjające wzmacnianiu sfery n n n emocjonalno-motywacyjnej i poczucia wartości Dostosowanie wymagań do potrzeb ucznia (metody, czas pracy, ocenianie) Opiekę pedagoga i terapeuty Wykwalifikowaną kadrę nauczycielską Zajęcia integracyjne, korekcyjno-kompensacyjne Pracę metodą Dennisona

n Już pierwsze analizy dokonane na podstawie obserwacji, wywiadów, rozmów, porównywania wyników nauki i frekwencji, świadczą o sukcesie przedsięwzięcia i realizacji założonych zadań. n Entuzjastycznie oceniają realizację projektu rodzice, wskazując na wymierne efekty

Porównanie wyników klasyfikacji uczniów z dysleksją uczęszczających do klas terapeutycznych i „zwykłych” w I semestrze 2005/06

Efekty, które uzyskaliśmy n Dydaktyczny sukces przy braku obniżenia wymagań n Zmniejszenie napięcia i lęku przed szkołą n Wzrost poczucia identyfikacji z grupą n Zwiększenie mobilizacji do pracy n Zadowolenie rodziców z fachowej pomocy

Dziękujemy za uwagę www. gimnazjum 14. republika. pl