KIRAAT LMNN DOUU Mushaflarn noktasz ve harekesiz olmas

KIRAAT İLMİNİN DOĞUŞU Ø Ø Ø Ø Mushafların noktasız ve harekesiz olması Kelimelerin yazılış şekilleri değişik kıraat vecihlerine elverişli olması Kur’an’ ın yedi harf üzere indirilmesi ve onun kolay geldiği şekliyle okunmasına ruhsat verilmesi Gerek bizzat Hz. peygamberden öğrenilen gerekse onunun onayladığı kabul edilen farklı kıraat şekilleri sahabeden sonra Tabiin ve Etbau’t Tabiin döneminde de aynı şekilde devam etti Tedvin Dönemi Hicri III. Asır kıraatlerin yediye tahsisi Ebu Bekir b. Mucâhid ( 324/935)

SAHİH KIRAATLARIN 10’A ÇIKARILMASI Daha sonra Ebu Bekr el-İsfehani en-Neysâburî (ö. 381/992) bu yedi kıraat imamının kıraatlerine üç sahih kıraat daha ilave ederek kıraat sayısını ona çıkarmıştır. Bunlar meşhur kıraat olarak isimlendirilmiştir. Ø 8 - Ebu Cafer (130/748) Ø 9 - Yakub b. İshak el-Hadrami ( 205/820) Ø 10 -Halef b. Hişam el- Bezzar (2 29/843) Ø Ø Ø ŞAAZ KIRAATLER Hasen el-Basri 110/728 İbn Muhaysın 123/440 Yahya b. Mubarek el-Yezidi 202/817 İbn Şenbûzi 388/998

KIRAAT İLMİNDE TARİKLER Ø Ø Ø İNFİRAD TARİKİ İNDİRAC TARİKİ SEB’A TARİKİ: Ebû Amr ed-Dânî nin et-Teysîr'i ile İmâm-ı Şâtıbî'nin Hırzu'l-Emânî adlı eserinin ihtiva ettiği kıraat vecihlerine seb’a tariki denir. Yedi kıraat imamının ve ravilerinin vucuhâtı esas alınmıştır. AŞERE TARİKİ: İmam Şemsuddin Muhammed b. el- Cezeri’ nin et- Tahbir ile ed- Durre isimli eserlerinde nakledilen kıraat vecihleridir. On imam ve bunların yirmi ravisinin vucuhatını esas alan bir okuyuştur. TAKRİB TARİKİ: Kıraatı Aşere imamlarının ravileri ile o ravilerin ravileri (tarikları ) arasındaki ihtilafları dikkate alarak okunan kıraat şeklidir. Yani on imamın yirmi ravisi ile kırk tarikına göre okunan kıraattır. Seb’a, Aşere ve Takrib tariklarında kıraat vecihlerinin toplanması ve tertibi itibariyle kurra arasında iki tarik kabul görmüştür. İstanbul Tariki , Mısır Tariki

İSTANBUL TARÎKİ'NİN MESLEKLERİ Ø 1. Mesleği: Kendisinde azimet metodunun esas alındığı, itilâf kitabının müellifi ve Sahih-i Buhârî'nin şarihi Yusuf Efendizâde Şeyh Abdullah Efendi'nin mesleği olan îtilâf mesleğidir. Ø 2. Mesleği: Kendisinde ruhsat metodunun esas alındığı, Kastamonulu Şeyh Ahmed es-Sûfî’nin mesleği olan Sûfî mesleğidir. İstanbul Tarîkında günümüzde bu meslek uygulanmaktadır. MISIR TARÎKİ'NİN MESLEKLERİ Ø 1. Mesleği: Kendisinde azimet metodunun esas alındığı, Mütkin adlı kitabın müellifi Şeyh Muhammed en-Na'îmî Efendi'nin mesleği olan Mütkin mesleğidir. Ø 2. Mesleği: Kendisinde ruhsat metodunun esas alındığı, Mürşidu't-Talebe adlı kitabın müellifi Şeyh Atâullah Efendi’nin mesleği olan Atâullah mesleğidir.

DEĞERLERİ AÇISINDAN KIRAATLER Ø Ø Ø a. Sahih kıraatler: Sahih olan kıratlar kaynakların ittifakıyla şu üç şartı taşıyan kıratlardır Sahih ve muttasıl bir senedle Hz. Peygamber’e ulaşmalı Bir yönüyle de olsa Arap dilinin gramerine uygun olmalı. Hz. Osman Mushaflarının yazısına uygun olmalıdır. aa. Mütevâtir kıraatler ( ﺍﻟﻤﺘﻮﺍﺗﺮ ) : Yalan üzerinde ittifak etmeleri aklen mümkün olmayan bir topluluğun, diğer bir topluluktan rivayet ettiği kıratlardır. Cumhura göre mütevâtir kıraatler yedi imamın naklettiği kıraatlerdir. Bu kıraatlere inanmak vacip, inkâr etmek caiz değildir. ab. Meşhur kıratlar( ) ﺍﻟﻤﺸﻬﻮﺭ : Sened-i sahih olup, Arap dili gramerine ve yazı itibariyle Hz. Osman mushaflarının hattına uygun, Kurra arasında meşhur fakat tevatür derecesine ulaşamayan kıratlardır. Bu çeşit kıratlar gerek yedi gerek on ve gerekse diğer muteber kıraat imamlarınca makbul sayılmışlardır. İbnü’l-Cezeri tarafından kıratları mütevatir kıratlardan sayılan Ebu Cafer ( 130/ 747), Yakub( 205/820) ve Halef (229/843) meşhur kıraat imamları olarak telakki edilmektedir.

SAHİH OLMAYAN KIRAATLER Ø Ahad kıraatler : Senedi sahih olmakla birlikte, yazım bakımından Hz. Osman’ın mushafına veya Arap dili gramerine uymayan kıraatlerdir. Örneğin: Rahman 76 (. ﺍ ﺭ ﻝﻯ ـﺌﻴﻦ ) ayetinin ( ﺍ ﺍ ﺍ ﻝﻯ ﻳﻦ şeklinde okunması Bu kıraatler okunmaz ve inanılması gerekmez. Ø Şaz kıraatlar: Senedi sahih olmayan kıraatlerdir. İbnu’s-Sümeyfa’ya nisbet edilen Yunus 92. ( ﺍ ﻭ ﻳ ) ﺍ ayetindeki ﻳ kelimesini ha ( ﺡ ) ile ﻳ , kelimesini de lam harfinin fethası ile okunması gibi. Ø Müdrec kıraatler: Ayetlere tefsir kabilinden yapılan ziyadelerden ibarettir. Sa’d b. Ebi Vakkas’ın, Nisa suresi 12. ayetini ilavesi ile İbn Abbas’ın Bakara suresi 198 ayetini ﺍ ﺍ ﻓ ilavesi ile ﺍ ﺍ ﻓ ﺍ ﻭﺍ ﺍ Şeklindeki kıraatidir. Ø Mevzu: Tamamen asılsız olup hiçbir esasa dayanmayan uydurma kıraatlerdir. ﺍ ﺍﻟﻠ ﻯ ﺍﺍ ﺑ ayetinin ﺍﺍ ﺑ ﺍﻟﻠ ﻯ ﺍ şeklinde okunması

Ø KIRAATLA İLGİLİ TEMEL TERİMLER KIRAAT: Kur’an kelimelerinin nasıl okunacağını ve ravilerine nispet etmek suretiyle bu kelimeler üzerindeki farklı okuyuşları konu edinen bir ilimdir. KURRA: Yedi ya da on kıratın kendilerine nispet edildiği imamlara denir. Kur’anın tamamını ezberleyen ve ondaki kıratlara hakkıyla vakıf olan kimselere de kurra ismi verilmektedir. Ø RİVAYET: Kıraat imamlarının ravileri arasındaki ihtilaflara denilmektedir. Ø TARİK: Ravilerin ravilerinin arasındaki ihtilaflara denilmektedir. Diğer bir ifade ile Ravilerden sonra gelenlerin ihtilaflarına denilmektedir. Ø VECİH: İmam, ravi ve ravinin ravisi dışında karinin tahyiri ( okuyucunun tercihi) ne vecih denir. Örneğin: Meddi arızda bütün kıraat imamları için, tul, tevassut ve kasır olmak üzere üç türlü okuma caizdir. İşte bu var olan üç okuyuştan birini tercih ederek okumasına karinin tercihi denir. Yoksa var olmayan her hangi bir şeyi okuyucunun tercih etmesi demek değildir. Ø MUKRİ: MUKRİ Nazari bilgilerle beraber kıraatı müşafehe yoluyla (ağızdan) rivayet eden kıraat âlimine denir. Eğer bir kimse kıraatı müşafehe ile almamış ise nazari bilgileri ne ölçüde ileri olursa olsun bu onun mukrî olması için yeterli ve geçerli değildir. Ø R VÎ: İmama nisbet edilen kıraatı, kıraat imamından doğrudan veya vasıtalı olarak alan kimseye denir Ø

Ø Ø Ø Ø Ø FETH: Fethanın ağız açılarak normal okunuşudur. BEYNE Fetha’nın inceltilerek okunmasıdır. Ağız tam açılmayıp biraz kasılarak ‘e’ veya ‘a’ sesinin normalden daha ince seslendirilmesidir. İMALE: Fethanın kesreye meylettirilerek okunmasıdır. İBDAL : Sakin olan hemzenin kendinden önceki harfin harekesinin cinsinden med harfine çevrilmesidir. Misal: ﻭ ﻭﻭ NAKL: Hemzenin harekesinin kendinden önceki sakin harfe verilmesidir. Misal : ﺍ ﺍ ﺍ SEKT: Sakin olan bir harften sonra hemze geldiğinde sükunda sesi kesip nefes almadan belli bir süre bekledikten sonra okuyuşu sürdürmektir. SILA : Müzekker cemi zamirlerindeki mim harfinden sükunu kaldırıp önünde vav harfi varmış gibi bir elif miktarı uzatmaktır. Misal: ﻭ ﻡ

SIM KIRAATİ Ø 1. Asım Kıraatı’nın Ayırt Edici Özellikleri sımın asıl adı; Ebu Bekr sım b. Ebi’n-Necud Behdele el-Esedi el. Kufi: Kûfe kıraat imamıdır. Kûfe’de doğmuş ve (ö. 127/ 745 ) yılında Kûfe’de vefat etmiştir. Ebu’n-Necud, babasının, Behdele ise annesinin ismi olduğu söylenmiştir. Tabiundandır. Sesi, okuyuşu çok güzel, dili fasih, salih ve güvenilir bir kimseydi. Ø Senedi Bakımından Asım Kıraati: Hz. Peygamber Ø Abdullah b. Mes’ud Ali b. Ebû Talib, Übey b. Kâ’b Zeyd b. Sabit Zirr b. Hubeyş Ebû Abdirrahman es-Sülemî İmam sım

Ø Ø Ø Asım: Ebu Abdurrahman es-Sülemi’den öğrendiği Hz. Ali’nin kıraatını ravisi Hafs’a öğretmiştir. Zirr b Hubeyş’ten öğrendiği ibn Mes’ud’un kıraatını da diğer ravisi Ebu Bekr Şu’be’ye öğretmiştir. Asım kıraatı zamanla bütün bölgelere yayılmış ve Müslümanların büyük çoğunluğunun okuduğu bir kıraat olmuştur. İmam Azam Ebu Hanife’nin de kıraati İmam Asımdan öğrendiği bilinmektedir. Hem bu sebepten olsa gerek ve hem de bu kıratta, bir kısım kelimeler dışında imale, teshil, işmam ve benzeri farklı uygulamalar bulunmadığından, kıratının sadeliği ve senedinin sağlamlığı gibi sebeplerle, bu kıratın çoğunluk tarafından benimsendiği söylenebilir. Ebu Ömer Hafs b. Süleyman b. el-Muğire el-Esedi: (90/709) yılında Kûfe’de doğmuş ve 180/796 yılında Kûfe’de vefat etmiştir. Çocukluk yıllarını üvey babası İmam Asım’ın yanında geçirmiş, Kıraat ilmini ondan öğrenmiştir. Asım ona, Ebu Abdurrahman es-Sülemi’den, onun da Hz. Ali’den aldığı Kıraati öğretmiştir.

GÜNÜMÜZDE MÜSLÜMANLAR ARASINDA OKUNAN KIRATLAR Ø 1. Hafs rivayetiyle gelen Asım kıraatı. Ülkemizde ve diğer İslam ülkelerinin çoğunda, okunmakta ve ona göre Mushaflar basılmaktadır. Ø Ø 2. Verş rivayetiyle gelen Nâfi kıraati. Mısır hariç, Kuzey Afrika ülkelerinden Fas, Tunus ve Cezayir gibi ülkelerde okunmaktadır. Buralarda Mushafların bu kıraate göre basılmasına halen devam edilmektedir. 3. Ebu Amr kıraati. Sudan’da okunmaktadır. Müslümanlar arasında yaygın olan kıraatlerden en az okunan kıraat budur. Ø Bu üç kıratın yanında gerek yedi ve gerekse on kıraat, ancak bir ilim olarak okunmakta ve okutulmaktadır. .

HAFSIN BİR VECHİ OLAN KELİMELER Hafs, Kur’an-ı kerim kelime ve harflerinin ekserisini bir vecih olarak eda ve rivayet etmiştir. Bir vecih olarak rivayet ettiklerinin içinde azda olsa dikkat isteyen bir takım garib vecihler vardır. Bunlar Hafs rivayeti içerisinde görülen ender rivayetlerdir. Ø Hafs, hocası Asım’dan rivayet ettiği bu vecihlerle, diğer Kurra ve ravilerin kıraat ve rivayetlerinden ayrılmış ve muhalif olduğu için bunlara “İnfirâdat-ı Hafs-ı kufi” denir. Ø 1. İmale: kıratta, fetha harekeyi kesreye, elif’i ya harfine doğru meyletmek demektir. Hud suresi 41. ayette ﺭﻳﺍ lafzını Hafs imale ile okur. Bu kelimede Râ ( ﺭ ) harfinin fethasını kesreye doğru meylederek ve ince okuyarak yapılır. Ø 2. Teshil: Hemzenin, yumuşatılarak heye benzer bir sesle okunması. Teshil yazımda he şeklinde gösterilir, ancak asla he şeklinde okunmaz. Fussilet suresi 44. ayette lafzındaki ikinci hemzeyi Hafs teshil ile okur

Ø Ø Ø Ø 3. İhtilas: Kıraatte, ihtilas harekede ve zamirde olmak üzere iki kısımdır. a) hareke ihtilasında, sesin üçte birini hazfedip üçte ikisini ibka etmektir. b) zamir ihtilasında ise sesin tamamı ibka edilip; meddi tabi-i miktarında okunan zamir’in, meddi tabi-i miktarı uzatılmasını terk ederek normal hareke ile okunmasıdır. Zümer suresi 7. ayette lafzındaki zamirin uzatılmaksızın normal hareke ile okunmasıdır. 4. Ha-i kinaye: Müfred müzekker gaib zamiri olan ha ( ﮫ - ) dır. Hafs, Kur’an’da bu zamiri iki yerde diğer kıraat imamlarından farklı olarak zamme ile, bir yerde de umumi kural dışında sıla ile (uzatarak) okur. a) Kehf suresi 63. ayette ﺍﻥﻳ lafzındaki zamiri zamme ile okur. b) Fetih suresi 10. ayette ﻩ ﺍﻟ lafzındaki zamiri zamme ile okur. c) Furkan suresi 69. ayette ﻑﻳﻪ ﺍﺍ lafzındaki ﻑﻳﻪ nin zamirini meddi tabi-i miktarı uzatarak okur. Ancak ﺍ ، kelimelerindeki ha ( ﻪ - )lar zamir değil kelimelerin aslından oldukları için bunlar uzatılmadan okunur.

Ø Ø Ø 6. Ha-i Sekteler: Sekte bahsinde beyan olunan dört yerden başka Asım kıratı ve Hafs rivayetinde Kur’an-ı kerim’de 7 kelime olup 9 yerde geçen ( ﻩ ) sekteleri vardır. Bunlar; bazı kelimelerin sonuna gelen sakin ( ﻩ ) lardır. Yazılış bakımından zamire benzer. Zamirden farkı; zamirler harekelidir, ha-i sektelerin tamamı ise sakindir. Bizim kıratımızda hem vasıl ve hem de vakıf halinde okunur. Bazı kıraatlerde vasıl halinde ( )ﻩ sekteler düşer. Bizim kıratımızda vasıl halinde ( )ﻩ sakin okunur, hafif bir sekte caiz olduğu gibi terkide caizdir. Sekte evladır. Bunun için buna ha-i sekte denir. İstisna olarak iki kelimede ve üç yerde ki zamirler harekeli değil, cezimlidir.

Kur’an-ı Kerimde Ha-i Sekte Olan Yerler Ø 1. Bakara suresi 259. ayette: ﺍﺭ Ø 2. En’am suresi 90. ayette: ﻡ ﺍ ﺩﻳ Ø 3– 4. Hakka suresi 19 ve 25. ayetlerde: ﺍ Ø 5 – 6. Hakka suresi 20 ve 26. ayetlerde: ﺍ Ø 7. Hakka suresi 28. ayette: * ﺍ Ø 8. Hakka suresi 29. ayette *ﻭ ﺍ Ø 9. Karia suresi 10. ayette: ﺍﺓ ﺍ * ﺍ Ø

Hafsın İki Vechi Olan Kelimeler Hafs’ın, iki vecihli olarak, diğer İmam ve ravilerle ittifakı olan okuyuşları: Ø 1. İstifham Hemzesinde olan vecihler Kur’an-ı kerimde altı yerdedir Ø İki tane’si, Sure-i enam’da iki yerde 143. ve 144. ayetlerdeki ﻟ Ø a) ﻟ En’am 143. 144. Ø c) ﻩ ﺍ Yunus 53. Ø d) ﻟ Yunus 59. Ø e) Yunus 91. Ø f) ﻟ Neml 59 Ø Kelimelerindeki ikinci hemzeyi, bütün kıraat imamları ibdal ve teshil olmak üzere iki vecihle okurlar. Hafs, bu yerlerde diğer bütün kurra ile ittifak halindedir. Buralarda iki vecih olmakla beraber, birinci vecih evladır. Ve biz hafs okuyucuları bu (ibdal) vechini okuruz

Ø Ø Ø Ø 2. Vakıf halinde elifi isbat ile vasıl halinde ise elifin hazıfı ile: Kur’n-ı kerimde yedi kelimenin sonuna bir şeyden bedel olmayarak elif lahik olmuştur. a) ﺍ Kur’an-ı kerimde bulunan mütekellim zamiri olan ( ﺍ ) lafzı b) ﺍ ﻝ Kehf suresi 38. ayette c) ﻭﺍ ﺍﻟ Ahzab suresi 10 c, d, e. d) ﻭﻻ ﺍﻟ Ahzab suresi 66. e) ﺏﻳﺍ ﺍﻟ Ahzab suresi 67. ayetlerdeki ( ﺏﻳﻼ ﺍﻟ ، ﻭﺍ ﺍﻟ ) kelimelerini f) ﺍﺭﻳﺍ İnsan suresi 15 ayette g) ﺍﻻ İnsan suresi 4. Bu kelimelerden birincisi olan ( ﺍ ) lafzında bütün kurra ittifak halindedir. Diğer geri kalan altı kelimede ise Hafs, Vakıf halinde elifi isbat ederek vasıl halinde ise elifi hazf ederek okur. Ancak ﺍﻻ kelimesi de aynı olmakla beraber vakıf halinde, birde lam harfinin sakin olması ile ﺍ şeklinde bir vechi daha vardır: Yani Hafsın, bu ﺍﻻ kelimesinde:

a) Vasıl Halinde elifin hazfı ile ﺍ Ø b) vakıf halinde elifi isbat ederek ﺍﻻ Ø c) vakıf halinde birde lam harfinin sakin olması ile ﺍ Ø Biz Hafs okuyucuları bu kelimeleri vakf ederken elifi isbat ederek, vasl ederken ( geçerken) elifin hazfı ile okuruz. Ø ﺍ ﺍ kelimesi kur’an-ı kerimde bir yerde Yusuf suresi 11. Ayette ( ﺍ ﺍ ) kelimesini Ebu Ca’ferin dışındaki bütün kıraat imamları iki vecih olarak okumuşlardır. Ø a ) Hafs hazretleri, aslı ﺍ ﺍ olan ( ﺍ ﺍ ) lafzında ﺍﻻﺷﻤﺎﻡ ﻣﻊ ﺍﺩﻏﺎﻡ ) olarak birinci nun ( ﻥ ) harfini ikinci nun harfine idğam ederek işmam ile okur. Ø b) Bir kerede ( ﺍﻟﺮﻭﻡ ﻣﻊ ﺍﻇﻬﺎﺭ ) olarak izharla beraber ravm yaparak okur. Bazı kitaplar İhtilas diye ifade etmiş ise de bu ravmdır. Ø Birinci vecihte idğam yaparken nun ( )ﻥ harfinin zamme harekesine işaret etmek için dudaklar ileri doğru uzatılarak yapılır. İkinci vecihte ise izhar ile okurken nun ( )ﻥ harfinin harekesinin üçte birini ibka edip, üçte ikisini izale ( yok ) ederek yapılır. Ø

HAFS’IN ÜÇ VECHİ OLAN KELİMELER Diğer İmam ve ravilerin bir kısmına muvafık bir kısmına muhalif olan okuyuşları Ø 1. ﻟ ﺍ : Ali İmran Suresinin evvelinde olan ( ﺍ ) Ayetinde Ebu Ca’fer’in dışındaki bütün kurra için, vakfında bir vecih, valsında ise iki vecih olmak üzere toplam üç vecih vardır. ﻟ ﺍ lafzındaki mim ( ﻡ ) harfine ﻟ lafzının hemzesinin fethasını nakl ederek elif lam mimellahu ( ﺍﻟ ﻳ ) şeklinde okunur ve o takdirde tul ve kasır olmak üzere iki vecih meydana gelir: Ø a) Tul vechi, Vasl edilmeden önceki meddi lazım hali dikkate alınarak dört elif mikdarı tul okunur. Ø b) Kasır vechi, ﺍﻟ ﻳ Vasl edildikten sonraki yeni hali dikkate alınarak meddi tabi-i miktarı kasr ile okunur. Ø

2. ﺍﻟﻩ ﺍﺕﻳ : Neml Suresi 36. ayette ( ﺍﻟﻩ ﺍﺕﻳ ) lafzını valsında bir vcih, vakfında ise iki vcih olmak üzere toplam üç vecih caizdir. Valsınd ﺍﻟﻩ ﺍﺕﻳ şeklinde ( ﻯ ) harfi fetha ile okunur. Vakfında ise, Bir kere ( ﻯ )harfinin fethasını hazf ederek kendisini sakin kılıp isbat ederek bir elif mikdarı med ile ﺍﺕﻳﻯ şeklinde okunur. Bir kere de ( ﻯ )harfi hazf edilip nun ( ﻥ )harfi sakin kılınarak ﺍﺕﺍ şeklinde okunur İsbat vechi mukaddemdir. Ø 3. İmam sım, bu kelimeye ibtida halinde iki, üst yanına vasıl halinde ise bir vecihle okumuştur. Ø İbtida halinde : ve hemzeyi terkle şeklinde okumuştur. Vasıl halinde ise ayetini şeklinde okumuştur. Ø