Joanna Chmielewska Wielkie zasugi Emil Wojciechowski klasa 73

Joanna Chmielewska „Wielkie zasługi” Emil Wojciechowski klasa 73

O AUTORZE Joanna Chmielewska - autorka powieści sensacyjnych, kryminalnych, komedii obyczajowych, a także książek dla dzieci i młodzieży. Jej książki tłumaczono na języki obce 107 razy. Naprawdę nazywała się Irena Barbara Kuhn.

WYDANIE Wydawnictwo PHANTOM PRESS INTERNATIONAL Gdańsk 1992

CZAS I MIEJSCE AKCJI lata 70 -te - Mierzeja Wiślana, okolice Krynicy Morskiej.

GŁÓWNI BOHATEROWIE Janeczka i Pawełek Chabrowiczowie – nadzwyczaj inteligentne rodzeństwo, posiadające bardzo mądrego psa Chabra – przypominającego wyżła. Chaber został znaleziony na klatce schodowej, miał być oddany do schroniska, ale ostatecznie został w rodzinie. Dzieci mieszkają z rodzicami – panem Romanem i panią Krystyną. Uczą się w szkole podstawowej. Janeczka Chabrowicz – jest bardzo spostrzegawcza, potrafi zachować zimną krew w trudnych sytuacjach. Podobnie jak brat jest dobrze wychowana i grzeczna. Ma blond włosy i niebieskie oczy. Pawełek Chabrowicz – jest bardzo zaradny - to on rozwiązuje wszelkie problemy techniczne. Z wyglądu przypomina swoją siostrę - ma blond włosy i niebieskie oczy.

RODZAJ NARRACJI W powieści występuje narracja trzecioosobowa. Nie znamy narratora, tylko opisywanych przez niego bohaterów i ich przygody. „Mechanicznie opędzając się od komarów, Janeczka i Pawełek siedzieli na schodkach campingowego domku. Taktownie symulowali całkowitą głuchotę, bowiem we wnętrzu domku ich rodzice toczyli rozmowę stanowczo nieodpowiednią dla uszu dzieci. „

NAJWAŻNIEJSZE WYDARZENIA 1. Znalezienie zdewastowanego cmentarza. 2. Obserwacja złoczyńców rozkopujących groby. 3. Zniszczenie i naprawianie mrowiska. 4. Śledzenie złoczyńców. 5. Wspólna akcja dzieci, Chabra i milicjanta złapania złodziei na gorącym uczynku. 6. Rozwiązanie zagadki – tajemnicy bursztynu ukrytego w grobach.

NAJCIEKAWSZY CYTAT „Psa nie było. Pawełka nie było. Byli złoczyńcy i dziki. . . Resztki zimnej krwi i siły ducha opuszczały ją w szalonym tempie. Poszczekując zębami, mężnie szła dalej. Alejka zeszła na dół, Janeczka spojrzała przed siebie, żeby ocenić wzniesienie i kierunek, i nagle wrosła w ziemię. Przed nią, na samym środku jej drogi, w niewielkiej odległości stał dzik. W świetle księżyca widziała go wyraźnie. Stał nieruchomo, zwrócony ku niej długim ryjem, patrzył i czekał. Czekał. . . Na co czekał? Czekał, aż ona się zbliży. . . ? Przez całą wieczność, albo nawet przez kilka wieczności, stały naprzeciwko siebie na wąskiej alei dwie żywe istoty, chwilowo zamienione w kamień. Janeczka i dzik. Potem Janeczka odwróciła się i runęła przed siebie, nie bacząc na doły i wzniesienia, i nie zważając na kierunek. Za sobą usłyszała łomot. Tego, że ów dzik, niczym gromem rażony, zawrócił i runął w przeciwną stronę, uciekając w nie mniejszym przerażeniu, doprawdy nie mogła wiedzieć. ”

GATUNEK KSIĄŻKI I DLA KOGO JEST PRZEZNACZONA „Wielki zasługi” to powieść kryminalna, przeznaczona dla wszystkich, ale ze względu na to, że głównymi bohaterami są dzieci – książka głównie przeznaczona jest dla dzieci.

CZEGO NAUCZYŁA CIĘ TA KSIĄŻKA, NA CO UWARAŻLIWIŁA Książka nauczyła mnie, jak zachowują się dziki, a także jaki sposób można pomóc mrówkom. Dowiedziałem się też wiele o bursztynie- jak się go wydobywa i gdzie można go znaleźć. Uwrażliwiła mnie na krzywdę wyrządzaną zwierzętom, np. mrówkom przez dziki.

„Wielkie zasługi” to drugi tom z cyklu książek o Janeczce i Pawełku. Pierwszą częścią jest „Nawiedzony dom”, a kolejnymi: „Skarby”, „ 2/3 sukcesu” i „Wszelki wypadek”

„Wielkie zasługi” to świetna książka. Czyta się ją jednym tchem. Janeczka i Pawełek są potwornie pomysłowi. Tym razem – jest to druga część ich przygód - trafili nad Morze Bałtyckie. Z pomocą nadzwyczaj mądrego psa Chabra rozwiązują tajemnicę rozkopanych grobów na starym cmentarzu. Nie sposób się nie śmiać w trakcie czytania tej książki. Mogę ją polecić każdemu, tą część jak i pozostałe z tej serii.

Joanna Chmielewska „Wielkie zasługi” DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ