JAKIE WYCHOWANIE DZI Mity wspczesnego wiata Iluzja indywidualistycznego

JAKIE WYCHOWANIE DZIŚ?

Mity współczesnego świata Iluzja indywidualistycznego szczęścia. 2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i prawdą. 3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości: pustka aksjologiczna. 4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego myślenia o człowieku. 5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez autorytetów, bez dyscypliny. 6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej 1.

Pytania do programu wychowawczego 1. Jakiego człowieka chcemy wychować? 2. Jak rozumiemy wychowanie? 3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego świat, jaką ma postawę wobec życia? 4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu? 5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać? 6. Jakie są podstawowe wartości, które przyjmujemy?

Pytania do programu wychowawczego 7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu? 8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze uczniów? 9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole? 10. Czego potrzebują rodzice oddający nam swoje dzieci? 11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy? 12. Jak chcemy współpracować z rodzicami uczniami w tworzeniu programu wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka a) b) c) d) zdolność realistycznego myślenia, dojrzałość woli, dojrzałość emocjonalna, zdolność budowania głębokich więzi międzyosobowych, e) zdolność odkrycia i respektowania wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie dojrzałej osoby a) pozytywna więź z rodzicami, b) pozytywna więź z Bogiem, c) charyzmatyczne wzorce ze strony wychowawców, d) zdolność wychowanków do przyjęcia wartości i norm moralnych, e) trud samowychowania (znajomość siebie), f) krytyczna analiza otaczającej rzeczywistości.

Zagrożenia młodego człowieka 1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad, bez używania rozumu, bez kwestionowania mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów! 2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości. 3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego wychowania 1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi, by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych. 2. Zadanie wychowawcy: a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by troszczyć się o dobro drugiej osoby), b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby (by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro), c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie 1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu sobie i innym ludziom. 2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego systemu norm i zasad moralnych. 3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania odnośnie wartości, a promować te wartości, które są potwierdzone przez wiedze empiryczną i doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie 4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz odróżniania dobra od zła. 5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne dlatego wybiera myślenie według swego postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego. Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii 1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb i pragnień. 2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego nie chce, niż dobro, którego pragnie. 3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną, lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii 4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek, ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy. 5. Nie ma wolności bez duchowości. 6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a nie ciało wychowankiem. 7. Ludzka seksualność wymaga procesu wychowania.

Metody wychowania 1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania wynika z miłości. 2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla wychowanków, jednoznacznym, konkretnym, egzystencjalnym. Używać języka aspiracji odwołując się do ideałów, pragnień młodzieży. 3. Stawiać wymagania: asceza, samodyscyplina.

Metody wychowania 4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność i słabość ludzkiej natury, negatywne oddziaływanie dorosłych, negatywna mentalność kultury bez wartości. 5. Egzekwować konsekwencje popełnionych błędów. Ważne jest uczenie się na swoich błędach i wyciąganie wniosków o zmianie swojego zachowania. 6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery wychowania 1. Sfera moralna: a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed sobą i Bogiem swój błąd, b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem. 2. Sfera religijna: a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu, b) usuwanie fałszywych obrazów Boga, c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości, życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery wychowania 3. Sfera duchowa: a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia sensu życia, b) wolność od dyktatury emocji, pożądań, od nacisków otoczenia, od przywiązania do rzeczy, c) kształtowanie prawdziwej hierarchii wartości, d) uczenie odróżniania dobra od zła, e) demaskowanie wypaczonych wizji człowieka.

Wzór wychowawcy 1. Mądry wychowawca ma prawdziwe spojrzenie na człowieka! 2. Mądry wychowawca zna cel wychowania. 3. Mądry wychowawca stosuje właściwe metody wychowania uwzględniające prawdę o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy 4. Mądry wychowawca ma mentalność zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski! 5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed jego własną słabością niedojrzałością. 6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania w rodzinie 1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców. 2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości. 3. Dobór odpowiednich metod wychowania. 4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa, zaufania, radości.

Podstawy wychowania w rodzinie 5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia dzieci. 6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich do wieku. 7. Zachęcanie do wysiłku, pracy, cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa wychowania w rodzinie 1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób – partnerstwo zamiast rodzicielstwo. 2. Propagowanie mentalności: „róbta, co chceta”. 3. Przeakcentowanie dóbr materialnych w domu. 4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa wychowania w rodzinie 5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia, mediów, internetu, czasopism. 6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu, kłamstwa. 7. Błędna hierarchia wartości w domu. 8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły a) ukazywać naturę człowieka, b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju samego siebie, c) ukazywać wartości i normy moralne, d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą, ludźmi i Bogiem, e) promować krytyczne myślenie o otaczającej rzeczywistości, f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami, ideologiami.

Wychowanie w szkole 1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym i promowanie dojrzałości. 2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu ku wartościom. 3. Potrzebne są działania profilaktyczne, by zapobiegać trudnościom wychowawczym i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole 4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu szkoły i programu wychowawczego. 5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz egzekwowanie konsekwencji naruszania regulaminu. 6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla wszelkich zachowań, które są naruszeniem regulaminu szkoły. 7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB Grafika: Agnieszka Jaz