Jak zmierzy kulturowy wymiar integracji imigrantw i polityki

Jak zmierzyć kulturowy wymiar integracji imigrantów i polityki integracyjnej? dr Marta Pachocka dr Karolina Podgórska dr Marcin Gońda VI Ogólnopolska Konferencja Naukowa Komitetu Badań nad Migracjami PAN Polityka migracyjna w obliczu współczesnych wyzwań: teoria i praktyka Lublin, 14– 15 września 2017 roku

Wystąpienie CEL: prezentacja wniosków z teoretycznej analizy wymiaru kulturowego polityki integracyjnej imigrantów i próby jej operacjonalizacji PLAN: • projekt IMINTEG • wymiary integracji/polityki integracyjnej • ścieżka postępowania badawczego • specyfika wymiaru kulturowego • aspekty i wskaźniki kulturowego wymiaru integracji • jak mierzyć – wnioski

Projekt IMINTEG „W POSZUKIWANIU MODELI ZWIĄZKÓW POMIĘDZY POLITYKAMI IMIGRACYJNĄ I INTEGRACYJNĄ”, Narodowe Centrum Nauki, konkurs Sonata Bis (2015– 2018), kierownik: dr hab. Maciej Duszczyk, nr projektu: nr 2014/14/E/HS 5/00397 CEL: wyjaśnienie relacji pomiędzy politykami imigracyjną i integracyjną oraz opracowanie teoretycznych modeli relacji pomiędzy tymi politykami, w tym uwzględniających specyfikę Polski. HIPOTEZA: pomiędzy politykami imigracyjną i integracyjną istnieją istotne zależności, a zakres powiązań między nimi w dużej mierze decyduje o podejściu danego państwa do napływu cudzoziemców • Polityka imigracyjna – działania państwa w obszarze regulacji zasad wjazdu i pobytu na jego terytorium osób nieposiadających obywatelstwa tego państwa. • Polityka integracyjna – działania państwa mające na celu uzyskanie dynamicznego i dwukierunkowego procesu wzajemnej adaptacji imigrantów i społeczeństwa przyjmującego.

Wymiary integracji/polityki integracyjnej wymiar ekonomiczny wymiar społeczny wymiar prawnopolityczny wymiar kulturowy

Ścieżka postępowania badawczego Metody badawcze: • krytyczna analiza literatury • analiza treści • analiza porównawcza Określenie założeń analitycznych Próba operacjonalizacji kluczowych pojęć - integracja - kultura - polityka integracyjna Próba konceptualizacji kulturowego wymiaru integracji/polityki integracyjnej Zidentyfikowanie wskaźników pomiaru kulturowego wymiaru integracji/polityki integracyjnej Systematyzacja wskaźników kulturowego wymiaru integracji/ polityki integracyjnej Materiał źródłowy: • literatura przedmiotu • dokumenty urzędowe • narzędzia pomiaru w wybranych państwach (np. Francja – ELIPA) • międzynarodowe narzędzia pomiaru (np. MIPEX) • opracowania organizacji międzynarodowych (np. OECD-UE)

Specyfika wymiaru kulturowego • Interdyscyplinarność ujęcia. • Interferencja pojęć (integracja – akulturacja – adaptacja – asymilacja – inkluzja – inkorporacja – akomodacja – spójność społeczna). • Problem norm, wzorów, (jednostkowej/kolektywnej). wartości i tożsamości • Poziom analizy (makro/mezo/mikro). • Granice czasowe integracji. JAK MIERZYĆ (WSKAŹNIKOWAĆ)?

Aspekty kulturowego wymiaru integracji 1. Język. 2. Religia / wyznanie. 3. Kultura symboliczna społeczeństwa przyjmującego (kapitał kulturowy migrantów). 4. Zachowanie i transmisja wzorców kulturowych z państw pochodzenia migrantów. 5. (Migracyjny) kapitał społeczny. 6. Tożsamość / (samo)identyfikacja migrantów. 7. Przeciwdziałanie przyjmujące). 8. Edukacja publiczna. dyskryminacji (przez państwo

Input indicators of cultural integration Aspect of cultural integration/integrati on policy 1. language (of the receiving state and of immigrants) 2. religion/ denomination (of immigrants) Output indicators of cultural integration availability of language courses for immigrants (children and adults) at various levels of proficiency, financed by state institutions language support for immigrants in official contexts (access to translators in public offices; access to documents in immigrants’ languages) receiving country language skills (Baglioni 1964; Goldlust, Richmond 1974; Veglery 1988; Lazear 1999; Carliner 2000; Ersanilli, Koopmans 2010; Entzinger, Biezeveld 2003) language migrants speak at home (Diehl, Blohm 2003) changing religion/denomination to the dominant one (Yu 1971) practicing one’s religion in a manner that resembles the dominant one (Vlachos 1968; Russo 1969) movement of immigrants away from their traditional religious practices (Sengstock 1969, Russo 1969) participation in the religious institutions of the receiving society (Hurh, Kim 1984; Veglery 1988) possibility for immigrants to practice their denomination existence and contents of legal regulations concerning the use of religious symbols in the public space (e. g. , ban on wearing a headscarf) formal and legal possibility to practice religious holidays other than the general calendar of holidays (e. g. , possibility to obtain a leave when needed) formal and legal regulations concerning the availability of particular (religious) food (e. g. , halal) in school canteens public subsidies for the creation/operation of temples availability of religion lessons at school (lessons of different religions/one religion; right to refuse to attend these lessons)

Input indicators of cultural integration Aspect of cultural integration/integration policy Output indicators of cultural integration 3. symbolic culture of Objectified cultural capital: ‘physical’ cultural goods, whose acquisition and possession requires cultural competences: public subsidies for the creation of dominant cultural shopping habits the receiving society – goods in migrant languages money spent on culture migrants’ cultural accessibility of high culture destinations type and frequency of cultural goods bought capital (Bourdieu, participation in high culture Wacquant 2001) Institutionalised cultural capital: diplomas and certificates to confirm qualifications: recognisability of immigrants’ diplomas by the state holding diplomas confirming qualifications typical of the availability of programs to supplement the migrants’ receiving state (academic, linguistic, vocational existing education to become applicable in the receiving qualifications) country Embodied cultural capital: type and level of competences in the area of culture of the country of settlement (the standard of knowledge about the country of settlement); knowledge, competences and professional qualifications recognised in the country of settlement: enabling access to dominant cultural institutions for “cognitive acculturation” (Goldlust, Richmond 1974) – migrants assessment of knowledge of important symbols and availability of courses on the history and customs of the institutions of the receiving country, its values and receiving state, its symbols, values and institutions compared to the same knowledge among the availability of vocational courses for immigrants population of the receiving country understanding of symbols, attitude towards basic rules and norms of the host country (Baglioni 1964; Lazear 1999; Entzinger, Biezeveld 2003) changes in life style (Baglioni 1964) accepting the activities of migrants’ associations and employing norms and principles typical of the immigrant 4. preserving and organisations (and supporting them financially) culture in everyday situations (Nagata 1969) transmitting cultural financing of events and centres popularising minority maintaining and practicing culture of sending country patterns (of the cultures by the state (Lazear 1999); e. g. using ethnic mass media, sending country) celebrating ethnic festivals/holidays participation in celebrating ethnic festivals and holidays existence of ethnic mass media (Maykovich 1976) possibility of learning ethnic languages in public schools number of migrants’ associations and organisations interchange of cultural artefacts between migrants and the (ethnic, cultural, language-related ones, etc. ) receiving society (different importance - from new food number of migrants involved in migrants’ associations habits to fundamental changes in religious and moral and organisations (ethnic, cultural, language-related beliefs and practices) (Goldlust, Richmond 1974) ones, etc. )

Aspect of cultural integration/integration policy 5. (migratory) social capital Input indicators of cultural integration Output indicators of cultural integration possibility for migrants to establish and maintain own associations and organisations (ethnic, cultural, language-related ones, etc. ) ways of spending free time (Baglioni 1964) availability of programs where migrants are encouraged to participate in activities with the receiving states’ citizens 6. identity/identification (of migrants) 7. preventing discrimination (by the receiving state) 8. education (provided by the receiving state) existence of legislation penalising crimes against ‘strangers’ motivated by national prejudices operation of state institutions monitoring discrimination on grounds of ethnic background/race/language/ religion organisational/ideological/ financial support of the state for non-governmental institutions monitoring discrimination on grounds of ethnic background /race/language/religion the content of educational curricula with respect to the elements of intercultural education the content of educational curricula with respect to the elements of anti-discriminatory education remedial language classes for migrants' children frequency of contacts with host-country ethnics and people in the sending country (Entzinger, Biezeveld 2003; Ersanilli, Koopmans 2010) relations and bonds (family, friendship or ethnic bonds) with people possessing migratory experience, who can provide migrants with the goods necessary for migration and integration (Górny, Stola 2001) choice of spouse - number of mixed marriages (Entzinger, Biezeveld 2003) self-identification measured by the way immigrants perceive themselves, e. g. , as part of the society of the receiving country (Maykovich 1976) acceptance or rejection of values typical of the receiving country (Maykovich 1976) degree of acculturation following Berry`s typology (2001): assimilation, separation, integration and marginalisation. cognitive, behavioural and attitudinal change of individuals as a result of contact with new culture (Heckmann 2005)

Jak mierzyć – wnioski • ujęcie normatywne vs proces: analiza polityki integracyjnej (oferta + wymagania) czy analiza integracji jako procesu • poziom analizy: makro/mezo/mikro • konieczne także uwzględnienie poziomu społeczeństwa – grup, ruchów (collective level) • kryteria doboru: znaczenie wskaźników w procesie integracji i ich analityczna „siła”: powtarzalność/specyfika

Jak mierzyć – wnioski • nie jest to katalog zamknięty: charakterystyki państw • poziom pomiaru: wskaźniki obiektywne vs subiektywne • niektóre aspekty zawierają tylko jeden rodzaj wskaźników • podejście non-policy?

Dziękujemy za uwagę! dr Marta Pachocka, m. pachocka@uw. edu. pl dr Karolina Podgórska, karolina. podgorska@uw. edu. pl Strona projektu IMINTEG: www: http: //iminteg. uw. edu. pl/