JAK ROZWIJA SI DZIECKO Praca w grupach 1

  • Slides: 40
Download presentation
JAK ROZWIJA SIĘ DZIECKO?

JAK ROZWIJA SIĘ DZIECKO?

Praca w grupach 1. Portret dziecka • Charakterystyczne ubrania • Cechy wyglądu, mina, poza

Praca w grupach 1. Portret dziecka • Charakterystyczne ubrania • Cechy wyglądu, mina, poza • Zainteresowania • Słowa, które wypowiada • Opis zachowań

● ● Rozwój człowieka jest procesem, można powiedzieć, że „sam się dzieje”. Dziecko z

● ● Rozwój człowieka jest procesem, można powiedzieć, że „sam się dzieje”. Dziecko z wiekiem rośnie i zmienia się jego wygląd, poznaje świat, siebie, innych ludzi, uczy się wciąż nowych rzeczy. Wszystko, czego się dziecko nauczy, będzie mu przydatne w ciągu dalszego życia. Na każdym etapie rozwoju dziecko potrzebuje opieki i wsparcia dorosłego.

Dzieci w wieku 1 -3 • Niemowlę W tym okresie życia dziecko jest najbardziej

Dzieci w wieku 1 -3 • Niemowlę W tym okresie życia dziecko jest najbardziej zależne. Wyobraźcie sobie, że jesteście sparaliżowani, że nie macie nad sobą żadnej kontroli i to od innych ludzi zależy, czy przeżyjecie.

W jaki sposób niemowlę daje znać o swoich potrzebach? • Jeśli dziecko jest głodne

W jaki sposób niemowlę daje znać o swoich potrzebach? • Jeśli dziecko jest głodne i płacze, a mama nie przychodzi – jest to dla niego sytuacja zagrożenia życia. Dziecko w tym wieku nie wie, czy mama do niego przyjdzie, czuje tylko, że jest głodne i nikt nie reaguje na jego płacz.

Właściwa opieka ● ● Jeśli rodzic reaguje właściwie na sygnały wysyłane przez dziecko, przewija,

Właściwa opieka ● ● Jeśli rodzic reaguje właściwie na sygnały wysyłane przez dziecko, przewija, kiedy ma mokro, nakarmi, gdy jest głodne, utuli, gdy ma kolkę – dziecko otrzymuje sygnał, że jest ważne, kochane. Uczy się, że może polegać na bliskich ludziach i że świat jest dobry. Małe dzieci, które są otoczone stałą opieką znajomych, kochających ludzi, a ich potrzeby są zaspokajane, rosną w przekonaniu, że mogą zaufać swemu bliskiemu otoczeniu.

Dziecko uczy się chodzić • Kiedy dziecko wstaje na nogi, zaczyna się samo przemieszczać

Dziecko uczy się chodzić • Kiedy dziecko wstaje na nogi, zaczyna się samo przemieszczać – wtedy rodzic jest dla niego bazą, punktem odniesienia. • Samo próbuje odkrywać świat, ale zawsze patrzy na rodzica i do niego wraca • W tym wieku dziecko czuje się jakby częścią mamy (głównego opiekuna), nie wie, że jest odrębną osobą. Nie mówi o sobie „ja”, tylko „on/ona” lub po imieniu „Michałek ładnie się bawi” lub „Gosia chce lizaka”

 • W tym okresie dziecko jest bardzo wrażliwe, przeżywa to, co rodzic mu

• W tym okresie dziecko jest bardzo wrażliwe, przeżywa to, co rodzic mu mówi. • Gdy dziecko robi coś źle: krzyczenie, zawstydzanie go nie jest dobre – dziecko jest bardzo przywiązane do rodzica i kiedy widzi, że jest niezadowolony, bardzo to przeżywa. • Dziecko wchodzące na szafkę w kuchni - stawiamy dziecku granice „nie wolno wchodzić na tą szafkę” - popieramy to stanowczym gestemzdejmujemy dziecko z szafki - zapewniamy o swojej miłości „ale nadal cię kocham”

Jeśli dziecko nie ma właściwej opieki… • Jeśli dorośli nie zaspokajają potrzeb dziecka, lub

Jeśli dziecko nie ma właściwej opieki… • Jeśli dorośli nie zaspokajają potrzeb dziecka, lub robią to źle – dziecku brakuje poczucia bezpieczeństwa, nie ufa dorosłym. • Takiemu dziecku trudno uznać, że dorosły jest autorytetem, że musi go słuchać.

2 -3 latek ● ● Co nam się kojarzy z 2 -3 latkiem? Jak

2 -3 latek ● ● Co nam się kojarzy z 2 -3 latkiem? Jak się zachowuje, co robi?

● ● Dziecko w wieku dwóch-trzech lat jest wulkanem energii. Niedawno nauczyło się chodzić,

● ● Dziecko w wieku dwóch-trzech lat jest wulkanem energii. Niedawno nauczyło się chodzić, skakać czy jeździć na trzykołowym rowerku. Wszędzie jest go pełno. Bawi się raczej samo, obok innych dzieci, nie chce się dzielić zabawkami – a nawet potrafi o nie zawzięcie walczyć. Choć początkowo może wstydzić się nowych osób, to lubi być w centrum zainteresowania – występować i rozśmieszać dorosłych. Ciągle naśladuje innych, zwłaszcza rodziców – odbiera telefon, kąpie lalkę, ubiera misia. To ważne, bo dziecko w ten sposób uczy się, jakie są zasady, normy zachowania.

samodzielność • Dziecko w wieku 3 lat już wie, że jest odrębną osobą, mówi

samodzielność • Dziecko w wieku 3 lat już wie, że jest odrębną osobą, mówi o sobie „ja” • Zaczyna walczyć o niezależność, buntuje się. • „Zosia samosia” – dziecko chce wszystko robić samo, nawet jeśli jeszcze tego nie potrafi.

O czym może decydować 2 -3 latek? ● ● Jest mroźna zima. 2, 5

O czym może decydować 2 -3 latek? ● ● Jest mroźna zima. 2, 5 letnia Zuzia podczas ubierania jej, krzyczy i płacze, bo nie chce mieć zakładanych rajstopek. • Jak może zareagować rodzic? • Co może powiedzieć dziecku? Trzyletni Karolek bawi się klockami. Mama właśnie ugotowała obiad i chce zaprowadzić Karolka do stołu, jednak chłopiec nie chce oderwać się od zabawy. - jak może zareagować rodzic? - po może powiedzieć dziecku?

Swoboda dziecka ● ● Dziecko w tym wieku robi duże postępy w rozwoju, zaczyna

Swoboda dziecka ● ● Dziecko w tym wieku robi duże postępy w rozwoju, zaczyna mówić, coraz sprawniej się poruszać, korzysta samo z toalety, staje się coraz bardziej samodzielne. Dawanie dziecku w tym wieku pewnej swobody i możliwości podejmowania niektórych decyzji nie jest łatwe – dorosły chce mieć kontrolę nad zachowaniem dziecka. Jest to jednak ważne, by dziecko miało możliwość dokonywania własnych wyborów (że chce się bawić misiem, a nie lalką, że nie chce pić kompotu do obiadu) bo wtedy nauczy się polegać na sobie i uwierzy w swoje siły. W okresie niemowlęcym ważne było, by dziecko nauczyło się ufać dorosłym. Teraz ważne jest, by potrafiło zaufać sobie.

3. dziecko przedszkolne (3 -6) Jak zachowuje się dziecko w tym wieku? Czego potrzebuje?

3. dziecko przedszkolne (3 -6) Jak zachowuje się dziecko w tym wieku? Czego potrzebuje?

● ● ● Dziecko w tym wieku ma dużo energii, potrafi biegać tak długo,

● ● ● Dziecko w tym wieku ma dużo energii, potrafi biegać tak długo, aż po prostu nie przewróci się ze zmęczenia. Dzieci przedszkolne są też bardzo emocjonalne – szybko mogą zacząć płakać i równie szybko się uspokoić, ich gniew jest gwałtowny, ale szybko wygasa. Łatwo im przejść od śmiechu do łez. Dziecko nie potrafi ukrywać swoich emocji – to co przeżywa widać jak na dłoni

Zabawa, przyjaźnie ● ● ● Dzieci w tym wieku potrafią już bawić się razem,

Zabawa, przyjaźnie ● ● ● Dzieci w tym wieku potrafią już bawić się razem, robią to chętnie, dzielą się zabawkami, często bawią się naśladując dorosłych, np. zabawa w dom. Nawiązują pierwsze przyjaźnie, które są intensywne (dzieci dużo czasu spędzają z przyjacielem, bawią się, rozmawiają) ale raczej krótkotrwałe. U dzieci rozwija się empatia, potrafią współczuć innym, chcą pomagać.

wyobraźnia • Dziecko w tym wieku ma bardzo bujną wyobraźnię – często świat rzeczywisty

wyobraźnia • Dziecko w tym wieku ma bardzo bujną wyobraźnię – często świat rzeczywisty może mu się mieszać ze światem z jego wyobraźni. • „widziałem potwora w szafie” dorosłym może się wydawać, że dziecko kłamie, zmyśla. • Jeśli dziecko czegoś nie rozumie („otworzyły się drzwi od szafy”) to tłumaczy sobie to na swój sposób („to na pewno sprawka duchów”)

 • Dziecko w tym wieku myśli w sposób symboliczny, nie potrafi myśleć logicznie,

• Dziecko w tym wieku myśli w sposób symboliczny, nie potrafi myśleć logicznie, często posługuje się wyobraźnią. • Mama śpieszy się z dzieckiem na autobus, a ono bardzo ociąga się z wyjściem z domu. Długie, logiczne tłumaczenie typu: „pośpiesz się, bo jak nie, to spóźnimy się i wtedy trzeba będzie czekać na kolejny autobus, a ja dzisiaj…” nie ma sensu, bo dziecko go nie zrozumie. • Lepiej zastosować jakąś sztuczkę, odwrócić uwagę dziecka - „jeśli będziesz ubrana w 3 minuty, dostaniesz lizaka” - „ok, posiedzisz mi jeszcze minutę na kolanach, a potem zobaczymy, które z nas szybciej się ubierze”

Odkrywanie świata • Dzieci w tym wieku intensywnie poznają swoje otoczenie. Wymyślają nowe zabawy,

Odkrywanie świata • Dzieci w tym wieku intensywnie poznają swoje otoczenie. Wymyślają nowe zabawy, zaglądają w każdy zakamarek, mają różne, dziwne pomysły. • Ważne jest, by dorośli pozwalali dzieciom na realizowanie niektórych ich pomysłów i fantazji. Wtedy dziecko jest bardziej odważne, wierzy w swoje zdolności, potrafi się uczyć nowych zachowań. • Surowe karanie dziecka za jego zwariowane pomysły może wzbudzić silne poczucie winy, dziecko może stracić chęć do odkrywania świata.

Dziecko w wieku wczesnoszkolnym 7 -10 ● ● Jakie jest dziecko w tym wieku?

Dziecko w wieku wczesnoszkolnym 7 -10 ● ● Jakie jest dziecko w tym wieku? Jakie są jego potrzeby?

Dziecko idzie do szkoły ● ● Poznaje nowe otoczenie, rówieśników, innych dorosłych – rodzina

Dziecko idzie do szkoły ● ● Poznaje nowe otoczenie, rówieśników, innych dorosłych – rodzina nie jest już jego jedynym światem. Są przed nim stawiane wymagania – musi odrabiać lekcje, uczyć się, uważać na lekcjach – uczy się samodzielności.

Nauka i sukcesy • Dziecko w tym wieku chętnie się uczy nowych rzeczy (nauka

Nauka i sukcesy • Dziecko w tym wieku chętnie się uczy nowych rzeczy (nauka szkolna), zdobywa sprawności (harcerstwo), umiejętności przydatne w życiu. • Potrzebuje też sukcesów – ważne, by dorosły potrafił je docenić - „zobacz, umiesz już policzyć resztę z zakupów” - „potrafisz już upiec pyszne ciasto”

Co może zrobić rodzic? • Rodzice mogą powierzać dzieciom różne domowe obowiązki – przy

Co może zrobić rodzic? • Rodzice mogą powierzać dzieciom różne domowe obowiązki – przy sprzątaniu, robieniu obiadu itd. Dzieci czują się wtedy ważne, potrzebne. • Rodzice mogą uczyć dziecko nowych czynności i umiejętności – pieczenia ciasta, łowienia ryb. • Dziecko odczuwa satysfakcję, gdy się czegoś nauczy – sukcesy wzmacniają poczucie własnej wartości dziecka i zachęcają do dalszej nauki.

Myślenie dziecka • Dziecko w tym wieku myśli bardzo konkretnie i logicznie. Samo prosi

Myślenie dziecka • Dziecko w tym wieku myśli bardzo konkretnie i logicznie. Samo prosi o wyjaśnienie, jeśli czegoś nie rozumie, może nas zamęczać pytaniami i oczekiwać szczegółowych odpowiedzi. • Myślenie dziecka opiera się na tym, co da się zobaczyć, doświadczyć - lepiej policzy na palcach, niż w głowie. • Dziecko nie potrafi przewidywać - np. konsekwencji swojego zachowania „wjeżdżając rowerem na ulicę bez rozejrzenia się, możesz wpaść pod samochód”

 • Dziecko nie ma jeszcze dobrze rozwiniętej świadomości, nie rozumie, czemu zachowało się

• Dziecko nie ma jeszcze dobrze rozwiniętej świadomości, nie rozumie, czemu zachowało się w określony sposób. Nie potrafi odpowiedzieć na pytanie „dlaczego to zrobiłeś? ” • Wyobraźmy sobie sytuację: 8 letni Marek bawi się z kolegą. Nagle słyszymy krzyki. Kiedy podbiegamy do dzieci, one biją się zawzięcie. Nie wiemy kto zaczął i dlaczego. O co możemy zapytać?

 • Ponieważ dzieci nie mają jeszcze zdolności przewidywania, nie ma sensu karać ich

• Ponieważ dzieci nie mają jeszcze zdolności przewidywania, nie ma sensu karać ich np. dając im szlaban na cały tydzień. • Lepsze są doraźne konsekwencje – dziecko dziś zawiniło i dziś nie może oglądać bajki lub wyjść z kolegami pograć w piłkę.

 • Dzieci w wieku wczesnoszkolnym określają siebie i to, kim są, na podstawie

• Dzieci w wieku wczesnoszkolnym określają siebie i to, kim są, na podstawie swoich umiejętności i zainteresowań: - „jestem dobrym piłkarzem”, albo „umiem ładnie śpiewać”, „lubię czytać książki”

Przyjaźnie ● ● ● Dlatego też przyjaźnie dzieci w tym wieku opierają się na

Przyjaźnie ● ● ● Dlatego też przyjaźnie dzieci w tym wieku opierają się na wspólnym robieniu czegoś, na wspólnych zainteresowaniach. Dobry kolega to ten, który też lubi jeździć na rowerze, albo z którym można pożartować i powygłupiać się. Opinia rówieśników staje się ważna dla dzieci – rodzice częściowo tracą wpływ na dziecko.

 • Na ogół dzieci do 10 roku życia uznają autorytet dorosłych – mają

• Na ogół dzieci do 10 roku życia uznają autorytet dorosłych – mają do nich zaufanie, są posłuszne, potrzebują ich, bo same sobie bez nich nie poradzą. • Jeśli dziecko w tym wieku się buntuje, sprzeciwia rodzicowi – nie jest to bunt typu „zaraz ucieknę z domu”. • Jednak dzieci, które w dzieciństwie doświadczyły przemocy, bólu, cierpienia, mogą nie ufać dorosłym i ich bunt może być poważniejszy.

Okres dojrzewania (11 -13 lat) • Jak zachowuje się nastolatek? • Co jest dla

Okres dojrzewania (11 -13 lat) • Jak zachowuje się nastolatek? • Co jest dla niego ważne?

Na początku okresu dojrzewania dziecko zaczyna zadawać sobie pytania: - „kim jestem? ” -

Na początku okresu dojrzewania dziecko zaczyna zadawać sobie pytania: - „kim jestem? ” - „czy jestem podobny do innych” - „czy koledzy mnie lubią? ” ● ● Bardzo ważna jest dla niego grupa przyjaciół, znajomych - ich akceptacja i opinia liczy się coraz bardziej.

 • Dziecko czuje się już dorosłe, chce być niezależne, traktowane nie „jak dziecko”.

• Dziecko czuje się już dorosłe, chce być niezależne, traktowane nie „jak dziecko”. • Nie lubi, by dorośli kazali mu coś robić – będzie się buntowało, może to odbierać jako traktowanie z góry. • Inaczej patrzy też na dorosłych – zaczyna dostrzegać ich błędy, niekonsekwencję, potrafi to wytknąć „to nie fair, a Ance pozwoliłaś wrócić później!” • Kontakt z nastolatkiem jest trudniejszy, mogą pojawiać się kłótnie – dziecko ma już swoje zdanie i poglądy, chce myśleć samodzielnie i wymaga szacunku od dorosłego.

Błędy dorosłych w rozmowie z dzieckiem Twoja 13 letnia córka Magda jest zagrożona w

Błędy dorosłych w rozmowie z dzieckiem Twoja 13 letnia córka Magda jest zagrożona w szkole z kilku przedmiotów. Wagarowała, ma duże zaległości i teraz nauka przychodzi jej z trudem. Doprowadziłeś do zawarcia kontraktu z Magdą i nauczycielami w szkole, w którym Magda zobowiązała się do nadrobienia zaległości. Przez pewien czas starała się i wywiązała się z części umowy, jednak ostatnio coraz mniej czasu poświęca na naukę. Do końca terminu zostało dwa dni. Wchodzisz do jej pokoju i widzisz, że siedzi nad książkami, ale nic nie robi. Widząc cię, krzyczy: „To nie ma sensu, nie zależy mi na żadnej głupiej szkole!” i rzuca książki na podłogę.

Ocena „Jesteś nieodpowiedzialna. Jak możesz się tak zachowywać!” Rozkaz „Natychmiast podnieś te książki!” Jeżeli

Ocena „Jesteś nieodpowiedzialna. Jak możesz się tak zachowywać!” Rozkaz „Natychmiast podnieś te książki!” Jeżeli tego nie zrobisz, będziesz miała karę„ Straszenie „Zobaczysz, do niczego w życiu nie dojdziesz, Bez wykształcenia nie dostaniesz żadnej pracy. ” Tłumaczenie „Przecież się zobowiązałaś, musisz się uczyć. Zostały ci już tylko dwa dni na zaliczenie matematyki. Jak teraz tego nie zrobisz, to nie zdążysz. Powinnaś zabrać się do pracy zamiast tracić czas” Ironia „Świetnie, rzucaj książkami. Rób tak dalej, przecież ty nie musisz się uczyć, bo i tak wszystko umiesz. ” Pobłażliwość „Nie przejmuj się. I tak się starałaś. Jutro pójdę do nauczycieli i poproszę ich, żeby już ci darowali resztę materiału. ”

Jak rozmawiać z nastolatkiem? • Zamiast kazać mu coś zrobić, lepiej szukać innych sposobów:

Jak rozmawiać z nastolatkiem? • Zamiast kazać mu coś zrobić, lepiej szukać innych sposobów: - docenić dziecko: „wierzę, że potrafisz to zrobić, za godzinę wrócę i zobaczę jak ci poszło” - zostawić decyzję dziecku: „masz taki bałagan w pokoju, że nieprzyjemnie mi się tu przebywa. Myślisz, że dałoby się coś z tym zrobić? ” - żartobliwie: zostawić karteczkę w zlewie „jesteśmy takie brudne, że już nie możemy wytrzymać, proszę umyj nas!” - krótko przypomnieć: „dziś jest twój dzień wynoszenia śmieci”

Okres dojrzewania: 13 -16 lat • Nastolatek nadal zadaje sobie pytanie „kim jestem”, próbuje

Okres dojrzewania: 13 -16 lat • Nastolatek nadal zadaje sobie pytanie „kim jestem”, próbuje ustalić, co jest dla niego w życiu ważne. • W tym wieku grupa rówieśnicza staje się nawet ważniejsza niż rodzina. Często czuje się niezrozumiany przez rodziców. To przyjaciele są punktem odniesienia, u nich szuka zrozumienia. Z tego powodu nastolatki łatwo ulegają wpływom – trudno odmówić papierosa od przystojnego kolegi.

 • Jeśli coś jest nie tak w kontaktach ze znajomymi, przyjaciółmi, nastolatek jest

• Jeśli coś jest nie tak w kontaktach ze znajomymi, przyjaciółmi, nastolatek jest odrzucony lub nie może się odnaleźć w grupie – może to mieć wpływ na jego naukę, nawet jeśli wcześniej dobrze się uczył, teraz to przestaje być tak ważne. • Nastolatek chce być niezależny i walczy o to. Jego bunt jest poważniejszy, może chcieć zupełnie uwolnić się spod wpływu rodziców – ucieczki z domu, kradzieże, szukanie sposobów zarabiania pieniędzy.

Okres dojrzewania – 16 -18 lat • Przypomnijcie sobie, jak to było, kiedy mieliście

Okres dojrzewania – 16 -18 lat • Przypomnijcie sobie, jak to było, kiedy mieliście 17 lat. Co dla was było wtedy ważne? Czego potrzebowaliście?

 • Nastolatki stają się bardziej odpowiedzialne, coraz lepiej potrafią określić kim są i

• Nastolatki stają się bardziej odpowiedzialne, coraz lepiej potrafią określić kim są i kim chcieliby być. • Jeśli mają trudności – w tym wieku łatwiej im jest zwrócić się o pomoc, nawet do osób spoza rodziny. • „budzą się” jeśli chodzi o naukę, myślą poważniej o swoim życiu, ustalają cele i chcą je realizować.