Invoering WWZ en de gevolgen Ontslag De veranderingen

Invoering WWZ en de gevolgen - Ontslag - De veranderingen na 2015 in het ontslagrecht toegelicht (Wet Werk en Zekerheid) Door: Ted Janssen Voor de leden van ETN 29 augustus 2017

Inhoud Inleiding / l’ histoire Oude situatie (2014) huidige situatie (2015) “Vereenvoudigde” ontslagroute Vergoedingen Bedoelingen WWZ gerealiseerd? Tot slot

“Janssen, je hoeft maandag niet meer te komen!”

Oude situatie (2014) 1907 Wet op de arbeidsovereenkomst 1945 Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen Keuze vrijheid in de te nemen ‘ontslagroute’ 1) Ontslagvergunning UWV 2) Verzoek tot ontbinding bij kantonrechter 3) Beëindiging met wederzijds goedvinden

Oude situatie (2014) 1) Ontslagvergunning UWV voor: Bedrijfseconomische redenen Slechte financiële situatie Structurele werkvermindering Bedrijfsorganisatorische redenen Persoonlijke redenen Disfunctioneren Langdurig ziek Verstoorde arbeidsrelatie BIJ VERLEENDE VERGUNNING: GÉÉN VERGOEDING

Oude situatie (2014) 2) Verzoek tot ontbinding bij Kantonrechter Gewichtige / dwingende redenen Wanprestatie RECHTER BEPAALT VERGOEDING - KANTONRECHTERSFORMULE 3) Beëindiging met wederzijds goedvinden Vaststellingsovereenkomst (GEMATIGDE) VERGOEDING ONDERDEEL VAN ONDERHANDELING

Huidige situatie sinds 2015 Onder voorbehoud van wettelijke wijzigingen Ingangsdatum: per 1 juli 2015 Geen keuzevrijheid in de te bepalen ‘ontslagroute’ rechtvaardigheidsprincipe Vereenvoudiging van het ontslagstelsel Goedkoper qua vergoedingen Minder flex meer vaste dienstverbanden De ontslagreden bepaalt de route! Transitievergoeding i. p. v. ontslagvergoeding Bezwaarprocedure: UWV Kantonrechter het Hof de Hoge Raad

“Vereenvoudigde” ontslagroute Ontslagroute wordt bepaald door inhoud 1) Route UWV of route Kantonrechter 2) Beëindiging met wederzijds goedvinden Bedenktijd van 14 dagen Onder voorbehoud van wettelijke wijzigingen

Wijzigingen 2015 1 januari 2015 Proeftijd 1 juli 2015 Ketenregeling Concurrentie beding Ontslagrecht Aanzeg verplichting 1 januari 2016 Verrekening inkomsten Aanpassing duur WW/WIA Maand systematiek Max. uitkering bij faillissement Transitie vergoeding Onder voorbehoud van wettelijke wijzigingen

Verschil nu en dan Onder voorbehoud van wettelijke wijzigingen

Vergoedingen A. Transitievergoeding B. Billijke vergoeding Bij ernstige verwijtbaarheid Zeer zware toets

A. Transitievergoeding Wie en wanneer ? Bij onvrijwillig ontslag “altijd” een financiële vergoeding: door opzegging werkgever na toestemming UWV / kantonrechter ook bij WGA / IVA Voor werknemers met een vast of tijdelijk contract ( minimaal 24 maanden e. v. ) De transitievergoeding hoeft niet aangewend te worden voor scholing of outplacement

A. Transitievergoeding Wat? 1/6 e maandsalaris per zes maanden (= 1/3 mnd sal) in dienst gedurende eerste 10 dienstjaren 1/4 e maandsalaris per zes maanden (= ½ mnd sal) dienstjaar vanaf 10 e dienstjaar Maximaal € 77. 000, - of (hoger) jaarsalaris Maar…minus (collectieve) inspanningen/kosten van employability of werk-naarwerktraject

A. Transitievergoeding Uitzonderingen tot 2020 Overgangsregeling voor werknemers 50+ (op 1 -7 -2015) en reeds 10 jaar in dienst (1 mnd sal) Geldt niet voor MKB <25 werknemers Tijdelijke overbruggingsregeling MKB <25 werknemers Te rekenen dienstjaren vanaf 1 -5 -2013 Bij ontslag wegens bedrijfseconomische redenen of slechte financiële situatie

A. Transitievergoeding Voor wie niet? Jongeren tot 18 jaar met contract van 12 uur of minder Ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van werknemer (OOSV) Bereiken van pensioengerechtigde leeftijd Faillissement / surseance van betaling

B. Billijke vergoeding Bij een ernstig verwijt van de werkgever: Toekenning van ”additionele vergoeding naar billijkheid” door de rechter aan werknemer Bij een ernstig verwijt van de werknemer: Geen transitievergoeding

Tot slot – L’histoire se répète! Wet ondoordacht en te gehaast ! Bedoelingen gerealiseerd? Eenvoudiger, goedkoper, minder flex. . NEE Rechtvaardiger…. . ja, ten koste van………? scholingskosten in mindering staat ter discussie ruimte voor billijkheid, staat ter discussie rechters wijzen vaker af omdat ze geen hogere vergoedingen kunnen / mogen geven Billijke vergoeding overal hetzelfde? Conclusie “overleg in plaats van procederen”